CHAPTER 6

DAMA ko ang malakas na kabog ng aking dibdib dahil sa nangyayari.

“A-Anong klase ng inspeksyon 'to?” Hinihingal ako sa kanilang ginagawa. 

I can't even move one bit dahil ginapos ang aking mga kamay at paa. I'm fully naked and they keep touching me. Ayos lang sana kung titingnan lang nila ngunit bakit parang bastos naman yata 'tong ganito?

"Hmm. . . She tastes the same as other people here." 

Anong inexpect ng prinsipeng ito? Lechon taste? G*go ba siya?

"Yes. I've told you before you came here." Narinig kong nagsalita si Leon. "Her skin is soft. Her chest is soft. Hindi kagaya ng iba rito ay mas maliit siya at higit sa lahat. . ." Napahiyaw ulit ako sa gulat ng itaas niya ang aking mga paa. 

What the hell is this position? Nakakahiya! I hate it! I hate it here.

"This thing." Naramdaman ko ang kamay ni Leon na biglang lumapat sa pribado kong parte.

"Hey! What the f*ck!" I tried struggling my way out, pero sobrang lakas nito at mukhang wala lang siyang narinig dahil patuloy ang paghawak nito sa aking pagkababae.

"Indeed. That's strange."

My heart kept beating so fast when Leon's fingers slowly slid inside me. 

"H-hey! Stop it! I said stop it!" I won't tolerate this behavior anymore! Bahala ng mamatay! At least mamamatay akong virgin! Ayo'ko ng ganito.

Oo, guwapo 'to at matipuno. Still, it won't change a fact that this is clearly sexual harassment! 

"Tama na!" Sumigaw ako ng napakalakas. Napatingin silang dalawa sa akin ng may gulat sa mukha.

"Tama na. . . Please . . ." Para bang naipon lahat ng sama ng loob ko sa momentong ito. Napahagulhol ako dahil sa nangyayari.

I've been lenient about the stuffs they did to me. Alam kong ngayon lang sila nakakita ng katulad ko, pero excusable pa rin ba 'yong tratuhin ako ng ganito? Clearly, they know about sexual stuffs and this and that. Human decency lang naman ang hindi mambaboy ng kapwa.

"That's enough, Leon."

Hindi ko sila matingnan dahil mas lalo lamang lumakas ang aking iyak.

I hate this. I hate it here. I hate everything. I hate how everyone treats me! Wala na akong pake kong mamaltratuhin ako ng mga tao dito dahil hindi ako nakikinig sa kanila. I'd rather want that than this! 

Narinig ko ang mga yapak ng mga paa palayo sa akin at ang pagbukas at pagsara ng pintuan. Then, I finally felt my arms and feet on loose. 

Kahit na pinakawalan nila ako ay hindi ko pa rin mapigilan ang paglabas ng butil ng luha sa mga mata ko.

Will I live like this forever? Some kind of sexual experiment and a toy? 

"I don't like it here. . ." I mumbled between my cries. 

May kumuha ng aking dalawang kamay na kanina pa pahid ng pahid sa aking luha. Napatingin ako sa taong seryosong nakatingin sa akin. 

"I'm sorry," sambit ni Leon. 

Sorry? Is that even enough to cover up the humiliation I felt while staying here? The things he took advantage of while I'm sleeping? 

"I hate it. I hate it." Paulit-ulit kong bulong na mukhang naririnig naman nito.

Hindi siya nagsalita. Bagkus ay hinaplos niya ang aking mukha at pinunasan ang aking luha gamit ng kanyang kamay.

"Ano sa tingin mo ang naramdaman ko habang ginagawa mo 'yon? If someone. . . If s-someone did that to you, would you feel okay?" Hindi ko na mapigilan ang komprontahin siya. 

Kung noon ay takot ako dahil baka naman ma-deads agad, ngayon ay mas takot akong tratuhin ng ganito. 

I'm not an object nor an animal. At least treat me like a human.

"I'm sorry," ani ulit ni Leon. 

Hindi ko siya sinagot. Tiningnan ko lang ang kanyang mukha. Wala man lang bahid ng kalungkutan o pagsisisi or is he that hard to read?

I don't know. I can't trust him. I can't trust everybody here!

Napayuko ako. "I want to leave," I uttered.

A chill went down my spine kaya napatingin ulit ako kay Leon ngunit normal pa rin naman ang ekspresyon nito. 

Did I imagine things? 

Parang kanina may nararamdaman akong. . .

"Aalis ka?" His tone is stern and cold just like his expression.

Can I say yes? Kung sasabihin kong oo ay papakawalan ba ako nito? I don't like it here.

Anywhere, but here.

"Yes. . ." I trailed off.

Hinawakan niya ang aking buhok at nilagay niya ang kanyang ulo sa aking balikat. 

"All right."

What— that easy? Akala ko pa naman ay ikukulong niya ako sa bahay na ito dahil ang mahal kaya ng pagbili niya sa akin!

"R-really?" Hindi ako makapaniwala. Am I allowed to leave? If I'd known then I should've done it a long time ago!

"Yes, in one condition." Naramdaman ko ang pagsuklay niya sa aking buhok. "Be good at hiding."

Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Anong ibig sabihin nito? Hiding my identity ba? He doesn't need to remind me because I've already thought of that.

"Okay."

"Hindi pa ako tapos," bulong nito, "If you leave, hide yourself."

"Sabi ko nga okay 'di ba?" I tsk.

"All right." He chuckled. "Then go, leave and hide yourself. . ." Lumayo ito sa akin. Ang akala kong seryoso na niyang mukha ay mas may iseseryoso pa pala. "Be sure not to get caught."

Napakamot ako ng aking batok. "Oo na, oo na." 

"I'll give you a week."

"Week? For what?"

"Itago mo ang sarili mo." Tumayo ito. "Then after a week, I'll come find you."

H-ha? Akala ko ba ay papakawalan na niya ako? Ginag*go niya ba ako? Anong pinagsasabi nito?

He tilted his head to look at me and I never felt this scared in my entire life. That intense look was the same as the first time I saw the prince. As if a predator is preying on their victim, ready to swallow them at all once.

Am I the prey then?

Napalunok ako ng wala sa oras.

"Once I find you, I won't give you another chance to run away."

What the! Baliw ba 'to? Anong pumapasok sa isip nito at mukhang maluwag na ang tornilyo? 

"T-Teka, Leon!" Tawag ko sa kanya ng papaalis na sana ito. He stopped his tracks but he didn't look back on me. "Anong g-gagawin mo kapag nagkita ulit tayo?" Nanginginig ang buong katawan ko ngunit kailangan ko ng sagot.

"Something unpleasant." Umiwas ito ng tingin at lumabas. Bago sumirado ang pintuan ay nagkatinginan ulit kami.

Then he mouthed something that made my skin crawl.

“I'll destroy you when that day comes.”