Hawak ni Nicole ang bote ng beer habang sumasayaw nang wild. Si Roxanne naman ay tumatawa, hindi na alintana ang kanyang itsura.Medyo marami ring nainom si Karylle. Ayan, nakasandal siya sa sofa, hawak ang sentido gamit ang isang kamay.Si Christian lang ang nag-iisang hindi lasing.Dahan-dahan siyang lumapit kay Karylle, inabot ang isang baso ng tubig at kinuha ang hawak nitong baso, "Huwag ka nang uminom pa, baka mas sumakit ang ulo mo."Bahagyang iminulat ni Karylle ang kanyang mga mata. Dahil sa alak, medyo namumula ang kanyang mukha. Ngumiti siya, "Okay."Bagaman medyo marami ang nainom niya, hindi naman siya lasing na lasing.Ilang sandali pa, tumayo siya nang dahan-dahan, "Pupunta muna ako sa bathroom."Hindi na nagsalita si Christian, pero nang pumasok si Nicole, sinara ang pinto, at lumabas naman si Karylle.Bahagyang kumunot ang noo ni Christian, "Yeah.""Don’t worry, hindi naman ganun kalala. Kaunting beer lang."Medyo masakit ang ulo ni Karylle pero nakakalakad naman siya
Tiningnan siya ni Alexander at dinala sa isang walang tao na kwarto. Sinimulan ng assistant niyang sabihin ang detalye tungkol sa birthday banquet ng matandang babae mula sa pamilya Sanbuelgo.Bahagyang kumunot ang noo ni Alexander at hindi agad nagsalita.Kuwento ng assistant ang lahat ng detalye nang buo, para sigurado siyang walang makaligtaan. Wala rin siyang sariling opinyon dito at siniguradong tama ang lahat ng sasabihin.Maya-maya, natawa si Alexander, "Akala ni Harold kaya pa niyang ayusin ang lahat?"Nagulat ang assistant, "Gusto ni Harold na ayusin ito? Parang imposible. Lagi siyang malamig ang pakikitungo kay Miss Granle, parang naiinis pa nga."Napangisi si Alexander, "Sa ugali niya, sino ba ang pwedeng magpahirap sa kanya? Kahit pa siya’y mapahiya kay Mrs. Sanbuelgo, pwede naman niyang ipasok si Karylle sa likod na pinto. Bakit kailangan niyang ipakita sa lahat habang binubuhat niya si Karylle?"Sa panahong nakasama niya si Karylle, sigurado si Alexander na tuluyan nang
Wala talaga si Christian sa kanya ang puso. Dapat pa ba siyang magpatuloy?Pakiramdam niya'y sobrang pagod na rin siya, pero hindi niya kayang bitawan...Kailan kaya titigil si Christian sa paghabol kay Karylle at siya naman ang tignan?"Christian, hindi mo ba naisipang sumuko?" Hindi mapigilang tanong ni Roxanne habang tinititigan siya.Tahimik lang ang driver habang nagmamaneho. Wala siyang lakas ng loob na makialam sa usapan ng boss niya.Kumikislap ang mga mata ni Christian. Nilingon niya si Roxanne at ngumiti nang may pagkaawa sa sarili, "Roxanne, may minamahal ka ba?"Mabilis na tumibok ang puso ni Roxanne, at tila nanigas ang buong mukha niya. Sa sandaling iyon, hindi niya alam kung paano sasagot.Pero hindi naman pala talaga naghihintay ng sagot si Christian. Patuloy itong nagsalita, "Matagal ko nang gusto si Karylle, hindi lang isang araw o dalawang araw. Ang protektahan siya ay naging instinct ko na. Sa mga taon na lumipas, hindi ko inaasahang mapunta talaga siya sa akin, pe
"Uuwi na ako."Iyon lang ang sinabi ni Roxanne. Marami siyang gustong sabihin sa lalaking ito, pero hindi niya magawa.Ngumiti si Christian at tumango, "Hatid na kita.""Hindi na kailangan. Nasa tapat na tayo ng bakuran. Bakit kailangan mo pa akong ihatid? Gabi na rin, dapat kang magpahinga."Hindi na nagpumilit si Christian at tumango na lang. Hindi niya pinaalis ang driver hangga't hindi nakikitang ligtas na nakapasok si Roxanne sa loob ng bahay.Habang nakatingin si Roxanne sa unti-unting pagkawala ng ilaw sa labas ng bintana, mas lalong sumakit ang kanyang puso.Ang bait niya talaga. Paano kaya kung totoong siya ang mahal nito? Kaya niyang manatili sa tabi niya habambuhay.Wala namang gusto si Karylle sa kanya. Nasaktan na siya nang sobra, ayaw na rin niyang muling sumugal sa damdamin. Pero kung patuloy na poprotektahan siya ni Christian, gagawin kaya niya ito habambuhay?Muling bumuhos ang luha ni Roxanne.Nang bumaba ang kanyang ina, nakita nito ang anak na nakatayo sa may pintu
Pagkatapos niyang maghilamos, napansin ni Karylle na medyo asul pa ang mga eyebags niya, kaya mabilis siyang naglagay ng foundation para hindi naman masyadong magmukhang pagod.Ayaw din niyang mag-makeup nang mabigat dahil pupunta sila ngayon sa J Temple.Nagmaneho siya papunta sa lumang bahay ng pamilya Sanbuelgo. Pagpasok sa sala, nakita niyang nakaupo na si Lady Jessa sa sofa, bihis at maganda ang aura. Medyo ngumiti si Karylle, "Lola, pwede na po tayong umalis."Ngumiti si Lady Jessa at tumango, "Hintayin muna natin ng kaunti."Naguluhan si Karylle, "Lola, may hinihintay pa po ba tayo?""Hihintayin natin ang isang tao," sagot ni Lady Jessa na parang may sekreto, kaya lalo pang nagtaka si Karylle.Pero bago pa siya makapag-isip ng mabuti, may narinig silang tunog ng kotse sa labas. Napatitig si Karylle sa direksyon ng pinto, at excited na sinabi ni Lady Jessa, "Sige na, tara na!"Tumayo si Lady Jessa, hinawakan si Karylle sa kamay
Sa pagkakataong iyon, maingat na nagbihis si Adeliya bago siya umalis.Magdamag niyang iniisip kung paano niya babatiin ang matandang ginang ngayong araw, at habang nasa sasakyan ay kinakabahan pa rin siya, takot na baka mapahiya siya mamaya.Pero…Pagdating niya sa bahay ng Sanbuelgo, hindi niya nakita si Lola Jessa. Nagtaka siya at tumingin sa housekeeper."Wala po ba si Lola?"Tumango ang housekeeper, "Opo, wala siya rito."Nagulat si Adeliya, "Saan naman kaya siya nagpunta nang ganito kaaga?" Sinagot siya ng housekeeper, "Maaga siyang sinundo ng batang amo at pumunta sa J Temple kasama si Miss Karylle.""J Temple?!" Naguluhan ang mukha ni Adeliya. Anong klaseng lugar yun para pumunta ang tatlo doon nang sabay?At bakit?!Bakit sinundo ni Harold si Lola, at bakit sumama pa yung babae na si Karylle?Tumango ang housekeeper, ngunit wala na siyang sinabing iba pa.Huminga nang malalim si Adeliya, pilit na pinipigilan ang sarili, saka ngumiti nang bahagya sa housekeeper, "Ah, housekeep
Sa ganitong paraan, sinundan siya ng lahat.Ang templo ay halos kapareho ng ibang mga templo, pero kapag narating mo ang likod na bundok, medyo naiiba na ang ayos nito.Ang lugar ng abbot ay wala sa mismong templo, kundi nasa isang hiwalay na bahagi.Naglakad kami sa daan ng graba, at inabot ng halos kalahating oras bago nakarating sa lugar.Inaalalayan ni Karylle si Lola Jessa buong oras, natatakot na baka mapagod ito o hindi makayanan ang lakad.Pero mukhang masigla ang matanda ngayon, at parang mas matibay pa ang katawan niya kaysa sa mga mas bata. Mas magaan pa siyang maglakad kaysa kay Harold.Pagdating nila sa wing room, lumapit ang batang monghe at nagsabi, "Lady Jessa, donors, maaari na po kayong pumasok." Tumango ang lahat nang magalang at sabay-sabay na pumasok.Naupo ang presiding officer sa kanyang upuan, at nang makita ang pagdating ng grupo, agad siyang tumayo at bumati, "Lady Jessa." Agad namang nagtipon ng mga kamay ang matanda at bahagyang yumuko kay Master J.Ginaya
Si Lady Jessa ay walang kamalay-malay na tumingin kay Master J, may bahagyang gulat sa kanyang mga mata, "…ikaw?""Kapag pinilit mo, magiging parang isang mapait na prutas na pilit na hinog, sana'y alam ng matanda ang prinsipyong ito," sabi ni Master J ng malaya, ngunit tila binasag niya ang ilang mahahalagang punto.Napatigil ang ekspresyon ni Lady Jessa, "Ako..."Para mapalapit ang dalawa, lagi siyang gumagawa ng paraan para magkasalubong sila sa iba't ibang okasyon. Iyon ba ay… hindi tamang paraan?Hindi maiwasang mag-isip si Lady Jessa. Oo nga naman, kung tama ang kanyang paraan, bakit hindi pa rin gumanda ang relasyon nila sa loob ng tatlong taon? Sa halip, tila lalo pang lumala.Sa sandaling iyon, parang napagtanto niya ang pagkakamali niya at ang pinsalang dulot nito, pero sa kabilang banda, kung hahayaan niyang dumaan ito sa natural na paraan, baka wala na silang pagkakataon?Hindi alam ng matanda kung ano ang gagawin.Napansin ni Master J ang kanyang pagkalito, at muli siyang
Ngunit kahit pa siya ang chairman, wala talagang natatakot sa kanya.Mula pa noong siya ang namuno sa kumpanya, pabagsak na ang takbo nito. Wala siyang sapat na kakayahan, at kung hindi siya mapapalitan, malamang ay tuluyang babagsak ang pamilya Granle.Marami na ang umaasa na si Karylle ang maupo bilang chairman.Sa huli, si Karylle ang anak ng dating chairman—parehong matalino, parehong may kakayahan.Gumaganda ang pakiramdam ni Santino habang iniisip ito, kaya agad siyang nagsalita muli. "Ngayong nasa estado ng suspensyon si Miss Granle, hindi ko maintindihan kung bakit patuloy siyang gumagawa ng hakbang para sa kumpanya. Hindi ba niya naisip na magkakagulo ng ganito?"Huminga siya nang malalim, pinigil ang emosyon,
Gustong magsalita ni Karylle, ngunit nagdalawang-isip siya at hindi na itinuloy. Sa mga sandaling iyon, tila hindi niya kayang ipaliwanag ang nangyari.Pinipigil ni Nicole ang pag-aalala sa kanyang puso at malungkot na sinabi, "Oo... Pagkatapos uminom ni Karylle, nawalan siya ng kontrol sa sarili at nabangga ng kotse."Namamaga at namumula ang mga mata ni Roxanne. Hindi siya makapagsalita at tahimik na nakayuko sa isang sulok.Nanlumo si Jayme, namutla ang kanyang mukha. "Ano ang sinabi ng doktor?" Wala nang nagawa ang lahat kundi sabihin ang totoo.Napasinghap si Jayme at napaatras ng dalawang hakbang.Vegetative?Ang ganitong kondisyon ay parang naririnig lang mula sa malayo. Hi
"Anong sinabi mo sa kanya? Bakit mo siya inasar!"Binuka ni Karylle ang kanyang labi, pero wala siyang masabi sa sandaling iyon.Napansin ni Nicole na may hindi tama, kaya agad siyang lumapit at hinila si Roxanne palayo, "Roxanne, kalma ka muna. Ano bang nangyari?"Pumikit si Karylle, at puno ng pagsisisi ang kanyang mukha, "Kasalanan ko."Naguguluhan si Nicole, "Karylle?"Hindi na pinansin ni Karylle ang anumang tanong at agad na humarap sa mga kaibigan ni Christian. Tanong niya nang may pag-aalala, "Kumusta na siya?"Napabuntong-hininga ang isa sa mga lalaki, "Kanina, nag-iinuman kami, tapos napunta ang usapan sa mga taong gusto namin. Tahimik lang si Christian, umiinom mag-isa.
"Kaya… hinayaan na lang siya ng lahat, pinabayaan siyang gumawa mag-isa. Hindi ko inasahan na ganito kapangyarihan si Karylle at nagawa niyang maging napakaganda ng plano."Kahit ayaw niyang aminin, ito na ang katotohanan. Ano pa ba ang puwede niyang ikaila?Bukod dito, hindi naman talaga sikreto ang lahat ng ito. Siguradong malalaman din ni Harold.Tahimik pa rin si Harold.Medyo nag-panic si Adeliya kaya muling nagsalita, "Makikita sa mga nakasaad sa kontrata na sadyang ginawa ito para hasain ang kakayahan ni Karylle. Pinagkaloob ng Handel family ang lahat, pati ang napakalaking puhunan. Ang lahat iniisip na imposible ito, pero hindi ko akalaing..."Sa puntong ito, hindi niya alam kung ano pa ang idadagdag.Pero sinadya niya ang lahat ng ito at nasabi na niya ang kailangang sabihin.Ngayon, titignan niya kung papayag si Harold na tanggapin ang plano at palitan si Karylle ng mas may karanasan.Bahagyang sumikip ang mga mata ni Harold, saka siya tumingin kay Adeliya. "Ibig sabihin, gus
Bahagyang nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. Hindi sila masyadong nakakain kanina, tapos gusto pa siyang pauwiin ngayon?Tama lang, kung hindi siya biglang sumulpot sa kanto para hintayin si Harold, matagal na silang naghiwalay ng landas. Walang dahilan para ihatid pa siya nito. Hindi niya dapat pinilit ang sarili na maging sakim.Tumango na lang si Adeliya, “Sige, pero may sasabihin lang ako tungkol sa kompanya.”Tumingin si Harold sa kanya, at nang makita nitong wala siyang balak gumalaw, malamig niyang sinabi, “Yan ba ang pag-uusapan natin?”Bahagyang nagbago ang mukha ni Adeliya, agad siyang natauhan at nahihiyang sinabi, “Tara na, doon na lang sa kotse.”Hindi sumagot si Harold at nagpatuloy lang sa paglalakad.Napatingin si Karylle kay Alexander, at halatang nagtataka ang kanyang mga mata: Ito ba ang palabas na sinasabi mo? Pero kung pupunta lang sila sa kotse, ano pa ang makikita natin?May mahinang ngiti si Alexander sa kanyang mga labi, at bumulong siya, “Kotche ni Adeliy
"Karylle, ipapangako mo ba sa kanya?""Karylle, nakainom ka ba ng sobra?"Iba ang tono ni Christian ngayon—wala ang karaniwan niyang banayad at pino na boses."Karylle, sagutin mo ako... Gusto mo ba si Alexander?"Napamulagat si Karylle. Hindi niya kailanman nagustuhan si Alexander, at wala rin siyang balak na pumayag sa kanya.Pero sa paraan ng pagsasalita ni Christian, tila iniisip nitong nagsisinungaling siya.Saglit siyang tumigil, nag-isip, at sa huli'y sumagot, "Oo."Parang sinaksak ang puso ni Christian; dama niya ang matinding sakit.Alam niyang lantaran at garapalan ang panliligaw ni Alexander kay Karylle. Bagamat medyo hindi siya komportable dito, inisip niyang kararating lang ni Karylle mula sa masakit na hiwalayan at malabong pumayag ito sa panliligaw ni Alexander. Kaya naman hinayaan na lamang niya.Ngunit ngayong muli niyang nakita ang dalawa na magkasama nang paulit-ulit, at nagtrending pa sa Weibo ang tungkol sa kanila, hindi na niya kayang magpanggap na ayos lang siya
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n