LOGINShare
CHAPTER 3
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ISANG nakakabinging ingay ang gumising sa akin.
"Let me in! I'll kill that-"
"John, kumalma ka! Natutulog pa si Leon!"
Ugh. Bakit ang ingay? Nag-aaway na naman ba ang kapitbahay? Kung p'wede lang hagisan ng kutsilyo! Araw-araw na lang nag-aaway!
"Hmm. . ." Kinusot-kusot ko ang aking mga mata at dahan-dahan itong binuksan.
Nabilaukan naman ako sa sarili kong laway nang makitang may lalaking nakahiga sa aking harapan. Natutulog ito nang mahimbing at mukhang walang pakialam sa nangyayari sa labas.
Argh. So, yesterday wasn't a dream at all?
I'm in that novel!
Bumangon ako at tiningnan ang paligid. May nakita naman akong malaking salamin sa sulok. Tatayo na sana ako para tingnan dito ang aking sarili ngunit napabalik ako sa higaan at napahiga.
F*ck! I forgot about the chains!
I hate this. I hate being here! I wanna go home! Ayo'ko rito!
Nilagay ko ang aking kamao sa aking mukha. Naiiyak na naman ako ngunit hindi ko naman mapigilan ang emosyon na 'to.
Natatakot ako. Kung kahapon ay halos magdiwang ako sa saya, ngayon ay para akong mamamatay sa nerbyos.
"John, relax! Gigisingin namin si Leon, okay? You can't go into his room right now!" The familiar voice of a man spoke.
May nag-aaway nga sa labas. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari at mukhang walang planong gumising ang kumag na Leon na ito sa kanyang beauty rest.
Sana nga hindi magising forever.
Leon. Leon. . . Who are you, again? The novel of HTMAB was cut off in hiatus.
Hinilot ko ang aking sintido. Think! Think! Who is he? What's his role? Baka nga ay kontrabida ito!
"Leon, parang awa mo na! Huwag mong gawin ito!"
Parang tinamaan ako nang kidlat sa gulat nang maalala ko ang linyang iyon. That's right - Abeleon was one of the male leads.
Since na-cut off 'yong novel, hindi pa sure kung sino talaga ang makakatuluyan ni Jihoon, the main character, at ang isa sa kandidatong 'yon ay si Leon.
Sh*t! Si Leon - if I recalled it right, he was the most cold yet secretly obsessive type.
I shivered.
Umupo ako sa kama at tiningnan ang kabuuan nito. Guwapo naman kagaya ng nabasa ko sa nobela. Hindi ko inaasahan na mas guwapo pa ito tingnan sa personal.
This man is a walking red flag in the novel, pero marami siyang supporters dahil nga hawt ang obsessive type sa readers. Isa na ako roon kaya guilty ako rito.
Now that I slept with him, it feels weird and scary as hell. I remembered how many people he killed for petty reasons.
"John! I said stop!"
Mas lumalakas ang boses sa labas at mukhang papalapit ito.
Anong gagawin ko? Gigisingin ko ba ang taong natutulog? Magtago sa ilalim ng kumot? O magpatay-patayan?
Naiiyak ako sa sitwasyong ito.
"You're up."
Nagulantang naman ako nang marinig ang malalim at magaspang niyang boses, indicating that he just woke up.
"A-Ahaha, good morning!" Wala akong ibang masabi dahil sa kaba.
Should I ask him more about yesterday? Or should I just ask him what's happening right now?
Hindi ko alam kung saang parte ako nakapasok sa nobelang ito. Starting point? Prologue? Climax? O before talaga magsimula ang lahat?
Not that I could ask him directly about that.
"John!"
Biglang bumukas ang pintuan. Para bang instinct na sa akin ang magtago sa ilalim ng kumot. I don't want to involve myself in any of their troubles!
"You- Leon!" Isang malalim na boses ang nagsalita. May mga yapak na sumunod sa mga ito.
Si Leon naman ay hindi pa rin umaalis sa kama. Mukhang hari nga itong naka-posing d'yan.
"John, what pleasure do I own?" Leon's hoarse voice answered calmly and I heard him yawn.
"Bakit hindi mo man lang ako pinadalhan ng isang letra kaukol sa nangyari sa 'yo? You just came back from the war and I found out that it's been months since you're here!" Sigaw nito. "Bakit hindi ka man lang. . . Bakit hindi mo ako sinabihan?!"
Hindi ko makita kung sino ang nagsasalita. Ang konklusyon ko lang ay ang taong ito ay si John na kanina pa yata pinipigilan ng mga tao sa labas na pumasok.
"There's no need to tell you, John."
Wow. What a jerk, Leon.
"No need?! I'm your fiance! I have the right to know!"
Wha- fiance!? Does Leon have a fiance?! T-Teka did the novel mention this? Hindi ko na matandaan sa dami ng nabasa ko! Wala naman kasing full story kay Leon dahil nga pa-mysterious type siya sa novel na 'yon.
Fiance? What the fricking gulay? Are you kidding me? He has one but he forces me to sleep with him in the same bed?!
Boy, you better break up with this dude. A walking red flag indeed.
"Shut up. Matagal na tayong wala, John," sagot naman ni Leon na walang bahid ng emosyon sa kanyang boses.
Napahiyaw ako sa gulat nang biglang umangat ang aking katawan. Nakatakip pa rin ang kumot sa akin kaya hindi ko kita ang nangyayari. Basta ang alam ko lang ay bitbit ako ng Leon na 'to.
"Break up? The hell are you talking about? Also, who's that you're carrying!? Kabit mo?"
Napatakip ako sa aking tainga dahil sobrang lakas na ng boses ng John na 'to.
Sus. Kung ako sa kanya ay sinampal ko na ang lalaking 'to at sinipa sa pribadong parte para masaktan din.
But setting the jokes aside, I feel sorry for him. Leon is a war hero, and I think kakatapos lang din ng giyera at sabi nga nito ay matagal na siyang umuwi ngunit hindi niya pinaalam sa mga tao.
For what? What is his reason? And also, I think hindi pa nagsisimula ang nobela dahil sa pagkakaalam ko ay retired war hero si Leon nang magkita sila ni Jihoon.
"Oh this?" Naramdaman kong humigpit ang hawak niya sa akin. "Someone special," he continued.
Special? Is he joking? Me being bought by 600 million is indeed special.
"You. . . You jerk!"
Gumalaw ako upang makawala sa hawak ni Leon ngunit hindi ko magawa. Magsasalita na nga sana ako ay huli na ang lahat dahil narinig ko ang pagtakbo niya at pagsara ng pintuan.
"Le-Let me go!"
"Shh."
Napapikit ako dahil biglang lumiwanag. Kinuha niya pala ang kumot na nakatakip sa akin.
"Let's take a bath together." Ngumiti siya.
Holy mother of Christ! Ang akala kong ikaka-guwapo niyang ngiti ay nagmukha lang itong serial killer na may plano akong patayin!
"T-together? No! Why would I-I!?" Hindi niya ako pinakinggan at pumasok lang kami sa banyo nito.
Bakit may pool sa banyo!? Ganito ba siya kayaman?
"Nooo!" I shouted but before I could even speak another word, he dropped me off.
Buti na lang talaga at hindi malalim ang tubig! Hindi pa naman ako marunong lumangoy. Papatayin niya ba talaga ako? O baka naman ay gusto niya akong pag-eksperimintuhan? That would be possible since he said that my kind didn't exist in here.
"Anong iniisip mo?" Pinitik niya ang aking noo. Hindi ko namalayan na nakalubog na din pala ito.
"Waah! Ta*gina! You're naked!" Umatras ako palayo pero agad naman akong hinila nito papalapit sa kanya.
No! No! Let me go! Let me go, you pervert!
"Relax, I won't do anything. Maliligo lang tayo," bulong nito sa aking tainga.
Hindi ako makakilos palayo sa kanya dahil he's holding my waist! Kahit na nakasuot ako ng malaking polo shirt ay hindi pa rin ako komportable!
"You're shaking." He chuckled. "Relax, I just want to know how a woman showers."
Palusot! Pwe!
Hindi ko naman masabi 'yan sa kanya. Baka ilunod ako nito agad kaya naman ay tumahimik na lang ako at hinayaan siya sa buhay niya.
"Why aren't you doing anything?"
"W-what?" Binalingan ko ito dahil nasa likod ko naman siya, but that was a wrong move! His face is too close so I immediately tore my gaze away.
Mababaliw na ako rito!
"I said I want to see you clean yourself," he said.
"B-but. . ." P'wedeng mag-no? Ayo'ko! Ayo'ko talaga!
Then again, what can I do when I'm trapped here? And I can't even look at him! He's fully naked behind me!
Gusto ko tuloy iuntog ang sarili ko sa pader.
"Go on, I'm willing to wait."
Gaah! Stop whispering in my ear already! Bahala na si Lord kung ano mang mangyari — sana naman walang mangyari!
In the name of the father, of the son, of the holy spirit. Amen.
"You're doing weird things again."
"S-shut up. Nagdadasal ako."
"Really?"
Yes, really! Dahil may demonyo sa aking likuran!
Pero t-teka. . . Halusinasyon ko lamang ba ito o ang bagay na 'yon ay sumusundot sa binti ko.
Just a hallucination, right? Right? Please don't let it be true. This is dangerous.
Napalunok tuloy ako nang wala sa oras. I can feel it. He's hard.
Related chapters
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 4
“SIT.”Ano ako aso?Gusto ko tuloy sapakin 'yang walang emosyon niyang mukha kaso mahal ko pa talaga ang aking dear life. Ayo'ko naman matigok. Baka naman after this life ay road to real heaven na talaga ako? Mas'yado pa akong bata.I sighed deeply and waltzed towards this person who's sitting calmly on his very very veeeery fancy chair with his formal suit. Indeed, he is handsome but you can clearly feel a murderous intent whenever you look at him.Haha, save me."Ba't ka nakaupo d'yan?""Because it's free—" I couldn't continue what I was saying when he suddenly lifted me up from the floor and put me in his lap.W-what the! Wala ba 'tong manners!?"Hold still." Itinaas niya ang kanyang kamay at naramdaman ko ang pagkalas ng kadena sa aking leeg.It feels like I can breathe more properly when he finally takes that off. Wow. Ang gentleman. Note the sarcasm.Ang akala ko ay may sasabihin pa siya ngunit kumuha ito ng ballpen at nagsimulang magsulat. Yeah, right. The author did mention
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 5
LEON'S crystal blue eyes is shining under the sunlight. Katamtaman lang ang kaputian ng kanyang balat. Maitim ang kanyang buhok na med'yo pumupula kapag nasisinagan ng araw. He's well-built. Halos lahat yata ng tao rito ay malalaki ang katawan. "Hmm. . . Interesting." I chuckled as I observed Leon's face beaming in happiness.So does he really love the prince? Hindi naman surpresa kung gano'n 'yon dahil ito naman talaga ang setting ng original novel. Isa lamang akong hamak na estranghero na napunta rito sa hindi malamang dahilan.I shrugged. Leon's love life is not my problem. Umalis si Leon, mukhang may kukunin yata. Napatitig naman ako sa taong nakatalikod sa akin. Brown chestnut hair, royal uniform and he's a little tall. Though, I'm not sure dahil med'yo malayo naman ang mga ito.Then suddenly, as if he sensed someone was watching them, his gaze met mine. Para bang nanlalamig ang buo kong katawan nang magtama ang aming paningin. We stared at each other for a moment dahil agad di
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 6
DAMA ko ang malakas na kabog ng aking dibdib dahil sa nangyayari.“A-Anong klase ng inspeksyon 'to?” Hinihingal ako sa kanilang ginagawa. I can't even move one bit dahil ginapos ang aking mga kamay at paa. I'm fully naked and they keep touching me. Ayos lang sana kung titingnan lang nila ngunit bakit parang bastos naman yata 'tong ganito?"Hmm. . . She tastes the same as other people here." Anong inexpect ng prinsipeng ito? Lechon taste? G*go ba siya?"Yes. I've told you before you came here." Narinig kong nagsalita si Leon. "Her skin is soft. Her chest is soft. Hindi kagaya ng iba rito ay mas maliit siya at higit sa lahat. . ." Napahiyaw ulit ako sa gulat ng itaas niya ang aking mga paa. What the hell is this position? Nakakahiya! I hate it! I hate it here."This thing." Naramdaman ko ang kamay ni Leon na biglang lumapat sa pribado kong parte."Hey! What the f*ck!" I tried struggling my way out, pero sobrang lakas nito at mukhang wala lang siyang narinig dahil patuloy ang paghawak
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 7
AFTER that Leon disappeared. I still sleep on his room dahil wala naman akong ibang matulugan pa dito. "Miss, heto na ang mga damit na hiningi mo." Ang head butler na mukhang inutusan ni Leon na alagaan ako ang biglang dumating.I've design a few dresses and passed it on the tailors. Hindi siya damit kung saan malalaking palda at pang-ball gown ang peg. I asked for comfy and easy to wear clothes. Since hindi naman komplikado ay dalawang araw lang niya ito natapos.At dalawang araw na rin kaming hindi nagkikita ni Leon. Not like I want to see him either. As what the butler told me before, Leon left him to take care of me and give me everything I want. Binigyan din ako ng isang bag na puno ng pera. Hindi naman malayo sa modernong disenyo ng pera ang pera nila rito kaya hindi ako nahihirapan pa.Also, the parents of Leon clearly hates me. Kapag nagkita kami sa hallway man lang o hindi kaya ay aksidente ko silang nakakasabay sa pagkain, ram
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 8
"SIGURADO ka ba rito?" Nag-aalalang tanong ng butler matapos niyang ilagay ang maleta ko sa karahe.I sighed and gave smiled at him. "Yes, I think I need to leave right now."Sino ba namang hindi aalis agad kapag may gano'n kang kausap? Hindi naman ako t*nga para tumagal pa rito at maghintay pa ng umaga. Especially that Leon gave me a consent to leave and everyone here already knows it.Also, I think it's for the best."Hindi mo man lang ba hihintayin na gumising si Sir Leon?""Huwag na." Umiling ako at pumasok sa loob. Bago sumira ang pintuan ay nagsalita ulit ako, "It's better this way. He will read my letter when he wakes up." Dalawang letra lang naman ang nakalagay doon pero sapat na ito dahil wala naman akong ibang masabi sa kanya.What am I supposed to do? Magalit? Magwala? O umiyak dahil sa mga pinaggagagawa nila sa akin? It's useless to do all those things now. It happened and even though I hated being treated like an obj
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 9
TAHIMIK kaming apat na nakaupo sa bahay kung saan nila ako minolestya. Ang isang lalaki na may pula at mahabang buhok at dilaw na mata ay nagluluto habang ang dalawang lalaki na mukhang kambal — same blue hair color, same brown eyes and same skin tone — ang nakaupo sa aking harapan."So, you're telling me. . ." I gathered my courage to speak up. "You did that to save me?" Tanong ko sa kanila matapos nitong mag-explain sa nangyari."Yes? Kind of?" A twin at the left side with much more deeper and rasty voice than the other one spoke."Kayo talagang tatlo?" Namula ang mga ito at napayuko. "It's b-because we need to extract the fluids before it spreads on your body," sagot ng isang kambal nito na mas may magaan na boses.Napahilot ako ng aking sentido. Ang storya pala rito ay 'yong driver ng sinasakyan ko ay plano akong ibenta ulit sa auction house kung saan ako nanggaling. Ang tatlong ito ay galing sa isang organisasyon na hindi
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 10
UNLIKE the night they touched me where I couldn't distinguish my senses, it feels different right now."Ngh." I whimpered when I felt hands touching all over my body. Hindi ko man makita ng maayos ang aking kapaligiran ay alam ko naman kung sino ang mga ito."Mas'yado na siyang mainit. We need to do it fast." May naririnig akong boses na nag-uusap.Isang malamig na kamay ang dumampi sa aking pisnge at may naramdaman akong hininga sa aking tainga."Hold still, darling," the voice whispered quietly, "The two of us is a little big."Napaungol ulit ako nang maramdaman ko na may pumasok sa aking pagkababae. Ang init sa aking katawan ay mas lalo lamang lumala, pero habang tumatagal ay nakakayanan ko naman itong indahin."Up we go." May humila sa akin paupo. Dalawang kamay ang pumwesto sa aking bewang habang patuloy ang paglabas pasok ng kung sino man ang umuna sa akin.Two fingers went inside my mouth. "Goo
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 11
WE didn't waste any time and immediately escaped. Hindi ko alam kung coincidence lang ba ang nangyayari o kasama ito sa plano ng lalaking 'yon."T-teka, bubuhatin mo ako?" tanong ko kay Deon habang papaalis na kami."Why not? Magaan ka naman." Sinara niya ang pintuan at sumunod sa kanyang likuran si Liam na patingin-tingin sa paligid."Pero mabigat ako." "What?" He chuckled. "Mas mabigat pa yata ang isang sako ng bigas sa 'yo," he uttered. Nilibot niya rin ang kanyang tingin sa paligid bago tumingin ulit sa akin. "Hold on tight, darling.""Wha-" Wala sa oras akong napahawak sa kanyang leeg ng bigla itong tumakbo.Are they even human with this kind of speed? Para akong nakasakay ng motor. Why are they so scared about the army? Magkaaway ba ang mga ito? Kilala ba nila si Leon?Tumigil kami sa isang parte kung saan may malaking kahoy. Deon is inspecting the area carefully."Nasaan si Liam?" Bulong ko rit
Latest chapter
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 28
SHIELAIsang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa pagod. Maghapon kaming nakaupo dahil sa naganap na graduation day. Sumakit na nga ang puwet ko kakaupo. Mabuti na lang at natapos na rin ito kaagad."Shiela, maiwan na kita? May pasok pa ko ngayong araw at bukas pa ang uwi ko. Nakiusap lang ako sa amo ko na hindi ako makakapasok ng pang umaga dahil wala kang ngang kasama sa graduation day mo."Lumingon ako sa kuya ko na kumakain ng biscuit at may hawak na isang plastic ng softdrink.Isang tango ang tinugon ko sa kanya kahit na nakasimangot pa rin ang aking mukha."Kuya naman. Ikaw na nga ang nagsabi na wala akong makakasama dapat sa graduation ko at ngayon naman, magtatrabaho ka pa. Hindi mo man lang pinalipas ang isang araw, magpahinga at samahan ako." Umirap ako sa direksiyon ni kuya habang magkakrus ang dalawang braso ko."Shiela, alam mo naman na nagtatrabaho ako araw araw para sa ating dalawa. Sayang ang araw ko kung hindi ako papasok ngayon. Hayaan mo. Mag-ce
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 27
"NOW, I pronounce you as husbands and a wife." Pagkatapos 'yon inanunsyo ng Pope mismo ay isa-isa nila akong hinalikan.Binigyan ako ng singsing ni Leon, habang si Deon ay trinket, si Liam ay kuwintas at si Arion ay bracelet. Magkakapareho ang kulay nito at disenyo pero iba-iba ang nakaukit na pangalan sa likod.The crowd cheered and kids started throwing petals as we walked on the aisle. The problems are now solved. We're finally getting a happy ending. Ang palasyo ay tahimik lang sa pagkamatay ng prinsipe at ang mga tao naman ay walang pake.Siguro ay dahil na rin wala itong mas'yadong ambag at hindi maganda ang reputasyon. It's a little sad to hear that no one mourned for his death but I can't bear to pity him dahil sa kanyang ginawa.Napahiyaw ako ng sabay-sabay nila akong binuhat at nilagay sa engrandeng karahe na naghihintay sa labas ng maliit na chapel. Arion explained to me that while I was away, Leon managed to convin
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 26
TINAHAK namin ang daan patungo sa kung saan si Eric. Now that I'm fine, I can finally see how luxurious this place is. Gayang gaya sa mga nakikita ko sa mga historical manhwa na aking nababasa. Maraming kumikinang na ginto kahit saan ka tumingin. Mga mamahaling kagamitan, malalaking chandeliers, malalaking bintana at ang naka carpet na hallway.May room kaming nadadaanan palagi. Hallway pa lang ay napakalaki na. Ano kaya ang histura nito sa labas?Habang tumatagal ay mas maraming tao akong nakikita. Puro lalake pero iba-iba ang figure. May malalaki, matatangkad, maliliit at ang iba naman ay mukhang mga bata pa.And as we walked more, I can hear a little argument happening inside the room where we're heading.Binuksan ito ni Arion at natagpuan namin si Liam at ang ibang mga tao na mukhang doctor sa lugar na 'to.They all turned around to look at me. Nagulat ang karamihan. Kahit kasi nakapandamit ako at ang gupit ko ay panlalake, hindi pa r
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 25
ANG mukha ko ay sasabog na yata sa sobrang init. The kiss was unexpected but I couldn't resist them.Malulunod na sana ako sa nararamdaman kong ito nang bigla siyang tumigil at umatras."I'm s-sorry, Ara!"Huh? Teka, parang nag-iba naman yata ang ihip ng hangin? Parang kanina ay mukha itong lion na handa ng kumagat sa kanyang biktima pero bakit kung makaatras ito sa akin ngayon ay para itong asong takot na takot?"Tsk tsk." Umiling-iling si Arion at inayos ang aking damit. May kinuha siyang tela at nilagay sa akin — it's a cloak. "Nadala lang kami." Namumula ang kanilang mukha at hindi na ito makatingin sa akin.Teka, 'yon lang!? Este, anong nangyari? What about those things that they said? What the. . ."Kailangan na 'tin maging alerto at baka may sumusunod pala sa atin," ani ni Arion habang nakatingin sa labas ng bintana."Ah. . . Like them?" I pointed the man wearing a mask that's outside our door.
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 24
PARA bang aso na nakahanap ng laruan kung tingnan ako ni Deon. Nasa likuran niya rin ang tatlong lalake na busy sa mga tarantadong nagtali sa akin."Namiss kita, darling!" Halos talunan niya ako sa sobrang tuwa. "Alam mo bang ilang araw kaming naghanap sa 'yo? Bakit ka ba tumakbo, ha?" Pinitik niya ang aking noo.Hindi ako makapagsalita. Hindi ko pa maproseso ang nangyari. Nakanganga lang akong tumingin kay Deon na para bang iiyak na rin ito."Love. . ." Halos manindig ang balahibo ko sa malalim na boses ni Leon dahil doon ay para akong hinila sa aking pagkagulat. "T-Teka!" Agad kong pagpipigil sa kanila nang akma nila akong yakapin. "P-Pakitinggal muna ng t-tali, okay?" Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon.Nang huli naming pagkikita ay halos manginig ako sa takot. Nadala ako sa aking emosyon at iniwan ko sila. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko ngunit ginawa ko pa rin naman. Dahil sa totoo
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 23
"HAND yourself over," pagbabanta nito habang nakatutok pa rin ang kanyang baril sa akin.Sh*t. What should I do? Sa huli ay wala akong magawa kaya ay itinaas ko na lang ang aking kamay habang hindi tinatanggal ang tingin ko sa kanilang dalawa."What do you want from me?" I asked as they slowly come over.Hindi nila ako sinagot pero siguro ay konektado ito sa wanted poster na pinakita nila sa akin kanina. They spouted so much bullsh*t that I almost believed them.Tinali nila ang aking kamay sa aking likuran at pinaupo ako katabi kay Eric na wala pa ring malay. Even if I had the chance to run away, I can't leave him here without knowing if they would spare him. "Hey. . ." Tinawag ko ulit silang dalawa na busy sa pag-inspeksyon ng paligid at aking kagamitan. Do they think I hid some weapon in here? "That wanted poster was fake, right?" I asked without hesitation. Nakita kong nanlaki ng kaunti ang mata ni Yabby
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 22
HIMALA at buhay pa rin ako. Inubo ko ang ilang tubig na nakapasok sa aking sistema nang magkamalay ako sa isang lugar na hindi pamilyar. Mukhang nasa kagubatan pa rin kami pero halata namang hindi ito 'yong dinaanan ko noon. The vibe and the plants are different.I groggily stood up and that's where I saw Eric lying beside me. Dali-dali akong nag-cpr sa kanya. I pumped my hands and blew air in his mouth using mine. Ilang minuto lang ay umuubo na rin itong nagkamalay. Hinang-hina dahil may saksak siya sa kanyang gilid. He looks like a mess."Eric? Eric!" Tinapik-tapik ko ang kanyang mukha dahil nahihirapan siyang ibuka ang kanyang mata.It's understandable since sobrang init. Mukhang tanghali na. Hindi ko pa rin alam kung nasaan kami, and I'm hungry as hell."Ah. . . Ara." Ang boses niya ay magaspang, halatadong nanghihina at nahihirapan.I bit my lower lip. Namumutla ito dahil sa pag-agos ng dugo mula sa kanyang saksak
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 21
PINAHID ko ang aking luha at hinagkan ang pisngi ni Eric. The night is cold, and so is he. It hurts so bad that I want to rip my heart out of my chest.May lumapit sa akin at akmang sasaksakin ako pero naiwasan ko ito dahil gumulong ako palayo kasama si Eric. He's not breathing anymore and looking at him makes me want to cry more.May itatanong pa ako, marami pa akong dapat sasabihin sa 'yo. So why? Why did you protect me? I want to ask you a lot of things! How we got here, how you got involved in this things. . . And I want to tell you how I really felt."Ara!" Sumigaw si Arion at binaril ang taong nasa likuran ko.I bit my lower lip as I glance at Eric for the last time. Lumapit ako kay Arion na duguan din. Humihingal ito habang hinihila ako palayo habang maraming patay ang nakabulagta sa lupa. "Arion, kailangan na 'ting bumalik sa mansion!" Paalala ko sa kanya pero parang wala lang 'tong naririnig."Arion!" Tawag ko sa kanya
APPLE OF THEIR EYES CHAPTER 20
TEKA, nasaan ako? The sun is too bright. Bakit ang init? Hindi ba. . ."Bella!" Isang boses ang tumawag sa akin.Unti-onting lumilinaw ang aking paningin. Doon ko namataan ang lalakeng nakaupo sa aking harapan. Nakangiti ito at may hawak-hawak na cellphone.I looked around and saw a lot of students talking with each other. Then, I realize that we're in the canteen. It's lunch time."Eric, ano na naman 'yan?" Natatawa kong tinuro ang kanyang dala-dala.He grinned. "I published the new chapters!" Pinakita niya sa akin ang isang app kung saan siya nagsusulat. "Hindi ba sabi mo, i-update kita kapag nakapag labas na ako ng new chapter? Here. Hindi ko alam kung magugustuhan mo, though— aackk!" Napaubo siya dahil sa pabirong pagsakal ko sa kanya."Hindi ko talaga akalain na magsusulat ka ng BL! Tapos mpreg pa!" tawa ko rito at inayos ang pag-akbay sa kanya. "Umaayaw ka pa nang una, ah." I teased.Umiwas siya ng tingin. "Eh gust
