Share

CHAPTER 5

Author: VHASYAE
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

LEON'S crystal blue eyes is shining under the sunlight. Katamtaman lang ang kaputian ng kanyang balat. Maitim ang kanyang buhok na med'yo pumupula kapag nasisinagan ng araw. He's well-built. Halos lahat yata ng tao rito ay malalaki ang katawan. 

"Hmm. . . Interesting." I chuckled as I observed Leon's face beaming in happiness.

So does he really love the prince? Hindi naman surpresa kung gano'n 'yon dahil ito naman talaga ang setting ng original novel. Isa lamang akong hamak na estranghero na napunta rito sa hindi malamang dahilan.

I shrugged. Leon's love life is not my problem. 

Umalis si Leon, mukhang may kukunin yata. Napatitig naman ako sa taong nakatalikod sa akin. Brown chestnut hair, royal uniform and he's a little tall. Though, I'm not sure dahil med'yo malayo naman ang mga ito.

Then suddenly, as if he sensed someone was watching them, his gaze met mine. Para bang nanlalamig ang buo kong katawan nang magtama ang aming paningin. We stared at each other for a moment dahil agad din namang bumalik si Leon.

What was that? Imahinasyon ko lang ba ang nakita ko kanina?

Nang magtama ang aming mga mata, ramdam na ramdam ko ang kakaibang aura niya. Para bang may balak itong gawin.

I facepalmed at umatras mula sa bintana. That's not something worth overthinking for. Kailangan kong mag-isip ng plano para makaalis ako rito.

I want to go home.

Nakita ko sa aking peripheral vision ang isang hand mirror na kasing laki lamang ng palad ko na nakalagay sa isang lamesa na nasa sulok. 

I forgot to check myself in the mirror. Kaya naman ay dali-dali ko iyong kinuha at sinipat ang aking mukha.

Wala namang nagbago. I still look the same basic girl. Black hair, dark brown pupils, slanted eyes, an average nose, at ang maputla kong labi.

Oh sh*t. Oo nga pala at anemic ang lola ninyo. Halos hindi ako makatulog ng maayos gabi-gabi kaya naman ay hindi na ako masusurpresa kong mukha na akong bangkay ngayon. 

I touched my hair. It's greazy. Hindi kasi katulad ang mga shampoo nila rito. I don't even know kung shampoo ba talaga 'yong nagamit ko kanina, mukha namang hindi bumubula.

Ilalagay ko na sana ang salamin nang mahagip ko ang isang bagay sa aking leeg. I squinted my eyes to take a closer look at nang mapagtanto ko kung ano ito, halos lumuwa ang aking puso.

There's too many hickeys on my neck. Hindi lang isa o apat, nagkalat ito sa iba't-ibang bahagi ng leeg ko. Hindi naman abot hanggang dibdib kaya hindi ko ito makikita kong yuyuko ako.

Narinig ko ang malakas na dambol ng aking puso. When did this happen? Did Leon molested me in my sleep? Hindi ko maalala! 

Shit. Shit. Shit.

I unconsciously bit my nails. Kinakabahan ako. What if he drugged me to sleep and then took that chance to rape me? What should I do? I can't fight him head on. Hindi din naman ako suicidal maniac na sumusugod sa gulo.

"A penny for your thoughts?"

"Holy fucking— mmp!" Hindi ko natuloy ang pagsasalita nang tinakpan niya ang kanyang malaking kamay sa aking bibig. 

It was Leon smiling brightly. He ushered me to shut up while wearing that blinding expression. 

What the? Anong problema nito? Hindi ko alam na kaya pala niyang ngumiti nang ganiyan.

Nakakatakot siya tingnan.

Magsasalita na rin sana ako pero may sumapaw.

"Good morning, young woman." Isang mahinhin na boses. Parang nakarinig yata ako ng anghel na boses?

Sumilip ako sa likod ni Leon. Nakatayo doon ang prinsipe na kausap niya kanina. He have lemon blonde hair at med'yo curly din ang kanyang buhok. Fair white skin, and he have golden colored eyes. 

W-woah. Anghel ba talaga 'to? Parang nakakakita na ako ng pakpak sa kanyang likuran.

"I've heard a lot about you." Lumapit ito sa akin. Binitawan naman ako ni Leon na nakangiti pa rin hanggang ngayon.

What's with him? He f*cking looks creepy. 

"Haha-h-haha. Talaga po ba?" Maging magalang tayo. Kung hindi si Leon ang papatay sa akin, baka ang pamilya ng taong 'to.

I must not get bewitched by his beauty because it was mentioned that the imperial family is one of the villains in the novel — though hindi nalaman kung sila bang lahat ang sangkot o may inosenteng mga tao. 

Hindi pa nga na-i-introduce ang mga karakter sa imperyalidad tapos 'yon, hiatus na ang author.

What the fawk 'di ba? Kaya naman kailangan kong mag-ingat sa mga posibleng ikamamatay ko.

"Yes." He smiled and snatched my hands. Med'yo nagulat ako sa kanyang ginawa pero hindi ako nagpakita ng reaksyon. 

He planted a soft small kiss at the back of my hands and looked at me again. "You're beyond my expectations."

Beyond expectations? Ano ba ang iniimagine nito nang marinig niya ang isang katulad ko na bumulaga sa mundong ito?

"If you don't mind, I want to ask a favor." Hinawakan ng prinsipe ang aking balikat at tinulak ako upang umupo sa couch.

Ako namang gaga ay sumunod lang dahil napapalibutan ako ng delikadong nilalang.

Umupo ito sa harapan ko kung saan may couch din. I felt Leon standing behind me. 

W-why do I feel like something bad is gonna happen?

Kinamot ko ang aking mukha. "Favor? Ano naman 'yon?" Taka kong tanong.

Nilagay ng prinsipe ang dalawang siko niya sa kanyang dalawang tuhod at sumeryoso ang mukha nito habang tinitingnan ako.

"Kailangan naming inspeksiyonin ang katawan mo."

Napaawang naman ang labi ko. Again? An inspection? Nangyari rin 'to sa auction house. Gusto ba nilang mabaliw ako sa hiya?

Kahit na sasabihin nilang for research or safety or whatever what not it is, nahihiya rin naman ako! Hindi lang halata dahil hindi ko pinapakita.

D*mn it. Pinoproblema ko pa 'yong chikinini sa leeg ko tapos ito na naman.

Lihim kong sinilip si Leon. Nakangiti pa rin ito. D*mn. He looks like some kind of a happy killer to me.

"Ah!" Bumalik sa smiley face ang ekspresyon ng prinsipe. "Hindi ka naman namin pipilitin. But, since you're the first woman we've seen here, kailangan namin ng impormasyon. So that not only you but us, can adjust to the environment," ani nito.

Well, totoo naman ang sinabi niya. Awkward mas'yado ang walang alam sa isang bagay. They won't know how to treat me dahil they never had a woman here before.

"Ayos lang naman. Just, p'wede bang walang maraming tao ang tumingin? You can just write down notes naman while inspecting." That way, hindi mas'yadong nakakahiya. 

Dahil Mpreg din naman ito, for sure may feminine guys din akong makikita. It would be better to find one and ask them to check on me. 

"Oh. Huwag kang mag-alala!" The prince clapped his hands and smiled again. "We'll be the one to inspect you."

"Excuse me?"

Tumayo siya. "Leon is inspecting your body all this time even if you're asleep." Lumapit ito sa akin. Ramdam ko naman ang kaba. "That marks on your neck is the proof." Hinawakan niya ang aking leeg. Kahit na naka-gloves ito ay nangilabot pa rin ako sa kanyang hawak.

So — Leon was inspecting!? Anong klase ng inspeksyon ang magbibigay ng chikinini!?

The prince looked at Leon. "Lock the door."

Nagtama ang tingin namin ni Leon ngunit agad naman siyang umiwas dahil pumunta ito sa pintuan. May narinig akong nag-click at mukhang ito 'yong sinasabi ng prinsipe na i-lock.

"T-Teka, anong gagawin mo?" Kinakabahan naman akong umatras palayo sa taong nakatitig sa akin.

It was the same stare when I saw him outside. That chilling stare as if he's going to do something very bad.

"Leon and I will inspect your body."

"W-What!? Teka! P'wede namang ako na lang. I can give you notes—kyaa!" Hindi pa ako nakatapos ay bigla akong kinuha ni Leon and we switched positions.

I— I'm sitting on his lap!

"We can't do that," said the Prince in a serious voice. "Baka magsinungaling ka lang."

"What the fuck? Anong makukuha ko kapag magsisinungaling ako?"

Hindi siya sumagot. Bagkus ay ngumiti lang ito.

Leon's smile was now gone and he's back to that serious face he always had.

"Relax." The prince who is sitting beside us. Kinuha niya ang ilang hibla ng aking buhok at h******n ito. "We're just curious."

I was too focus on this prince that I forgot about Leon. Kaya naman nang binalingan ko ulit siya ay nanlaki ang mga mata ko nang makitang tanggal na lahat ng butones ng aking polo.

"W-Wait!" I tried pushing Leon away ngunit may humawak sa aking dalawang kamay at nilagay ito sa aking likod.

Another pair of hands held my chin and made me look up. There, I saw the prince. He's holding both of my hands behind my back using his left hand while gripping my chin tightly with his right.

D*mn it! 

"Agh— w-wait. . ." I gasped when Leon's mouth found my breast to play with again.

I can't even let out a noise because the Prince locked his mouth to mine. 

What the fuck— what the hell is happening?!

Related chapters

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 6

    DAMA ko ang malakas na kabog ng aking dibdib dahil sa nangyayari.“A-Anong klase ng inspeksyon 'to?” Hinihingal ako sa kanilang ginagawa. I can't even move one bit dahil ginapos ang aking mga kamay at paa. I'm fully naked and they keep touching me. Ayos lang sana kung titingnan lang nila ngunit bakit parang bastos naman yata 'tong ganito?"Hmm. . . She tastes the same as other people here." Anong inexpect ng prinsipeng ito? Lechon taste? G*go ba siya?"Yes. I've told you before you came here." Narinig kong nagsalita si Leon. "Her skin is soft. Her chest is soft. Hindi kagaya ng iba rito ay mas maliit siya at higit sa lahat. . ." Napahiyaw ulit ako sa gulat ng itaas niya ang aking mga paa. What the hell is this position? Nakakahiya! I hate it! I hate it here."This thing." Naramdaman ko ang kamay ni Leon na biglang lumapat sa pribado kong parte."Hey! What the f*ck!" I tried struggling my way out, pero sobrang lakas nito at mukhang wala lang siyang narinig dahil patuloy ang paghawak

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 7

    AFTER that Leon disappeared. I still sleep on his room dahil wala naman akong ibang matulugan pa dito. "Miss, heto na ang mga damit na hiningi mo." Ang head butler na mukhang inutusan ni Leon na alagaan ako ang biglang dumating.I've design a few dresses and passed it on the tailors. Hindi siya damit kung saan malalaking palda at pang-ball gown ang peg. I asked for comfy and easy to wear clothes. Since hindi naman komplikado ay dalawang araw lang niya ito natapos.At dalawang araw na rin kaming hindi nagkikita ni Leon. Not like I want to see him either. As what the butler told me before, Leon left him to take care of me and give me everything I want. Binigyan din ako ng isang bag na puno ng pera. Hindi naman malayo sa modernong disenyo ng pera ang pera nila rito kaya hindi ako nahihirapan pa.Also, the parents of Leon clearly hates me. Kapag nagkita kami sa hallway man lang o hindi kaya ay aksidente ko silang nakakasabay sa pagkain, ram

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 8

    "SIGURADO ka ba rito?" Nag-aalalang tanong ng butler matapos niyang ilagay ang maleta ko sa karahe.I sighed and gave smiled at him. "Yes, I think I need to leave right now."Sino ba namang hindi aalis agad kapag may gano'n kang kausap? Hindi naman ako t*nga para tumagal pa rito at maghintay pa ng umaga. Especially that Leon gave me a consent to leave and everyone here already knows it.Also, I think it's for the best."Hindi mo man lang ba hihintayin na gumising si Sir Leon?""Huwag na." Umiling ako at pumasok sa loob. Bago sumira ang pintuan ay nagsalita ulit ako, "It's better this way. He will read my letter when he wakes up." Dalawang letra lang naman ang nakalagay doon pero sapat na ito dahil wala naman akong ibang masabi sa kanya.What am I supposed to do? Magalit? Magwala? O umiyak dahil sa mga pinaggagagawa nila sa akin? It's useless to do all those things now. It happened and even though I hated being treated like an obj

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 9

    TAHIMIK kaming apat na nakaupo sa bahay kung saan nila ako minolestya. Ang isang lalaki na may pula at mahabang buhok at dilaw na mata ay nagluluto habang ang dalawang lalaki na mukhang kambal — same blue hair color, same brown eyes and same skin tone — ang nakaupo sa aking harapan."So, you're telling me. . ." I gathered my courage to speak up. "You did that to save me?" Tanong ko sa kanila matapos nitong mag-explain sa nangyari."Yes? Kind of?" A twin at the left side with much more deeper and rasty voice than the other one spoke."Kayo talagang tatlo?" Namula ang mga ito at napayuko. "It's b-because we need to extract the fluids before it spreads on your body," sagot ng isang kambal nito na mas may magaan na boses.Napahilot ako ng aking sentido. Ang storya pala rito ay 'yong driver ng sinasakyan ko ay plano akong ibenta ulit sa auction house kung saan ako nanggaling. Ang tatlong ito ay galing sa isang organisasyon na hindi

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 10

    UNLIKE the night they touched me where I couldn't distinguish my senses, it feels different right now."Ngh." I whimpered when I felt hands touching all over my body. Hindi ko man makita ng maayos ang aking kapaligiran ay alam ko naman kung sino ang mga ito."Mas'yado na siyang mainit. We need to do it fast." May naririnig akong boses na nag-uusap.Isang malamig na kamay ang dumampi sa aking pisnge at may naramdaman akong hininga sa aking tainga."Hold still, darling," the voice whispered quietly, "The two of us is a little big."Napaungol ulit ako nang maramdaman ko na may pumasok sa aking pagkababae. Ang init sa aking katawan ay mas lalo lamang lumala, pero habang tumatagal ay nakakayanan ko naman itong indahin."Up we go." May humila sa akin paupo. Dalawang kamay ang pumwesto sa aking bewang habang patuloy ang paglabas pasok ng kung sino man ang umuna sa akin.Two fingers went inside my mouth. "Goo

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 11

    WE didn't waste any time and immediately escaped. Hindi ko alam kung coincidence lang ba ang nangyayari o kasama ito sa plano ng lalaking 'yon."T-teka, bubuhatin mo ako?" tanong ko kay Deon habang papaalis na kami."Why not? Magaan ka naman." Sinara niya ang pintuan at sumunod sa kanyang likuran si Liam na patingin-tingin sa paligid."Pero mabigat ako." "What?" He chuckled. "Mas mabigat pa yata ang isang sako ng bigas sa 'yo," he uttered. Nilibot niya rin ang kanyang tingin sa paligid bago tumingin ulit sa akin. "Hold on tight, darling.""Wha-" Wala sa oras akong napahawak sa kanyang leeg ng bigla itong tumakbo.Are they even human with this kind of speed? Para akong nakasakay ng motor. Why are they so scared about the army? Magkaaway ba ang mga ito? Kilala ba nila si Leon?Tumigil kami sa isang parte kung saan may malaking kahoy. Deon is inspecting the area carefully."Nasaan si Liam?" Bulong ko rit

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 12

    A MONTH LATER"Ayos ba?" Nakangisi kong tanong kay Deon na hindi pormado ang ekspresyon."Ewan," tanging sagot niya at umiwas ng tingin. I rolled my eyes. "Huwag ka magtampo, walang lalambing sa 'yo," biro ko rito at tumingin ulit sa salamin.My hair is in short pixie style and I dyed it in a brunette color. I tried my best to tighten bandages around my chest, especially that we're going out today."Kailangan ba talaga niyang sumama?" Narinig kong kinausap ni Deon si Nico, ang leader ng organisasyon na ito."Hayaan mo siya.""Nics!" Saway niya.I looked at them again when I was finally done retouching my final look. "Deon, tumigil ka na lang." Inayos ni Nico ang kanyang eye patch sa kanyang kaliwang mata at binuklat ang newspaper na nasa lamesa. "She trained for this, she's not a baby," malamig na paalala nito sa lalakeng hindi mapakali.Linapitan ko siya at sinapak ang kanyang likod. "Tigil

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 13

    MALAS yata ako ngayong araw. Hindi gumagana ang marka na iniwan sa akin ni Deon at wala pa ring malay si Leon na ngayon ay tahimik lang na nakahiga sa damuhan. I managed to save this idiot.Unfortunately, he was alive.Believe me; naubos ang lakas ko para lang matulak ito. Iiwan ko na sana ito dahil hindi ko naman siya responsibilidad pero hindi naman ako gano'n ka-harsh na iwan ang taong 'to. It was so f*cking hard to pull out those five arrows stuck on his back.Ano kaya ang nangyari rito? Psh. Hindi ito ang oras para mag-alala ako sa iba. Maayos na ang kalagayan niya dahil pinatigil ko ang pag-agos ng dugo gamit ng cloak ko. I tore it apart so I could bandage his wounds.D*mn it. I can't decide if I should leave him or wait here. Bakit ba kasi nakakaawa ang taragis na 'to? This bastard. How did he even had the strength to drag me in here? Minsan talaga mapapaisip ako kung tao ba 'to o tae.Kinamot ko ang aking ulo at doon narealize ko

Latest chapter

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 28

    SHIELAIsang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa pagod. Maghapon kaming nakaupo dahil sa naganap na graduation day. Sumakit na nga ang puwet ko kakaupo. Mabuti na lang at natapos na rin ito kaagad."Shiela, maiwan na kita? May pasok pa ko ngayong araw at bukas pa ang uwi ko. Nakiusap lang ako sa amo ko na hindi ako makakapasok ng pang umaga dahil wala kang ngang kasama sa graduation day mo."Lumingon ako sa kuya ko na kumakain ng biscuit at may hawak na isang plastic ng softdrink.Isang tango ang tinugon ko sa kanya kahit na nakasimangot pa rin ang aking mukha."Kuya naman. Ikaw na nga ang nagsabi na wala akong makakasama dapat sa graduation ko at ngayon naman, magtatrabaho ka pa. Hindi mo man lang pinalipas ang isang araw, magpahinga at samahan ako." Umirap ako sa direksiyon ni kuya habang magkakrus ang dalawang braso ko."Shiela, alam mo naman na nagtatrabaho ako araw araw para sa ating dalawa. Sayang ang araw ko kung hindi ako papasok ngayon. Hayaan mo. Mag-ce

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 27

    "NOW, I pronounce you as husbands and a wife." Pagkatapos 'yon inanunsyo ng Pope mismo ay isa-isa nila akong hinalikan.Binigyan ako ng singsing ni Leon, habang si Deon ay trinket, si Liam ay kuwintas at si Arion ay bracelet. Magkakapareho ang kulay nito at disenyo pero iba-iba ang nakaukit na pangalan sa likod.The crowd cheered and kids started throwing petals as we walked on the aisle. The problems are now solved. We're finally getting a happy ending. Ang palasyo ay tahimik lang sa pagkamatay ng prinsipe at ang mga tao naman ay walang pake.Siguro ay dahil na rin wala itong mas'yadong ambag at hindi maganda ang reputasyon. It's a little sad to hear that no one mourned for his death but  I can't bear to pity him dahil sa kanyang ginawa.Napahiyaw ako ng sabay-sabay nila akong binuhat at nilagay sa engrandeng karahe na naghihintay sa labas ng maliit na chapel. Arion explained to me that while I was away, Leon managed to convin

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 26

    TINAHAK namin ang daan patungo sa kung saan si Eric. Now that I'm fine, I can finally see how luxurious this place is. Gayang gaya sa mga nakikita ko sa mga historical manhwa na aking nababasa. Maraming kumikinang na ginto kahit saan ka tumingin. Mga mamahaling kagamitan, malalaking chandeliers, malalaking bintana at ang naka carpet na hallway.May room kaming nadadaanan palagi. Hallway pa lang ay napakalaki na. Ano kaya ang histura nito sa labas?Habang tumatagal ay mas maraming tao akong nakikita. Puro lalake pero iba-iba ang figure. May malalaki, matatangkad, maliliit at ang iba naman ay mukhang mga bata pa.And as we walked more, I can hear a little argument happening inside the room where we're heading.Binuksan ito ni Arion at natagpuan namin si Liam at ang ibang mga tao na mukhang doctor sa lugar na 'to.They all turned around to look at me. Nagulat ang karamihan. Kahit kasi nakapandamit ako at ang gupit ko ay panlalake, hindi pa r

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 25

    ANG mukha ko ay sasabog na yata sa sobrang init. The kiss was unexpected but I couldn't resist them.Malulunod na sana ako sa nararamdaman kong ito nang bigla siyang tumigil at umatras."I'm s-sorry, Ara!"Huh? Teka, parang nag-iba naman yata ang ihip ng hangin? Parang kanina ay mukha itong lion na handa ng kumagat sa kanyang biktima pero bakit kung makaatras ito sa akin ngayon ay para itong asong takot na takot?"Tsk tsk." Umiling-iling si Arion at inayos ang aking damit. May kinuha siyang tela at nilagay sa akin — it's a cloak. "Nadala lang kami." Namumula ang kanilang mukha at hindi na ito makatingin sa akin.Teka, 'yon lang!? Este, anong nangyari? What about those things that they said? What the. . ."Kailangan na 'tin maging alerto at baka may sumusunod pala sa atin," ani ni Arion habang nakatingin sa labas ng bintana."Ah. . . Like them?" I pointed the man wearing a mask that's outside our door.

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 24

    PARA bang aso na nakahanap ng laruan kung tingnan ako ni Deon. Nasa likuran niya rin ang tatlong lalake na busy sa mga tarantadong nagtali sa akin."Namiss kita, darling!" Halos talunan niya ako sa sobrang tuwa. "Alam mo bang ilang araw kaming naghanap sa 'yo? Bakit ka ba tumakbo, ha?" Pinitik niya ang aking noo.Hindi ako makapagsalita. Hindi ko pa maproseso ang nangyari. Nakanganga lang akong tumingin kay Deon na para bang iiyak na rin ito."Love. . ." Halos manindig ang balahibo ko sa malalim na boses ni Leon dahil doon ay para akong hinila sa aking pagkagulat. "T-Teka!" Agad kong pagpipigil sa kanila nang akma nila akong yakapin. "P-Pakitinggal muna ng t-tali, okay?" Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon.Nang huli naming pagkikita ay halos manginig ako sa takot. Nadala ako sa aking emosyon at iniwan ko sila. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko ngunit ginawa ko pa rin naman. Dahil sa totoo

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 23

    "HAND yourself over," pagbabanta nito habang nakatutok pa rin ang kanyang baril sa akin.Sh*t. What should I do? Sa huli ay wala akong magawa kaya ay itinaas ko na lang ang aking kamay habang hindi tinatanggal ang tingin ko sa kanilang dalawa."What do you want from me?" I asked as they slowly come over.Hindi nila ako sinagot pero siguro ay konektado ito sa wanted poster na pinakita nila sa akin kanina. They spouted so much bullsh*t that I almost believed them.Tinali nila ang aking kamay sa aking likuran at pinaupo ako katabi kay Eric na wala pa ring malay. Even if I had the chance to run away, I can't leave him here without knowing if they would spare him. "Hey. . ." Tinawag ko ulit silang dalawa na busy sa pag-inspeksyon ng paligid at aking kagamitan. Do they think I hid some weapon in here? "That wanted poster was fake, right?" I asked without hesitation. Nakita kong nanlaki ng kaunti ang mata ni Yabby

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 22

    HIMALA at buhay pa rin ako. Inubo ko ang ilang tubig na nakapasok sa aking sistema nang magkamalay ako sa isang lugar na hindi pamilyar. Mukhang nasa kagubatan pa rin kami pero halata namang hindi ito 'yong dinaanan ko noon. The vibe and the plants are different.I groggily stood up and that's where I saw Eric lying beside me. Dali-dali akong nag-cpr sa kanya. I pumped my hands and blew air in his mouth using mine. Ilang minuto lang ay umuubo na rin itong nagkamalay. Hinang-hina dahil may saksak siya sa kanyang gilid. He looks like a mess."Eric? Eric!" Tinapik-tapik ko ang kanyang mukha dahil nahihirapan siyang ibuka ang kanyang mata.It's understandable since sobrang init. Mukhang tanghali na. Hindi ko pa rin alam kung nasaan kami, and I'm hungry as hell."Ah. . . Ara." Ang boses niya ay magaspang, halatadong nanghihina at nahihirapan.I bit my lower lip. Namumutla ito dahil sa pag-agos ng dugo mula sa kanyang saksak

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 21

    PINAHID ko ang aking luha at hinagkan ang pisngi ni Eric. The night is cold, and so is he. It hurts so bad that I want to rip my heart out of my chest.May lumapit sa akin at akmang sasaksakin ako pero naiwasan ko ito dahil gumulong ako palayo kasama si Eric. He's not breathing anymore and looking at him makes me want to cry more.May itatanong pa ako, marami pa akong dapat sasabihin sa 'yo. So why? Why did you protect me? I want to ask you a lot of things! How we got here, how you got involved in this things. . . And I want to tell you how I really felt."Ara!" Sumigaw si Arion at binaril ang taong nasa likuran ko.I bit my lower lip as I glance at Eric for the last time. Lumapit ako kay Arion na duguan din. Humihingal ito habang hinihila ako palayo habang maraming patay ang nakabulagta sa lupa. "Arion, kailangan na 'ting bumalik sa mansion!" Paalala ko sa kanya pero parang wala lang 'tong naririnig."Arion!" Tawag ko sa kanya

  • APPLE OF THEIR EYES   CHAPTER 20

    TEKA, nasaan ako? The sun is too bright. Bakit ang init? Hindi ba. . ."Bella!" Isang boses ang tumawag sa akin.Unti-onting lumilinaw ang aking paningin. Doon ko namataan ang lalakeng nakaupo sa aking harapan. Nakangiti ito at may hawak-hawak na cellphone.I looked around and saw a lot of students talking with each other. Then, I realize that we're in the canteen. It's lunch time."Eric, ano na naman 'yan?" Natatawa kong tinuro ang kanyang dala-dala.He grinned. "I published the new chapters!" Pinakita niya sa akin ang isang app kung saan siya nagsusulat. "Hindi ba sabi mo, i-update kita kapag nakapag labas na ako ng new chapter? Here. Hindi ko alam kung magugustuhan mo, though— aackk!" Napaubo siya dahil sa pabirong pagsakal ko sa kanya."Hindi ko talaga akalain na magsusulat ka ng BL! Tapos mpreg pa!" tawa ko rito at inayos ang pag-akbay sa kanya. "Umaayaw ka pa nang una, ah." I teased.Umiwas siya ng tingin. "Eh gust

DMCA.com Protection Status