Medyo iritado ang boses ni Lucio, at sobrang bagal ng takbo ng sasakyan.Pagdating ni Harold sa labas ng kotse, hindi agad niya binuksan ang pinto ng back seat. Halata ang komplikadong ekspresyon ni Adeliya habang huminga siya ng malalim. Siya na mismo ang nagbukas ng pinto at inilabas ang isang paa.Biglang lumapit si Harold at pinigilan siya, “Sandali lang.”Napatingin si Adeliya sa lalaki, halatang nagulat. Nanginginig ang boses niya habang nagtanong, “Dahil ba... muntikan na akong makuha ng mga lalaking iyon noong gabing iyon... kaya mo ako iniiwasan?”Namuti ang mukha niya, at ang mga mata’y napuno ng luha habang nakatingin kay Harold.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Huwag mong bigyang-kahulugan nang mali ang iniisip mo.”Nanginginig ang mga pilikmata ni Adeliya, at bigla na lang bumagsak ang mga luha. “Alam ko... hindi na ako karapat-dapat sa’yo. Pero noong gabing iyon, hindi naman nila ako... wala naman silang nagawa...”Hindi na niya kayang ituloy ang mga salitang iyon.
Pagbaba ng babae mula sa sasakyan, hindi siya dumiretso kay Harold. Sa halip, tumingin siya sa likod, bahagyang kumunot ang kanyang kilay. Napansin ni Harold na parang may mali kaya bumaba rin siya mula sa sasakyan.Doon niya nakita na ang sasakyan sa likod ay masyadong mabilis. Nang mabangga nito ang sasakyan ni Karylle, tumama naman ito sa kanya dahil sa inertia.Ang may-ari ng ikatlong sasakyan ay agad na bumaba. Matabang lalaki ito na halatang nasa edad na, mukhang "uncle vibes" ang dating. Nang makita si Karylle, na sobrang ganda, biglang nawala ang galit nito at ngumiti pa ng pakipot. "Ah, kaya naman pala. Ang cute naman ng nagda-drive. Naiintindihan ko tuloy kung bakit ka biglang nag-preno," sabi nito.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle. "So kasalanan ko pa ngayon na binangga mo ako?""Aba, malinaw na ikaw ang bumangga sa harapan mo kaya nadamay ako. Tingnan mo, lahat ng kotse dito—pati na yung akin—ay sobrang mahal. Ibenta mo man yang BMW mo, kulang pa pambayad. Kaya naman,
Si Christian ay isa sa mga matalik na kaibigan ni Karylle, kaya natural lang na gusto niyang tumulong. Sinabi niya, “Okay, gusto mo bang mag-usap ngayon?”“Papunta na ako ngayon. Plano kong dalhin ang mga dokumento sa lawfirm, tapos sasabihin ko na rin sayo ang detalye ng proseso.”Sa mga sandaling iyon, hindi pa umaalis sina Harold at Lahr Cruz. Si Harold ay may kausap na sa telepono, pinapakuha na niya ang sasakyan niya.Samantala, si Lahr Cruz ay tila aligaga, iniisip kung paano iwasan ang galit ni Harold, kaya nanatili siya sa tabi. Pero halata ang pagkainip ni Harold, at nang tingnan siya nito, marahas itong nagsalita: “Nakakairita ka.”Nagbago ang mukha ni Lahr Cruz at naramdaman niya ang galit na sumiklab sa loob niya!Kanina lang, sobrang baba ng loob niya para makipag-usap, tapos ganito pa ang sasabihin ni Harold? Porket ba mayaman siya?Pero hanggang isip lang ang galit ni Lahr Cruz. Sa halip, mabilis siyang humingi ng paumanhin, “Pasensya na po, Mr. Sanbuelgo. Hindi na po a
Si Harold ay parang baliw na ngayon, ayaw na talaga niyang makasama ang lalaking ito na paranoid!Alam niya na ayaw ni Harold na magkaayos sila ni Alexander at Karylle. Dahil pinapahalagahan siya ng lola at biyenan niya, kung sakaling magkagustuhan sila ni Alexander, baka magsanhi ito ng gulo sa Sanbuelgo. Posible ring hindi siya suportahan ng lola at biyenan niya at magdulot ito ng matinding pinsala sa Sanbuelgo, na hinding-hindi hahayaang mangyari ni Harold.Sa puntong ito, kahit walang babala mula kay Harold, alam niya mismo na para sa lola at biyenan niya, hinding-hindi siya gagawa ng kahit anong ikakasama ng Sanbuelgo sa hinaharap.Nanatiling malamig ang ekspresyon ni Harold. Ayaw niyang magtalo sila ni Karylle sa gitna ng kalsada, lalo na’t may mga mahalaga pa siyang dapat gawin.Ngunit... Nang makita niyang huminto ang sasakyan, agad napansin ni Harold na may nakaupo sa driver’s seat!Napangisi si Harold, galit na galit.Bakit hindi niya noon napansin na ang galing pala ni Kary
Bahagyang gumalaw ang malalim na mga mata ni Christian, habang si Nicole...Kung si Nicole ang pipiliin, magandang pagkakataon ito para mahasa siya. Bilang kaibigan, handa siyang suportahan ito. Pero sa ganitong paraan, mawawalan siya ng tsansa na makasama si Karylle nang mas madalas.Medyo magulo ang ekspresyon ni Christian, ngunit tila walang alam si Karylle sa iniisip niya. Ngumiti lang ito at sinabing, “Kaibigan kita, hindi kita ilalagay sa alanganin. Kung hindi ka sigurado, hindi ko ipipilit. Bakit hindi natin bigyan ng pagkakataon si Nicole para matuto?”Napabuntong-hininga si Christian at tumango. “Sige.”Ibinalik ni Karylle ang dokumento sa file bag at sinabi nang casual, “Okay, ibigay mo na lang kay Nicole ang dokumentong ito mamaya, o kaya ipadala mo na lang sa kanya electronically. Kakausapin ko siya ng detalyado sa tamang oras.”Napakagat-labi si Christian habang nakatitig kay Karylle. “Karylle, delikado si Alexander.”Ngumiti si Karylle, ngunit halatang may laman ang sago
Pumikit si Karylle, sumandal sa kanyang upuan, at sa huli ay nagsalita nang tila hirap, “Sige.”Simula ngayon, pakiramdam niya kailangan na niyang umiwas kay Christian. Napakaimportante pa rin nito sa kanya bilang kaibigan, pero ayaw niyang bigyan pa ito ng masyadong pag-asa na posibleng humantong lang sa pagkadismaya.Marahang ngumiti si Christian. Ang mga mata niyang malalim ay naglalabas ng hindi maabot na liwanag habang nakatitig siya kay Karylle. “Salamat, Karylle,” mahinang sabi niya.Kumurap si Karylle at saglit na natahimik bago nagsalita nang mahina, “Hatid mo ako sa opisina ng abogado.”“Sige.”Sinunod ni Christian ang sinabi ni Karylle, pero ang damdamin ni Karylle ay nananatiling magulo.Kung si Christian kaya ang una niyang nakilala, hindi kaya hindi na siya masyadong nasaktan? Hindi kaya niya kailangang danasin ang pagiging malamig ni Harold?Magiging masaya kaya siya kung kay Christian niya gugulin ang buhay niya?Pero tila ganito talaga ang kapalaran. Kailangan niyang
“Hindi ko alam kung ano ba talaga ang hindi ko alam pagdating sa’yo! Sinabi ko na sa kanya na ayusin ang schedule. Gusto ko lang muna tapusin ang issue kay Mr. Gomez, saka kita kakausapin tungkol dito.”“Sige.”Matapos mag-agahan, inayos ni Karylle ang kusina, nagpalit ng damit, at sabay silang umalis ni Nicole.Habang nagmamaneho si Nicole nang maayos, hindi maalis ang kuryosidad niya. “Yang si Mr. Gomez, nung una niyang inaway ako, sobrang nakakagalit talaga. Parang lugi pa ako kahit ibalik niya ang daan-daang milyon ngayon!”Bahagyang ngumiti si Karylle. “Yang si Lee, classic na kontrabida. Noon pa gusto kong baliktarin ang sitwasyon para sa’yo, pero nag-alala ako na baka makaisip siya ng ibang kalokohan para makapaghiganti. Kaya mas okay na mawalan siya ng konti ngayon, tapos ikaw na ang kikita sa huli bilang kompensasyon.”Biglang ngumiti si Nicole at tumango. “Kung iisipin mo yung perang nawala sa kanya, malamang naiiyak siya ngayon! Kahit hindi natin siya kayang bigyan ng leksy
Agad-agad, nakita ng dalawa ang name tag sa harapan niya!Nang mabasa nila ang tatlong salitang iyon, parang binagsakan sila ng kidlat!Forest! Kindness! Kindness!Paanong siya pa iyon?!Si Lahr at ang abogado niya ay parang natulala!Samantala, si Jarren na nakaupo sa tabi ni Karylle ay hindi mapigilan ang pagtawa sa mga oras na ito.Sa isip niya, ang saya nito!Nang makabawi si Lahr, parang nawalan siya ng bait!Galit na galit siyang tumingin kay Jarren. Kahit hindi siya magsalita, ramdam mo na ang sinasabi ng nag-aapoy niyang mga mata!Para bang sinasabi niya: Jarren! Hindi ba’t sinabi mo noon na wala kang relasyon kay Karylle? Sinabi mo pa na hindi papansinin ni Karylle ang kaso mo! Paanong naging si Karylle na ngayon?!Sa puntong ito, sa isip ni Lahr, kinastigo na niya ang lahi ni Jarren hanggang labingwalong henerasyon.Samantala, halos nakapikit na ang maliliit na mata ni Jarren sa sobrang tuwa. “Miss Granle,” ani Jarren habang nakangiti, “maraming salamat talaga! Kung hindi da
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n
Nag-atubili muna si Asani Wendel bago tumingin sa lahat at nagsalita nang may kawalang magawa,"Sa kasalukuyang sitwasyon... Kung hindi pa rin pumayag si Mr. Handel sa pagpapalit, wala tayong magagawa kundi hayaan si Karylle. Ito lang ang natitirang paraan, kasi sino ba ang gustong bitawan ang ganitong kalaking oportunidad? Bukod pa rito, ang proyektong ito ay tanging Handel lang ang pwedeng makatrabaho natin."Napakunot ang noo ni Jennifer, halatang hindi siya sang-ayon,"Kailangan ba talagang Handel? Hindi ba pwedeng Sanbuelgo Group na lang?"Nagulat si Lucio at agad na tumingin kay Jennifer. Tumitig din si Jennifer kay Lucio at seryosong sinabi,"Chairman, ang mahalaga naman dito ay ang interes natin. Malinaw na gustong sakupin ni Karylle ang Granle family, kaya hindi natin pwedeng ipagkatiwala ang kinabukasan ng pamilya sa isang batang wala pang sapat na karanasan."Tumango si Lucio bilang pagsang-ayon,"Tama, hindi pwedeng malagay sa alanganin ang Granle Clan. Mahirap pa ang sitw
Muli itong lumikha ng ingay.Kasabay nito, lalong tumindi ang inis ni Harold. Pinilit niyang huminga nang malalim upang makontrol ang emosyon niya.Pero hindi kasing simple ng iniisip niya ang mga bagay-bagay. Ngayong hapon, habang abala siya sa trabaho, bigla siyang nawalan ng pokus.Malakas niyang pinukpok ang mesa gamit ang kamao.Biglang tumahimik ang buong conference room.Namutla ang mga nag-uulat. Nanginig ang kamay ng isa, dahilan para mahulog ang dokumento sa mesa na lumikha ng ingay.Ang tunog na iyon ang tila nagpagising kay Harold. Doon lang niya napagtanto na nasa isang meeting siya.Halos maiyak na ang taong nag-uulat.Nanlambot ang tuhod nito, halos hindi makapanatiling nakatayo. Ang malamig na presensya sa conference room ay halos ikahimatay niya nang paulit-ulit.Kumunot ang noo ni Harold at malamig niyang sinabi,"Ituloy mo."Napasinghap ang taong nag-uulat at pilit na itinuloy ang ulat, bagamat nanginginig."T-tapos na po ako," sabi nito nang halos hindi makatingin
Natigilan si Vicente. Oo nga naman, kung tunay ngang may kakayahan siya, bakit niya kailangang hingin ang mga baryang ito?Tinitigan niya si Karylle."Paano mo gustong tumaya?"Sandaling nag-isip si Karylle bago ngumiti at sumagot."Kung ako ang manalo, kailangan mong mangako, Uncle, na ililibre mo ako ng limang beses sa pagkain."Napakunot ang noo ni Vicente."Malaking handaan ba ang gusto mo?"Ngumiti si Karylle."Oo, wala pa akong hapunan ngayong gabi. Libre ka ba, Uncle?"Ngayon lamang sineryoso ni Vicente ang batang babae sa harap niya. Parang may kakaiba sa kanya, at malinaw na may layunin ito sa pakikipag-ugnayan sa kanya."Bata, may dahilan ka bang lumapit sa akin?"May ngiti sa mga labi ni Karylle."Uncle, gusto ko lang namang ilibre mo ako sa hapunan. Natatakot ka ba?"Batid ni Karylle na si Vicente ang klase ng taong hindi madaling mapikon o mapaglaruan. At tama ang hinala niya, dahil narinig niya ang mapanuyang tugon ni Vicente."Ano'ng kalokohan 'yan? Bakit naman ako mata
"Hindi pa ako babalik, may iba pa akong aasikasuhin."May isang bagay pang kulang sa kanilang plano ng kooperasyon.Sa totoo lang, plano rin niyang pumunta doon ngayong hapon.Lalo na’t si Jahmein, ang deputy manager ng kanilang departamento, ay talagang magaling—nahanap niya ang maraming tao na mahirap kumbinsihin.Kay Alexa, okay lang naman—nagustuhan niya ang plano dahil swak ito sa panlasa niya. Madali rin itong kausap, lalo na pagdating sa paghingi ng tulong para sa anak niya.Pero ang isa pang kooperasyon?Si Vicente.Isa itong kilalang matigas ang ulo.Nasa limampung taong gulang na siya ngayon at isa ring executive sa kumpanya. Dahil sa galing niya sa pagpapasya at dami ng tagumpay, maraming kumpanya ang gustong kunin siya, pero hindi siya natitinag.Kung magustuhan niya ang plano, walang problema. Pero kung hindi, hindi na siya mag-aaksaya ng panahon para humingi ng pagbabago—tatanggihan lang niya ito nang walang pag-aalinlangan.Ang masaklap pa, ang plano ni Karylle ay eksak
Pero kahit anong gawin ni JayR, parang hindi tinatablan si Harold. Wala siyang pakialam sa negosyo—mula umpisa hanggang dulo, gusto lang niyang manligaw kay Karylle.Ilang beses nang nagsalita si Karylle, pero kitang-kita ni JayR na hindi talaga sang-ayon si Harold. Sa tingin niya, parang walang pakialam si Harold kung kumita man o malugi ang negosyo, basta’t si Karylle lang ang kausap niya.Sa huli, sumuko na si JayR. Dumating na rin ang oras ng tanghalian.Kinuha ni Karylle ang kanyang bag at naglakad papalabas, pero mabilis na hinawakan ni Harold ang kanyang pulso."Sabi ko, sasamahan kitang kumain. Saan ka pupunta?""May kailangan pa kasi akong—"Bago pa niya matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni JayR, na wala nang balak sumama sa kanila. "Ah, may kailangan pa rin akong gawin, kaya mauuna na ako. Kayo na ang mag-usap."Sa pagkakataong ito, tila mas natuwa si Harold. Ang tono niya kay JayR ay mas maayos na. "Mag-ingat ka."Habang papalabas ng opisina, tumingin si Harold kay
Lin Enen said this, doesn't it mean that if she can't succeed, this matter has nothing to do with her!After all, Meng Ning was raised so high by them, he was many times stronger than Lin Enen, and what Meng Ning couldn't do, it was normal for Lin Enen to not be able to do it.Blocked in his heart, he couldn't go up or down, Lin Yitang finally nodded breathlessly, "Just do your best."Lynn smiled and nodded, "Okay." Themeeting, and so it ended.And Lin Enen's next task is to follow a young, beautiful and mature woman to Fu Shi.At this moment, Meng Ning was driving the car, and Lin Enen was sitting in the co-pilot.She turned her eyes to look at Lin Enen, with a workplace smile on the corner of her mouth, "Miss Lin, this time the matter may be hard, you can reconcile in the middle."Lin Enen nodded, "I will do everything that needs to be done, but whether I can succeed or not depends on Miss Meng."Meng Ning nodded helplessly, "Well, I will do my best."Knowing that Lin Enen wouldn't