Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle at tiningnan ang lalaki.Tinitigan siya ni Mr. Handel at sinabing, “Karylle, minsan, hindi mo kailangang akuin lahat mag-isa. Kung iniisip mong mag-aalala sila para sa’yo, sabihin mo sa akin. Ako ang pinaka-maaasahan mong kakampi.”Ang tono ng boses niya ay seryoso at sinsero, kaya’t napako ang tingin ni Karylle. Dahan-dahang lumapit ang lalaki at mahina niyang sinabi, “Kung hindi, paano na ako? Kapag nagkaproblema ang gold master ko, sino pa ang mag-aalaga sa akin?”Muling kumunot ang noo ni Karylle. “Ang lalaking ito, talaga namang nakakainis!”Mabilis niyang binawi ang kamay niya at bahagyang nataranta. Dalawang salita lang ang nasabi niya bago tuluyang umalis, “Paalam.”Walang ibang sinabi si Karylle.Hindi siya sinundan ni Mr. Handel, bagkus ay napangiti ito at tumawa ng mah
Biglang bumagsak ang atmospera sa loob ng kwarto! Hindi mapigilan ni Bobbie ang panginginig ng kanyang katawan! Pakiramdam niya ay sobrang lamig sa buong katawan niya.Hindi alam ng iba, pero alam ni Harold na seryoso si Alexander sa pagkakataong ito!Hindi kailanman ipinagpapaliban ni Alexander ang mga meeting at laging tinutupad ang kanyang mga sinabi, pero paulit-ulit siyang gumagawa ng eksepsyon para kay Karylle!Magaling si Alexander, sobrang galing!"Hanapin mo 'yang card."Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Bobbie, dahil kung sadyang ipinakita ni Alexander iyon, sigurado siyang may ilan na pwedeng mag-verify. Kung hindi iyon kay Karylle, parang sampal sa mukha. Kung i-check, siguradong account iyon ni Karylle, at malinaw na mas marami pang ginagawa si Mr. Sanbuelgo ngayon...Wala na siyang ibang masabi, kaya sumagot na lang siya nang magalang, "Opo."Nang makita ni Harold na hindi na muling nagsalita, umalis na siya.Maganda ang mood ni Alexander ngayon, at pati mga empleyado ng
“Set na ba lahat?” Tanong ni Karylle na halatang kampante.“Yeah, sabi niya halos tapos na ang proseso. Pwede nang gawin ang hearing sa makalawa. Tanungin ka kung libre ka, pero kung hindi, pwede naman daw ipagpaliban.”“Makalawa? Pwede naman.”Pagkatapos maayos ang mga bagay na ito, pupunta na siya sa Lin’s.Lahat ay kaya na niyang harapin ng maayos.“Wow! Swerte ko talaga sayo, sis! Mahal na mahal kita!” ani Nicole, sabay halik ng dalawang beses sa cellphone.“Kadiri,” natatawang biro ni Karylle. “May iba pa ba?”“Wala na. Dapat magpahinga ka na.”“Hmm.”Samantala, sa Weibo, muling umingay ang balita, at maraming tao ang nagsimulang mainggit kay Karylle.Angry Birds: [Grabe, inggit na inggit ako kay Karylle. Kalalabas pa lang sa divorce niya, may bago na agad na boss na sobrang bait sa kanya. Sobrang effort pa, may nakita na ba kayong ibang babae na pinost ni Mr. Fu sa Weibo niya?]Iris Fan Girl: [Oo nga! Ang galing talaga ng idol ko! Tahimik pero nakuha niya ang puso ni Mr. Fu. Gra
“Hindi pwede.” Determinado ang boses ni Harold. “Hindi maayos ang paggaling ng katawan mo.”“Okay lang. Kailangan ko na lang magpalit ng benda regularly sa bahay. Huwag mo nang masyadong isipin ako. Ayos lang ako, Harold. Salamat.”Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Salamat? Bakit?”“Salamat kasi inaalala mo ako. Napaparamdam mo sa akin na hindi ako nag-iisa. I feel so warm dahil sayo. Masaya ako na nakilala kita.”Bahagyang natigilan si Harold sa sinabi ni Adeliya. Napunta siya sa coma dahil sa kanya, at ngayon, naospital siya ulit dahil dito—halos bumalik pa ang dati niyang kondisyon. Pero… nagpapasalamat pa rin siya?Sa puntong iyon, medyo nagulo ang isip ni Harold. “Hintayin mo ako, pupunta ako sa ospital ngayon.”Biglang lumakas ang saya sa puso ni Adeliya. Pupunta siya?!Pero agad niyang pinigil ang sarili at tumanggi, na para bang napaka-sensible niya. “Harold, sabi ko naman, maliit na problema lang ito. Hindi naman kailangang mag-abala ka. Ang dami mo pang trabaho, at may n
Tuwing pumupunta siya rito, wala naman siyang masabi, at pakiramdam niya’y hindi siya komportable.Ngumiti si Adeliya kay Harold, "Harold, kung marami ka pang trabaho, mauna ka na. Kailangan ko lang mag-obserba ngayong gabi, pero bukas, pwede na akong ma-discharge.""Babalikan kita bukas," kalmadong sabi ni Harold.Bahagyang nagulat si Adeliya, nagningning ang mga mata niya, saka nagsalita, "Harold, galit ka pa rin ba dahil sa nangyari dati? Alam kong naging padalos-dalos ako noon. Pasensya na..."Napabuntong-hininga si Harold, "Huwag na nating pag-usapan ang mga nangyari dati."Bahagyang nanginig ang pilikmata ni Adeliya, pero ngumiti pa rin siya at tumango nang mahinahon, "Sige."Naupo si Harold sa upuang nasa gilid ng kama. Halatang hindi siya komportable, at ramdam iyon ni Adeliya. Mukhang gusto na nitong umalis.Bago pa siya makapagsalita, mabilis na ngumiti si Adeliya at nagtanong, "Harold, habang nag-scroll ako sa Weibo kanina, nakita ko ang post ni Mr. Handel. Ikaw... nakita m
Bihirang itaas ni Harold ang kanyang mga mata para tingnan si Adeliya. Kinagat ni Adeliya ang kanyang labi at may bahagyang pagkamahiyain nang sabihing, “Nalulungkot ako para sa’yo.”Hindi sumagot si Harold at tuluyan na lamang lumakad palayo.Tinitigan ni Adeliya ang likuran ni Harold habang naglalakad ito, puno ng pagkahumaling ang kanyang mga mata. Matagal na niyang gusto ang lalaking ito.Maghintay ka lang... Malapit mo na siyang mapangasawa!Mapapangasawa mo na siya!Habang iniisip ito, lalo siyang naging masaya.Samantala, ang balita tungkol sa pagbisita ni Harold kay Adeliya ay agad naging trending sa Weibo, pero… natanggal agad ang post nang wala pang isang minuto.Nang malaman ito ni Adeliya, bigla siyang namutla!Sinadya niyang ipakalat ang balitang iyon para lang mapansin, para malaman ng lahat na magkasintahan sila ni Harold.Pero sa isang iglap lang, tinanggal ang mga iyon. Bukod kay Harold, walang sinuman ang may kakayahang magtanggal nito. Pero… bakit niya ito tinanggal
Mas lalo pang nakaramdam ng pagkatalo si Adeliya sa puso ni Harold, pero wala siyang magawa kundi tiisin ito.Pagkasara ng pinto ng kotse, hindi na nagtangkang sumabay sina Lucio at Andrea. Kaya naman, pumasok si Harold sa sasakyan at nagmaneho.Napakagat ng labi si Adeliya habang nakatingin kay Harold. Kanina pa nila napag-usapan ang sobrang daming bagay na dahilan ng pagkaabala nito. Ayaw niyang ulitin iyon dahil baka masyado na siyang magmukhang makulit.Pero sa mga sandaling iyon, hindi niya alam kung anong topic ang pwedeng simulan. Wala rin siyang ideya kung paano sila magiging mas malapit sa isa’t isa...Habang iniisip ito, biglang kumislap ang kanyang mga mata. May naisip siya!Tumingin siya sa labas ng bintana, bahagyang ngumiti, at nagsimula, “Harold, naaalala mo ba noong bata pa tayo?”Habang nagmamaneho, sagot ni Harold nang walang emosyon, “Ano?”Bahagyang tumawa si Adeliya. “Naalala ko, madalas tayong maglaro noon. Noong bata pa tayo, parang iyon na ang pinakamasayang pa
Medyo iritado ang boses ni Lucio, at sobrang bagal ng takbo ng sasakyan.Pagdating ni Harold sa labas ng kotse, hindi agad niya binuksan ang pinto ng back seat. Halata ang komplikadong ekspresyon ni Adeliya habang huminga siya ng malalim. Siya na mismo ang nagbukas ng pinto at inilabas ang isang paa.Biglang lumapit si Harold at pinigilan siya, “Sandali lang.”Napatingin si Adeliya sa lalaki, halatang nagulat. Nanginginig ang boses niya habang nagtanong, “Dahil ba... muntikan na akong makuha ng mga lalaking iyon noong gabing iyon... kaya mo ako iniiwasan?”Namuti ang mukha niya, at ang mga mata’y napuno ng luha habang nakatingin kay Harold.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Huwag mong bigyang-kahulugan nang mali ang iniisip mo.”Nanginginig ang mga pilikmata ni Adeliya, at bigla na lang bumagsak ang mga luha. “Alam ko... hindi na ako karapat-dapat sa’yo. Pero noong gabing iyon, hindi naman nila ako... wala naman silang nagawa...”Hindi na niya kayang ituloy ang mga salitang iyon.
Ngayong hindi pa handa ang mga pagkain, magsisimula na ba siyang magsabi ng masama?! Hindi ba niya nararamdamang nawalan siya ng konsensya?!Ang mukha ni Andrea ay halatang naninigas. Sa mga oras na ito, kung hindi pa rin nila naiintindihan ang nangyayari, anong pinagkaiba nila sa mga hangal?!Ang ngiti ni Lucio ay nawala na rin, malinaw na alam na nila kung ano ang nangyayari.Nang makita ito ni Lauren, bahagya siyang yumuko, nahihiyang tumingin sa kanila.Si Harman naman ay tila mas gumaan ang pakiramdam dahil kung alam na ng lahat, magiging mas simple ang mga bagay.Bahagyang umubo si Joseph, at saka nagsalita na may halong pagkaawa, "Ito... Ay, talagang nakakahiya itong sabihin, pero ang mga bagay-bagay ay kailangang magkaintindihan. Sa palagay ko naman, maiintindihan ninyo ito, hindi ba?"Ano ang dapat nilang intindihin? Ang tatlo ay nagkatinginan nang may litong ekspresyon, at halos pare-pareho pa ang reaksyon.Anong pagpapanggap ang ginagawa nila sa ganitong oras? Ano pa ang si
Tagalog Translation with Improved Grammar:Ngumiti si Joseph at malayang nagsalita, "Lucio, bukas ay Linggo, holiday naman lahat, bakit hindi tayo maghapunan nang magkasama bukas ng tanghali? Magtipon-tipon ang ating dalawang pamilya."Bahagyang nagulat si Lucio, pero tumugon nang maayos."Sige, magtipon tayo bukas ng tanghali."Masayang ngumiti si Joseph, "Ayos, dito na lang tayo magkita, at ang buong pamilya n'yo, tatlo kayo, siguraduhin mong walang maiiwan."Natural na sumang-ayon si Lucio, pero may konting iritasyon sa kanyang dibdib. Parang may mali, pero nginitian niya si Joseph at nagpaalam nang maayos bago nila ibinaba ang telepono.Napakunot ang noo ni Lucio. "Bakit parang may nararamdaman akong parang isang alamid na binabati ang manok?"Namutla ang mukha ni Adeliya. "Sila ba... gusto na nilang tapusin ang kasunduan sa kasal...?"Biglang bumigat ang mukha ni Lucio, at maging ang noo ni Andrea ay kumunot.Hindi tumingin si Adeliya sa kanilang dalawa, at nagbulong na lang sa s
"Kung hindi mo ito ni-record, ano ito ngayon? Ang pagkatao ni Karylle ay kailanman hindi dapat kinukwestyon. Siya ay may dignidad at prinsipyo.""Nang maglaon, si Mr. Handel ay hindi rin sumang-ayon sa mga galawan mo. Kaya't ang opsyon niya ay huwag makipag-cooperate o piliin akong gamitin. Dahil dito, nagmadali ka. Paano mo naman isusuko ang ganito kalaking oportunidad? Kaya hinanap mo ulit si Harold para ipakita ang planong ito. Sa huli, nagustuhan din ito ni Harold at pinili niya ako, hindi ba?""Hindi nagtagal, binanggit din niya ang pangalan ko. Bigla kang nahirapan. Sino man ang piliin mo, hindi lang ako kailangang humarap, kundi pati na rin maa-offend mo ang isa sa kanila. Kaya sa sitwasyong mahirap pumili, nagkaroon ka ng dalawang plano, hindi ba?"Dalawang plano…Galit na galit na si Harold ngayon, ngunit nang marinig niya ang mga salitang iyon, tila mas dumilim pa ang kanyang ekspresyon.Adeliya, napakagaling mo!Pinaghihinalaan na ni Harold na may kinalaman si Adeliya sa in
Pagkalipas ng ilang sandali, maipapadala na niya ang recording kay Harold nang walang anumang pagbabago.Malapit na ang engagement, ngunit wala pa ring ginagawa si Harold. Kaya kailangan niyang magdala ng malaking sorpresa.Sa susunod na sandali, ngumiti si Karylle, "Pinsan, sigurado ka bang gusto mong manatili rito para pahiyain ang sarili mo? Kaya kong hintayin na ulitin mo ulit 'yan sa akin.""Karylle! Huwag kang masyadong kampante! Darating din ang araw na babagsak ka sa putikan at pagtatawanan ng buong mundo!""Buong mundo?" Bahagyang sumingkit ang mga mata ni Karylle. "Anong ibig mong sabihin? Gusto mo bang mabuhay ako sa pagkakataong ito?"Huminga nang malalim si Adeliya. Ayaw na niyang mairita pa ng babaeng ito, kaya agad niyang pinigilan ang sarili at muling sinabi, "Huwag kang masyadong magmalaki!"Pagkatapos nito, tumalikod siya at umalis.Sa totoo lang, gusto niyang kausapin si Karylle ngayong araw. Kung sakaling kusang sumuko si Karylle, mas maayos sana ang lahat. Pero ma
Tiningnan din ni Karylle si Adeliya at ngumiti, "Hindi ko kailanman binalak na makipag-ugnayan kay Harold. Makakaasa ka sa bagay na ‘yan."Napangisi si Nicole, "Tama naman, tama nga!" Saka mo na lang siguro tutukan si Harold, Adeliya. Hindi ka na ba maayos ngayon? Hindi mo na ba kayang panatilihin ang imahe mo? Kung hindi, bakit lagi kang binabalewala ni Mr. Sanbuelgo at patuloy kang nakikipagtalo sa amin?"Hawak ang kanyang noo gamit ang isang kamay, halatang sinasadya ni Nicole na ilabas ang galit niya."Nicole, tama na, pwede ba?" muli nang binigyang-diin ni Karylle. Ngunit napangiwi si Nicole at may halong inis na sumagot, "Hindi ko lang mapigilan, eh!"Matagal niyang gustong ilabas ang lahat, kaya nang magkaroon ng pagkakataon, hindi na siya nakapagpigil. Sa dami ng kasamaan na ginawa ni Adeliya, ngayon pa siya magkukusa na magpunta sa bahay ni Karylle para magbanta? Sino siya, magulang na sanay palaging sinusunod ng anak?Halos magliyab ang galit ni Adeliya, nakapikit at mariing
Tahimik na bumaling si Nicole kay Karylle, bahagyang nagtataka, at bumulong.“Bakit nandito ang pinsan mo? Paano siya napunta rito? Nagbigay ba ng abiso si Adeliya?”Kumunot nang bahagya ang noo ni Karylle at umiling.Hindi maganda ang ekspresyon ni Nicole, at sinabi niya nang seryoso, “Ano'ng gagawin natin? Papasukin ba natin siya?”Bahagyang ngumiti si Karylle, ngunit puno ng panlilibak ang kanyang mga mata. Diretso niyang sinabi, “Papasukin mo. Kung dumating siya rito nang ganito, ibig sabihin, wala siyang itinatago. Wala namang lakas ng loob si Adeliya na saktan ako. Gusto kong makita kung ano pa ang plano niya.”Bagamat alanganin si Nicole at mukhang nag-aalala, hindi na rin siya kumontra. Binuksan niya ang pinto.Pagpasok ni Adeliya, nagulat siya nang si Nicole ang sumalubong.“Bakit nandito ka?” tanong ni Adeliya, halatang nagtataka.Nakatingin nang direkta si Nicole kay Adeliya, at medyo iritado ang tono nang sagutin ito, “May problema ba kung nandito ako? At ano naman ang pak
"Talaga bang pumunta kayo sa bahay ko? Sayang naman, hindi ako nandoon," sabi ni Lauren na may halong pag-aatubili.Nanigas ang ekspresyon ni Andrea, pero mabilis siyang ngumiti at nagsabi, "Ganun ba? Eh di, baka puwede tayo—"Hindi pa niya natatapos ang sasabihin nang biglang magsalita si Adeliya."Tita, ako po si Adeliya."Dahil naka-hands-free ang tawag, malinaw ang boses ni Adeliya, pero maingat ang tono niya."Maaraw na naman." Malumanay ang boses ni Lauren, na parang walang problema. "Sayang talaga. May kailangan ba kayo ngayon? O gusto niyong bumalik na lang sa ibang araw?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Adeliya. Gusto sana niyang sabihin na maghihintay na lang sila kay Lauren, pero napakalinaw ng mensahe nito na ayaw silang papasukin. Ano'ng gagawin niya ngayon?Tumingin siya kay Andrea, nagbabakasakaling may maisip itong paraan.Mabilis na huminga nang malalim si Andrea bago magsabi, "Sige, sa ibang araw na lang kami babalik, Lauren. Mag-enjoy ka muna.""Sige, magkita na lang
Tinitigan ni Adeliya si Andrea na hindi makapaniwala. "Mama... ganitong sitwasyon na, iniisip mo pa rin na matutuloy ang engagement namin?""Ano ba 'yang iniisip mo?!" Kumunot ang noo ni Lucio. "Sinabi ko na, kung talagang gusto nilang tapusin ito, imposibleng wala silang gawin kahit papalapit na ang araw. Hindi 'yan ang estilo nila."Napakunot din ang noo ni Adeliya. "Kayo talaga! Hindi kayo naniniwala sa akin! Seryoso, ramdam ko talaga 'to!"Minsan, kahit gaano pa ka-ayaw isipin, ang kutob ay madalas tama.May mali kay Harold.May mali talaga.Kumunot ang noo ni Andrea. "Ganito na lang, bukas kakausapin ko si Lauren. Aalamin ko kung may nangyayaring kakaiba."Mabilis na tumango si Adeliya. "Oo, Mama, pakitingnan mo naman. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Sa tuwing susubukan kong kontakin siya, laging ang assistant niya ang sumasagot. Sinasabi niyang busy siya, kaya wala akong pagkakataong makausap si Harold. Kung magtutuloy-tuloy ito, kami..."Hindi na itinuloy ni Adeliya ang sasabi
"Karylle, may nalaman ako tungkol sa iyong ama."Biglang nagulat si Karylle, at ang kanyang mga mata ay napuno ng gulat at pagtataka. Hindi siya agad nakapagsalita."Ano ang nalaman mo?" tanong niya matapos ang ilang sandali."Hindi ito magandang pag-usapan sa telepono sa ngayon, at hindi rin naman ito sobrang mahalaga, pero tingin ko makakatulong ito sa'yo. Pagbalik ko na lang natin pag-usapan, okay?"Nagningning ang mga mata ni Karylle, pero nanatili siyang tahimik. Hindi niya gustong ibaba ang tawag.Alam ng iba kung gaano kahalaga ang tungkol sa kanyang ama, pero si Alexander, na matagal nang pinagmamasdan siya, tiyak na nauunawaan ito.At kung ano man ang sasabihin ni Alexander ay kailangang mahalaga. Ang pagbibigay niya ng impormasyon ay sapat nang patunay na hindi ito isang simpleng usapin.Sa mga oras na ito, mahalaga kay Karylle ang bawat piraso ng ebidensya.Makalipas ang ilang sandali, mahina niyang sinabi, "May tumawag ba sa'yo, o may nahanap kang dokumento o impormasyon?