CHAPTER 2

TO be honest, I'm scared. Well of course, I was excited at first. I was a huge fan of reincarnation manhwas and novels, to think that it happened to me made my whole skin tingle.

Ngunit ngayon ay nawawala na ang kagalakan sa aking puso. Natatakot ako kung ano ang mangyayari sa akin. Ang unang naranasan ko rito ay kabastusan, ngayon naman ay sinabihan akong ako lang ang babae?

I don't know where I am. I can't see what's outside dahil nakatakip ito ng kurtina. 

"W-wala ka bang ina?" Tanong ko ulit sa kanya. Baka ay binibiro lang ako nito?

"I do," agaran niyang sagot. Tumigil ang karahe at bumukas ang pintuan. "Let's go." 

Ayo'ko namang mahila mula sa leeg kaya naman ay sumunod na lang agad ako.

So, he has a mother. Then, what he told me earlier was a lie? Sabi ko na nga ba, imposibleng walang babae sa mundong ito. I don't know where I am, but a world can't survive without any woman.

Nilibot ko ang aking paningin sa paligid. There are bushes of flowers everywhere. Sobrang laki rin yata ng hardin na ito dahil kita ko hanggang dulo 'yong iba.

Napatingin ako sa langit. Gabi na at maliwanag ang malaking buwan. The sky is clear and it's awfully quiet.

"We're here." Napunta ang aking atensyon sa lalaking naglalakad sa aking harapan. 

Doon ko namataan ang malaking bahay — mansion. It was so big that I have to look up.

Hindi na ako dapat magulat pa. Siya lang naman 'yong nagbayad ng six hundred million para mabili ako.

Ang tanong — bakit? Why would he waste that kind of money? Anong gagawin niya sa akin? 

Can I even run away from here? I want to leave. I want to leave so bad. Kung nang una ay para akong bata sa sobrang excited, ngayon naman ay nagmumukha akong asong naputulan ng buntot.

Even if I don't have a family waiting for me, at least in my original world I wouldn't be treated like I'm some kind of object.

"Leon!" Isang nag-aalala na boses ang nagpatigil sa aking pag-iisip. 

Sa malaking pintuan ay nakatayo ang dalawang lalaking nakatingin sa amin. Napatitig tuloy ako sa likod ng lalakeng hindi pa rin tinatanggal ang kanyang maskara.

Leon? That name sounds familiar. Then again, it's a common name.

"Leon, anong oras na? Saan ka ba galing —" Natigil ang pagsasalita ng lalake nang makita niya ako. 

"Good Evening, ma." This man named 'Leon' leaned in and gave him a peck in the cheeks.

Gulat man ay pilit kong tinago ang aking reaksyon. Lalo na at ang katabi ng lalakeng tinawag ni Leon na mama ay nakakatakot tumingin. His face is scary as hell. Mas'yadong strikto ang mukha nito at mas malapad ang straktura ng kanyang katawan kaysa sa mama ni Leon. And he's like six feet or more.

Gah. Bakit ang tataas ng mga tao rito?

Not that I'm short. I'm 5'9 myself. Hindi ko akalain na may ganito kahiganti akong makikita sa buong buhay ko.

"Who's this, Leon?" The scary man questioned. Parang galing sa ilalim ng lupa ang kanyang boses. 

Leon shrugged as if he's used to this man's glare.

Ang daming tanong na nabubuo sa aking isipan ngunit para naman akong mapupugutan ng ulo kapag nagsalita ako ngayon.

"It's a woman." Hinawakan niya ang aking balikat at hinila ako papunta sa kanyang gilid. 

"Woman?" Leon's mother looked at me up and down.

H-H'wag mong sabihin na totoo talaga ang sinabi ng Leon na ito? I cannot and will not believe it until I saw it in my own eyes!

Me? The only girl? Kung sa iba ay parang espesyal na ito, para sa akin ay mas nadadagdagan lamang ang aking takot. 

What if they'll come and get me? Will I experience being taking advantage of every Goddamn time? 

I don't want it! I want to go home!

"Saan mo 'yan nakuha, Leon?" Malamig na nagsalita ang lalaking higante.

"I bought her." Walang pasabing pumasok si Leon sa loob ng bahay habang naiwan ang dalawang lalaki sa labas. 

"Abeleon Schrutz!" Parang narinig kong dumagundong ang buong kalangitan sa tawag ng lalaking iniwan ni Leon sa labas.

Abeleon? Sobrang pamilyar talaga ng pangalan ngunit hindi ko matandaan kung saan ko ito narinig. 

Did I get reincarnated into a book? A movie? A comic? What?! I don't know! It's frustrating to be this dumb!

"Don't mind my father. Let's go." Marahan akong hinila ni Leon. 

T-Teka! Anong let's go? Saan kami pupunta? 

Bago pa man ako makapagsalita ay namalayan ko na lang na nakarating na kami sa isang kuwarto. 

The designs are vintage. Honestly, I expected that since I really think this is a medieval era. Ngunit med'yo hindi ko gets dahil base sa kanilang kasuotan, may pang-moderno na ito kagaya ng tuxedo at suit.

Tinanggal ni Leon ang kanyang maskara. Tumingin ito sa akin at nang makita ko ang kabuuan ng kanyang mukha ay halos napanganga ako.

Guwapo. Matangos ang ilong. Makinis ang mukha at moreno.

And his name is Abeleon?

"Um. . . Can I ask?" Kinakabahan man ay sinubukan kong magsalita. 

Ramdam ko ang panginginig nang aking buong katawan. I'm nervous to ask this question but maybe my suspicions are right. I wanna confirmed it right now before I make any mistakes.

"Yes, and sit." Tinuro niya ang kama.

"A-Ah? Sit d-d'yaan?" Natatawa ako sa nerbyos. "D-dito na lang. Mas komportable ako rito." Dahan-dahan akong umupo sa sahig na may carpet.

"Then, don't ask me anything." Hinubad niya ang kanyang suit ngunit hindi naman niya kinuha ang puting sando. Kalaunan ay umupo siya sa kama.

Wala naman akong choice kung hindi tumayo at umupo sa kama niya. I badly want to ask questions ngunit may isang tanong lamang ang pinakaimportante sa akin ngayon. Everything will make sense if he answered this one.

"Bakit ka d'yan nakaupo? Come here." He pats the empty space beside him.

G-G*go ba siya!? Ayo'ko nga! May delikadesa pa ako no!

"Ugh. . . Whatever." Bahala na. Ano bang laban ko sa taong 'to? One wrong move and I might be found dead the next minute.

Akala ko kung ano ang gagawin niya ngunit nilaro-laro lang niya ang aking mataas na buhok. 

Gusto kong idasal na sana ay hindi mademonyohan ulit ang kanyang utak. 

"Ask."

Napakamot ako sa aking ulo. "W-Where am I? Ano bang pangalan ng lugar na 'to?" 

He stared at me. Napalunok tuloy ako dahil mas'yado naman siyang intense makatitig. Mas kinakabahan tuloy ako sa isasagot niya.

"We're in Avellan," he muttered and lie on the bed.

A-Avellan?

I gasp. Oh holy shit! Tama nga ang hula ko!

I got inside the book entitled, How to make a baby? where only men exist. Kaya pala walang babae rito at tinawag niyang mama ang lalaking 'yon kanina! This book is tagged as mpreg! 

"Sleep." 

Halos napasigaw ako nang hinila niya ako pahiga ngunit bored lang naman niya akong tiningnan at sinira ang kanyang mga mata habang hawak pa rin ang kadena na nakakabit sa aking leeg.

The f*ck is wrong with him?!

Gusto ko siyang batukan ngunit mas mahalaga ang aking buhay. Kaya ang tanging nagawa ko lang ay titigan itong matulog. 

I sighed.

This Abeleon guy — What was his role in the book again? 

I . . . Forgot.