“Set na ba lahat?” Tanong ni Karylle na halatang kampante.“Yeah, sabi niya halos tapos na ang proseso. Pwede nang gawin ang hearing sa makalawa. Tanungin ka kung libre ka, pero kung hindi, pwede naman daw ipagpaliban.”“Makalawa? Pwede naman.”Pagkatapos maayos ang mga bagay na ito, pupunta na siya sa Lin’s.Lahat ay kaya na niyang harapin ng maayos.“Wow! Swerte ko talaga sayo, sis! Mahal na mahal kita!” ani Nicole, sabay halik ng dalawang beses sa cellphone.“Kadiri,” natatawang biro ni Karylle. “May iba pa ba?”“Wala na. Dapat magpahinga ka na.”“Hmm.”Samantala, sa Weibo, muling umingay ang balita, at maraming tao ang nagsimulang mainggit kay Karylle.Angry Birds: [Grabe, inggit na inggit ako kay Karylle. Kalalabas pa lang sa divorce niya, may bago na agad na boss na sobrang bait sa kanya. Sobrang effort pa, may nakita na ba kayong ibang babae na pinost ni Mr. Fu sa Weibo niya?]Iris Fan Girl: [Oo nga! Ang galing talaga ng idol ko! Tahimik pero nakuha niya ang puso ni Mr. Fu. Gra
“Hindi pwede.” Determinado ang boses ni Harold. “Hindi maayos ang paggaling ng katawan mo.”“Okay lang. Kailangan ko na lang magpalit ng benda regularly sa bahay. Huwag mo nang masyadong isipin ako. Ayos lang ako, Harold. Salamat.”Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Salamat? Bakit?”“Salamat kasi inaalala mo ako. Napaparamdam mo sa akin na hindi ako nag-iisa. I feel so warm dahil sayo. Masaya ako na nakilala kita.”Bahagyang natigilan si Harold sa sinabi ni Adeliya. Napunta siya sa coma dahil sa kanya, at ngayon, naospital siya ulit dahil dito—halos bumalik pa ang dati niyang kondisyon. Pero… nagpapasalamat pa rin siya?Sa puntong iyon, medyo nagulo ang isip ni Harold. “Hintayin mo ako, pupunta ako sa ospital ngayon.”Biglang lumakas ang saya sa puso ni Adeliya. Pupunta siya?!Pero agad niyang pinigil ang sarili at tumanggi, na para bang napaka-sensible niya. “Harold, sabi ko naman, maliit na problema lang ito. Hindi naman kailangang mag-abala ka. Ang dami mo pang trabaho, at may n
Tuwing pumupunta siya rito, wala naman siyang masabi, at pakiramdam niya’y hindi siya komportable.Ngumiti si Adeliya kay Harold, "Harold, kung marami ka pang trabaho, mauna ka na. Kailangan ko lang mag-obserba ngayong gabi, pero bukas, pwede na akong ma-discharge.""Babalikan kita bukas," kalmadong sabi ni Harold.Bahagyang nagulat si Adeliya, nagningning ang mga mata niya, saka nagsalita, "Harold, galit ka pa rin ba dahil sa nangyari dati? Alam kong naging padalos-dalos ako noon. Pasensya na..."Napabuntong-hininga si Harold, "Huwag na nating pag-usapan ang mga nangyari dati."Bahagyang nanginig ang pilikmata ni Adeliya, pero ngumiti pa rin siya at tumango nang mahinahon, "Sige."Naupo si Harold sa upuang nasa gilid ng kama. Halatang hindi siya komportable, at ramdam iyon ni Adeliya. Mukhang gusto na nitong umalis.Bago pa siya makapagsalita, mabilis na ngumiti si Adeliya at nagtanong, "Harold, habang nag-scroll ako sa Weibo kanina, nakita ko ang post ni Mr. Handel. Ikaw... nakita m
Bihirang itaas ni Harold ang kanyang mga mata para tingnan si Adeliya. Kinagat ni Adeliya ang kanyang labi at may bahagyang pagkamahiyain nang sabihing, “Nalulungkot ako para sa’yo.”Hindi sumagot si Harold at tuluyan na lamang lumakad palayo.Tinitigan ni Adeliya ang likuran ni Harold habang naglalakad ito, puno ng pagkahumaling ang kanyang mga mata. Matagal na niyang gusto ang lalaking ito.Maghintay ka lang... Malapit mo na siyang mapangasawa!Mapapangasawa mo na siya!Habang iniisip ito, lalo siyang naging masaya.Samantala, ang balita tungkol sa pagbisita ni Harold kay Adeliya ay agad naging trending sa Weibo, pero… natanggal agad ang post nang wala pang isang minuto.Nang malaman ito ni Adeliya, bigla siyang namutla!Sinadya niyang ipakalat ang balitang iyon para lang mapansin, para malaman ng lahat na magkasintahan sila ni Harold.Pero sa isang iglap lang, tinanggal ang mga iyon. Bukod kay Harold, walang sinuman ang may kakayahang magtanggal nito. Pero… bakit niya ito tinanggal
Mas lalo pang nakaramdam ng pagkatalo si Adeliya sa puso ni Harold, pero wala siyang magawa kundi tiisin ito.Pagkasara ng pinto ng kotse, hindi na nagtangkang sumabay sina Lucio at Andrea. Kaya naman, pumasok si Harold sa sasakyan at nagmaneho.Napakagat ng labi si Adeliya habang nakatingin kay Harold. Kanina pa nila napag-usapan ang sobrang daming bagay na dahilan ng pagkaabala nito. Ayaw niyang ulitin iyon dahil baka masyado na siyang magmukhang makulit.Pero sa mga sandaling iyon, hindi niya alam kung anong topic ang pwedeng simulan. Wala rin siyang ideya kung paano sila magiging mas malapit sa isa’t isa...Habang iniisip ito, biglang kumislap ang kanyang mga mata. May naisip siya!Tumingin siya sa labas ng bintana, bahagyang ngumiti, at nagsimula, “Harold, naaalala mo ba noong bata pa tayo?”Habang nagmamaneho, sagot ni Harold nang walang emosyon, “Ano?”Bahagyang tumawa si Adeliya. “Naalala ko, madalas tayong maglaro noon. Noong bata pa tayo, parang iyon na ang pinakamasayang pa
Medyo iritado ang boses ni Lucio, at sobrang bagal ng takbo ng sasakyan.Pagdating ni Harold sa labas ng kotse, hindi agad niya binuksan ang pinto ng back seat. Halata ang komplikadong ekspresyon ni Adeliya habang huminga siya ng malalim. Siya na mismo ang nagbukas ng pinto at inilabas ang isang paa.Biglang lumapit si Harold at pinigilan siya, “Sandali lang.”Napatingin si Adeliya sa lalaki, halatang nagulat. Nanginginig ang boses niya habang nagtanong, “Dahil ba... muntikan na akong makuha ng mga lalaking iyon noong gabing iyon... kaya mo ako iniiwasan?”Namuti ang mukha niya, at ang mga mata’y napuno ng luha habang nakatingin kay Harold.Bahagyang kumunot ang noo ni Harold. “Huwag mong bigyang-kahulugan nang mali ang iniisip mo.”Nanginginig ang mga pilikmata ni Adeliya, at bigla na lang bumagsak ang mga luha. “Alam ko... hindi na ako karapat-dapat sa’yo. Pero noong gabing iyon, hindi naman nila ako... wala naman silang nagawa...”Hindi na niya kayang ituloy ang mga salitang iyon.
Pagbaba ng babae mula sa sasakyan, hindi siya dumiretso kay Harold. Sa halip, tumingin siya sa likod, bahagyang kumunot ang kanyang kilay. Napansin ni Harold na parang may mali kaya bumaba rin siya mula sa sasakyan.Doon niya nakita na ang sasakyan sa likod ay masyadong mabilis. Nang mabangga nito ang sasakyan ni Karylle, tumama naman ito sa kanya dahil sa inertia.Ang may-ari ng ikatlong sasakyan ay agad na bumaba. Matabang lalaki ito na halatang nasa edad na, mukhang "uncle vibes" ang dating. Nang makita si Karylle, na sobrang ganda, biglang nawala ang galit nito at ngumiti pa ng pakipot. "Ah, kaya naman pala. Ang cute naman ng nagda-drive. Naiintindihan ko tuloy kung bakit ka biglang nag-preno," sabi nito.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle. "So kasalanan ko pa ngayon na binangga mo ako?""Aba, malinaw na ikaw ang bumangga sa harapan mo kaya nadamay ako. Tingnan mo, lahat ng kotse dito—pati na yung akin—ay sobrang mahal. Ibenta mo man yang BMW mo, kulang pa pambayad. Kaya naman,
Si Christian ay isa sa mga matalik na kaibigan ni Karylle, kaya natural lang na gusto niyang tumulong. Sinabi niya, “Okay, gusto mo bang mag-usap ngayon?”“Papunta na ako ngayon. Plano kong dalhin ang mga dokumento sa lawfirm, tapos sasabihin ko na rin sayo ang detalye ng proseso.”Sa mga sandaling iyon, hindi pa umaalis sina Harold at Lahr Cruz. Si Harold ay may kausap na sa telepono, pinapakuha na niya ang sasakyan niya.Samantala, si Lahr Cruz ay tila aligaga, iniisip kung paano iwasan ang galit ni Harold, kaya nanatili siya sa tabi. Pero halata ang pagkainip ni Harold, at nang tingnan siya nito, marahas itong nagsalita: “Nakakairita ka.”Nagbago ang mukha ni Lahr Cruz at naramdaman niya ang galit na sumiklab sa loob niya!Kanina lang, sobrang baba ng loob niya para makipag-usap, tapos ganito pa ang sasabihin ni Harold? Porket ba mayaman siya?Pero hanggang isip lang ang galit ni Lahr Cruz. Sa halip, mabilis siyang humingi ng paumanhin, “Pasensya na po, Mr. Sanbuelgo. Hindi na po a
Katherine ay malinaw na tumango, "Well, Karylle, alam kong abala ang babaeng ito at marami siyang ginagawa, pero anak, may ilang bagay kang dapat pag-isipan."Tumingin si Christian kay Katherine nang may pagdududa, tila may naisip siya, kaya diretsong sinabi, "Hindi ko iniinda na minsan na siyang ikinasal. Sa katunayan, ang pagkakaroon ko sa kanya ay isang biyayang hindi ko inakala. Isang pagpapala para sa akin na pinili niya akong makasama.""Kung may ibang magtanong tungkol dito, ipapakita ko sa lahat kung gaano ko siya kamahal. Para sa akin, isang karangalan ang pakasalan si Karylle, hindi tungkol sa kung karapat-dapat siya sa akin." Malambot ang tono ni Christian, pero ramdam ang determinasyon sa kanyang tinig.Ang ganitong klaseng pagmamahal ay lalong nagpaawa kay Katherine para sa kanyang anak.Napabuntong-hininga siya at bahagyang umiling. "Hindi ‘yan ang gusto kong sabihin, anak. Sa tingin mo ba, gano’n ako ka-makaluma?"Nagdadalawang-isip si Christian. "Kung gano’n, ano ang i
Lucio agad na natauhan at binawi ang tingin niya sa iba pang naroon.“Pinapunta ko si Karylle rito ngayon, kaya siguro alam niyo na kung ano ang pag-uusapan natin.”Walang nagsalita sa grupo, pero halatang naiintindihan nila ang nais ipunto ni Lucio.Tahimik lang na nakaupo si Karylle sa kanyang pwesto, hindi nagpakita ng anumang reaksyon.Bagamat ayaw man ni Lucio, muli siyang nagsalita, “Nakipag-ugnayan na sa akin ang Sabuelgo Group at sinabing magsisimula na ang pakikipagtulungan nila sa bagong proyekto ng Lin sa loob ng tatlong araw. Si Karylle ang magiging pangunahing tagapangasiwa ng proyektong ito, kaya lahat ng tauhang may kinalaman sa trabaho ay kailangang sumunod sa kanyang utos nang walang pag-aalinlangan.”Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle.Alam niya na may plano si Lucio.Inaabangan nito na magkamali siya para mapahiya siya sa lahat, at pagkatapos ay palitan siya sa posisyon.O kaya naman, kung may sumabotahe sa proyekto sa gitna ng proseso, siguradong siya ang pagbubu
Nararamdaman ni Karylle ang kaunting hiya habang nagsalita, “Pasensya na po, Tita. Ako ang may kasalanan sa gulong ito, at kayo pa ang kailangang umako. Pero... wala talaga akong magawa. Natatakot akong sabihin ito kay Christian, baka mas lalo lang siyang masaktan.”Napabuntong-hininga si Roxanne. “Oo nga, Tita. Alam naman nating hindi dapat masyadong ma-stress si Christian, pero kung ganito na lang palagi, malalaman din naman niya ang totoo. Mas mabuti na ang unti-unting paghahanda sa kanya kaysa bigla na lang siyang masira kapag nalaman niya ang lahat.”Pumikit sandali si Nicole at uminom ng orange juice bago napailing. “Si Christian kasi, masyadong matapat magmahal. Ang tagal na niyang gusto si Karylle, pero hindi siya nagbago. Sa totoo lang... kung titingin lang siya sa paligid, makikita niyang may iba rin namang nagmamahal sa kanya nang tapat.”Bahagyang lumalim ang tingin ni Katherine nang mapansin ang direksyon ng tingin ni Nicole—nakatuon ito kay Roxanne. Napatingin siya rito
Naroon lang si Karylle, nakapikit ang mga labi at hindi nagsasalita.Umiling naman si Nicole. "Iba ang kahulugan niyan. Magkababata tayong lahat, at matagal nang magkaibigan ang ating mga pamilya. Kung mangyari man ito, hindi ito ang gusto ng lahat, at hindi rin ganito ang magiging reaksyon ng tiyahin ko."Napabuntong-hininga si Roxanne. "Nag-aalala lang ako. Sa totoo lang, hindi dapat ganito ang magiging reaksyon ni Tita."Pagkasabi niya nito, napayuko siya. Sa kaloob-looban niya, may kaunting pagsisisi. Hindi na dapat niya sinisi si Karylle noong araw na iyon, pero... Mas mahalaga kay Tita si Christian kaysa sa kanya. Pagkatapos ng lahat, anak niya si Christian.Habang lumilipas ang mga sandali, lalong bumibigat ang pakiramdam ni Roxanne.Samantalang si Karylle naman ay nanatiling kalmado. "Oo, may pagkakamali ako sa nangyari noon. Kung kaya man ako sisihin o pagsabihan ni Tita, normal lang iyon. Roxanne, huwag mo nang masyadong isipin. Minsan, kailangan mo lang tanggapin ang mga ba
Hindi niya pinansin ang bagay na ito.Para kay Harold, si Lucio ay parang langgam lamang—hindi siya interesado na pag-aksayahan ito ng panahon.Si Harold ang nagmamaneho ng kotse. Kung si Bobbie ang nasa passenger seat, siguradong mapapansin niya na tila nasa magandang mood ngayon si Ginoo Sanbuelgo.Mabilis ang naging biyahe papunta sa kumpanya, at sa hindi malamang dahilan, parang lumipas nang napakabilis ang oras.Pagdating niya sa kanyang desk, hindi siya nakaramdam ng antok. Sa halip, determinado siyang ipagpatuloy ang kanyang trabaho.Ngunit...Pagtingin niya sa computer, hindi niya maiwasang maalala si Karylle—nakaupo sa harapan nito, abala sa pag-crack ng mga sikreto ng Sanbuelgo Group.Ang mga lihim na iyon, sa harap ni Karylle, ay parang ulap na madaling naglalaho. Alam niyang kapag gusto ni Karylle na buksan ang misteryo sa likod nito, walang sinuman ang makapipigil sa kanya.Dalawampung palapag? Para kay Karylle, isa lamang iyong simpleng laro—isang bagay na hindi niya kai
Nakikita ni Lucio na kinuha na ni Andrea ang kanyang cellphone para mag-type, agad siyang tumayo at mabilis na lumapit kay Andrea upang agawin ang cellphone pabalik."Baliw ka! Ibalik mo sa akin ang cellphone ko!" sigaw ni Lucio.Mahigpit na hinawakan ni Andrea ang kanyang cellphone, ayaw niya itong ibigay kay Lucio, at galit na sumagot, "Sino’ng baliw?!""Hindi ko naman ginawa, hindi ba puwedeng bawiin ang pera? Dalawang bilyon 'yon! At ang dami mong utang ngayon, pati bahay natin wala na! Lucio, ilang taon ka nang shareholder, ang perang pinaghirapan mo, kinukuha lang ng iba! Akala mo ba madaling kitain ang dalawang bilyon? Ilang taon ka nagtrabaho para lang kumita ng ganyang halaga?!"Kumunot ang noo ni Lucio at galit na sinagot, "Dahil hindi naman ako dati maraming shares! Pero ngayon, malaki na ang kinikita ko! Andrea, hindi mo pwedeng i-send ‘yan! Baka sinusubukan lang ako ng kabilang panig, maghintay ka lang at kusa siyang susuko!"Napailing si Andrea sa sobrang inis, "Lucio, h
"Alam mo ba?! Ang Three Musketeers ay isa sa pinakamagagaling sa mundo! Kahit gaano pa kalakas ang hacking technology ng Sabuelgo Group, sa tingin mo ba ay kaya nilang pantayan ang Three Musketeers?!"Hindi kumbinsido si Andrea. "Ang posisyon ng Sabuelgo, sa tingin mo ba kayang pabagsakin iyon ng Three Musketeers?!""Siyempre!" Nakangising sagot ni Lucio. "Akala mo ba basta-basta lang ang Three Musketeers? Hindi sila hamak na baguhan!""Pero...""Nabuksan na!! Nasa ikadalawampung layer na tayo!!" Hindi pa natatapos ni Andrea ang sasabihin nang biglang sumigaw si Lucio sa sobrang tuwa. Tinitingnan na niya ang ebidensyang ipinadala ni Karylle.Dali-dali siyang nag-reply nang may halong kasabikan.- Lucio: [Babayaran kita!!]Kasabay nito, agad niyang inutusan ang mga tauhan niya na ilipat ang pera.Pakiramdam ni Andrea ay para siyang mababaliw."May utang ka pang 500 milyon!! Paano mo babayaran 'yon?!"Walang pakialam si Lucio at walang pag-aalinlangang sumagot. "Sa tingin mo ba hindi ki
Bigla na lang napatawa si Harold sa inis.Karylle, Karylle... Ang galing mo talaga!Habang tinitingnan niya si Harold, bahagyang kumislap ang mga mata ni Karylle.Alam niyang sa kasalukuyang sitwasyon, mahirap para kay Harold na basta na lang paniwalaan ang sinasabi niya. Hindi naman kasi biro ang ginagawa niya—nanghihimasok siya sa sistema ng kumpanya nito.Dahil dito, napilitan siyang muling magsalita.“Ginawa ni Lucio ang lahat ng kasamaan. Pinapatay ng matatanda ang ama ko, sinira naman ng mga nakababata ang kasal ko, at nawala na nang tuluyan ang konsensya ng pamilya nila. Hindi ko sila kayang patawarin. Bawat layer na mababasag ko, babayaran ako ni Lucio ng isang daang milyon. Kung mabigo ako, wala akong makukuha.”Tinitigan lang siya ni Harold, hindi agad nagsalita.Pero nang marinig niya ang tungkol sa sirang kasal, hindi niya maintindihan kung bakit, pero bigla siyang kinabahan.Dalawang daang milyon. Madali lang niyang kinikita iyon.Sa galing ni Karylle, kaya niyang gawin i
Narinig ng ilang miyembro ng technical department ang nangyari at nagsimula silang mag-usap."Sa tingin niyo, may plano kaya si Sanbuelgo? Kasi parang hindi niya sinubukang pigilan kanina, kundi parang kinukuha lang niya ang impormasyon ng kalaban?" sabi ng isang binata na nasa edad twenties pa lang. Sikat siya sa bansa dahil sa husay niya sa hacking, at bukod doon, may malambing siyang aura. Ang kanyang gold-rimmed na salamin ay lalo pang nakakaakit ng pansin mula sa mga babae.Pagkarinig nito, agad namang tumutol ang isang lalaking may malakas at paos na boses. "Paano mangyayari 'yun? Papayag ba tayong hayaan lang na mabuksan nila ang mga sikreto natin?"Medyo kumunot ang noo ng binata at seryosong sumagot, "Alam mo kung gaano kagaling si Mr. Sanbuelgo. Hindi siya masyadong kumilos kanina. Ang gusto kong sabihin, baka may plano siya. Siguro, hinihintay lang niyang maging kampante ang kalaban bago niya ito matunton."Napaisip ang iba at napahawak sa baba. "Oo nga, posibleng gano'n."