เข้าสู่ระบบแชร์
Special Chapter 25
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-28 22:13:04
บทที่เกี่ยวข้อง
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 26
Special Chapter 26Pagkatapos magsalita ni Rachel, muling nagsalita ang pari."Sa harap ng Diyos at ng mga mahal ninyong kaibigan at pamilya, narinig natin ang inyong mga sumpa ng pagmamahalan at katapatan sa isa’t isa. Ngayon, sa pamamagitan ng kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, idinedeklara ko kayo bilang mag-asawa."Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng ganap na maging isang asawa."Tristan, maaari mo nang halikan ang iyong asawa," dagdag ng pari na may malumanay na ngiti.Dahan-dahan akong lumapit kay Rachel. Kitang-kita ko ang tuwa at pag-ibig sa kanyang mga mata. Para bang sa mga sandaling ito, kami lang ang nasa mundo. Inabot ko ang kanyang mukha, hinaplos ang pisngi niya, at marahan siyang hinalikan.Narinig ko ang palakpakan at masasayang hiyawan ng mga bisita, ngunit para sa akin, tanging si Rachel lamang ang mahalaga."Congrats, Tristan!" sigaw ni Pipay habang tumatalon sa tuwa. "Officially Mrs. Rachel Dela Vega ka na!"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-28ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 27
Special Chapter 27 Bigla na lang sumigaw si Jhovel, ang anim na taong gulang na anak nina Pipay at Ethan, na may labis na tuwa. "Yehey! We have cousin soon!" malakas niyang sabi, sabay talon-talon pa. Natahimik ang lahat ng saglit, pagkatapos ay halos sabay-sabay na nagtawanan. "Aba, Jhovel!" sabi ni Pipay, hinila siya papalapit. "Saan mo naman nakuha ‘yang idea na ‘yan?" "Eh kasi po," aniya, nakangiti at inosente. "Sabi ni Daddy, kapag ikinasal na si Tito Tristan at Tita Rachel, magkakaroon na ako ng kalaro! Sabi niya rin, maganda daw ‘yun para may kakampi ako pag kalaban si Mommy sa board games!" Halos mapahagalpak ako sa tawa, at pati si Rachel ay napapailing habang natatawa. "Ethan!" singhal ni Pipay, bagamat natatawa rin. "Ikaw pala may pakana nito!" "Wala akong kasalanan!" depensa ni Ethan, nagtataas ng kamay. "Totoo naman ah! Mas masaya kung may cousin si Jhovel!" "Hala, mukhang may pressure na tayo agad, Tristan," bulong ni Rachel sa akin, nakangiti ngunit ma
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-29ANG PIYAYA NI PIPAY Pagpapasalamat
Dear Readers, Maraming salamat sa pagsama sa amin sa kwento nina Tristan at Rachel. Mula sa mga hindi inaasahang pagkikita hanggang sa pag-usbong ng tunay na pagmamahalan, naging saksi kayo sa kanilang paglalakbay — isang kwentong nagsimula sa kasunduan ngunit nauwi sa wagas na pag-ibig. Sa bawat pagtawa, pagluha, at pagsubok na kanilang hinarap, ipinakita nina Tristan at Rachel na ang pagmamahal ay hindi kailanman perpekto. Ngunit sa pagtanggap, pag-unawa, at pagpapatawad, ito ay nagiging mas matibay at totoo. Sana ay nadama ninyo ang bawat emosyon at aral na nais naming iparating sa kwentong ito. At tulad ng natutunan nina Tristan at Rachel, nawa’y hanapin at pahalagahan ninyo rin ang pagmamahal na tunay at wagas. Maraming salamat sa inyong suporta, hanggang sa muli nating pagkikita sa susunod na kwento! With love and gratitude, Inday Stories
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-29ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Ang mapait na karanasan ni Pipay 🥴 Chapter 1
Chapter 1 Pipay POV “Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ak
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Go na Pipay para makawala kana d'yan 😱 Chapter 2
Chapter 2Kinabukasan, maaga akong nagising para tapusin ang mga trabaho bago magising si Madam. Sa gitna ng pag-aayos ko ng bakuran, napansin ko ang isang maliit na sobre na nakapatong sa may pintuan ng aking barung-barong."Kaninong sulat ‘to?" bulong ko sa sarili habang dahan-dahang binubuksan ito.Pagkabukas, bumungad ang isang sulat na may maikling mensahe:"Kung gusto mong magbago ang buhay mo, sumama ka sa akin. Maghintay ka mamayang gabi sa may simbahan. - P"Nalaglag ang sobre mula sa kamay ko, kasabay ng malakas na kabog ng dibdib ko. Sino ang nagsulat nito? At paano niya nalaman ang sitwasyon ko?Habang patuloy akong nagtatrabaho, hindi maalis sa isip ko ang sulat. Sino si "P"? At bakit niya ako gustong tulungan? May halong takot at pagdududa ang nararamdaman ko, pero sa kabilang banda, umaasa akong baka ito na ang pagkakataon kong makaalis sa impyerno kong buhay.Tinitigan ko ang sulat sa aking kamay. Para bang gustong-gusto kong malaman kung sino ang nag-iwan nito, ngunit
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14ANG PIYAYA NI PIPAY 🤣 Damulag na pala Pipay ang alagaan mo 🤣 Chapter 3
Chapter 3 Excited akong pumasok sa mansyon kinabukasan. Bitbit ang bag ko at si Bruno, na tila mas excited pa sa akin. Habang pinapakita sa akin ng katiwala ang iba't ibang bahagi ng bahay, hindi ko mapigilang mamangha. Ang laki ng lugar! Para bang nasa ibang mundo ako. “Pipay, ito ang magiging silid mo,” sabi ng katiwala, sabay turo sa isang kwarto na halos kasing laki ng buong barung-barong namin. “Talaga po? Para sa akin lang ‘to?” tanong ko, nanlalaki ang mata. “Oo, syempre. Pero bago ka masyadong ma-excite, ipapakilala ko na sa’yo ang aalagaan mo,” sabi niya, sabay ngiti na parang may itinatago. “Oo nga po pala, Ma’am. Sino po ‘yung bata? Ilang taon na po siya? Mahilig po ba siya sa aso?” sunod-sunod kong tanong habang pinapaliguan ng kilig ang isip ko. Iniisip ko ang cute na batang aalagaan ko—malambing, mahilig maglaro, at madaling pakisamahan. Ngunit ang ngiti ng katiwala ay napalitan ng isang pilit na ekspresyon, na parang pigil ang tawa. “Ah… Pipay, ganito kasi ‘
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14ANG PIYAYA NI PIPAY 🤣 Naku, Pipay mukhang pinagtripan ka ng alaga mong damulag 🤣 Chapter 4
Chapter 4 Napatingin ako sa kanya na parang gusto kong suntukin ang mukha niya. “Alas-singko? Umaga?” “Bakit? May tanong pa ba? ‘Di ba trabaho mo ‘yon?” sagot niya, sabay ngiti ng nakakaloko bago sumara ang pinto. Humiga ako, nakatingala sa kisame, habang iniisip kung paano ako mabubuhay sa bagong trabahong ito. Pero sa isang banda, napangiti rin ako. Mukhang magiging nakakatuwa ang buhay ko rito kahit papaano. Alas-singko ng umaga, gising na ako, pero hindi dahil gusto kong gumising nang maaga. Gising ako kasi kailangan kong gisingin ang "alaga" kong damulag na si Ethan. Habang papunta ako sa kwarto niya, nagtataka pa rin ako. Bakit ba ako pumayag dito? Hindi naman ako human alarm clock, ah! Pagdating ko sa harap ng pintuan niya, huminga ako nang malalim. Kumatok ako nang tatlong beses. “Sir Ethan, alas-singko na po! May meeting po kayo!” sigaw ko. Walang sagot. Kumatok ulit ako, mas malakas. “Sir! Alas-singko na po! Gising na po!” Tahimik pa rin sa loob. Hindi
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Oy, may Nanny si Ethan 🥴 Chapter 5
Chapter 5 Ethan POV Hindi ko maintindihan kung anong pumasok sa isip ni Mommy para kumuha pa ng nanny—NANNY! Para sa akin, isang 26-anyos na CEO ng Monteverde Group of Companies. Ang sabi niya, “Para may mag-alaga sa iyo. Mukha kang pagod at stressed, anak," sabi ng aking mom. 'Mukha daw akong stressed? Eh natural lang, sa dami ba naman ng trabaho ko? Pero seryoso ba siya? Magpapalagay siya ng taong mag-aalaga sa akin, parang bata? Paano na lang kung malaman ‘to ni Cassandra, ang fiancée ko? For sure, pagtatawanan niya ako!' usal ko sa akin sarili. Kaya naisip ko agad, Kailangan kong gawin ang lahat para mapalayas ang babaeng ‘to. Pero hindi ko akalain na ang inaakala kong mahina, tahimik, at madaling maaasar ay isang matibay na kalaban. Una kong plano: gawing impyerno ang buhay niya dito para mag-quit agad. Nung unang araw niya, tinambakan ko siya ng mga gawain sa bahay. “Pipay, siguraduhin mong malinis lahat ng kwarto, tapos lutuin mo lahat ng pagkain ko, at alagaan mo
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
บทล่าสุด
ANG PIYAYA NI PIPAY Pagpapasalamat
Dear Readers, Maraming salamat sa pagsama sa amin sa kwento nina Tristan at Rachel. Mula sa mga hindi inaasahang pagkikita hanggang sa pag-usbong ng tunay na pagmamahalan, naging saksi kayo sa kanilang paglalakbay — isang kwentong nagsimula sa kasunduan ngunit nauwi sa wagas na pag-ibig. Sa bawat pagtawa, pagluha, at pagsubok na kanilang hinarap, ipinakita nina Tristan at Rachel na ang pagmamahal ay hindi kailanman perpekto. Ngunit sa pagtanggap, pag-unawa, at pagpapatawad, ito ay nagiging mas matibay at totoo. Sana ay nadama ninyo ang bawat emosyon at aral na nais naming iparating sa kwentong ito. At tulad ng natutunan nina Tristan at Rachel, nawa’y hanapin at pahalagahan ninyo rin ang pagmamahal na tunay at wagas. Maraming salamat sa inyong suporta, hanggang sa muli nating pagkikita sa susunod na kwento! With love and gratitude, Inday Stories
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 27
Special Chapter 27 Bigla na lang sumigaw si Jhovel, ang anim na taong gulang na anak nina Pipay at Ethan, na may labis na tuwa. "Yehey! We have cousin soon!" malakas niyang sabi, sabay talon-talon pa. Natahimik ang lahat ng saglit, pagkatapos ay halos sabay-sabay na nagtawanan. "Aba, Jhovel!" sabi ni Pipay, hinila siya papalapit. "Saan mo naman nakuha ‘yang idea na ‘yan?" "Eh kasi po," aniya, nakangiti at inosente. "Sabi ni Daddy, kapag ikinasal na si Tito Tristan at Tita Rachel, magkakaroon na ako ng kalaro! Sabi niya rin, maganda daw ‘yun para may kakampi ako pag kalaban si Mommy sa board games!" Halos mapahagalpak ako sa tawa, at pati si Rachel ay napapailing habang natatawa. "Ethan!" singhal ni Pipay, bagamat natatawa rin. "Ikaw pala may pakana nito!" "Wala akong kasalanan!" depensa ni Ethan, nagtataas ng kamay. "Totoo naman ah! Mas masaya kung may cousin si Jhovel!" "Hala, mukhang may pressure na tayo agad, Tristan," bulong ni Rachel sa akin, nakangiti ngunit ma
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 26
Special Chapter 26Pagkatapos magsalita ni Rachel, muling nagsalita ang pari."Sa harap ng Diyos at ng mga mahal ninyong kaibigan at pamilya, narinig natin ang inyong mga sumpa ng pagmamahalan at katapatan sa isa’t isa. Ngayon, sa pamamagitan ng kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, idinedeklara ko kayo bilang mag-asawa."Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng ganap na maging isang asawa."Tristan, maaari mo nang halikan ang iyong asawa," dagdag ng pari na may malumanay na ngiti.Dahan-dahan akong lumapit kay Rachel. Kitang-kita ko ang tuwa at pag-ibig sa kanyang mga mata. Para bang sa mga sandaling ito, kami lang ang nasa mundo. Inabot ko ang kanyang mukha, hinaplos ang pisngi niya, at marahan siyang hinalikan.Narinig ko ang palakpakan at masasayang hiyawan ng mga bisita, ngunit para sa akin, tanging si Rachel lamang ang mahalaga."Congrats, Tristan!" sigaw ni Pipay habang tumatalon sa tuwa. "Officially Mrs. Rachel Dela Vega ka na!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 25
Special Chapter 25Kanina pa ako hindi mapakali. Narito na ako sa harap ng altar, suot ang itim na tuxedo, pero parang mas nahihirapan pa akong huminga kaysa sa araw ng mga malalaking business deals ko."Relax lang, Tristan!" sabi ni Ethan, asawa ni Pipay, sabay tapik sa balikat ko. "Darating din 'yun.""Alam ko naman 'yun," sagot ko, pilit na ngumiti. "Pero hindi ‘yun ang dahilan ng kaba ko."Napakunot-noo si Ethan. "Eh, ano pa ba? Sigurado ka bang wala ka nang ibang tinatago? Baka may surprise guest ka diyan o may ex na biglang sumulpot—""Hoy!" inis kong putol sa kanya. "Wala akong ganun!"Tumawa lang si Ethan, pero ako? Hindi ko talaga mapigilan ang kaba. Lalo na’t kanina ko pa iniisip ang tatlo kong pinsan — sina Pipay, Rafael, at Lucas — na nasa bridal room kasama si Rachel."Paano kung tinuruan nila ng kung anu-anong kabalastugan ang asawa ko?" bulong ko kay Ethan, tila nanlalambot na ako sa pag-aalala. "Kilala mo naman ‘yung mga ‘yun! Wala akong laban sa trip ng tatlong ‘yun!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 24
Special Chapter 24Isang buwan ang mabilis na lumipas, at ngayon nga ay narito na ang araw na pinakahihintay namin ni Tristan — ang araw ng aming muling kasal. Hindi na ito isang kasunduan, kundi isang seremonya ng pagmamahalan.Sa mga nakalipas na linggo, mas lalo kong minahal si Tristan. At sa bawat araw na kasama ko siya, napagtanto kong siya ang lalaking gusto kong makasama habambuhay.Naging masaya rin akong makilala ang ilan sa mga pinsan niya — sina Pipay, Rafael, at Lucas. Sadyang nasa dugo ng mga Dela Vega ang pagiging mabait at masayahin. Si Pipay lalo na, palaging may kwentong nakakatawa at laging nagpapagaan ng paligid. Pareho kaming mahilig sa kape at madalas kaming magkwentuhan tungkol sa kung ano-ano lang."Rachel! Siguraduhin mong handa ka na mamaya, ha?" biro ni Pipay habang tinutulungan akong ayusin ang mga bridal essentials."Oo naman!" natatawang tugon ko. "Pero, kinakabahan pa rin ako.""Normal lang 'yan!" sabi ni Lucas, sabay kindat. "Si Tristan nga kanina pa nag
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 23
Special Chapter 23Rachel POVPagkatapos ng halik na iyon, ramdam ko pa rin ang mabilis na tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung paano ko mapapakalma ang sarili ko, pero isa lang ang sigurado — totoo ang lahat ng nangyayari.Nasa mga mata ni Tristan ang sinseridad. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa puntong ito, pero narito na kami, at hindi ko na gustong umatras."Rachel," bulong niya habang marahan niyang hinaplos ang pisngi ko. "Simula ngayon, hindi na tayo kailangang magtago. Hindi na natin kailangang magpanggap sa harap ng iba. Totoo na ‘to, ikaw at ako."Napangiti ako, pero ramdam ko pa rin ang kaba. "Paano kung… paano kung magbago ang isip mo, Tristan? Paano kung isang araw magising ka at maisip mong hindi ako sapat?"Hinawakan niya ng mas mahigpit ang mga kamay ko. "Rachel, hindi ako basta-basta nagbabago ng isip. At kung sakali mang may mga pagsubok na dumating, haharapin natin ‘yon. Magkasama."Hindi ko napigilan ang luha na pumatak mula sa mga mata ko. Hindi ito luha ng
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 22
Special Chapter 22Tristan's POVPagkatapos ng mahabang araw, narito ako sa veranda ng mansion ng mga Rosales, katabi si Rachel. Isang basong wine ang hawak ko, pero ang mas matindi kong nararamdaman ay ang bigat ng mga salitang binitiwan niya kanina."Kahit na alam nating hindi ito totoo?"Paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko. Oo, kasal nga kami sa papel, pero hanggang kailan namin itatago ang kasinungalingang ito? Hindi ko maipaliwanag, pero sa tuwing tinitingnan ko si Rachel, may kung anong pumipiga sa dibdib ko. Parang gusto kong patunayan na pwedeng maging totoo ang lahat."Tristan, okay ka lang ba?" tanong niya, halatang napansin ang malalim kong iniisip.Napangiti ako ng bahagya, pilit itinatago ang bumabagabag sa akin. "Oo naman. Medyo naisip ko lang kung paano ko nakuha agad ang loob ng Daddy mo."Natawa siya. "Kailangan ko yatang matuto ng mga business tactics mo.""Pwede kitang turuan," sabi ko, sabay sulyap sa kanya. "Pero sa tingin ko, hindi ka naman mahirap matuto. Mat
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 21
Special Chapter 21"Welcome, Rosales Family, Iho!" bungad ni Daddy, sabay abot ng kamay kay Tristan.Nagulat ako sa naging tono ni Daddy — malumanay at tila may sinseridad. Hindi ko inaasahan ang ganitong pagtanggap. Agad namang tinanggap ni Tristan ang kanyang kamay at magalang na ngumiti."Salamat po, Sir," sagot ni Tristan. "Malaking karangalan pong makilala kayo."Nakahinga ako nang maluwag at napangiti. Sa isang iglap, nawala ang kaba ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa maayos na pagtanggap ni Daddy o dahil sa paraan ng pakikipag-usap ni Tristan na laging may respeto."Halika na, iho. Huwag na tayong magpanggap na pormal. Sabihin mo na lang 'Dad'," nakangiting dagdag ni Daddy na ikinagulat ko.Napatingin ako kay Mommy, at nagkibit-balikat lang siya na parang nagsasabing 'I told you so.'"Thank you, Dad," tugon ni Tristan, bakas sa mukha niya ang kasiyahan."Rachel, anak," tawag ni Mommy habang hinawakan ang kamay ko. "Dapat sinabi mo agad sa amin na ganito kaguwapo at maayos ang n
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 20
Special Chapter 20 "Mom, huwag naman po ganyan," mahina kong sabi habang pinipigilan ang pag-ikot ng mga mata ko. "Kahapon lang halos maputol ang mga linya ng telepono ko kakatawag niyo para sermonan ako. Ngayon naman, bigla na lang kayo masaya?" "Aba syempre, anak!" sagot ni Mommy na tila tuwang-tuwa. "Hindi naman kasi namin inakala na isang Dela Vega pala ang napangasawa mo. Kilalang-kilala ang pamilya nila, Rachel! Napakayaman at makapangyarihan. Naku, siguradong secured na ang future mo!" Napabuntong-hininga ako. "Mom, hindi naman po tungkol sa pera o kapangyarihan ang buhay." "Alam ko, anak. Pero hindi mo rin maikakaila na malaking bagay 'yan. Isa pa, hindi na namin kailangang mag-alala kung magiging maayos ba ang buhay mo." "Mom, mahalaga po ba talaga kung gaano kayaman si Tristan? Hindi po ba mas mahalaga kung masaya ako?" Natigilan si Mommy. Narinig ko ang isang malalim na hininga mula sa kabilang linya bago siya muling nagsalita. "Anak, syempre gusto ko naman talaga an
