MALAKAS NA NAPASINGHAP SI DEMANI NANG sa wakas ay maiahon niya ang ulo at makalanghap muli ng hangin. She still couldn’t move her right leg, and her body tremble in cold. Napayuko siya kay Van na lumangoy hanggang sa dulo ng pantalan. Mahigpit siyang nakakapit sa mga balikat nito habang ang isang kamay nito’y nakapulupot sa kaniyang bewang.
She could see the pain in his face.
Pain and fear. Pero gulong-gulo ang isip niya sa mga sandaling iyon na hindi niya alam kung ano ang unang sasabihin dito, dagdagan pa ang takot na naramdaman kanina nang sa tingin niya'y katapusan na niya.
“V-Van…”
&n
MALAPAD NA NGITI ANG NAMUTAWI SA MGA LABI NI DEMANI nang sa pagpasok niya sa private unit ni Van ay inabutan niya itong gising na, nakasandal sa headboard, at naka-antabay sa pinto. Nang makita siya nito’y initaas nito ang dalawang mga braso upang salubungin siya ng yakap. Mabilis siyang lumapit, inilapag ang dalang bulaklak sa ibabaw ng couch katabi ng kama nito, at pumaloob sa mga bisig ng asawa. It had been fourteen hours since she last saw him; ang huling pag-uusap nila’y bago ito pumasok sa operating room. Tatlong oras ang operasyon, at nang makalabas ay ipinagbawal muna ang pagpasok niya sa recovery room. The operation was successful as expected. Nakausap
Ilang minuto nang naka-tingala sa mataas na bahay na nasa kaniyang harapan si Demani; ilang beses na ring kumurap upang siguraduhing hindi ito nananaginip at totoong nagbalik sa lugar na iyon upang muling makita ang taong naging dahilan kung bakit hanggang sa mga sandaling iyon ay takot na siyang magmahal. "I can't believe I'm back," she murmured, still looking at the three-story house at the top of the Antipolo mountain. Nothing had changed—the house loo
"Saan galing ang mga pagkain na ito?" manghang tanong ni Demani nang makita ang mga putaheng nakapatong sa ibabaw ng mesa. Wala pang dalawampung minuto siyang nawala, inihatid lang niya ang mga gamit sa guest room sa itaas, nag-retouch at ni-kalma ang sarili, pagbaba ay may mga pagkain na sa dining area. Si Van na naka-puwesto na sa kabilang dulo ng dining table ay inayos ang table napkin at inilapag sa kandungan. "I asked Attorney Salviejo to send them. Dumating ang assistant niya dala ang mga ito noong nasa itaas ka. My maid set the table." So you have a maid now, huh? Ang sabi mo noon ay ayaw mong may ibang tao sa loob ng bahay maliban sa ating dalawa at sa mga magiging anak natin. Besides, you didn't want people to disturb us while we make love anywhere in this house.
“Darating na ang birthday celebrant in ten minutes, Demani! Nasaan ka na ba?” "Fuck,” she uttered when she almost slipped to the floor. Madulas ang sementadong footwalk dahil sa malakas na pag-ulan, dagdagan pa ang pagmamadali niya kaya maka-ilang beses na siyang muntikan nang madulas. Ibinaba niya ang payong nang maka-silong sa cover ng bakeshop. Inalis niya ang pagkaka-ipit ng cellphone sa pagitan ng balikat at ulo.
Nasa labas na si Demani nang salubungin siya ng malakas na ulan. Lalong sumama ang panahon at mukhang lalo siyang mahihirapang makahanap ng taxi na masasakyan.Kinuha niya ang payong na ini-sabit niya sa umbrella rack saka binuksan iyon. Sa kabilang kalsada ay marami siyang nakikitang dumaraang taxi at UV, doon siya mag-aantabay. Maingat siyang naglakad patawid sa kalsada at dahil traffic ay hindi siya gaanong nahirapan. Sumiksik siya sa pagitan ng mga sasakyan hanggang sa marating niya ang kabilang kalsada.Habul-habol niya ang oras, kailangan niyang mauna sa bahay nila bago dumating ang Lola Valentina niya.Dalawang taxi ang dumaan sa harap niya subalit pawang may mga sakay. Hindi niya inalintana ang nagtatalsikang tubig-ulan sa suot na pantalon habang nakikipag
Muling napa-kagat labi si Demani upang pigilan ang sariling tumili sa tindi ng galak na nararamdaman. How can she say NOto that man? Kanina pa niya ito lihim na pinapantasya! Banayad siyang tumango bilang pagsagot dito. Nang biglang kumulog nang malakas ay tila siya nagising sa kaniyang pantasya. Dinampot niya ang payong na nasa sahig ng front seat, binuksan iyon saka itinuloy na ang pagbaba sa sasakyan. Bago niya ini-sar
“You are what?” Nahinto sa pagdidilig ng halaman ang mommy niya matapos marinig ang kaniyang sinabi. Papalubog na ang araw at nagkulay kahel na ang paligid. Nasa maliit na hardin nito sa harap ng kanilang bahay ang kaniyang mga magulang katulad ng naka-gawian; ang mommy niya ay nagdidilig ng mga halaman at bulaklak nito, habang ang daddy naman niya’y nakaupo sa garden set at nagbabasa ng libro. Sa mga sandaling iyon ay parehong nakatingin sa kaniya ang mga magulang at naghihintay na ulitin niya ang kaniyang sinabi.
ISANG magarbong beach wedding ang naganap sa buwan ng Setyembre—two hearts became one, and Demani’s last name changed to Loudd. Maraming bisita ang dumalo, sagot lahat ni Van ang lahat na bumiyahe pa mula Maynila hanggang sa Batangas kung saan ginanap ang kasal. Lahat ng mga kaibigan ni Demani mula sa pinagta-trabahuang ospital ay naroon, ang buong pamilya’y ganoon din. Whilst Van invited some people from his circle—business executives, clients, staff, and the likes. Doon na rin nakilala ni Demani ang taong nagpalaki sa asawa—at siyang inituturing nitong pamilya; si Attorney Arnel Salviejo. &n