Hindi man lang nilingon ni Harold si Adeliya.Habang pinapanood si Karylle at Alexander na masayang nagkukuwentuhan, lihim na napangisi si Adeliya. Pagkalipas ng tatlong taon, sa wakas ay matatapos na rin ang larong matagal nang sinimulan.Si Karylle mismo ang nagtulak sa sarili niya sa bitag, kaya hindi na dapat sisihin kung maging sobra man ang gagawin niya.Ang araw na ito ay para sana sa kaarawan ni Mr. Sandejas, pero ngayon... ang tunay na bida ng gabi ay ang apat na taong ito.Siyempre, ang sentro ng lahat ay ang tunggalian nina Harold at Alexander—isang labanan para maagaw ang asawa?Kaya para sa mga tao ay mukhang magiging kapana-panabik ang mga susunod na eksena.Habang nakatingin ang lahat, narating na ni Harold si Karylle. Ang kanyang mga mata ay madilim, at ang kanyang mukha ay punong-puno ng lamig.Itinaas ni Karylle ang kanyang paningin at nasilayan ang paparating na si Harold at si Adeliya. Bahagya siyang ngumiti, "Nandito na pala kayo."Ang tono niya’y kalmado, na para
Alam ng lahat na mortal na magkaaway sina Alexander at Harold.Ngumiti si Karylle, "Pwede mo na akong tawaging Karylle ngayon."Napatigil sa ngiti si Mr. Mercado, at sa sumunod na sandali, tila may naisip siya at nagulat, "Pero si Harold…hindi ba… I mean, may problema ba sainyo?"Ngumiti si Alexander, "Hiwalay na sila."Lalo pang nagulat si Mr. Mercado.Hindi ba’t napakaganda ng relasyon nila? Pero basta na lang silang naghiwalay...? Sa kanyang isipan.Bago pa siya makapagtanong, ngumiti si Alexander at sinabi, "May gagawin pa ako, paalam muna, at isasama ko muna si Miss Karylle.."Napuno ng pagkadismaya ang mata ni Mr. Mercado, habang si Karylle ay umalis kasama si Alexander.Ngumiti si Alexander kay Karylle, "Ang Mr. Mercado na ‘yan ay parang radyo na walang tigil sa chismis. Kapag nalaman niya, sapat na ‘yun."Tumaas ang kilay ni Karylle. Tiningnan niya si Alexander at sinabing, Paano mo nalaman na kailangan kong ipaalam ang bagay na iyon?"Bahagyang ngumiti si Alexander, "Dahil, ma
Pinipigilan ni Karylle ang sariling magsalita.Ngumiti si Alexander, bahagyang tumataas ang sulok ng kanyang mga labi, "Huwag kang matakot. Kung kinakabahan ka, sasamahan kita mamaya."Huminga nang malalim si Karylle. Tama nga si Alexander—wala nang atrasan sa puntong ito.Tama na rin, si Harold ang walang puso, at hindi niya kasalanan ang nangyari.Sa puntong iyon, si Jason ay nakatayo pa rin sa entablado na may ngiti sa kanyang mukha. "Karaniwan sa ganitong mga pagtitipon, nag-uusap ang lahat tungkol sa posibleng mga corporation in private. Ngayon, magbibigay ako ng bagong paraan para sa inyo. May inihanda akong isang wall dito."Lahat ay nagtataka habang pinagmamasdan si Jason, hanggang sa kumaway ito at dalawang matangkad na babae ang nagtulak palabas ng isang pader na panel. Maraming puting sticker na nakapaskil dito para matakpan ang mga nakasulat na pangalan.Ngumiti nang bahagya si Jason, "Ito ay espesyal kong ipinaayos. Mga pangalan niyo ito."Nagkatinginan ang mga tao.Ano ka
Maraming tao ang kabadong nag-aabang, ramdam ang tibok ng puso nila sa kanilang lalamunan. Lahat ay nag-iisip kung ano ang sasabihin kung sila ang mapili. Sino mang mauna ang matawag, tiyak na magdadalawang-isip.Hindi na ito masyadong iniisip ni Karylle. Alam niya, hindi siya papayagang maunang tawagin ni Alexander.Huminga siya nang malalim at mahina niyang sinabi, “Pupunta muna ako sa banyo.”Tinitigan siya ni Alexander gamit ang malalim na tingin at mahinang sinabi, “Sige, Karylle. Huwag kang kabahan.”Kabahan.Subtle ang salitang ito. Lahat naman ng naroon ay may estado sa lipunan at sanay nang humarap sa mga ganitong okasyon. Walang rason para kabahan.Pero alam niyang hindi iyon ang punto ni Alexander. Sinabi iyon para ipaalala sa kanya na huwag siyang matakot kay Harold.Tumango si Karylle at tahimik na tumalikod papunta sa banyo.Nakita ni Adeliya ang pag-alis ni Karylle, kaya mabilis din niyang sinabi kay Harold, “Harold, pupunta muna ako sa banyo.”Tumango lang si Harold hab
Tumingin ng malamig si Harold kay Karylle at sinabing, "Masaya ka na ba dito?""Masaya?" Tumawa nang bahagya si Karylle. "Sino ba ang gumagawa ng gulo?"Dati, ginawa niya ang lahat para maging karapat-dapat na Mrs. Sanbuelgo. Palaging umiikot ang mundo niya sa pamilya Sanbuelgo, at kailanman ay hindi siya gumawa ng anuman para ipahiya sila. Marami ang humanga sa kakayahan niyang humawak ng mga bagay-bagay.Pero kahit gano'n, ni minsan ay hindi siya binigyan ng pansin ni Harold. Sa huli, nag-flirt ito kay Adeliya. Ngayon, malapit na silang magpakasal, at naging isa siyang malaking biro. Pero sa kabila ng lahat, siya pa ang sinisisi ni Harold na gumagawa ng gulo.Habang nagiging mas matalim ang sarcasm sa mga mata ni Karylle, napakuyom ng labi si Harold. "Umalis ka na sa party na 'to, para tapos na ang usapan."Tiningnan siya ni Karylle nang malamig. "At kung umalis ako, sasama ka ba sa akin bukas sa Civil Affairs Bureau para mag-file ng kasal?"Ngumisi nang mapait si Harold. "Karylle, i
Si Adeliya ay napakunot-noo rin sa gulat. Nagtatanong na sa isipan kung ano ang gagawin ng kanyang pinsan sa oras na makarating ito sa stage.Sigurado siyang hindi si Harold ang nagplano nito, tumingin siya kay Alexander na nakangiting nakatingin kay Karylle. “Anong plano nila?” bulong niya sa kanyang sarili.Curiosity na lang ang nararamdaman ni Adeliya ngayon. Sigurado siyang hindi tutulong si Alexander para pag-ayusin sina Harold at Karylle. Mukhang pinili na ni Karylle na tuluyang talikuran si Harold. Hindi mapigilan ni Adeliya na maging interesado. Gusto niyang makita kung hanggang saan aabot ang tapang ni Karylle.Nilingon ni Alexander si Karylle, at bahagyang ngumiti. “Gusto mo bang sumama ako?""Hindi, hindi kita kailangan."Payapa ang ekspresyon ni Karylle, at wala siyang bahid ng pag-aalinlangan.Si Alexander at si Harold ang mga sentro ng atensyon. Ngayon na nasa tabi si Karylle ni Alexander, hindi maiwasang tumingin ang lahat sa kanya. Lahat ng mata ay nakatuon habang siya
"Totoo ba ito, nababaliw na ba siya?!" Iyon ang tingin ng lahat ng taong naroon maliban kay Alexander na nakangiti pa rin habang nakatingin kay Karylle, pagkatapos ay tumingin siya kay Harold, ngunit nakita niyang ang malamig nitong mukha ay walang ipinapakitang emosyon.Dinala niya si Adeliya ngayon, marahil ay para lang magpakitang-tao.Ngunit sa ginawa ni Karylle, lahat ng plano niya ay nauwi sa pagkasira ng kanilang relasyon.Nararamdaman ni Harold ang tingin ni Alexander, kaya tumingin siya dito. Kahit hindi sila magkasama sa iisang mesa, tila kayang magtagpo ng kanilang mga mata kahit maraming tao ang pagitan nila—at ang tinginan na iyon ay puno ng tensyon.Ngumiti si Alexander at tinaas ang kanyang goblet, kahit champagne ang laman nito, parang tinuturing niya itong toast.Hindi na siya tinignan ni Harold at tumayo na lang ito at lumabas.Mabilis namang sumunod si Adeliya. Bagamat excited ang kanyang mga mata, pilit niyang ipinakita ang kunwaring pag-aalala sa mukha, "Harold!"N
Ngumiti si Alexander, "May mga bagay pa akong kailangang asikasuhin ngayon. Sa susunod, hahanapan ko ng pagkakataon na bumawi sainyo."Hindi na kailangang magsalita ni Jason dahil sa pagiging magalang ni Alexander. Ngumiti siya, "Napakagalang mo, Mr. Handel. Sige, mauna ka na sa mga gawain mo."Tumango si Alexander at umalis kasama si Karylle. Nagpatuloy naman ang programa, ngunit dahil sa pag-alis ng mga mahahalagang tao, parang nawala ang sigla ng mga naiwan sa party. Mukhang kailangang umasa na lang sila sa balita para sa susunod na update.Pagbalik sa sasakyan, binuksan ni Alexander ang pintuan ng passenger seat para kay Karylle, at sumakay ito. Pagkapasok ni Alexander at pagsara ng pintuan, nagsalita na si Karylle."Tapos na ang banquet, kailan mo balak mag-apela?""Hintayin muna nating matapos ang divorce mo. May mga bagay pa akong kailangang ayusin, pero hindi ito magtatagal."Tumango si Karylle at hindi na nag-usisa pa.Pagkatapos ng prosesong ito kay Alexander, wala na siyang
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't