Chapter 23.1

UMINIT PA ANG mukha ni Daviana lalo pa nang magawi ang tingin niya sa banda ni Rohi na sa mga sandaling iyon ay nakaburo na pala ang mga mata sa kanya. Malalim ang pagtitig na ginagawa nito sa dalaga na para bang kailangan niyang mag-explain kung bakit may pa-cake sa kanya si Keefer? Eh, hindi niya rin naman alam kung bakit nag-abala pa ang lalaking iyon. Hindi naman niya dito hiningi. So, hindi na rin niya kasalanan iyon kung bakit mayroon. Ilang segundo silang nagtitigan. Mas nagbaga pa ang mukha niya nang maisip na iyon ang unang pagkakataon na tiningnan siya nito mula nang dumating sila sa resto.

“Minsan ka lang naman magbi-birthday sa isang taon, at para sa akin ay cake ang pinaka-importanteng pagkain na mayroon ka sa araw na iyon. Malay mo kasi matupad mo na ang mga wish mo dito kapag nag-blow ka ng candle. Hindi ba?” lihim na patutsada ni Anelie na alam ni Daviana na may nakatagong panunukso ang mga nilalaman ng lahat ng kanyang sinasabi. “Hindi ba, Keefer? Isang beses lang iyo