Agad niyang binuksan ang pinto.Isang matangkad at payat na pigura ang bumungad kay Karylle.Sa mga oras na iyon, tumayo rin si Harold at lumapit.Bahagyang ngumiti si Karylle, saka lumingon kay Harold. "Hindi ang tinatawag mong ‘kabit,’ ko ang nandito, kundi ang kasintahan mo."Naningkit ang mga mata ni Adeliya. Kasintahan? Kung gugustuhin niya, isang kumpas lang ng daliri at ang legal na asawang si Karylle ang magiging ‘kabit.’Mas lalong dumilim ang mukha ni Harold. Tinitigan niya si Adeliya nang may inis. "Anong ginagawa mo rito?"Agad na sumagot si Adeliya na may kunwaring pag-aalala, "Tumawag lang ako sa kapatid mo. May gusto lang sana akong pag-usapan, pero narinig kong masama raw ang pakiramdam mo ngayon, kaya nag-alala ako. Nang malaman kong nandito ka, natakot akong baka nagtatalo na kayo, kaya nagmadali akong pumunta. Karylle, Harold, kung may problema, pag-usapan niyo na lang. Ayokong magmukhang ako ang dahilan ng gulo."Ngumiti si Karylle, "Ayos lang naman. Tutal, pakakasa
Kinuha ni Harold ang cellphone ni Karylle at biglang binaba ang tawag!Tiningnan siya ni Karylle nang nagtataka, "Ano bang ginagawa mo?"Nakatingin si Harold kay Karylle, para bang titig pa lang niya ay kaya na siyang tusukin kung sakaling kumilos ito ng hindi niya gusto."Karylle, huli na 'to. Huwag mo akong subukang galitin sa pag-akit ng kung sinu-sino. Huwag mo akong pilitin na gumawa ng paraan laban sa’yo!"Napako ang mukha ni Adeliya. Akit ng kung sinu-sino?Simula’t sapul, iniisip niyang ang kontrol ni Harold kay Karylle ay para lamang sa kanyang pride bilang lalaki. Sino bang lalaki ang makakayanan na makita ang asawa niyang kakahiwalay pa lang ay nagloloko na?Pero...May kutob siyang hindi maganda.Hindi nagpakita ng interes si Karylle at sinabing, "Malaya kang gumawa ng kahit ano, wala akong pakialam. Paalam."Nag-aalala si Adeliya, kaya hinawakan nito ang braso ni Harold, "Harold, pasensya na kung medyo pabata-bata pa ang pinsan ko. Huwag mo na lang masyadong seryosohin ang
"Malalaman mo rin ‘yan pagdating ng tamang panahon.""Ano?! Grabe! Kaibigan pa ba kita talaga?""Oo naman! At lulutuan kita mamaya.""Totoo?!"Si Nicole ay tipikal na foodie, pero ang mga luto ni Karylle ay hindi lang basta masarap—parang gawa pa ng propesyonal na chef. Kaya naman, nang sabihin ni Karylle iyon, sobrang na-excite si Nicole."Siyempre totoo.""Gusto ko ng braised pork, lion's head, sweet and sour fish…"Hindi na nagpatumpik-tumpik si Nicole at nagbigay agad ng walo pang putahe nang isang hinga lang.Napangiwi si Karylle, "Makakain mo ba lahat ‘yan?""Syempre naman! Malakas akong kumain!""Sige na nga, kung anong gusto mo."Nagpatuloy sila sa kwentuhan at tawanan habang pauwi, pero… habang nagbabalat ng gulay, bigla silang nakarinig ng doorbell.Naguguluhan si Nicole, "Sino kaya ‘yan? Kanino mo binigay ang address mo?"Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle. Bukod kina Harold at Adeliya, si Nicole lang ang nakakaalam ng address niya.Bagamat alam ni Alexander kung saan siya
Sa mga oras na iyon, para talagang isang espiya si Nicole, paikot-ikot at tinitingnan ang mga mukha ng dalawang tao sa harapan niya. Sigurado siyang may mali sa dalawang ito!Hindi pa sinasabi ni Karylle na may gusto siya kay Alexander!Bahagyang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Pero, paano naman nangyari iyon?!Bigla niyang tinanong, "Karylle, ang daya mo naman! Kailan pa kayo nagkakilala? Mukhang close na kayo, ah? Hindi mo man lang ipinakilala ang bago mong kaibigan sa akin?"Habang sinasabi ito ni Nicole, kumindat pa siya kay Karylle.Bahagyang ngumiti si Alexander at may malalim na sinabi, "Hindi pa matagal ang pagkakakilala namin, pero malalim na ang samahan."Naguluhan si Nicole. "Samahan?! Anong klaseng samahan ito?!”Napangiwi si Karylle. "Hugasan mo na lang ‘yung gulay."Ngumiti si Alexander. "Sige."Panay ang silip ni Nicole kay Karylle, tila umaasang magbigay ito ng hint. Pero hanggang sa nailapag na ang mga putahe sa lamesa, wala siyang nakuha kahit kaunting impormasy
Punong-puno ng pag-aalala ang boses ni Nicole. Ramdam niya na haharapin ni Karylle ang isang matinding unos balang araw.Alam ng lahat na tuwing magkasama sina Karylle at Harold sa mga party, ito’y para ipakita ang kanilang pekeng pagmamahalan. Pero ngayon,iba. Hindi na sila magkasama…Itinaas ni Alexander ang kanyang kilay ngunit nanatiling tahimik.Kung sasama si Karylle sa kanya, tiyak na magiging matinding gulo ito sa pamilya Sanbuelgo, at lubos siyang matutuwa na mangyari iyon.Bahagyang ngumiti si Karylle at sinabing, "Wala akong pakialam."Kailangan din niyang gawin ang hakbang na ito balang araw. Wala na siyang pasensya kay Harold, at hindi na niya kailangang tiisin ito.Bukod dito, kahit hindi siya ang gumawa, si Adeliya naman ang gagawa ng paraan sa mga susunod na araw. Mas mabuti pang siya na ang maging masama, para mas mapalaya na niya ang sarili niya.Bahagyang napabuntong-hininga si Nicole, "Mabuti kung ganoon. Mas magiging maayos ang proseso ng divorce niyo."Nagtaas ng
Tinitigan ni Karylle si Nicole at tumango bago pa man ito matapos magsalita. "Wala akong ibang magagawa. Ginawa ko na ang lahat noon. Siya ang hindi marunong maglagay ng limitasyon."Nanlaki ang mata ni Nicole. Matapos ang pagkabigla, unti-unti itong naging mas emosyonal. "Karylle, sigurado ka na ba talaga? Kapag nangyari ito, wala nang balikan!"Tumaas ang kilay ni Karylle. "Bakit? Hindi ba't ikaw ang laging nagsasabi na tigilan ko na siya? Ngayon, nagdesisyon na ako, gusto mo namang magdalawang-isip pa ako?""Siyempre gusto kong maghiwalay na kayo nang tuluyan at lumayo ka na sa lalaking iyon!" sagot ni Nicole nang buong paninindigan. Pero ilang saglit lang ay tila nag-alinlangan ito at nagsabi, "Ang iniisip ko lang, baka magsisi ka at mas maging masakit pa ito kaysa dati. Sabi nga, mas mabuti ang panandaliang sakit kaysa mahabang paghihirap, pero minsan, ang panandaliang sakit na iyon ay mas matindi."Bahagyang ngumiti si Karylle at inilagay ang isang kamay sa kamay ni Nicole. "Hind
Sa mga sandaling ito, nakaupo na si Karylle sa kotse ni Alexander. Wala si Nicole dahil mas pinili nitong sumama kina Christian at Roxanne.Si Alexander mismo ang nagmaneho ng kotse, at si Karylle ay nakaupo sa tabi niya sa passenger seat.Tumingin si Alexander kay Karylle na may bahagyang ngiti sa mga labi, "Bakit hindi mo sinuot ang damit na inihanda ko para sa'yo?"Ibinaling ni Karylle ang tingin sa kanya, "Hindi gaanong tugma ang sukat, kaya pumili na lang ako ng dalawang random. Ibabalik ko na lang sa'yo ang mga iyon kapag nakauwi tayo. Mas mabuti pang ibigay mo na lang sa iba mong mga babaeng kaibigan."Habang kasama si Alexander, kahit hindi sila ganoon kakilala at tila laging may kalkulasyon, hindi siya nagbibigay ng masyadong presyon. Hindi rin nakakailang kapag kausap siya.Bahagyang tumaas ang kilay ni Alexander. "Anong ibang mga babaeng kaibigan? Hindi ba't ikaw lang ang kasama ko ngayon?"Ngumiti nang bahagya si Karylle at hindi na sumagot.Habang nasa biyahe, naghanap ng
Medyo nawalan ng ulirat si Karylle, at tila nagkalat ang kanyang isip sa isang saglit.Bigla niyang naalala ang mga nakaraang pagkakataon sa mga party na dinaluhan nila ni Harold. Noon, upang ipakita sa iba ang pagmamahalan nilang mag-asawa, mahinahon at may lambing siyang kakausapin ni Harold habang inaakbayan siya.Sa mga sandaling iyon, inakala niyang siya ang pinakamasayang babae sa mundo.Muli siyang ngumiti nang bahagya at may halong sakit, tumingin kay Alexander, at sabay silang naglakad papunta sa pangunahing pinto.Paglampas nila sa kotse sa harapan, tuluyang naipakita ang maliit ngunit napaka-delikadong mukha ni Karylle sa harap ng lahat.Marami ang napasinghap sa hindi inaasahang nasilayan nila.Naka-damit siya ng asul na tight-fitting na hanggang tuhod ang haba. Binagayan nito ang kanyang pigura—may hubog sa harap at likod. Ang kanyang dalawang braso, na makinis at maputi, ay nagbigay diin sa kanyang kaakit-akit na baywang. Maraming lalaki ang hindi maiwasang humanga.Nguni
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h