Share
CHAPTER 21
Kaugnay na kabanata
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 22
Walang kamalay-malay sina Bryle at Leia na nakasunod-tingin pa rin sa kanila si Kenneth nang kumakain sila sa may karinderya, at iba ang pagkakangisi nito. Kitang-kita ang masama nitong pinaplano sa mag-asawa sa malademonyo nitong pagkakangiti.Ngayon pa lang ay nagdidiwang na ang kalooban ng tusong binata dahil alam niya at sigurado na siyang mapapasakanya si Leia sa mas lalong madaling panahon.Kanina nang tinanggap ni Leia ang pera na kunwari ay pautang niya ay parang naglagay na siya ng posas sa mga kamay nito na nagsasabing pag-aari na niya ito. At masayang-masaya siya. Hindi na siya makapaghintay na makasama na niya itong talaga. Pero konting tiyaga pa, konting pagpapaka-hero pa ang gagawin niya.There was a time when he had been impatient, and the outcome hadn't been favorable. Therefore, at present, he would proceed with the process cautiously. Ika nga ay trust the process. Uunti-untiin niya si Leia. Hindi siya magmamadali.Saglit ay makikitang may tinawagan ang binata sa cellp
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 23
“Mama, Papa, sorry po,” iyak ng batang si Lacey nang magising. Umiiyak ito dahil sa hapdi ng mga nasunog nitong balat sa katawan at sa nalamang nangyari sa bahay nila.“Hindi mo kailangang mag-sorry, Anak. Wala kang kasalanan,” madamdaming pag-alo ni Leia. Inayos niya ang mga buhok ng anak na tumikwas sa maliit nitong mukha. Iniipit sa likod ng tainga.Hinalikan naman ito sa kamay ni Bryle. “Tama ang mama mo, Lacey. Hayaan mo na ‘yon. Ang mahalaga ay buhay ka, Anak.”Sisinghot-singhot na tiningnan ni Lacey ang ama. “Nagutom po kasi ako. Sinubukan ko pong lutuin ‘yong kaunting bigas. Ginaya ko po kayo pero lumaki po ‘yong apoy.”Nagkatinginan ang mag-asawang Leia at Bryle. Mas tumindi ang awa na naramdaman nila para sa anak nila. Nadurog ang kanilang mga puso.“Anak ko…” Kaysa sisihin ay madamdaming niyakap ni Leia ang anak.Kung bakit kasi mahirap sila? Kung bakit kasi ganito ang buhay nila? Hindi nila gusto na halos araw-araw na lang ay nagugutom ang kanilang anak.“Huwag mo na ‘yung
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 24
Makokontento na dapat si Kenneth sa pagsunod-tingin lang kay Leia, pero hindi na naman niya napigilan ang sarili nang makita niyang nahulog ang iniinuman ni Leia na softdrink at nabasag. Natarantang bumaba siya ng kotse at malalaki ang hakbang nilapitan pa rin si Leia.“Are you okay, Leia?” Alalang-alang hinawakan at inilayo niya sa mga bubog ang babaeng minamahal.Gulat na gulat naman si Leia nang makita ang amo. “Sir, ikaw pala.”“Okay ka lang?” ulit ni Kenneth. Sinuri niya ang kabuuan ni Leia. Tiniyak na hindi ito nasugatan. “Bakit hindi ka nag-iingat? Muntik ka nang masugatan,” pagkatapos ay kastigo niya. Kinabig pa niya palapit si Leia at buong pagmamalasakit na niyapos.Binalot naman ng init ang dibdib ni Leia. Na-touch siya sa labis na concern ng amo. Mapapangiti na dapat siya kung hindi lang ipinaalala ng kaniyang puso ang kaniyang asawa at anak.“Sir, sandali lang po.” Alanganin at nabahalang itinulak niya si Kenneth.“S-sorry…” Nahiyang natauhan naman ang binata. Isang hakban
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 25
“Anak, hindi ko sana isasabay ito sa problema na pinagdadaanan niyo ni Leia pero naisip ko na dapat mo lang malaman.”Mula sa pagpapakain ng lugaw kay Lacey na rasyon ng hospital sa mga pasyente ay inilipat ni Bryle ang tingin sa nanay niya.“Bakit po? May problema ba sa bahay, ‘Nay?”Nahiyang nagpunas si Aling Celia ng nagluluhang mga mata. Pero sa tingin ni Bryle ay totoong iyak na iyon. Umiiyak ang nanay niya.Inilapag niya muna ang lugaw sa side table at mas binigyan niya ng pansin ang ina. Hinawakan niya ito sa isang kamay. “’Nay, ano ‘yon? Sabihin mo po sa akin baka makatulong ako.”Doon na bumuhos ang luhang kanina pa kinikimkim ng matanda. “Ang Kuya Isagani mo kasi, Anak. May malalang sakit.”Hindi pa man ay parang binagsakan na ng bato sa likod si Bryle. “A-ano po’ng sakit ni Kuya?”“Sa kidney. Ang sabi ng doktor ay chronic kidney disease daw. Nalaman lang namin noong nakaraang buwan.”“Malala na po ba?”Marahang tumango ang nanay niya. “Kailangang mag-dialysis ang kuya mo han
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 26
Takang-taka na si Bryle dahil hindi niya pa rin makita ang kaniyang asawa. Kanina pa siya paikot-ikot at pabalik-balik sa mga tindahan na nagkalat sa tapat ng Malvaro Hospital ngunit wala talaga.Nasaan na ba si Leia? Saan ba ‘yon nagpunta? Saan ba ‘yon bumili ng miryenda?“Diyos ko, sana walang nangyaring hindi maganda sa asawa ko,” usal niya nang kinabahan na naman siya.Ilang ikot pa siya at hanap pero wala talaga siyang nakita kahit anino man lang sana ng kaniyang asawa. Hanggang sa mapansin niya ang usap-usapan ng mga tao na nadaanan niya."Kawawa talaga ‘yong babae, ano?”"Grabe talaga. Grabe ang pagkakabangga sa kaniya. Hanggang ngayon ay kinikilabutan pa rin ako.”“Sana buhay pa siya.”“Kahit mabuhay ‘yon baka magkakaproblema na. Nabali yata ang mga paa niya, eh.”Noon na rin napansin ni Bryle sa kalsada ang magkahalong sariwang dugo at softdrink pati na ang mga pisa-pisang tinapay na nagkalat dahil nasasagasaan na ng mga nagdaraang mga sasakyan. At hindi alam ni Bryle pero big
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 27
“Ano’ng nangyari?! Ano’ng nangyari!? Ano’ng ginawa mo sa asawa ko!” sunod-sunod na pabulyaw na tanong ni Bryle kay Kenneth. Sinugod na niya ito at marahas na kwinelyuhan, na kung hindi siguro siya nakakapagtimpi ay nabugbog na rin niya.“P-pare, hindi ko alam! Ang bilis ng pangyayari!” kabadong-kabado at parang nawawala rin sa sarili niya na sagot ni Kenneth. “Pagkatapos naming mag-usap ay tumawid lang siya sa kalsada tapos ganoon na ang nangyari. Pagtingin ko ay nabangga na siya’t nakabulagta na sa kalsada.”“Bryle, huminahon ka. Walang kasalanan si Kenneth. Walang gustong mangyari ‘yon. Aksidente ang lahat. Buti nga’t naroon si Kenneth at naitakbo siya agad dito sa ospital dahil kung hindi ay baka lalong mas malala ang nangyari kay Leia!” awat ni Pressy kay Bryle.Tinitigan muna ni Bryle ng masama si Kenneth bago niya ito binitawan. Patulak. At dahil hindi niya mapagbuhatan ng kamay si Kenneth ay iyong pader ang pinagsusuntok na lang niya. “Bakit ganito? Bakit ganito na sabay-sabay n
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 28
“Pareng Bryle!”Napalingon si Bryle sa lalaking tumawag sa kaniyang pangalan. Si Oscar na naman pala at kasama si Andong na naging kasamahan din nila sa construction.“Pare!” kaway niya sa mga ito. Ayaw niya sanang lumapit dahil tumatagay sila sa harap ng isang tindahan. Ayaw niya sanang uminom ngayon dahil sa mga problema.“Daan ka na muna saglit dito, pare,” anyaya sa kaniya ni Andong.“Oo nga naman, pare,” segunda ni Oscar.“Sige lang, mga p’re. May lalakarin pa kasi ako,” pagtanggi niya.Kaso ay si Andong na ang lumapit sa kaniya at pinilit siyang dumaan muna sa inuman nila. Pina-shot pa rin siya nito. At napangiwi siya dahil ngayon lang ulit siya nakatikim ng alak mula nagkasakit siya.“Nabalitaan ko ang nangyari sa inyo, ah?” sabi ni Oscar na inalukan din siya ng pulutan nilang adobong paa ng manok. “Sunod-sunod namang dagok ang nangyayari sa inyo ngayon, pare. Ang hirap niyan.”Kumuha siya niyon saka mapait ang naging ngiti. “Hindi ko nga alam bakit ganito. Sobrang minamalas, mg
AKALA KO AY LANGIT CHAPTER 29
“Bakit ka pala nandito, Kuya? Si Nanay nagtungo sa ospital para dalawin si Lacey, ah? Hindi ba kayo nagkita doon?” tanong ng kaniyang Kuya Edgar.“Nandoon siya. Pinagbantay ko muna kay Lacey,” ani Bryle. Isang tingin at ngiti muna siya sa isa pang kapatid bago lumabas sa silid.Sa salas niya kinausap ang kaniyang Kuya Edgar tungkol sa totoo niyang sadya.“Nakainom ka ba?”“Napa-shot lang sa kanto,” aniya na hihimas-himas ang batok.“Kung ganoon ay ano’ng problema?”“Ang totoo, Kuya, naghahanap ako ng pera,” pag-amin niya.Nagulat ang kaniyang Kuya Edgar. “Kailangan mo pala ng pera pero bakit mo ibinigay ang limang daan mo kay hipag?”“Ayos lang ‘yon. Makakahanap pa siguro ako,” aniya na napasuklay sa kaniyang buhok.“Pero pagabi na.”“Kailangan ko kasing makagawa ng paraan, Kuya. Si Leia nabangga. Malala ang lagay.”Lumuwa ang mga mata Edgar. “Ay, Diyos ko naman. Panibagong problema na naman gayong hindi pa nga nailalabas si Lacey?”“Ganoon na nga, Kuya.”“Eh, saan ka maghahanap?”“Nai
Pinakabagong kabanata
