"Good news! You and you're baby is healthy, Ms. Lopez. Kailangan mong ipagpatuloy iyan lalo at 3 months palang naman ang pagdadalang tao mo." Napabuntong-hininga ako habang nakikinig kay Doc.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi kay Mama at Papa na buntis ako. Paano ko sasabihin kung alam kong hahanapin nila ang lalaki at pipilitin na magpakasal sa kaniya? Malabo rin mangyari iyon lalo at alam kong hindi na kami muling magkikita ng lalaking iyon. He's a stranger! Hindi ko rin alam kung bakit sa kaniya ako bumukaka nang gabing iyon? Well, I'm brokenhearted but, look what just happened? Dahil sa katangahan ko ay may nadamay na inosenteng bata. Pero, handa naman akong maging nanay sa dinadala ko, e. Ang akin lang e, sana nakahanap muna ako ng trabaho bago magbuntis. Kayang-kaya pa naman ng mga magulang ko but, it's my responsibility to take care of my own child. Hindi naman niya hinilingin sa akin na isilang ko siya sa magulong mundong ito. It just happened. Napabuntong-hininga ako habang pauwe ng bahay. You can do it, Atasha! Nakaya mo ngang mag-move on sa manloloko mong ex, e. Dito pa kaya? Napasabunot ako sa buhok ko. Kahit anong pangaral ko sa sarili ko, hindi ko magawa. I mean, it's already happened! Hindi ko puweding ipagsawalang bahala ang lahat lalo ang inosenteng bata ang dinadala ko. Growing up I knew how hard it is for our parents to take care of us. I mean, kahit busy sila sa trabaho ay nagkakaroon pa rin sila ng oras para sa amin. My dad doing his best for us, that's why I don't want to settle for less but, look at me? Nabuntis ng isang lalaking nakilala lang niya sa isang party. "Salamat po, Kuya." Ani ko sa taxi driver. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay hindi ko man lang namalayan na nasa tapat na ako ng bahay. Lumabas na ako sa taxi nang maabot ko sa kaniya ang bayad ko. Sakto lang naman ang buhay na meron ako, my parents owns a business, my kuya is one of the famous engineer of our town. Like, minsan ay nasa balita talaga ang nga natapos niyang project. Minsan nga lang ay ibang project ang inaatupag niya. Kumunot ang noo ko pagkapasok ko palang ng gate. Masyadong maingay sa may mini garden ni mommy, medyo malapit kasi iyon sa main entrance ng gate namin. "Kuya!" Pasigaw kong tawag rito para maagaw ang atensyon niya. Pinili kong humakbang palapit sa kinaroroonan niya. Mukhang may mga bisita pa siya or I think kasama niya sa trabaho. "Yow! My little princess is here!" Kusang umikot ang mata ko nang marinig ang sinabi niya. Mabilis siyang tumayo para salubungin ko. Hindi ko agad nabigyan ng pansin ang mga kasama niya. "Kuya, kailan ka pa nakauwe?" Tanong ko sa kaniya. Pinagtaasan niya ako ng kilay. "Well, where are you last night? Natulog kana naman ba sa boy-" "Ex-boyfriend!" Putol ko sa sasabihin niya. "Nag-overnight kami nina Mico and Carl." Paliwanag ko rito. Magsasalita pa sana si Kuya nang biglang lumapit sa amin ang isa sa mga kaibigan niya. "Wait. . . Have we met before?" Kunot noo akong napatingin dito. Mahinang natawa si kuya at tinapik sa balikat ang kaibigan niya. Nagtataka siyang sumulyap kay Kuya, kunot ang noo at halatang may inaalala. Mabilis na nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung sino ang lalaking nasa harapan ko. It can't be?! Napatingin ako sa likod nito at nakita ko ang lalaking tahimik na nakamasid sa amin. No! There's no way that we'll see each other again after what happened to us! "Ethan, that's my sister, okay? Gasgas na iyang linya mo." Hindi ko makuhang tumingin kay kuya na halatang inaasar ang kaibigan niyang si Ethan. "Brent, do you think we met her before?" Nananatili ang tingin ko do'n sa Brent. So, his name was Brent? Pinagmasdan ako nung Brent, hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ko at mabilis akong tumakbo paalis sa Mini garder. Oh No! That's him! Ano ang ginagawa niya dito? Kaibigan ba siya ni Kuya? Of course, Atasha! Hindi naman iyan nandito kung hindi sila magkaibigan. I remember that Nathaniel, siya ang unang nakilala ko sa party but, Brent got my attention. Do'n na nagsimula ang lahat ng 'to. Kailangan kong masabihan si Carl, I mean. . . Wala akong masasabihan sa problema ko kaya kailangan kong makausap si Carl ngayon. To Carlita: Ackkla, where are you? :Carlita Why? I'm here at the spa. :Carlita If it's about you being marupok, shatap okay? Mahal ang bayad ko sa spa today. To Carlita: No! Badly need you rn. As in asap. Carlita: Nandiyan si Baby Shan ko? It's not worth it if wala siya. Kusang umikot ang mata ko. Inuna pa talaga ang harot kaysa itanong kung ano ang problema ng matalik niyang kaibigan, e. To Carlita: He's here. Carlita: Otw na ackla! Naghintay muna ako nang ilang minuto bago ko marinig ang malakas na boses ni Carl. My Gosh! Nasa 2nd floor ang room ko pero rinig pa rin talaga ang maharot niyang boses. At talagang nauna pa siyang pumunta kay Kuya Shion, ah? To Carlita: Akyak kana dito! Muli akong napasabunot sa buhok ko. Nakilala niya ba ako? I don't think makikilala niya ako. I mean, it's been 4 months already, right? Isang beses lang kami nagkita and that's it. Napatingin ako sa pintuan nang bumukas ito. It was my childhood best friend, Carl. Ang mataray niyang mukha ang agad na sumalubong sa akin. Maarte siyang umupo sa single sofa ng kuwarto ko. "So, what's wrong? Mahal talaga ang spa ko today." Ayon na naman siya sa spa. "Babayaran ko," Mabilis ko namang sagot sa kaniya. Agad naman niya akong inirapan na para bang mali ang naging sagot ko sa kaniya. Muli akong naglakad sa kuwarto ko. Kanina pa talaga ako paikot-ikot. Sasabunutan ang buhok at uupo tapos tatayo na naman. "Ano ba? What's wrong ba at you look like mapupunta sa mental?" Reklamo ni Carl. Muli kong nasabunutan ang buhok ko, hindi ko alam kung saan ako magsisimula. "Ako talaga sasabunot sa 'yo pag hindi ka nagsabi. Or should I call your ex para naman makapag-salita kana?" Mataray na niyang reklamo sa akin. Napahawak ako sa mukha ko at hindi ko alam kung saan talaga magsisimula. "Do you still remember the night na nagpunta ako sa isang party kasi nahuli ko si Jonathan na may babae? And my kuya was invited kaya napili kong nag-disguise so he can't recognized me?" Pinagtaasan niya ako ng isang kilay. "Yeah! I remember that kasi you told me na you lost your Vcard that night, right? Kung si Anna ay gustong magpakasal sa lalaking he just met that night? Ikaw naman ay literal na obob habang buhay." Muli akong napanguso nang irapan niya ako. Gets ko naman si Carl kasi kung tutuusin ay mali talaga ang ginawa ko. Pero, na dito na, e. "Carlito-" "It's Carlita! So, what now? Hinahanap ba siya ng kiffy mo at gusto mong maglook ako sa kaniya--" "Of course not! He's here, Carl! Nasa baba siya." Mabilis kong putol sa sasabihin niya. "Oh? Nasa baba naman - " Ngunit agad na naputol ang sasabihin niya nang mapagtanto ang ibig kong sabihin. "You mean. . . Isa pa mga kaibigan ni Kuya Shan?" Mabilis siyang pumunta sa bintana at sumilip sa kinaroroonan nina kuya. "Saan diyan?" Malandi niyang tanong. "That one na naka - navy blue shirt." Muntik na akong matumba nang malakas niya akong hampasin sa balikat. "Oh My Goshyyy! That's Brent Suarez? I heard it lang naman sa kuya mo, e. Alam ko ay may company silang pinapatayo? Silang apat pero wala ang isa sa kanila." Paliwanag ni Carl. "But seriously? He's so fvcking hot, huh? Like, you're so lucky na siya ang --" "Ano ka ba?! Hindi naman kasi ganun iyon." Reklamo ko at muling bumalik sa kama. Mahina siyang natawa at bumalik na rin sa sofa. "Ano ka ba? Malay mo hindi ka niya makilala kasi nga makapal ang make-up mo, hindi ba? You wear wig rin naman tapos hindi ka mukhang pandak kasi naka heels ka." Malakas siyang natawa nang irapan ko siya. "Kung makikilala ka man niya, sabihin mo na it was an accident." Muli niya pang dagdag. "Accident?" Paanong accident e naka-ilang ulit kami nang gabing iyon. Ni hindi na nga ako makapaglakad ng maayos dahil ang hapdi nun. Parang may napunit na kung ano. "Oo! Aksidente kang bum*kaka kasi pogi! Ano ka ba? That was an accidental one night stand. I think naman he's playboy kaya malabong maalala niya iyon. Apat na buwan na rin ang nakalipas, vackla!" Reklamo ni Carl. Gets ko naman ang punto niya pero hindi ko pa rin kasi talaga alam ang gagawin ko. Muli akong naglakad sa kuwarto ko. "Can you stop? Nahihilo na talaga ako!" Reklamo ni Carl. "Dinaig mo pa iyong nabuntis para magreact ka ng ganyan." Natigilan ako sa sinabi niya. Halata ang gulat sa mukha ko kaya ang nang-aasar na si Carl ay unti-unti rin naglaho ang ngiti sa labi niya. "Don't tell me. . ." "Yes. I'm pregnant, Carl." Mabilis akong lumapit para takpan ang bibig niya. Bigla ba naman siyang tumili ng napakalakas. Walangya talaga 'to, e! Ipapahamak pa talaga ako. "Baka marinig ka ni Kuya!" Saway ko sa kaniya. Marahan niyang inalis ang kamay kong nakatakip sa bibig niya. "Explain yourself, Atasha Marie Lopez!" Maarte niyang sabi sa akin. Just like what he said, I told him anything. Kung kailan ko nalaman na buntis ako at kung ano ang plano ko. Ang damu naming napag-usapan bago kami magdesisyong bumama. "Are you sure hindi makakahalata si Kuya?" Plano ni Carl na tanungin su Kuya tungkol kay Brent. I mean, it's okay for me naman na magsilang na wala ang tatay niya. That's my plan naman talaga kaso ang kulit lang ni Carl. "Papa Shan, nakauwe na ba ang mga friends mo?" Malandi niyang tanong sa kuya ko. Humawak pa 'to sa braso ni Kuya kaya natawa si Kuya rito. "Why? May natipuhan ka ba?" Tanong ni Kuya rito. "Si Brent sana-" "Huwag ka do'n." Agad namang nakuha ni kuya ang atensyon ko. "Why? Babaero?" Curios na tanong ni Carl. "No. Too late for you since nagkabalikan na sila ng ex niya. Engaged na nga, e. Kung maaga mo lang sinabi, baka makahabol ka pa." Parang tumigil ang mundo ko sa sinabi ni Kuya. No, Atasha! It's okay kasi plano mo naman talagang palakihin ang bata na wala ang tatay niya. Hindi dahil nakita ko na siya ay kailangan kong baguhin ang desisyon ko, if he's already committed to someone then, that's it. Wala akong karapatan na sirain pa iyon. "D*mn it!" Irita kong nabato ang cellphone ko. I accidentally liked his post. I decided to stalk his account nung umalis si Carl pero, sana pala hindi ko na ginawa. Napatingin ako sa cellphone ko nang tumunog 'to. Notification from my I*******m account. Brent Suarez followed you "No way! My Gosh! Nakakahiya." Naluluha kong sinubsob ang mukha ko sa unan na katabi ko. Baka alam na niyang ini-stalk ko ang account niya?! To be continued...Nang nalaman kong buntis ako, all I think about is paano ko palalakihin ang bata na hindi nangungulila sa sarili niyang ama? Like, I'm willing to do anything to give him everything in life, how my parents spoiled me and kuya, gagawin ko iyon sa kaniya.I know my child deserves better kaya iyon lagi ang iniisip ko. Pero iba na ngayon ang sitwasyon, malapit si Kuya kay Brent, it's impossible for me to hide him from his own father? "Paano kung kamukha niya si Brent?" Mahina kong tanong sa sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang idadahilan ko sa parents ko. "What if sabihin ko nalang sa kanila na magta-trabaho ako sa ibang bansa? Pero hindi rin naman puwede kasi buntis ako." Hihiga na sana ako ulit nang biglang bumukas ang pintuan ng kuwarto ko."It's time to eat, Tasha. Mom and dad is waiting." Ani ni Kuya Shione. Walang gana akong tumayo at sununod na rin sa kaniya.Nagiging tamad na talaga ako, parang kaunting galaw ko nga lang ay lagi akong napapagod. "Well, there's nothing wrong wit
"Baka bumaliktad na iyang mata mo, bunso? Kanina mo pa ako iniirapan?" Inis kong sinulyapan si Kuya Shione. Mabuti nalang at passenger princess ang atake ko ngayon."Bakit kasi ako pa? Hindi puweding iyong fiancee nalang ni Brent?" Muli akong napairap nang mahina akong tawanan ni Kuya."Well, we can't offer her that job, wala pa kaming sapat na pera para matumbasan ang sinasahod niya." Umarko ang isa akong kilay at muling napatingin kay Kuya. Paminsan-minsan niya akong sinusulyapan."So, pag maliit ang sahod ako? Wow, ha? Kapatid ba kita? Parang ang liit-liit ng tingin mo sa akin!" Masamang loob kong sabi sa kaniya. Alam ko ay may Engr, lawyer, at architect sa kanilang magkakaibigan. "Hindi naman sa gano'n, palibhasa ay hindi ka nanonood. BAR Topnotchers silang dalawa-""E 'di sana sinupurtahan nalang din niya si Brent!" Mabilis kong putol sa sasabihin niya. Pag wala silang choice ako? Anong pakialam ko kung topnotcher siya?"We're here," Kahit hindi ako tumingin sa salamin, alam kon
"A-ano? Hindi, ha! Masama lang talaga ang pakiramdam ko kanina pang umaga." Pagdadahilan ko. Of course hindi ko ugaling manira ng relasyon, okay? Malay ko bang may fiance ang bugok na 'yon!"Are you sure? You know what I'm not going to -""Ms. Mariano, hindi ako buntis. Masama ang pakiramdam ko at isa pa, walang dahilan para ipaliwanag ko sa 'yo ang buhay ko. We're not even friend." Napakurap siya. Halatang hindi inaasahan ang sasabihin ko. Hindi ko rin alam kung bakit ko nasabi iyon."I-i'm sorry." Nahihiya niyang sabi. Nag-iwas ako ng tingin bago siya lagpasan. I don't really want to offend her but, it already happened.Nasabi ko na, e.Agad akong dumeretso palabas ng kompanya. Wala akong alam na malapit na kainan dito, ito namang si Kuya bigla akong iniwan nang walang pasabi. Para tuloy akong nawawalang bata! Parang mga ewan pa 'tong kaibigan niya.Natigilan ako nang biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko iyon pero unknown naman ang caller. Kunot noo ko itong sinagot."Where a
"Happy birthday, honey." Mahina kong basa sa IG post ni Brent. "Honey pala tawagan nila? February 03 is her birthday? Ilang taon naman kaya siya?" Para akong tanga rito sa kuwarto ko. "Kaya ba iniwan niya ako sa office? Hayst! Sino ba naman ako para hintayin niya? Pero wala namang masama kung gigisingin niya ako! Napaka-walang kuwentang tao, e! Wala man lang konsensya!" Padabog akong nahiga ulit sa kama ko."Tasha!" Rinig kong pagkatok ni Kuya sa pintuan ko. Ang sakit pa rin ng ulo ko, halos hindi ako nakatulog simula nung umuwe kami. "Ayaw ko ng pumasok. . . " Mahina kong sabi. Pakiramdam ko ay pagod ang katawan ko. Hindi naman nila maiintindihan iyon kasi hindi nila alam. Na buntis ako."Open the door!" Iritado akong bumangon at napatingin sa pintuan. Wala naman talaga akong pakialam kung mag-isa kong mapapalaki ang bata, e! Bakit ngayon nang-iinarte ako?"Haist!" Inis ginulo ang buhok ko bago tumayo sa kama. It's already 9:30 at hindi makaalis-alis si Kuya dahil sa akin."Puwed
"Thanks for your concern, Mr. Suarez, but you can leave now." Sabi ko kay Brent. Kasalukuyan kaming nasa parking lot ng hospital. Hinihintay si Carl. "So, I'm right? Your family doesn't know-""Oo. Hindi ko pa alam kung paano ko sa kanila sasabihin na ang unica hija nila ay nabuntis after graduation." Mabilis kong putol sa itatanong niya. Seryoso siyang sumandal sa kotse niya."Who's the father, then?" Tanong niya. Pinagtaasan ko siya ng kilay kahit ang totoo ay kinakabahan na ako "Hindi tayo close, 'no!" Agap ko. Bakit kasi ang tagal ni Carl? Gusto ko ng makaalis sa lugar na 'to at nang hindi na ako kinukulit ng lalaking 'to."They don't have an idea that you're pregnant, right? Close na ba tayo niyan dahil ako ang unang nakaalam?" Mahina akong natawa sa sinabi niya."Assuming ka rin 'no? Nagkataon lang na ikaw ang nandoon sa parking lot!" Mataray kong sagot sa kaniya. Maayos siyang tumayo at mabagal na humakbang palapit sa akin. "A-anong ginagawa mo?" Tanong ko namg nasa tapat ko
Palihim kong sinusulyapan si Brent. Hindi ko maiwasang hindi makonsensya dahil sa mga sinabi ko sa kaniya kanina. Nagmamagandang loob lang naman iyong tao.Ganito ba talaga pag buntis? Masungit o kaya ay masyadong emosyonal? Kaya ba may mga mag-asawa na sa tuwing nagdadalang tao ang babae ay hindi sila magkasundo, lalo kung hindi marunong umintindi ang lalaki?"Stop staring." Nanlaki ang mata ko nang marinig ang sinabi ni Brent. Ngayon ko lang napagtantong kanina pa ako nakatingin sa kaniya."Kapal mo, ha? FYI hindi ako nagkatingin!" Pagtatanggol ko sa aking sarili. Nakangisi siyang sumandal sa kaniyang upuan habang nakatingin sa akin."Really? Do you want us to review the CCTV?" Pang-aasar niya. Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko. "K-kapal mo, ha!" Napaiwas ako ng tingin. Gusto ko pa sanang ipagtanggol ang sarili ko pero naiinis ako sa pagtawa niya.Alam ko talaga ay suplado ang isang 'to pero bakit habang tumatagal ay lumalabas ang pagiging siraulo niya?!Hinilot ko ang noo ko nan
Lumipas ang mga araw at mas naging abala ako sa trabaho ko. Limang buwan na rin ang dinadala ako at hindi ko pa rin alam kung paano ko sasabihin sa magulang ko ang tungkol rito.Napabuntong hininga ako habang kumakain. Wala kaming pasok ngayon dahil nga abala sila kuya sa magiging kaarawan ni Brent. Bukas na pala iyon."Baks, hindi ka ba talaga pupunta sa party ni baby?" Pinagkunutan ko ng noo si Carl. Kanina pa niya ako inaasar at hindi talaga ako natutuwa."Bakit ako pupunta? Close ba kami?" Mataray kong tanong. Muli siyang ngumisi habang nakatingin sa akin."Well, he's your boss. Girl, hindi naman masama kung pupunta ka! Isa pa, malapit kanang manganak, bruha!" Bumuntong-hininga ako at hindi pa rin maintindihan ang gusto niyang ipahiwatig."Think about it, girl, kapag nanganak kana. . . Hindi muna magagawa ang lahat ng 'to. Mas uunahin mo lagi ang anak mo." Pinagtaasan ko siya ng kilay."Makapagsalita ka akala mo naman may anak kana-aww!" Reklamo ko nang hampasin niya ako sa balika
"And what made you think that I can't recognize her, Ethan?" Hindi ko makuhang magsalita. Mabagal na lumingon sa kaniya si Nathaniel, sobrang bilis ng tibok ng puso ko pero para akong kinakapos ng hininga."B+brent. . . This is just a misunderstanding. . ." Humakbang ako palapit sa kaniya pero hinawakan ni Ethan ang braso ko. Alam ni Brent na buntis ako at alam kong sa mga oras na 'to ay alam niya kung sino ang nakabuntis sa akin."Let her go, Ethan," Kalmadong sabi ni Brent pero alamong may pagbabanta sa tuno ng boses niya. Mabagal na binitawan ni Ethan ang braso ko. Mabilis akong lumapit kay Brent at hinila siya palayo kay Ethan, ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko. Kailangan kong ipaliwanag sa kaniya ang lahat. Assuming pa naman ang isang 'to. Ayaw nga akong tantanan no'ng nalaman niyang buntis ako, paano pa kaya kung malaman niyang siya ang tatay?"Mali ka ng narinig, Brent. . . I mean, yeah. . Something happened to us that time, I won't deny that but, hindi ikaw ang tatay ng di
"And what made you think that I can't recognize her, Ethan?" Hindi ko makuhang magsalita. Mabagal na lumingon sa kaniya si Nathaniel, sobrang bilis ng tibok ng puso ko pero para akong kinakapos ng hininga."B+brent. . . This is just a misunderstanding. . ." Humakbang ako palapit sa kaniya pero hinawakan ni Ethan ang braso ko. Alam ni Brent na buntis ako at alam kong sa mga oras na 'to ay alam niya kung sino ang nakabuntis sa akin."Let her go, Ethan," Kalmadong sabi ni Brent pero alamong may pagbabanta sa tuno ng boses niya. Mabagal na binitawan ni Ethan ang braso ko. Mabilis akong lumapit kay Brent at hinila siya palayo kay Ethan, ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko. Kailangan kong ipaliwanag sa kaniya ang lahat. Assuming pa naman ang isang 'to. Ayaw nga akong tantanan no'ng nalaman niyang buntis ako, paano pa kaya kung malaman niyang siya ang tatay?"Mali ka ng narinig, Brent. . . I mean, yeah. . Something happened to us that time, I won't deny that but, hindi ikaw ang tatay ng di
Lumipas ang mga araw at mas naging abala ako sa trabaho ko. Limang buwan na rin ang dinadala ako at hindi ko pa rin alam kung paano ko sasabihin sa magulang ko ang tungkol rito.Napabuntong hininga ako habang kumakain. Wala kaming pasok ngayon dahil nga abala sila kuya sa magiging kaarawan ni Brent. Bukas na pala iyon."Baks, hindi ka ba talaga pupunta sa party ni baby?" Pinagkunutan ko ng noo si Carl. Kanina pa niya ako inaasar at hindi talaga ako natutuwa."Bakit ako pupunta? Close ba kami?" Mataray kong tanong. Muli siyang ngumisi habang nakatingin sa akin."Well, he's your boss. Girl, hindi naman masama kung pupunta ka! Isa pa, malapit kanang manganak, bruha!" Bumuntong-hininga ako at hindi pa rin maintindihan ang gusto niyang ipahiwatig."Think about it, girl, kapag nanganak kana. . . Hindi muna magagawa ang lahat ng 'to. Mas uunahin mo lagi ang anak mo." Pinagtaasan ko siya ng kilay."Makapagsalita ka akala mo naman may anak kana-aww!" Reklamo ko nang hampasin niya ako sa balika
Palihim kong sinusulyapan si Brent. Hindi ko maiwasang hindi makonsensya dahil sa mga sinabi ko sa kaniya kanina. Nagmamagandang loob lang naman iyong tao.Ganito ba talaga pag buntis? Masungit o kaya ay masyadong emosyonal? Kaya ba may mga mag-asawa na sa tuwing nagdadalang tao ang babae ay hindi sila magkasundo, lalo kung hindi marunong umintindi ang lalaki?"Stop staring." Nanlaki ang mata ko nang marinig ang sinabi ni Brent. Ngayon ko lang napagtantong kanina pa ako nakatingin sa kaniya."Kapal mo, ha? FYI hindi ako nagkatingin!" Pagtatanggol ko sa aking sarili. Nakangisi siyang sumandal sa kaniyang upuan habang nakatingin sa akin."Really? Do you want us to review the CCTV?" Pang-aasar niya. Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko. "K-kapal mo, ha!" Napaiwas ako ng tingin. Gusto ko pa sanang ipagtanggol ang sarili ko pero naiinis ako sa pagtawa niya.Alam ko talaga ay suplado ang isang 'to pero bakit habang tumatagal ay lumalabas ang pagiging siraulo niya?!Hinilot ko ang noo ko nan
"Thanks for your concern, Mr. Suarez, but you can leave now." Sabi ko kay Brent. Kasalukuyan kaming nasa parking lot ng hospital. Hinihintay si Carl. "So, I'm right? Your family doesn't know-""Oo. Hindi ko pa alam kung paano ko sa kanila sasabihin na ang unica hija nila ay nabuntis after graduation." Mabilis kong putol sa itatanong niya. Seryoso siyang sumandal sa kotse niya."Who's the father, then?" Tanong niya. Pinagtaasan ko siya ng kilay kahit ang totoo ay kinakabahan na ako "Hindi tayo close, 'no!" Agap ko. Bakit kasi ang tagal ni Carl? Gusto ko ng makaalis sa lugar na 'to at nang hindi na ako kinukulit ng lalaking 'to."They don't have an idea that you're pregnant, right? Close na ba tayo niyan dahil ako ang unang nakaalam?" Mahina akong natawa sa sinabi niya."Assuming ka rin 'no? Nagkataon lang na ikaw ang nandoon sa parking lot!" Mataray kong sagot sa kaniya. Maayos siyang tumayo at mabagal na humakbang palapit sa akin. "A-anong ginagawa mo?" Tanong ko namg nasa tapat ko
"Happy birthday, honey." Mahina kong basa sa IG post ni Brent. "Honey pala tawagan nila? February 03 is her birthday? Ilang taon naman kaya siya?" Para akong tanga rito sa kuwarto ko. "Kaya ba iniwan niya ako sa office? Hayst! Sino ba naman ako para hintayin niya? Pero wala namang masama kung gigisingin niya ako! Napaka-walang kuwentang tao, e! Wala man lang konsensya!" Padabog akong nahiga ulit sa kama ko."Tasha!" Rinig kong pagkatok ni Kuya sa pintuan ko. Ang sakit pa rin ng ulo ko, halos hindi ako nakatulog simula nung umuwe kami. "Ayaw ko ng pumasok. . . " Mahina kong sabi. Pakiramdam ko ay pagod ang katawan ko. Hindi naman nila maiintindihan iyon kasi hindi nila alam. Na buntis ako."Open the door!" Iritado akong bumangon at napatingin sa pintuan. Wala naman talaga akong pakialam kung mag-isa kong mapapalaki ang bata, e! Bakit ngayon nang-iinarte ako?"Haist!" Inis ginulo ang buhok ko bago tumayo sa kama. It's already 9:30 at hindi makaalis-alis si Kuya dahil sa akin."Puwed
"A-ano? Hindi, ha! Masama lang talaga ang pakiramdam ko kanina pang umaga." Pagdadahilan ko. Of course hindi ko ugaling manira ng relasyon, okay? Malay ko bang may fiance ang bugok na 'yon!"Are you sure? You know what I'm not going to -""Ms. Mariano, hindi ako buntis. Masama ang pakiramdam ko at isa pa, walang dahilan para ipaliwanag ko sa 'yo ang buhay ko. We're not even friend." Napakurap siya. Halatang hindi inaasahan ang sasabihin ko. Hindi ko rin alam kung bakit ko nasabi iyon."I-i'm sorry." Nahihiya niyang sabi. Nag-iwas ako ng tingin bago siya lagpasan. I don't really want to offend her but, it already happened.Nasabi ko na, e.Agad akong dumeretso palabas ng kompanya. Wala akong alam na malapit na kainan dito, ito namang si Kuya bigla akong iniwan nang walang pasabi. Para tuloy akong nawawalang bata! Parang mga ewan pa 'tong kaibigan niya.Natigilan ako nang biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko iyon pero unknown naman ang caller. Kunot noo ko itong sinagot."Where a
"Baka bumaliktad na iyang mata mo, bunso? Kanina mo pa ako iniirapan?" Inis kong sinulyapan si Kuya Shione. Mabuti nalang at passenger princess ang atake ko ngayon."Bakit kasi ako pa? Hindi puweding iyong fiancee nalang ni Brent?" Muli akong napairap nang mahina akong tawanan ni Kuya."Well, we can't offer her that job, wala pa kaming sapat na pera para matumbasan ang sinasahod niya." Umarko ang isa akong kilay at muling napatingin kay Kuya. Paminsan-minsan niya akong sinusulyapan."So, pag maliit ang sahod ako? Wow, ha? Kapatid ba kita? Parang ang liit-liit ng tingin mo sa akin!" Masamang loob kong sabi sa kaniya. Alam ko ay may Engr, lawyer, at architect sa kanilang magkakaibigan. "Hindi naman sa gano'n, palibhasa ay hindi ka nanonood. BAR Topnotchers silang dalawa-""E 'di sana sinupurtahan nalang din niya si Brent!" Mabilis kong putol sa sasabihin niya. Pag wala silang choice ako? Anong pakialam ko kung topnotcher siya?"We're here," Kahit hindi ako tumingin sa salamin, alam kon
Nang nalaman kong buntis ako, all I think about is paano ko palalakihin ang bata na hindi nangungulila sa sarili niyang ama? Like, I'm willing to do anything to give him everything in life, how my parents spoiled me and kuya, gagawin ko iyon sa kaniya.I know my child deserves better kaya iyon lagi ang iniisip ko. Pero iba na ngayon ang sitwasyon, malapit si Kuya kay Brent, it's impossible for me to hide him from his own father? "Paano kung kamukha niya si Brent?" Mahina kong tanong sa sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang idadahilan ko sa parents ko. "What if sabihin ko nalang sa kanila na magta-trabaho ako sa ibang bansa? Pero hindi rin naman puwede kasi buntis ako." Hihiga na sana ako ulit nang biglang bumukas ang pintuan ng kuwarto ko."It's time to eat, Tasha. Mom and dad is waiting." Ani ni Kuya Shione. Walang gana akong tumayo at sununod na rin sa kaniya.Nagiging tamad na talaga ako, parang kaunting galaw ko nga lang ay lagi akong napapagod. "Well, there's nothing wrong wit
"Good news! You and you're baby is healthy, Ms. Lopez. Kailangan mong ipagpatuloy iyan lalo at 3 months palang naman ang pagdadalang tao mo." Napabuntong-hininga ako habang nakikinig kay Doc.Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi kay Mama at Papa na buntis ako. Paano ko sasabihin kung alam kong hahanapin nila ang lalaki at pipilitin na magpakasal sa kaniya?Malabo rin mangyari iyon lalo at alam kong hindi na kami muling magkikita ng lalaking iyon. He's a stranger! Hindi ko rin alam kung bakit sa kaniya ako bumukaka nang gabing iyon?Well, I'm brokenhearted but, look what just happened? Dahil sa katangahan ko ay may nadamay na inosenteng bata. Pero, handa naman akong maging nanay sa dinadala ko, e.Ang akin lang e, sana nakahanap muna ako ng trabaho bago magbuntis. Kayang-kaya pa naman ng mga magulang ko but, it's my responsibility to take care of my own child. Hindi naman niya hinilingin sa akin na isilang ko siya sa magulong mundong ito. It just happened.Napabuntong-hininga ak