TINAHAK namin ang daan patungo sa kung saan si Eric. Now that I'm fine, I can finally see how luxurious this place is. Gayang gaya sa mga nakikita ko sa mga historical manhwa na aking nababasa. Maraming kumikinang na ginto kahit saan ka tumingin. Mga mamahaling kagamitan, malalaking chandeliers, malalaking bintana at ang naka carpet na hallway.
May room kaming nadadaanan palagi. Hallway pa lang ay napakalaki na. Ano kaya ang histura nito sa labas?Habang tumatagal ay mas maraming tao akong nakikita. Puro lalake pero iba-iba ang figure. May malalaki, matatangkad, maliliit at ang iba naman ay mukhang mga bata pa.And as we walked more, I can hear a little argument happening inside the room where we're heading.Binuksan ito ni Arion at natagpuan namin si Liam at ang ibang mga tao na mukhang doctor sa lugar na 'to.They all turned around to look at me. Nagulat ang karamihan. Kahit kasi nakapandamit ako at ang gupit ko ay panlalake, hindi pa r"NOW, I pronounce you as husbands and a wife." Pagkatapos 'yon inanunsyo ng Pope mismo ay isa-isa nila akong hinalikan.Binigyan ako ng singsing ni Leon, habang si Deon ay trinket, si Liam ay kuwintas at si Arion ay bracelet. Magkakapareho ang kulay nito at disenyo pero iba-iba ang nakaukit na pangalan sa likod.The crowd cheered and kids started throwing petals as we walked on the aisle. The problems are now solved. We're finally getting a happy ending. Ang palasyo ay tahimik lang sa pagkamatay ng prinsipe at ang mga tao naman ay walang pake.Siguro ay dahil na rin wala itong mas'yadong ambag at hindi maganda ang reputasyon. It's a little sad to hear that no one mourned for his death but I can't bear to pity him dahil sa kanyang ginawa.Napahiyaw ako ng sabay-sabay nila akong binuhat at nilagay sa engrandeng karahe na naghihintay sa labas ng maliit na chapel. Arion explained to me that while I was away, Leon managed to convin
SHIELAIsang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa pagod. Maghapon kaming nakaupo dahil sa naganap na graduation day. Sumakit na nga ang puwet ko kakaupo. Mabuti na lang at natapos na rin ito kaagad."Shiela, maiwan na kita? May pasok pa ko ngayong araw at bukas pa ang uwi ko. Nakiusap lang ako sa amo ko na hindi ako makakapasok ng pang umaga dahil wala kang ngang kasama sa graduation day mo."Lumingon ako sa kuya ko na kumakain ng biscuit at may hawak na isang plastic ng softdrink.Isang tango ang tinugon ko sa kanya kahit na nakasimangot pa rin ang aking mukha."Kuya naman. Ikaw na nga ang nagsabi na wala akong makakasama dapat sa graduation ko at ngayon naman, magtatrabaho ka pa. Hindi mo man lang pinalipas ang isang araw, magpahinga at samahan ako." Umirap ako sa direksiyon ni kuya habang magkakrus ang dalawang braso ko."Shiela, alam mo naman na nagtatrabaho ako araw araw para sa ating dalawa. Sayang ang araw ko kung hindi ako papasok ngayon. Hayaan mo. Mag-ce
WAIT. . . Where am I?"M-Mas'yado kang masikip, Ara. Fuck, binabaliw mo 'ko."Nasaan ba ako ngayon? Sino ba ako? Why do I feel so hot?"Mmp!" I whimpered when a pair of hands landed on my chest.I'm naked? Shit. Nasaan ba ako?The last thing I remembered was on a run. Someone was chasing me then. . . Then what? What happened after that?"Ara. . ." May isang kamay na hinawakan ang aking panga at inangat ito.My vision is blurry but I can see a lot of figure in front of me. Someone is also hugging me from behind while still humping me.Fuck. My head hurts and my body is in heat. Para akong sasabog sa sobrang init."Ara. . . Ara. . ." May bumubulong mula sa aking likod.Napasigaw ako dahil ramdam ko ang kalakihan niyang labas pasok sa akin. That's when I realized how deep he's fucking me from behind.Oh hell. . . Why am I having sex with strangers?Someone leaned in and started kissing me, my body obliged to kiss this person back while I keep on getting fucked from behind.Everything is
TIME check: 3:09 AM. Isang gabing lumipas na wala tayong tulog sa kakabasa ng manhwa.Cravings satisfied! Done na naman ako sa isang bl manhwa na kilig to the bones!Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Bakit sobrang sarap kiligin sa pagbabasa? Hanggang sana all na lang ba tayo rito?"What?!" Napabangon ako sa gulat nang makita ang author's note sa last update ng aking binabasa.Dear readers, Thank you so much for loving the book [How to Create a Baby?] I have gone this far by your support and adoration. Unfortunately, due to some personal reasons, I cannot continue the book and I am so sorry for the people waiting for the next update. This will be my farewell gift to you guys, sorry again."What the?! 'Yon na 'yon!?" Napasapo ako sa aking noo.Walang ending? What's worst is nasa climax part na kami!"Argh!" Napasigaw ako sa sobrang stress.Ano ba 'yan? Atat na ako mabasa kung ano ang susunod. Bakit naman gan'on? Sana mabilaukan 'yong author!I yawned. Yeah, whatever
TO be honest, I'm scared. Well of course, I was excited at first. I was a huge fan of reincarnation manhwas and novels, to think that it happened to me made my whole skin tingle.Ngunit ngayon ay nawawala na ang kagalakan sa aking puso. Natatakot ako kung ano ang mangyayari sa akin. Ang unang naranasan ko rito ay kabastusan, ngayon naman ay sinabihan akong ako lang ang babae?I don't know where I am. I can't see what's outside dahil nakatakip ito ng kurtina. "W-wala ka bang ina?" Tanong ko ulit sa kanya. Baka ay binibiro lang ako nito?"I do," agaran niyang sagot. Tumigil ang karahe at bumukas ang pintuan. "Let's go." Ayo'ko namang mahila mula sa leeg kaya naman ay sumunod na lang agad ako.So, he has a mother. Then, what he told me earlier was a lie? Sabi ko na nga ba, imposibleng walang babae sa mundong ito. I don't know where I am, but a world can't survive without any woman.Nilibot ko ang aking paningin sa paligid. There are bushes of flowers everywhere. Sobrang laki rin yata n
ISANG nakakabinging ingay ang gumising sa akin."Let me in! I'll kill that-""John, kumalma ka! Natutulog pa si Leon!"Ugh. Bakit ang ingay? Nag-aaway na naman ba ang kapitbahay? Kung p'wede lang hagisan ng kutsilyo! Araw-araw na lang nag-aaway!"Hmm. . ." Kinusot-kusot ko ang aking mga mata at dahan-dahan itong binuksan.Nabilaukan naman ako sa sarili kong laway nang makitang may lalaking nakahiga sa aking harapan. Natutulog ito nang mahimbing at mukhang walang pakialam sa nangyayari sa labas.Argh. So, yesterday wasn't a dream at all?I'm in that novel! Bumangon ako at tiningnan ang paligid. May nakita naman akong malaking salamin sa sulok. Tatayo na sana ako para tingnan dito ang aking sarili ngunit napabalik ako sa higaan at napahiga.F*ck! I forgot about the chains!I hate this. I hate being here! I wanna go home! Ayo'ko rito! Nilagay ko ang aking kamao sa aking mukha. Naiiyak na naman ako ngunit hindi ko naman mapigilan ang emosyon na 'to. Natatakot ako. Kung kahapon ay halos
“SIT.”Ano ako aso?Gusto ko tuloy sapakin 'yang walang emosyon niyang mukha kaso mahal ko pa talaga ang aking dear life. Ayo'ko naman matigok. Baka naman after this life ay road to real heaven na talaga ako? Mas'yado pa akong bata.I sighed deeply and waltzed towards this person who's sitting calmly on his very very veeeery fancy chair with his formal suit. Indeed, he is handsome but you can clearly feel a murderous intent whenever you look at him.Haha, save me."Ba't ka nakaupo d'yan?""Because it's free—" I couldn't continue what I was saying when he suddenly lifted me up from the floor and put me in his lap.W-what the! Wala ba 'tong manners!?"Hold still." Itinaas niya ang kanyang kamay at naramdaman ko ang pagkalas ng kadena sa aking leeg.It feels like I can breathe more properly when he finally takes that off. Wow. Ang gentleman. Note the sarcasm.Ang akala ko ay may sasabihin pa siya ngunit kumuha ito ng ballpen at nagsimulang magsulat. Yeah, right. The author did mention
LEON'S crystal blue eyes is shining under the sunlight. Katamtaman lang ang kaputian ng kanyang balat. Maitim ang kanyang buhok na med'yo pumupula kapag nasisinagan ng araw. He's well-built. Halos lahat yata ng tao rito ay malalaki ang katawan. "Hmm. . . Interesting." I chuckled as I observed Leon's face beaming in happiness.So does he really love the prince? Hindi naman surpresa kung gano'n 'yon dahil ito naman talaga ang setting ng original novel. Isa lamang akong hamak na estranghero na napunta rito sa hindi malamang dahilan.I shrugged. Leon's love life is not my problem. Umalis si Leon, mukhang may kukunin yata. Napatitig naman ako sa taong nakatalikod sa akin. Brown chestnut hair, royal uniform and he's a little tall. Though, I'm not sure dahil med'yo malayo naman ang mga ito.Then suddenly, as if he sensed someone was watching them, his gaze met mine. Para bang nanlalamig ang buo kong katawan nang magtama ang aming paningin. We stared at each other for a moment dahil agad di
SHIELAIsang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa pagod. Maghapon kaming nakaupo dahil sa naganap na graduation day. Sumakit na nga ang puwet ko kakaupo. Mabuti na lang at natapos na rin ito kaagad."Shiela, maiwan na kita? May pasok pa ko ngayong araw at bukas pa ang uwi ko. Nakiusap lang ako sa amo ko na hindi ako makakapasok ng pang umaga dahil wala kang ngang kasama sa graduation day mo."Lumingon ako sa kuya ko na kumakain ng biscuit at may hawak na isang plastic ng softdrink.Isang tango ang tinugon ko sa kanya kahit na nakasimangot pa rin ang aking mukha."Kuya naman. Ikaw na nga ang nagsabi na wala akong makakasama dapat sa graduation ko at ngayon naman, magtatrabaho ka pa. Hindi mo man lang pinalipas ang isang araw, magpahinga at samahan ako." Umirap ako sa direksiyon ni kuya habang magkakrus ang dalawang braso ko."Shiela, alam mo naman na nagtatrabaho ako araw araw para sa ating dalawa. Sayang ang araw ko kung hindi ako papasok ngayon. Hayaan mo. Mag-ce
"NOW, I pronounce you as husbands and a wife." Pagkatapos 'yon inanunsyo ng Pope mismo ay isa-isa nila akong hinalikan.Binigyan ako ng singsing ni Leon, habang si Deon ay trinket, si Liam ay kuwintas at si Arion ay bracelet. Magkakapareho ang kulay nito at disenyo pero iba-iba ang nakaukit na pangalan sa likod.The crowd cheered and kids started throwing petals as we walked on the aisle. The problems are now solved. We're finally getting a happy ending. Ang palasyo ay tahimik lang sa pagkamatay ng prinsipe at ang mga tao naman ay walang pake.Siguro ay dahil na rin wala itong mas'yadong ambag at hindi maganda ang reputasyon. It's a little sad to hear that no one mourned for his death but I can't bear to pity him dahil sa kanyang ginawa.Napahiyaw ako ng sabay-sabay nila akong binuhat at nilagay sa engrandeng karahe na naghihintay sa labas ng maliit na chapel. Arion explained to me that while I was away, Leon managed to convin
TINAHAK namin ang daan patungo sa kung saan si Eric. Now that I'm fine, I can finally see how luxurious this place is. Gayang gaya sa mga nakikita ko sa mga historical manhwa na aking nababasa. Maraming kumikinang na ginto kahit saan ka tumingin. Mga mamahaling kagamitan, malalaking chandeliers, malalaking bintana at ang naka carpet na hallway.May room kaming nadadaanan palagi. Hallway pa lang ay napakalaki na. Ano kaya ang histura nito sa labas?Habang tumatagal ay mas maraming tao akong nakikita. Puro lalake pero iba-iba ang figure. May malalaki, matatangkad, maliliit at ang iba naman ay mukhang mga bata pa.And as we walked more, I can hear a little argument happening inside the room where we're heading.Binuksan ito ni Arion at natagpuan namin si Liam at ang ibang mga tao na mukhang doctor sa lugar na 'to.They all turned around to look at me. Nagulat ang karamihan. Kahit kasi nakapandamit ako at ang gupit ko ay panlalake, hindi pa r
ANG mukha ko ay sasabog na yata sa sobrang init. The kiss was unexpected but I couldn't resist them.Malulunod na sana ako sa nararamdaman kong ito nang bigla siyang tumigil at umatras."I'm s-sorry, Ara!"Huh? Teka, parang nag-iba naman yata ang ihip ng hangin? Parang kanina ay mukha itong lion na handa ng kumagat sa kanyang biktima pero bakit kung makaatras ito sa akin ngayon ay para itong asong takot na takot?"Tsk tsk." Umiling-iling si Arion at inayos ang aking damit. May kinuha siyang tela at nilagay sa akin — it's a cloak. "Nadala lang kami." Namumula ang kanilang mukha at hindi na ito makatingin sa akin.Teka, 'yon lang!? Este, anong nangyari? What about those things that they said? What the. . ."Kailangan na 'tin maging alerto at baka may sumusunod pala sa atin," ani ni Arion habang nakatingin sa labas ng bintana."Ah. . . Like them?" I pointed the man wearing a mask that's outside our door.
PARA bang aso na nakahanap ng laruan kung tingnan ako ni Deon. Nasa likuran niya rin ang tatlong lalake na busy sa mga tarantadong nagtali sa akin."Namiss kita, darling!" Halos talunan niya ako sa sobrang tuwa. "Alam mo bang ilang araw kaming naghanap sa 'yo? Bakit ka ba tumakbo, ha?" Pinitik niya ang aking noo.Hindi ako makapagsalita. Hindi ko pa maproseso ang nangyari. Nakanganga lang akong tumingin kay Deon na para bang iiyak na rin ito."Love. . ." Halos manindig ang balahibo ko sa malalim na boses ni Leon dahil doon ay para akong hinila sa aking pagkagulat. "T-Teka!" Agad kong pagpipigil sa kanila nang akma nila akong yakapin. "P-Pakitinggal muna ng t-tali, okay?" Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon.Nang huli naming pagkikita ay halos manginig ako sa takot. Nadala ako sa aking emosyon at iniwan ko sila. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko ngunit ginawa ko pa rin naman. Dahil sa totoo
"HAND yourself over," pagbabanta nito habang nakatutok pa rin ang kanyang baril sa akin.Sh*t. What should I do? Sa huli ay wala akong magawa kaya ay itinaas ko na lang ang aking kamay habang hindi tinatanggal ang tingin ko sa kanilang dalawa."What do you want from me?" I asked as they slowly come over.Hindi nila ako sinagot pero siguro ay konektado ito sa wanted poster na pinakita nila sa akin kanina. They spouted so much bullsh*t that I almost believed them.Tinali nila ang aking kamay sa aking likuran at pinaupo ako katabi kay Eric na wala pa ring malay. Even if I had the chance to run away, I can't leave him here without knowing if they would spare him. "Hey. . ." Tinawag ko ulit silang dalawa na busy sa pag-inspeksyon ng paligid at aking kagamitan. Do they think I hid some weapon in here? "That wanted poster was fake, right?" I asked without hesitation. Nakita kong nanlaki ng kaunti ang mata ni Yabby
HIMALA at buhay pa rin ako. Inubo ko ang ilang tubig na nakapasok sa aking sistema nang magkamalay ako sa isang lugar na hindi pamilyar. Mukhang nasa kagubatan pa rin kami pero halata namang hindi ito 'yong dinaanan ko noon. The vibe and the plants are different.I groggily stood up and that's where I saw Eric lying beside me. Dali-dali akong nag-cpr sa kanya. I pumped my hands and blew air in his mouth using mine. Ilang minuto lang ay umuubo na rin itong nagkamalay. Hinang-hina dahil may saksak siya sa kanyang gilid. He looks like a mess."Eric? Eric!" Tinapik-tapik ko ang kanyang mukha dahil nahihirapan siyang ibuka ang kanyang mata.It's understandable since sobrang init. Mukhang tanghali na. Hindi ko pa rin alam kung nasaan kami, and I'm hungry as hell."Ah. . . Ara." Ang boses niya ay magaspang, halatadong nanghihina at nahihirapan.I bit my lower lip. Namumutla ito dahil sa pag-agos ng dugo mula sa kanyang saksak
PINAHID ko ang aking luha at hinagkan ang pisngi ni Eric. The night is cold, and so is he. It hurts so bad that I want to rip my heart out of my chest.May lumapit sa akin at akmang sasaksakin ako pero naiwasan ko ito dahil gumulong ako palayo kasama si Eric. He's not breathing anymore and looking at him makes me want to cry more.May itatanong pa ako, marami pa akong dapat sasabihin sa 'yo. So why? Why did you protect me? I want to ask you a lot of things! How we got here, how you got involved in this things. . . And I want to tell you how I really felt."Ara!" Sumigaw si Arion at binaril ang taong nasa likuran ko.I bit my lower lip as I glance at Eric for the last time. Lumapit ako kay Arion na duguan din. Humihingal ito habang hinihila ako palayo habang maraming patay ang nakabulagta sa lupa. "Arion, kailangan na 'ting bumalik sa mansion!" Paalala ko sa kanya pero parang wala lang 'tong naririnig."Arion!" Tawag ko sa kanya
TEKA, nasaan ako? The sun is too bright. Bakit ang init? Hindi ba. . ."Bella!" Isang boses ang tumawag sa akin.Unti-onting lumilinaw ang aking paningin. Doon ko namataan ang lalakeng nakaupo sa aking harapan. Nakangiti ito at may hawak-hawak na cellphone.I looked around and saw a lot of students talking with each other. Then, I realize that we're in the canteen. It's lunch time."Eric, ano na naman 'yan?" Natatawa kong tinuro ang kanyang dala-dala.He grinned. "I published the new chapters!" Pinakita niya sa akin ang isang app kung saan siya nagsusulat. "Hindi ba sabi mo, i-update kita kapag nakapag labas na ako ng new chapter? Here. Hindi ko alam kung magugustuhan mo, though— aackk!" Napaubo siya dahil sa pabirong pagsakal ko sa kanya."Hindi ko talaga akalain na magsusulat ka ng BL! Tapos mpreg pa!" tawa ko rito at inayos ang pag-akbay sa kanya. "Umaayaw ka pa nang una, ah." I teased.Umiwas siya ng tingin. "Eh gust