NAPAIRIT NA DOON nang malakas si Anelie, wala pa man ay kinikilig na ang babae na muling mahigpit na binigyan ng yakap si Daviana na mabilis siyang itinulak papalayo. Muling sinamaan na ito ng mga tingin.“Bitaw na, para kang sawa kung makalingkis!”“Salamat, Daviana! Darrell, magkikita na tayong muli sa malapitan. Makikita ko na naman ang gwapo mong mukha!” excited na bulalas na ni Anelie na pulang-pula na ang mukha habang nangangarap na ng gising.Napailing na lang si Daviana sa kabaliwan ng kaibigang lumayo na sa kanya. Hindi niya ma-gets kung bakit masaya ito kahit ganun lang ang interaction nila ng long time crush niya. Ilang taon na din niya na kaya iyong nagugustuhan. Hindi niya sukat-akalain na may ganun pa pala. Samantalang siya, hindi maging masaya kung saan ang dami na nilang napagsamahan ni Warren. Sabagay magkaiba naman kasi sila ng sitwasyon ng kaibigan. Pinaasa kasi siya ng binata, iyon ang pagkakaiba nilang dalawa. Kaya rin siya pumayag sa gusto ng kaibigan niya ngayon
NANG MAGSIMULA ANG lecture, lalong nanlumo ang pakiramdam ni Daviana. Ang nilalaman ng discussion kasi ay nauugnay sa artificial intelligence. Wala siyang knowledge doon at hindi rin naman siya dito interesado. Para siyang nanonood ng pelikulang hindi niya gusto ang genre, o napilitang basahin ang isang libro kahit hindi pumapasok ang laman noon sa loob ng utak niya. Nagsimulang bumalik sa isipan niya sina Warren at Melissa. Ibang beses siyang tahimik na napatanong kung nasa Thailand na ba ang dalawa at kung ano ang ginagawa nila sa mga oras na iyon. Sumama na naman ang hilatsa ng mukha niya. Umasim na parang gusto na mang magwala. Aminin niya man o hindi ay inis na inis pa rin siya. Nagngingitngit sa pagiging panira ng moment nila ni Warren ni Melissa. Alam niyang sinadya niyang gawin iyon. Bigla siyang nilingon ni Anelie na nag-e-enjoy na sa panonood kay Darrell nang marinig ang malalim na hinga. “Huwag mo ng isipin si Warren,” lapag ni Anelie sa isang kamay ni Daviana ng tablet ni
SAGLIT NA NAPA-ANGAT na ang mga mata ni Daviana habang kumakalabog na ng kakaiba ang kanyang dibdib. Parang hindi pa siya handang malaman ang mga susunod na tagpo sa video pero kailangan niyang ipagpatuloy ang panonood doon hanggang sa bandang dulo nito. Muli niyang ibinaba ang mga mata sa pinapanood niya. Nag-resume iyon sa part na may lumabas na isang hindi kilalang bulto ng lalaki sa dulong bahagi ng pasilyo. Nang dumaan ang lalaki sa banda nila ni Rohi, tinitigan siya nito ng malagkit na tingin. Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang makitang parang natural na inakbayan ni Rohi ang isang balikat niya na hindi niya maintindihan kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Pagkaalis ng lalaki na halatang may dismayadong mukha ay itinaas niya ang kamay niya nang walang babala at niyakap na ang leeg ni Rohi. Nagunyapit siya sa leeg nito. Parang binuhusan ng malamig na tubig si Daviana. Nanginig na ang kamay doon ng dalaga na may hawak na cellphone. Hindi na napigilang mandilat ang mga mata.‘
MAYA-MAYA, kinuha ulit ni Daviana ang cellphone niya at muling pinanood ang video. Para bang nais niyang ilang beses ulitin iyon upang siguraduhin kung tama ba ang kanyang napanood. Wala naman siyang kasama sa loob ng silid kung kaya naman nilakasan na niya ang volume at sinubukang pakinggan ang mga pinagsasabi nilang dalawa ni Rohi. Gayunpaman, maaaring dahil sa distansya ng kumuha noon kung kaya naman hindi pa rin niya marinig nang malinaw ang pag-uusap. Idagdag pa ang malakas na sounds ng tugtog mula sa loob ng bar. Hanggang dulo niyang pinanood iyon kung kaya naman nakita niyang mas malala pa pala ang nagawa niya dahil malinaw na nakita niyang sumuka siya sa katawan nito. As in parang nag-slow motion ang part na iyon ng video.“Ano pang mukhang ihaharap ko nito sa kanya?!”Umayos na ng higa sa kama si Daviana, nakataob ang cellphone niya matapos iyon mapanood nang buo. Nakatakip ng unan ang mukha niya hanggang sa hindi na siya makahinga nang maayos. Itinaas niya ang unan sa mukha
NAPAPALO NA SA sariling noo si Daviana nang marinig niya iyon. Hindi niya na alam kung ano pa ang ire-react niya sa nalaman. Kahit kailan talaga pahamak ang kanyang kaibigan. Ginamit pa talaga siya nito para sa pansariling kapakanan lang. Naisin niya mang magtampo ay hindi niya magawa, huli na at panigurado na siya lang din sa bandang huli ang masasaktan. Ayaw din niyang palakihin pa ang kanilang gusot nito.“Oo nga, Daviana, tapos ayon pinilit niya na kailangan daw natin mag-celebrate ng birthday mo. Eh, naroon din si Darrell na napilitang sumama at saka iyong leader ng company nila na si Mr. Gonzales. Sabi pa ni Keefer, kung gusto mong magsama ng ibang mga mo ay pu-pwede naman daw.” madaldal pa rin nitong turan na animo ay hindi naramdaman ang iritasyon ni Daviana, iyong tipong akala ng babae ay ayos lang kay Daviana ang naging desisyon niya. “Sige na Daviana, pagbigyan mo na ako. Ngayon lang naman eh. Hindi ko na nga iisiping birthday mo ito eh, iisipin kong tunay naming dinner dat
HANGGANG SA MARATING nila ang destinasyong restaurant ay hindi pa rin binigyan ng pansin ni Rohi ang dalaga kahit nakikinita niya ang bulto nito sa side mirror ng sasakyan. Lalong nanlumo doon si Daviana na halatang guilty pa rin sa pagiging pasaway niya noong lasing siya. Marahil ay nainis sa kanya ang binata. Iyon ang patuloy na umiikot sa isipan ni Daviana habang lulan ng sasakyan. Ilang beses na rin niyang hindi napapansin na napakagat na pala siya sa kanyang hinliliit na kuko. Iyon ang madalas niyang gawin kapag sobrang tensyonado siya. Pumarada ang kanilang sasakyan malapit sa restaurant. Sa kabilang street iyon at kailangan pa nilang maglakad ng ilang metro at tumawid. Wala na kasing space ang harapang bahagi ng kainan kung kaya walang choice si Keefer. Jam packed kasi doon ng ganung oras. Pagkapatay ng makina ay umibis na sila doon. Magkasabay na naglakad sina Rohi at Darrell na halatang hindi pa rin tapos sa topic nila sa magiging trabaho nito, agad naman silang sinundan ni A
HINDI NAGING KUMBINSIDO sa naging sagot ni Daviana si Keefer. Base sa nakita niyang tingin dito at concern ng kaibigang si Rohi, batid niyang may iba. Mukhang may malalim silang connection sa bawat isa. Umiling ang lalaki na ikinakunot noo ni Daviana at kapagdaka ay mahinang bigla na lang doong natawa. “Tingnan mo, Daviana. Anong sabi sa'yo kanina? Hindi ka magaling magsinungaling. Hindi ako naniniwala na ganoon lang ang relasyon niyo sa nakitang kong pakikitungo niya sa’yo. Iba talaga eh. Kapitbahay? Kalokohan, Daviana! Walang kapitbahay lang na titingnan ka na para bang...” hindi itinuloy ito ni Keefer. “Eh iyon naman talaga ang totoo. Bakit hindi siya ang tanungin mo? Magkapitbahay nga kami. Period.” busangot na ang mukhang saad ng dalaga, hindi na niya gusto ang tabas ng dila ni Keefer. Iyong tipong may iba itong tinutukoy na hindi niya mapunto kung ano. Sinagot niya na ang tanong nito tapos ayaw pa siyang paniwalaan? Nagtanong pa ito sa kanya! “Nagtanong ka pa. Ayaw mo namang m
NAGKIBIT-BALIKAT NA LANG si Daviana. Piniling manahimik. Hindi niya binigyan ng sagot ang tanong ni Keefer na sa mga sandaling iyon ay nakahabol ng tingin sa kanya. Ipinapakita nito sa kanyang mga tingin na hinihintay niya ang sagot, at binigo siya doon ng dalaga. “Bakit ayaw mong sagutin ang tanong ko?” pasimpleng sunod ni Keefer sa kanya, hindi pa rin siya pinansin ni Daviana. “Hey—”Naputol iyon nang malalaki ang mga hakbang ng dalaga na pumasok na sa loob ng restaurant. Pasunod sa tatlong kasama na nasa loob na. Nakalingon sa may pintuan at hinihintay silang dalawa ni Keefer. Walang nagawa si Keefer kundi ang sumunod na rin sa kanya kahit mababakas sa mukha nito na medyo frustrated sa kawalan ng sagot ni Daviana sa bagay na itinatanong niya. Panandalian na itong iwinaglit. Nang tuluyang makapasok ang lahat sa loob ay sinalubong na sila ng dalawang waiter upang e-assist ang mga bagong dating na customers.“Nagpa-reserve ako dito kanina sa pangalan ni Rohi Gonzales.” walang gatol n