Napakaraming bisita ang nasa center venue, ngunit sa kabila nito, agad na napansin ni Harold ang isang lalaki at babae na masayang nag-uusap at nagtatawanan malapit sa lugar kung saan nakalagay ang champagne.Isang nakakakilabot na aura ng galit ang kumawala mula kay Harold. Agad itong napansin ni Adeliya. Napatingin siya kay Harold, halatang may gulat sa kanyang mga mata.Napabulalas siya, "Oh my gosh! Paano nangyaring magkasama sina Karylle at Alexander?"Litong-lito si Adeliya. Isa itong matinding insulto kay Harold, at tiyak na hindi niya ito palalampasin.Nang makabalik sa sarili si Harold, hindi pa rin nawala ang talim sa kanyang tingin.Napansin nina Karylle at Alexander ang titig ni Harold kaya sabay silang tumingin sa pintuan.Saglit na tumigil ang tingin ni Karylle. Pagkatapos, dahan-dahan siyang ngumiti at itinapat ang malamig niyang mga mata kay Adeliya.Nang makita niya si Adeliya sa pulang damit, bahagyang kumunot ang noo niya. Maganda talaga si Adeliya, at alam niyang a
Hindi man lang nilingon ni Harold si Adeliya.Habang pinapanood si Karylle at Alexander na masayang nagkukuwentuhan, lihim na napangisi si Adeliya. Pagkalipas ng tatlong taon, sa wakas ay matatapos na rin ang larong matagal nang sinimulan.Si Karylle mismo ang nagtulak sa sarili niya sa bitag, kaya hindi na dapat sisihin kung maging sobra man ang gagawin niya.Ang araw na ito ay para sana sa kaarawan ni Mr. Sandejas, pero ngayon... ang tunay na bida ng gabi ay ang apat na taong ito.Siyempre, ang sentro ng lahat ay ang tunggalian nina Harold at Alexander—isang labanan para maagaw ang asawa?Kaya para sa mga tao ay mukhang magiging kapana-panabik ang mga susunod na eksena.Habang nakatingin ang lahat, narating na ni Harold si Karylle. Ang kanyang mga mata ay madilim, at ang kanyang mukha ay punong-puno ng lamig.Itinaas ni Karylle ang kanyang paningin at nasilayan ang paparating na si Harold at si Adeliya. Bahagya siyang ngumiti, "Nandito na pala kayo."Ang tono niya’y kalmado, na para
Alam ng lahat na mortal na magkaaway sina Alexander at Harold.Ngumiti si Karylle, "Pwede mo na akong tawaging Karylle ngayon."Napatigil sa ngiti si Mr. Mercado, at sa sumunod na sandali, tila may naisip siya at nagulat, "Pero si Harold…hindi ba… I mean, may problema ba sainyo?"Ngumiti si Alexander, "Hiwalay na sila."Lalo pang nagulat si Mr. Mercado.Hindi ba’t napakaganda ng relasyon nila? Pero basta na lang silang naghiwalay...? Sa kanyang isipan.Bago pa siya makapagtanong, ngumiti si Alexander at sinabi, "May gagawin pa ako, paalam muna, at isasama ko muna si Miss Karylle.."Napuno ng pagkadismaya ang mata ni Mr. Mercado, habang si Karylle ay umalis kasama si Alexander.Ngumiti si Alexander kay Karylle, "Ang Mr. Mercado na ‘yan ay parang radyo na walang tigil sa chismis. Kapag nalaman niya, sapat na ‘yun."Tumaas ang kilay ni Karylle. Tiningnan niya si Alexander at sinabing, Paano mo nalaman na kailangan kong ipaalam ang bagay na iyon?"Bahagyang ngumiti si Alexander, "Dahil, ma
Pinipigilan ni Karylle ang sariling magsalita.Ngumiti si Alexander, bahagyang tumataas ang sulok ng kanyang mga labi, "Huwag kang matakot. Kung kinakabahan ka, sasamahan kita mamaya."Huminga nang malalim si Karylle. Tama nga si Alexander—wala nang atrasan sa puntong ito.Tama na rin, si Harold ang walang puso, at hindi niya kasalanan ang nangyari.Sa puntong iyon, si Jason ay nakatayo pa rin sa entablado na may ngiti sa kanyang mukha. "Karaniwan sa ganitong mga pagtitipon, nag-uusap ang lahat tungkol sa posibleng mga corporation in private. Ngayon, magbibigay ako ng bagong paraan para sa inyo. May inihanda akong isang wall dito."Lahat ay nagtataka habang pinagmamasdan si Jason, hanggang sa kumaway ito at dalawang matangkad na babae ang nagtulak palabas ng isang pader na panel. Maraming puting sticker na nakapaskil dito para matakpan ang mga nakasulat na pangalan.Ngumiti nang bahagya si Jason, "Ito ay espesyal kong ipinaayos. Mga pangalan niyo ito."Nagkatinginan ang mga tao.Ano ka
Maraming tao ang kabadong nag-aabang, ramdam ang tibok ng puso nila sa kanilang lalamunan. Lahat ay nag-iisip kung ano ang sasabihin kung sila ang mapili. Sino mang mauna ang matawag, tiyak na magdadalawang-isip.Hindi na ito masyadong iniisip ni Karylle. Alam niya, hindi siya papayagang maunang tawagin ni Alexander.Huminga siya nang malalim at mahina niyang sinabi, “Pupunta muna ako sa banyo.”Tinitigan siya ni Alexander gamit ang malalim na tingin at mahinang sinabi, “Sige, Karylle. Huwag kang kabahan.”Kabahan.Subtle ang salitang ito. Lahat naman ng naroon ay may estado sa lipunan at sanay nang humarap sa mga ganitong okasyon. Walang rason para kabahan.Pero alam niyang hindi iyon ang punto ni Alexander. Sinabi iyon para ipaalala sa kanya na huwag siyang matakot kay Harold.Tumango si Karylle at tahimik na tumalikod papunta sa banyo.Nakita ni Adeliya ang pag-alis ni Karylle, kaya mabilis din niyang sinabi kay Harold, “Harold, pupunta muna ako sa banyo.”Tumango lang si Harold hab
Tumingin ng malamig si Harold kay Karylle at sinabing, "Masaya ka na ba dito?""Masaya?" Tumawa nang bahagya si Karylle. "Sino ba ang gumagawa ng gulo?"Dati, ginawa niya ang lahat para maging karapat-dapat na Mrs. Sanbuelgo. Palaging umiikot ang mundo niya sa pamilya Sanbuelgo, at kailanman ay hindi siya gumawa ng anuman para ipahiya sila. Marami ang humanga sa kakayahan niyang humawak ng mga bagay-bagay.Pero kahit gano'n, ni minsan ay hindi siya binigyan ng pansin ni Harold. Sa huli, nag-flirt ito kay Adeliya. Ngayon, malapit na silang magpakasal, at naging isa siyang malaking biro. Pero sa kabila ng lahat, siya pa ang sinisisi ni Harold na gumagawa ng gulo.Habang nagiging mas matalim ang sarcasm sa mga mata ni Karylle, napakuyom ng labi si Harold. "Umalis ka na sa party na 'to, para tapos na ang usapan."Tiningnan siya ni Karylle nang malamig. "At kung umalis ako, sasama ka ba sa akin bukas sa Civil Affairs Bureau para mag-file ng kasal?"Ngumisi nang mapait si Harold. "Karylle, i
Si Adeliya ay napakunot-noo rin sa gulat. Nagtatanong na sa isipan kung ano ang gagawin ng kanyang pinsan sa oras na makarating ito sa stage.Sigurado siyang hindi si Harold ang nagplano nito, tumingin siya kay Alexander na nakangiting nakatingin kay Karylle. “Anong plano nila?” bulong niya sa kanyang sarili.Curiosity na lang ang nararamdaman ni Adeliya ngayon. Sigurado siyang hindi tutulong si Alexander para pag-ayusin sina Harold at Karylle. Mukhang pinili na ni Karylle na tuluyang talikuran si Harold. Hindi mapigilan ni Adeliya na maging interesado. Gusto niyang makita kung hanggang saan aabot ang tapang ni Karylle.Nilingon ni Alexander si Karylle, at bahagyang ngumiti. “Gusto mo bang sumama ako?""Hindi, hindi kita kailangan."Payapa ang ekspresyon ni Karylle, at wala siyang bahid ng pag-aalinlangan.Si Alexander at si Harold ang mga sentro ng atensyon. Ngayon na nasa tabi si Karylle ni Alexander, hindi maiwasang tumingin ang lahat sa kanya. Lahat ng mata ay nakatuon habang siya
"Totoo ba ito, nababaliw na ba siya?!" Iyon ang tingin ng lahat ng taong naroon maliban kay Alexander na nakangiti pa rin habang nakatingin kay Karylle, pagkatapos ay tumingin siya kay Harold, ngunit nakita niyang ang malamig nitong mukha ay walang ipinapakitang emosyon.Dinala niya si Adeliya ngayon, marahil ay para lang magpakitang-tao.Ngunit sa ginawa ni Karylle, lahat ng plano niya ay nauwi sa pagkasira ng kanilang relasyon.Nararamdaman ni Harold ang tingin ni Alexander, kaya tumingin siya dito. Kahit hindi sila magkasama sa iisang mesa, tila kayang magtagpo ng kanilang mga mata kahit maraming tao ang pagitan nila—at ang tinginan na iyon ay puno ng tensyon.Ngumiti si Alexander at tinaas ang kanyang goblet, kahit champagne ang laman nito, parang tinuturing niya itong toast.Hindi na siya tinignan ni Harold at tumayo na lang ito at lumabas.Mabilis namang sumunod si Adeliya. Bagamat excited ang kanyang mga mata, pilit niyang ipinakita ang kunwaring pag-aalala sa mukha, "Harold!"N
Harold tiningnan si Alexander nang malamig, ayaw niyang mag-aksaya ng oras dito kasama niya. Pero nang maisip niyang baka bumalik si Alexander kay Karylle pag-alis niya, napakunot ang noo niya at biglang tumigil sa paggalaw.Hindi alam ni Alexander kung pareho sila ng iniisip ni Harold, pero may bahagyang ngiti sa labi niya. "Ano, gusto mo bang maghapunan tayo?"Medyo kumunot ang noo ni Harold, halatang ayaw niyang pumayag, lalo na ang makipagkasama kay Alexander.Pero... mas malakas ang pagnanais niyang hindi ito guluhin si Karylle. Huminga siya nang malalim at kalmadong sumagot, "Sige."Ngumiti lang si Alexander at hindi na nagsalita pa. Pumasok sila sa kani-kanilang sasakyan at sabay na umalis.Ito ang eksaktong eksena na nakita ni Karylle mula sa balkonahe. Nang hindi na niya matanaw ang mga sasakyan nila, ibinalik niya ang tingin sa loob at isinara ang mga kurtina.Balak na niyang maligo at magpahinga.Lahat ngayon ay naaayon sa gusto niya, at lubos siyang kuntento.Samantala, ti
Lady Jessa ay may nararamdamang awa sa kanyang puso, ngunit alam niyang hindi na niya dapat ipilit pa. "Sige, hindi na kita pipilitin. Medyo gabi na rin, umuwi ka na bago maging delikado sa daan."Ngumiti si Karylle at tumango. Palapit na siyang magsalita nang biglang sumingit si Harold, "Ako na ang maghahatid sa kanya. May ilang bagay din akong kailangang pag-usapan tungkol sa trabaho."Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle, may pag-aalinlangan siyang naramdaman.Ngunit naisip niyang may paparating silang proyekto, at bilang boss, maaaring may mahahalagang tagubilin si Harold. Kaya naman, hindi na siya nagsalita pa.Nagulat ng bahagya si Lady Jessa at tila may nais sabihin, ngunit nang mapansin niya ang ekspresyon ni Karylle, pinili na lang niyang manahimik.Ngumiti si Karylle kay Lady Jessa. "Sige, lola, mauna na ako.""Oo, bumalik ka kapag may oras ka, pero huwag mo nang isipin kapag sobrang abala ka sa trabaho. Mas mahalaga 'yon."Tumango si Karylle. "Opo, alam ko."Sa ganoong para
Dahan-dahang ngumiti si Karylle at lumingon sa matanda, "Lola, tuloy po ba tayo sa paglalakad?"Masiglang tumango si Lady Jessa, "Oo, tara na."Harold: "..."Mukhang wala talagang epekto ang sinabi niya sa kanyang lola kanina.Kung hindi, hindi lang siya basta dededmahin nito pag nakikita siya—wala man lang kahit konting interes o pag-aalala.Ipinapakita lang nito na hindi talaga siya pinapansin ng matanda pagdating sa bagay na ito.At kung wala siyang suporta mula kay Lola Jessa, mas lalong magiging mahirap ang sitwasyon para sa kanya.Sanay siyang hindi nabibigo sa anumang bagay, pero ngayon...?Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. Hindi niya gusto ang pakiramdam na ito.Hindi na siya nagsalita pa, pero tahimik na sumunod sa dalawa. Palagi siyang may distansya, pero nanatili siyang nasa loob ng kanilang paningin.Sanay na si Karylle sa maraming bagay ngayon. Wala naman silang matinding alitan ni Harold, at dahil kailangan nilang magtulungan sa hinaharap, hindi siya masyadong nailang
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h