Tinitigan ni Karylle si Nicole at tumango bago pa man ito matapos magsalita. "Wala akong ibang magagawa. Ginawa ko na ang lahat noon. Siya ang hindi marunong maglagay ng limitasyon."Nanlaki ang mata ni Nicole. Matapos ang pagkabigla, unti-unti itong naging mas emosyonal. "Karylle, sigurado ka na ba talaga? Kapag nangyari ito, wala nang balikan!"Tumaas ang kilay ni Karylle. "Bakit? Hindi ba't ikaw ang laging nagsasabi na tigilan ko na siya? Ngayon, nagdesisyon na ako, gusto mo namang magdalawang-isip pa ako?""Siyempre gusto kong maghiwalay na kayo nang tuluyan at lumayo ka na sa lalaking iyon!" sagot ni Nicole nang buong paninindigan. Pero ilang saglit lang ay tila nag-alinlangan ito at nagsabi, "Ang iniisip ko lang, baka magsisi ka at mas maging masakit pa ito kaysa dati. Sabi nga, mas mabuti ang panandaliang sakit kaysa mahabang paghihirap, pero minsan, ang panandaliang sakit na iyon ay mas matindi."Bahagyang ngumiti si Karylle at inilagay ang isang kamay sa kamay ni Nicole. "Hind
Sa mga sandaling ito, nakaupo na si Karylle sa kotse ni Alexander. Wala si Nicole dahil mas pinili nitong sumama kina Christian at Roxanne.Si Alexander mismo ang nagmaneho ng kotse, at si Karylle ay nakaupo sa tabi niya sa passenger seat.Tumingin si Alexander kay Karylle na may bahagyang ngiti sa mga labi, "Bakit hindi mo sinuot ang damit na inihanda ko para sa'yo?"Ibinaling ni Karylle ang tingin sa kanya, "Hindi gaanong tugma ang sukat, kaya pumili na lang ako ng dalawang random. Ibabalik ko na lang sa'yo ang mga iyon kapag nakauwi tayo. Mas mabuti pang ibigay mo na lang sa iba mong mga babaeng kaibigan."Habang kasama si Alexander, kahit hindi sila ganoon kakilala at tila laging may kalkulasyon, hindi siya nagbibigay ng masyadong presyon. Hindi rin nakakailang kapag kausap siya.Bahagyang tumaas ang kilay ni Alexander. "Anong ibang mga babaeng kaibigan? Hindi ba't ikaw lang ang kasama ko ngayon?"Ngumiti nang bahagya si Karylle at hindi na sumagot.Habang nasa biyahe, naghanap ng
Medyo nawalan ng ulirat si Karylle, at tila nagkalat ang kanyang isip sa isang saglit.Bigla niyang naalala ang mga nakaraang pagkakataon sa mga party na dinaluhan nila ni Harold. Noon, upang ipakita sa iba ang pagmamahalan nilang mag-asawa, mahinahon at may lambing siyang kakausapin ni Harold habang inaakbayan siya.Sa mga sandaling iyon, inakala niyang siya ang pinakamasayang babae sa mundo.Muli siyang ngumiti nang bahagya at may halong sakit, tumingin kay Alexander, at sabay silang naglakad papunta sa pangunahing pinto.Paglampas nila sa kotse sa harapan, tuluyang naipakita ang maliit ngunit napaka-delikadong mukha ni Karylle sa harap ng lahat.Marami ang napasinghap sa hindi inaasahang nasilayan nila.Naka-damit siya ng asul na tight-fitting na hanggang tuhod ang haba. Binagayan nito ang kanyang pigura—may hubog sa harap at likod. Ang kanyang dalawang braso, na makinis at maputi, ay nagbigay diin sa kanyang kaakit-akit na baywang. Maraming lalaki ang hindi maiwasang humanga.Nguni
Ito ang kotse ni Mr. Sanbuelgo.Iniisip tuloy ng lahat kung magdadala kaya siya ng babaeng kasama ngayong gabi?Nakikita nilang unti-unti siyang bumaba mula sa sasakyan, at ang kanyang tindig na puno ng karangyaan at lamig ay tila naglalayo sa sinuman na lumapit.Kung ang kaibahan ni Alexander at Harold ay ang pagiging elegante at magiliw ni Mr. Handel, si Mr. Sanbuelgo naman ay may awra ng isang emperador na nakakapanghina ng loob kahit kanino.Sinara niya ang pinto ng sasakyan at naglakad papunta sa side ng pasahero gamit ang mahaba at matikas niyang hakbang.Lahat ay abot-abot ang pananabik. Para bang may malaking sikreto silang natuklasan.Isa-isa nilang tinititigan ang direksyon ni Harold, sabik na malaman kung sino ang babaeng nasa passenger seat. Sa puntong ito, parehong lalaki at babae ay may iisang iniisip—sino ang babaeng kasama niya? Habang lahat ay sabik na naghihintay, unti-unting bumukas ang pinto ng passenger seat. Ngunit hindi inalalayan ni Harold ang babae, sa halip a
Napakaraming bisita ang nasa center venue, ngunit sa kabila nito, agad na napansin ni Harold ang isang lalaki at babae na masayang nag-uusap at nagtatawanan malapit sa lugar kung saan nakalagay ang champagne.Isang nakakakilabot na aura ng galit ang kumawala mula kay Harold. Agad itong napansin ni Adeliya. Napatingin siya kay Harold, halatang may gulat sa kanyang mga mata.Napabulalas siya, "Oh my gosh! Paano nangyaring magkasama sina Karylle at Alexander?"Litong-lito si Adeliya. Isa itong matinding insulto kay Harold, at tiyak na hindi niya ito palalampasin.Nang makabalik sa sarili si Harold, hindi pa rin nawala ang talim sa kanyang tingin.Napansin nina Karylle at Alexander ang titig ni Harold kaya sabay silang tumingin sa pintuan.Saglit na tumigil ang tingin ni Karylle. Pagkatapos, dahan-dahan siyang ngumiti at itinapat ang malamig niyang mga mata kay Adeliya.Nang makita niya si Adeliya sa pulang damit, bahagyang kumunot ang noo niya. Maganda talaga si Adeliya, at alam niyang a
Hindi man lang nilingon ni Harold si Adeliya.Habang pinapanood si Karylle at Alexander na masayang nagkukuwentuhan, lihim na napangisi si Adeliya. Pagkalipas ng tatlong taon, sa wakas ay matatapos na rin ang larong matagal nang sinimulan.Si Karylle mismo ang nagtulak sa sarili niya sa bitag, kaya hindi na dapat sisihin kung maging sobra man ang gagawin niya.Ang araw na ito ay para sana sa kaarawan ni Mr. Sandejas, pero ngayon... ang tunay na bida ng gabi ay ang apat na taong ito.Siyempre, ang sentro ng lahat ay ang tunggalian nina Harold at Alexander—isang labanan para maagaw ang asawa?Kaya para sa mga tao ay mukhang magiging kapana-panabik ang mga susunod na eksena.Habang nakatingin ang lahat, narating na ni Harold si Karylle. Ang kanyang mga mata ay madilim, at ang kanyang mukha ay punong-puno ng lamig.Itinaas ni Karylle ang kanyang paningin at nasilayan ang paparating na si Harold at si Adeliya. Bahagya siyang ngumiti, "Nandito na pala kayo."Ang tono niya’y kalmado, na para
Alam ng lahat na mortal na magkaaway sina Alexander at Harold.Ngumiti si Karylle, "Pwede mo na akong tawaging Karylle ngayon."Napatigil sa ngiti si Mr. Mercado, at sa sumunod na sandali, tila may naisip siya at nagulat, "Pero si Harold…hindi ba… I mean, may problema ba sainyo?"Ngumiti si Alexander, "Hiwalay na sila."Lalo pang nagulat si Mr. Mercado.Hindi ba’t napakaganda ng relasyon nila? Pero basta na lang silang naghiwalay...? Sa kanyang isipan.Bago pa siya makapagtanong, ngumiti si Alexander at sinabi, "May gagawin pa ako, paalam muna, at isasama ko muna si Miss Karylle.."Napuno ng pagkadismaya ang mata ni Mr. Mercado, habang si Karylle ay umalis kasama si Alexander.Ngumiti si Alexander kay Karylle, "Ang Mr. Mercado na ‘yan ay parang radyo na walang tigil sa chismis. Kapag nalaman niya, sapat na ‘yun."Tumaas ang kilay ni Karylle. Tiningnan niya si Alexander at sinabing, Paano mo nalaman na kailangan kong ipaalam ang bagay na iyon?"Bahagyang ngumiti si Alexander, "Dahil, ma
Pinipigilan ni Karylle ang sariling magsalita.Ngumiti si Alexander, bahagyang tumataas ang sulok ng kanyang mga labi, "Huwag kang matakot. Kung kinakabahan ka, sasamahan kita mamaya."Huminga nang malalim si Karylle. Tama nga si Alexander—wala nang atrasan sa puntong ito.Tama na rin, si Harold ang walang puso, at hindi niya kasalanan ang nangyari.Sa puntong iyon, si Jason ay nakatayo pa rin sa entablado na may ngiti sa kanyang mukha. "Karaniwan sa ganitong mga pagtitipon, nag-uusap ang lahat tungkol sa posibleng mga corporation in private. Ngayon, magbibigay ako ng bagong paraan para sa inyo. May inihanda akong isang wall dito."Lahat ay nagtataka habang pinagmamasdan si Jason, hanggang sa kumaway ito at dalawang matangkad na babae ang nagtulak palabas ng isang pader na panel. Maraming puting sticker na nakapaskil dito para matakpan ang mga nakasulat na pangalan.Ngumiti nang bahagya si Jason, "Ito ay espesyal kong ipinaayos. Mga pangalan niyo ito."Nagkatinginan ang mga tao.Ano ka
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't