“Ano’ng sabi mo? Sinabi mo bang Kenneth?” salubong ang mga kilay na tanong ni Bryle kay Sarina.“Oo, bakit?” takang-balik naman ng dalaga. Parehas na silang nakakunot ang noo na napatitig sa isa’t isa.“Sino’ng Kenneth ang tinutukoy mo, Sarina?”Nagkibit-balikat si Sarina. “Siya ang bunsong anak ng sugar daddy ko. Si Kenneth Fontallan. Kilala mo ba siya?”Lalong nakusot ang noo ni Bryle. Hindi nga pala niya alam kung ano’ng epelyido ng g*gong Kenneth na kakilala niya.“Bakit? Ano’ng problema mo sa pangalang Kenneth?” nawiwirduhan nang usisa ni Sarina sa kaniya.Napatiim-bagang siya’t nakuyom niya ang mga kamao. “Kenneth lang naman kasi ang pangalan ng lalaking umagaw sa asawa ko.”“Ano?!” Gulantang na gulantang si Sarina. “Seryoso ka?”“Oo. Naging amo siya ng asawa ko. Nagustuhan siya at ayun na nga inagaw niya ang asawa ko’t inilayo kasama pa ang anak ko.”“Paano?” Na-curios na talaga ang dalaga.Pinakatitigan muna ni Bryle ang kausap dahil biglang nag-alangan siyang ikuwento rito ang
“Sabihin mo sa akin kung saan ko makikita ang Kenneth na iyan! Papatayin ko siya!” galit na galit na sabi ni Bryle kay Sarina. Nagniningas ang mga mata niya. Kuyom na kuyom ang mga kamao niya at nagngingitngitan ang kaniyang mga ngipin.“Kung gano’n ay tama ka? Iisa lang ang Kenneth na kilala ko sa kilala mong Kenneth?” Hindi naman makapaniwala si Sarina. Kay laki naman ng mga mata nito na animo’y nakakita ng halimaw.“Oo! Siya ‘yan, Sarina! Siya ang g*gong umagaw sa asawa ko! Sinira ng t*ng inang lalaki na iyan ang buhay ko’t ng pamilya ko porke mahirap lang kami!” Duro niya sa larawan ni Kenneth na nakikita sa cellphone ng dalaga.Nakagat ni Sarina ang hintuturo. “Hindi nga? Sigurado ka? Titigan mo kayang maigi ulit at baka namamalikmata ka lang dahil sa galit mo.”“Hindi ako puwedeng magkamali! Siya ‘yan, Sarina!”Pinakatitigan siya ni Sarina.“Maniwala ka sa akin! Siya ‘yan!” giit niya.“Oo na. Sige na, naniniwala na ako sa ‘yo.” Bumuntong-hininga si Sarina. “My gosh, paanong nagaw
Gabi ng family dinner sa mansyon ng mga Fontallan. Marangya’t napakaliwanag ang malawak na lawn na napapaligiran ng iba’t ibang palamuti na karamihan ay ang mga paboritong bulaklak ni Donya Alvina. Abala ang mga kasambahay sa pag-aasikaso sa paligid at ang mga staff naman ng inupahang catering sa mga masasarap na pagkain.At sa sandaling iyon, kasalukuyang nagdaratingan na ang maraming bisita. Napupuno na ng mga magagarang sasakyan ang garahe ng mansyon, pati na rin ang driveway.Hindi lamang kasi ang malalapit na kamag-anak ng don at donya ang inimbitahan kundi pati na rin ang malalayo, basta raw may dugong Fontallan.Maingat na isinara ni Leia ang bintana kung saan siya sumisilip. Kung ang lahat handa na sa magiging masayang okasyon… ‘daw’, siya hindi. Sinunod niya ang sinabi ni Kenneth na hindi siya lalabas at magpapanggap na lamang na masakit ang kaniyang tiyan o ulo. At hindi siya nalulungkot dahil doon, katunayan mas gusto nga niya iyon. Matutulog na lang siya. Wala siyang balak
“Elena…” usal pa ni Leia. Mabilis na pumintig ang kaniyang dibdib. Kahit sa malayo ay kilala niya ang dalaga maski pa siguro nakatalikod ito. At sobrang nasabik siya na makita muli ang tanging itinuturing niyang kaibigan sa ngayon. Ang tanging taong alam niyang handa silang tulungan ni Lacey kapag mabibigyan lamang ng pagkakataon.Kumaway sa kaniya si Elena at nagtatakbo palapit.Napangiti na siya’t naging pahinga ang paghinga niya sa sobrang kasiyahan.“Ate Leia…” Katulad niya ay naiiyak ang hitsura ni Elena nang lapitan siya nito. Nakangiti pero nangingilid ang mga luha nito.“Diyos ko, Elena!” Madamdamin naman niyang iniangat ang mga kamay, nag-anyaya ng yakap.Pinagbigyan naman siya ng dalaga. Dumukwang ito at mahigpit siyang niyapos.“Mabuti nakasunod ka rito?” hinayaan na niyang tumulo ang kanyang mga luha na tanong.“Nagpasuyo lang ako sa boyfriend ko, Ate. Sakto pala na pagpunta namin ay may okasyon kaya hindi ako nahirapang makapasok. Nagpanggap akong kasama ng mga catering.”
"Wow! Astig!" hangang-hangang bulalas ni Sarina nang makita na niya si Bryle na naka-black suit. "Nagmukha kang tao at mas naging guwapo! Mai-in love na yata ako sa ‘yo!" biro pa nito.“Hoy!” Itinulak ni Bryle ang noo ng dalaga. Naglalandi na, eh. May pahimas nang nalalaman ito sa kaniyang braso. "Subukan mong ma-in love sa ‘kin at babatukan kita!" seryosong babala rin niya rito.Napakaganda ni Sarina. Napakaalindog. Kahit sinong lalaki ay matutukso rito. Gayunman kapatid na kasi ang turing niya sa dalaga at alam niyang hindi na hihigit doon. Isa pa’y mula nag-asawa siya ay hindi na siya nagkagusto pa sa ibang babae. Ibinigay na niya ang lahat ng pagmamahal niya sa kaniyang asawa.Humagikgik si Sarina na may kasamang nang-aakit na haplos na naman sa bicep niya. "Try natin gusto mo?"Ipinakita naman ni Bryle na kinilabutan siya. “Tumigil ka nga! Kadiri ka!"Doon na napabulangwit ng tawa si Sarina. Joke joke lang nito ‘yon dahil nakakatandang kapatid lang din ang turing nito kay Bryle at
“Police ang kuya mo?” Nagitla si Bryle nang mapansin niya ang suot na uniporme ng kapatid ni Sarina. Kamuntikan na siyang tumakbo upang tumakas. Pakiramdam niya kasi, kapag lalapit sila kay Alab ay biglang lalagyan siya nito ng posas sa kamay.Inirapan siya ni Sarina. Pagkuwa’y hinampas sa balikat. “Ilang beses ko nang sinabi sa iyo na pulis ang Kuya Alab ko. Hindi ka ba nakikinig sa mga pinagsasabi ko sa iyo, huh?”Ilang beses siyang napalunok. “Baka naman huliin ako niyan kapag lumapit tayo? Alam mong wanted ako sa batas?”Tumirik naman ngayon ang mga mata ng dalaga. “Alam ko at alam na rin ni Kuya.”“Sinabi mo?” Nilikuban na talaga siya ng takot at pagdududa.“Syempre sinabi ko. Paano ka niya tutulungan kung magsisinungaling ako sa kaniya?”Napamura si Bryle kasabay nang paghakbang ng isa patalikod. Ang hitsura niya’y handa sa pagtakbo oras na tama ang kaniyang hinala.“Umayos ka nga. Hindi narito si Kuya para hulihin ka kundi tulungan.”“Parang mahirap paniwalaan ‘yan,” dahilan niy
Napabalikwas ng bangon si Leia sa biglaang pagbukas ng pinto sa silid na kinaroroonan niya ng anak na natutulog. Pumasok doon si Kenneth na susuray-suray.Nahintakutan niyang niyakap si Lacey dahil parang bangag din ang binata. Tutungo-tungo ang ulo nito na naglakad at umupo sa gilid ng kama.“T-tapos na ba ang kasiyahan niyo sa labas?” kunwari ay kalmado niyang tanong kahit na tumatahip na ang matinding kaba sa kaniyang dibdib.Walang imik na nagtanggal ng sapatos si Kenneth.Lalong nahintakutan si Leia. Diyos ko, tulungan sana sila ng anak niya o kahit ng anak na lang niya.“Kukunin ko lang po si Lacey.” Mabuti na lamang at parang agad siyang nadinig ng Diyos. Biglang sumulpot si Aling Marina at may pagmamadali na kinuha ang natutulog na si Lacey. Madali rin itong lumabas karga ang bata.Gustong mapaiyak si Leia. Sobra-sobra ang pasasalamat niya kay Aling Marina. Kumukurap-kurap ang mga mata niya at nanginginig ang mga labi niyang tumagilid na ng higa. Kipkip niya sa dibdib ang hangg
Pupungas-pungas si Bryle na nagising dahil sa tunog ng cellphone na nasa drawer lagi ng bedside table ng kamang tinutulugan, sa kuwarto na ipinaukupa sa kaniya ni Sarina.Matapos ang pagtatalo nila sa sementeryo kahapon, naroon pa rin siya sa bahay ni Sarina. Hindi niya naituloy ang pagsugod sa mga Fontallan upang bawiin sina Leia at Lacey dahil natauhan din siya bandang huli.Salamat sa magkapatid na Alab at Sarina. Hindi siya pinayagan na makaalis kahit pa muntik na siyang sumpungin ulit ng sakit niya. Imbes na matakot mas isiniksik talaga ng dalawa sa isip niya na hindi dapat siya magpadalus-dalos.“Hindi maaari na papalpak ako ngayon dahil buhay ng mag-ina ko ulit ang nakataya. Ito na ang huling pagkakataon ko upang mabuo ulit ang pamilya ko. Hindi ko dapat sayangin,” sabi niya sa kaniyang sarili kahapon nang matauhan siya.Nakunot ang noo niya nang makita niyang numero lamang ang tumatawag.“Hello?” sinagot naman niya iyon pero nang tingnan niya’y patay na ang cellphone kaya pala
“Saan ba talaga tayo pupunta, Mahal?” nagtataka na talaga si Leia sa ginagawa nilang mag-asawa. Isang linggo na ang nakakalipas mula nakalaya si Bryle sa kulungan at heto sila ngayon, paakyat sa isang bundok.Buong akala ni Leia ay magdi-date lang sila ng asawa dahil may surpresa raw ito sa kaniya, ngunit heto sila, nagpapakahirap sa pag-akyat sa matarik na daanan ng bundok. At hindi niya maintindihan.“Sumasakit ba ang mga paa mo?” Nag-alala na si Bryle nang maalala niya ang mga paa ng asawa.“Hindi naman pero pagod na kasi ako,” pag-amin ni Leia.Ngumiti si Bryle. “Huwag kang mag-alala, malapit na tayo.”“Saan ba kasi tayo? Ano ang gagawin natin dito sa bundok?”“Basta natitiyak ko na matutuwa ka.”Napanguso si Leia. Tumigil na talaga siya sa paglakad at parang bata na humalukipkip ng mataas.Natawa si Bryle dahil ang cute ng kaniyang misis kapag ganoon na nagtatampu-tampuhan. Binalikan niya ito at masuyong ikinulong sa mga palad ang napakaganda nitong mukha saka siniil ng buong pagm
"Bryle…" sa una ay mahinang sambit ni Leia sa pangalan ng asawang matagal na niyang nais makita. Ilang sandali na hindi siya huminga. Hanggang sa rumagasa ang mga luha niya sa mga mata. Hindi siya makapaniwala na darating nga si Bryle at makikita niya itong muli." Bryle!" mayamaya ay malakas na niyang tawag sa asawa nang mahimasmasan siya. Akmang papaikutin na niya ang gulong ng wheelchair at susugurin niya ito ng yakap, pero marahas na hinablot ni Kenneth ang kaniyang isang braso.“Dito ka lang!” galit na singhal nito sa kaniya."Bitawan ko ako, Kenneth!" Umiiyak niyang lingon sa isa pang asawa, sa demonyong nagpapanggap niyang asawa.“Hindi ka maaaring lumapit sa kaniya!” nagtatagis ang bagang na babala ni Kenneth.Gawa niyon, sa nakitang walang ingat na paghawak ni Kenneth sa asawa ay lalong nakuyom ni Bryle ang dalawang kamao niya. Gustong-gusto niya agad na ipagsusuntok sa mukha ni Kenneth. Kumpirmado, sinasaktan nga ng g*go ang kaniyang asawa.“Who are you?! Why are you causing
“Bakit ang tagal nina Alab?” Pabalik-balik ang lakad ni Bryle habang naghihinatay sa bayan ng San Lazaro kung saan ay sinabi sa kanila ni Alab na maghihintay sila.“Hindi ko alam,” sabi naman ni Sarina. “Pero wala ka namang dapat ipag-alala dahil kahit makasal sina Kenneth at Leia ay hindi pa rin iyon magiging ligal dahil kasal sa iyo si Leia, tapos peke pa malamang ang mga dokumentong ipinakita ni Kenneth.”Nahimas ni Bryle ang kanyang bunganga. “Kahit na. Masakit pa rin sa akin kung maihaharap ni Kenneth si Leia sa altar. Parang natalo pa rin niya ako kapag gano’n.”“Mahalaga pa ba iyon? Ang pride mo kaysa ang kaisipang mababawi mo ang mag-ina mo? Iyon lang naman ang mahalaga rito, ang mabawi sila at mailayo sa kapahamakan, hindi ba?”Napabuntong-hininga si Bryle. Hindi na siya nagkomento. Nahimas-himas na lamang niya ang kanyang noo at pinilit na habaan pa ang pasensya.Tama naman si Sarina.SAMANTALA…"Dumating na ang bride, Boss," bulong ng isang tauhan kay Kenneth. Ngumisi si Ken
ANG NAKARAAN…“Aalis kayo dito sa San Lazaro?” tanong ni Kenneth kay Katia. “Oo. Doon na kami mag-aaral ng college ni Alab sa Maynila. Nakapasa kasi kami sa isang scholarship na inaplayan namin at sagot lahat ng foundation ang gagastusin namin kahit na doon kami mag-aral,” sagot ng mahinhing dalaga. Nasa silong sila noon ng punong mangga. Dinalaw niya noon ito dahil sa balitang iyon. Hindi siya nakatiis. “Ang unfair naman yata.” At hindi rin niya gusto na aalis ang dalaga tapos kasama pa ang itinuturing niyang karibal.Maang na napatingin sa kaniya si Katia. “Ano naman ang unfair doon? Hindi ka ba masaya na makapag-aaral ako?” “Masaya ako na nakapasok ka sa scholarship. Ang hindi ako masaya ay ang aalis ka at kasama mo pa si Alab, Katia,” pag-amin niya.“Bakit naman? Boyfriend ko si Alab, Kenneth, kaya walang masama.” “Pero boyfriend mo rin ako, hindi ba?” “Boyfriend? Ano’ng pinagsasabi mo, Kenneth? Hindi kita boyfriend.” Napaismid siya dahil nasaktan siya. “Boyfriend mo ako da
"Hayup ka! Ano’ng ginawa mo kay Bryle?! Ano’ng ginawa mo sa kaniya?! Ano ang ginawa mo sa pamilya namin?! Ano ang kasalanan namin sa ‘yo at ginulo mo kami ng ganito?! Ano?!" Nagwala na ng tuluyan si Leia. Hindi niya napigilan ang kaniyang sarili. Binayo-bayo niya ang dibdib ni Kenneth. Nauunawaan na niya ang lahat. Malinaw na malinaw na talaga sa kaniya na niloko lamang siya ng binata, na pinaniwala lang siya nitong iniwan sila ni Bryle pero ang totoo ay hindi. Ang totoo ay ginamit ni Kenneth ang sitwasyon nila, ang kawalan nila ng pera na mag-asawa.Sinenyasan ni Kenneth ang isang tauhan nito. Agad iyong sumunod. Lumapit ito kay Aling Linda.“Ano’ng gagawin mo?!” sindak ang ginang."Mama!" hiyaw ng batang si Lacey. Walang anu-anong kinuha kasi ito ng lalaki mula kay Aling Linda."Bitawan mo ang apo ko!" protesta ni Aling Linda. Ayaw nitong ibigay ang apo. Sa kasamaang palad isang suntok sa sikmura ang ginawa dito ng isa pang tauhan ni Kenneth kaya agad na nawalan ng lakas at namilipit
"Bakit ba kasi ang layo ng bahay niyo sa bahay ng Fontallan?" hindi na makapaghintay si Bryle na tanong ulit niya kay Sarina. Halos paliparin na talaga niya ang sasakyan marating lang nila sana agad ang mansyon nina Kenneth."Syempre noong ibinahay ako ni Dionisio ay pinili talaga niya na sa malayo para hindi kami magtagpo ng asawa niyang pangit."Napalatak siya at lalo pang diniinan ang silinyador ng sasakyan. "Kumapit ka!" tapos ay anito sa dalaga."Dahan-dahan kundi baka tayo naman ang mabangga nito. Baka sa ginagawa mong pagmamadali ay lalong hindi mo na makikita ang asawa mo kasi tigok na tayo," nakaingos na paalala ni Sarina sa kaniya. Sinulyapan nito ang pambisig na orasan. “Don’t worry, maaga pa naman. Baka naghahanda pa lang sila ngayon.”Sa kasamaang palad ay tila ba wala nang naririnig sa sandaling iyon si Bryle. Kontrolado naman niya ang manibela kaya alam niyang hindi sila maaksidente. Isa pa ay hindi niya hahayaang maaksidente sila dahil kailangan siya ngayon ni Leia. Ili
Sandaling hindi nakakilos si Bryle sa hindi maipaliwanag niyang nararamdaman. Ang tindi ng galit niya. Kuyom na kuyom niya ang mga kamao na kulang na lang ay bumaon ang mga kuko niya sa mga palad niya. Halos madurog na rin sa kamay niya ang cellphone na hawak.Papatayin niya si Kenneth! Papatayin niya talaga! Isinusumpa niya!"Bryle, ano’ng nangyari? Ano’ng sabi ng asawa mo at ni Kenneth?" alanganing tanong ni Sarina. Natatakot ang dalaga sa hitsura ni Bryle.Mabagsik ang naging tingin ni Bryle sa dalagang katabi. Hindi pa rin niya makuntrol ang galit. "Pagkatapos ng kasal ay dadalhin niya si Leia sa Amerika. Doon daw sila magsasama. Mabuti na lamang at nakinig ako sa inyo kundi baka nadala na ng g*gong iyon ang asawa ko sa ibang bansa kung pumalpak sana ako.”Nanlaki ang ulo niya nang mabilis na na-imagine niya na nasa ibang bansa sina Lacey at Leia. Imposible na masusundan na niya sila oras na mangyari iyon."Diyos ko, ano itong ginagawa ni Kenneth? Siya nga yata talaga ang may sayad
Naiinip man dahil kanina pa siya naghihintay kay Sarina ay idinadaan na lamang ni Bryle sa pagpalatak ang inip, at minsan sa pagsuri-suri ng sasakyan. Ano ba kasi’ng aasahan niya? Normal lang naman sa babae ang matagal magbihis.Kanina pa siya nakasakay sa kotse na binili talaga ni Sarina para sa plano nilang ito. Brand new pa nga sana ang bibilhin ng dalaga pero siya ang hindi pumayag dahil baka masayang lang ang sasakyan kapag nagkabulilyaso.Handa na siya sa patungo sa San Lazaro upang dumalo sa kasal—upang bawiin na ang kaniyang asawa at anak.Sa wakas, dumating na ang araw upang isakatuparan nila ang plano!“Ang tagal mo,” reklamo niya nang sa wakas ay dumating din ang dalaga. At napabuga talaga siya ng hangin sa bunganga dahil kuntodo makeup si Sarina. Ang halter maxi dress in deep red nitong suot ay halos kita na ang buong kaluluwa nito. Backless na nga may slit pa na halos hanggang singit na. Kung hindi nga lang sila nagmamadali ay sasabihin niyang hindi sila aalis hangga’t hin
ARAW NG KASAL.Magarbong-magarbo ang lahat. Makikitang pinagkagastusan talaga ng mag-asawang Don Dionisio at Donya Alvina ang kasal ng bunso nilang anak. Handa na ang mansyon na siyang reception area rin, kasama ang simbahan ng San Lorenzo Cathedral. Nakalatag ang isang red carpet sa labas patungo sa aisle hanggang sa altar ng San Lorenze Cathedral. At sa tuwina ay may mga nahuhulog na maliliit na red and white rose petals sa loob ng simbahan na siyang nagbibigay ng goosebump feeling sa mga unang dumadating sa simbahan para sa seremonya.Subalit kung gaano kasaya ang lahat ay siya namang lungkot ng bride. Nakaupo si Leia sa harap ng salamin at suot na niya ang kaniyang corset style wedding gown na hindi basta-basta ang halaga. Kung gaano siya kaganda sa sandaling iyon ay siya namang lungkot ng mukha niya.Siya na yata ang pinakamalungkot na bride sa buong mundo sa sandaling iyon, hindi lamang dahil sa ayaw niyang ikasal sa lalaking hindi niya mahal kundi dahil din sa hindi niya pa naki