Pagkatapos niyang maghilamos, napansin ni Karylle na medyo asul pa ang mga eyebags niya, kaya mabilis siyang naglagay ng foundation para hindi naman masyadong magmukhang pagod.Ayaw din niyang mag-makeup nang mabigat dahil pupunta sila ngayon sa J Temple.Nagmaneho siya papunta sa lumang bahay ng pamilya Sanbuelgo. Pagpasok sa sala, nakita niyang nakaupo na si Lady Jessa sa sofa, bihis at maganda ang aura. Medyo ngumiti si Karylle, "Lola, pwede na po tayong umalis."Ngumiti si Lady Jessa at tumango, "Hintayin muna natin ng kaunti."Naguluhan si Karylle, "Lola, may hinihintay pa po ba tayo?""Hihintayin natin ang isang tao," sagot ni Lady Jessa na parang may sekreto, kaya lalo pang nagtaka si Karylle.Pero bago pa siya makapag-isip ng mabuti, may narinig silang tunog ng kotse sa labas. Napatitig si Karylle sa direksyon ng pinto, at excited na sinabi ni Lady Jessa, "Sige na, tara na!"Tumayo si Lady Jessa, hinawakan si Karylle sa kamay
Sa pagkakataong iyon, maingat na nagbihis si Adeliya bago siya umalis.Magdamag niyang iniisip kung paano niya babatiin ang matandang ginang ngayong araw, at habang nasa sasakyan ay kinakabahan pa rin siya, takot na baka mapahiya siya mamaya.Pero…Pagdating niya sa bahay ng Sanbuelgo, hindi niya nakita si Lola Jessa. Nagtaka siya at tumingin sa housekeeper."Wala po ba si Lola?"Tumango ang housekeeper, "Opo, wala siya rito."Nagulat si Adeliya, "Saan naman kaya siya nagpunta nang ganito kaaga?" Sinagot siya ng housekeeper, "Maaga siyang sinundo ng batang amo at pumunta sa J Temple kasama si Miss Karylle.""J Temple?!" Naguluhan ang mukha ni Adeliya. Anong klaseng lugar yun para pumunta ang tatlo doon nang sabay?At bakit?!Bakit sinundo ni Harold si Lola, at bakit sumama pa yung babae na si Karylle?Tumango ang housekeeper, ngunit wala na siyang sinabing iba pa.Huminga nang malalim si Adeliya, pilit na pinipigilan ang sarili, saka ngumiti nang bahagya sa housekeeper, "Ah, housekeep
Sa ganitong paraan, sinundan siya ng lahat.Ang templo ay halos kapareho ng ibang mga templo, pero kapag narating mo ang likod na bundok, medyo naiiba na ang ayos nito.Ang lugar ng abbot ay wala sa mismong templo, kundi nasa isang hiwalay na bahagi.Naglakad kami sa daan ng graba, at inabot ng halos kalahating oras bago nakarating sa lugar.Inaalalayan ni Karylle si Lola Jessa buong oras, natatakot na baka mapagod ito o hindi makayanan ang lakad.Pero mukhang masigla ang matanda ngayon, at parang mas matibay pa ang katawan niya kaysa sa mga mas bata. Mas magaan pa siyang maglakad kaysa kay Harold.Pagdating nila sa wing room, lumapit ang batang monghe at nagsabi, "Lady Jessa, donors, maaari na po kayong pumasok." Tumango ang lahat nang magalang at sabay-sabay na pumasok.Naupo ang presiding officer sa kanyang upuan, at nang makita ang pagdating ng grupo, agad siyang tumayo at bumati, "Lady Jessa." Agad namang nagtipon ng mga kamay ang matanda at bahagyang yumuko kay Master J.Ginaya
Si Lady Jessa ay walang kamalay-malay na tumingin kay Master J, may bahagyang gulat sa kanyang mga mata, "…ikaw?""Kapag pinilit mo, magiging parang isang mapait na prutas na pilit na hinog, sana'y alam ng matanda ang prinsipyong ito," sabi ni Master J ng malaya, ngunit tila binasag niya ang ilang mahahalagang punto.Napatigil ang ekspresyon ni Lady Jessa, "Ako..."Para mapalapit ang dalawa, lagi siyang gumagawa ng paraan para magkasalubong sila sa iba't ibang okasyon. Iyon ba ay… hindi tamang paraan?Hindi maiwasang mag-isip si Lady Jessa. Oo nga naman, kung tama ang kanyang paraan, bakit hindi pa rin gumanda ang relasyon nila sa loob ng tatlong taon? Sa halip, tila lalo pang lumala.Sa sandaling iyon, parang napagtanto niya ang pagkakamali niya at ang pinsalang dulot nito, pero sa kabilang banda, kung hahayaan niyang dumaan ito sa natural na paraan, baka wala na silang pagkakataon?Hindi alam ng matanda kung ano ang gagawin.Napansin ni Master J ang kanyang pagkalito, at muli siyang
Nais magsalita ng matanda pero bigla siyang tumigil, kaya ngumiti si Karylle at sinabi, "Kaya naman, lola, ang puso ng tao napapagod din at nagbabago. Hindi rin naman kami aabot hanggang dulo, at ngayon mas maayos na kami kaysa dati, di ba, lola?"Noon, ramdam ni Karylle na sa nakaraang tatlong taon, sobrang bigat ng kanyang dinadala. Hindi siya gusto ng biyenan niya, at kahit saan siya pumunta, hinaharang siya. Lalo pa, labis ang galit ng kanyang asawa sa kanya, na tila gusto siyang parusahan, kaya araw-araw niyang kinaya ang matinding presyon.Pero ngayon, hindi na niya kailangan iyon. Pakiramdam niya ay mas magaan na ang lahat, hindi na niya kailangang magpasikat o magpasalamat sa kahit sino. Kailangan lang niyang protektahan ang mga taong mahalaga sa kanya.At para kay lola, wala na rin siyang dapat ipag-alala.Napabuntong-hininga ang matanda, "Ay, sige na nga... Hindi na ako makikialam sa inyong dalawa sa hinaharap." Sa sandaling ito, biglang gumaan ang pakiramdam ni Karylle.Mag
Para matanggap si Adeliya ng pamilya Sanbuelgo, pinilit ni Lauren na tiisin ang inis sa puso niya at kinikilala na bahagi rin si Karylle ng pamilya Sanbuelgo.Ngunit ang pag-amin niya ay may kaunting pagkasubtle pa rin—pareho silang miyembro ng pamilya Sanbuelgo.Ngayon, si Karylle ang kinikilalang apo ni Mrs. Bo, samantalang si Adeliya naman ay hindi kinikilala ni lola bilang miyembro ng pamilya, at hindi rin siya kinikilala ni Lauren bilang anak. Ipinapakita nito na gustong iparating ng matanda na balang araw, si Adeliya ang magiging asawa ni Harold.Pero sa pagkakataong ito, hindi tumutol si lola, at tahimik lang na nagsabing, “Pag-usapan na lang natin ‘yan kapag ikinasal na si Miss Adeliya.”Nagulat si Lauren at napatingin sa matanda—hindi siya tumutol? Kung dati iyon, baka diretsahang sinabi na ni lola na si Karylle lang ang tanging manugang niya, pero ngayon… nagbago na nga kaya siya?Mukhang may pag-asa ba?Maging si Adeliya ay napatingin kay Lady Jessa nang may gulat; matapos
Ngumiti si Karylle, "Sa susunod na nasa business trip si grandpa, ako na ang sasama para sunduin kayo.""Iba ka talaga, bata ka, may puso ka." Masayang-masaya ang matanda at totoo ang ngiti niya. Habang kumakain si Karylle, kausap niya lagi ang matanda kaya mainit at masaya ang atmosfera.Samantala, si Adeliya at Lauren na nakaupo sa harapan nila ay tila mga outsider. Gustong-gusto sana ni Adeliya na ipaliwanag ang nangyari kahapon, pero dahil nakatutok lang si Lady Jessa kay Karylle at hindi man lang siya pinansin, napilitan siyang manahimik. Naalala rin niya ang bilin ng mga magulang niya kahapon na huwag nang ungkatin ang nangyari at magpakumbaba na lang, kaya't nagdesisyon siyang magtiis.Para kay Adeliya, ang pagkain nila ay parang walang lasa.Si Karylle naman ay busog na busog, hindi lang dahil sa pagkain kundi dahil masaya ang usapan nila ng kanyang lola.Ngunit kailangan na niyang umalis para pumasok sa trabaho, kaya ngumiti siya sa matanda, "Lola, kailangan ko nang pumasok.
Biglang naging seryoso ang mukha ni Karylle, at sa dami ng sinabi ni Adeliya, halata namang hindi niya sinimulan ang pagre-record.Pero kahit pa nga gawin iyon ni Adeliya para mapagsalita siya, hindi natatakot si Karylle na ibunyag ito. Kahit malaman ng lahat at pag-usapan sa social media, ano naman kung laitin siya ng buong mundo? Nabubuhay siya para sa sarili niya, at wala namang ibang tao na makakapigil sa kanya para kumain at mamuhay ng maayos.Tiningnan niya si Adeliya at sinabing may halong ngisi, "Bakit ba nangyari sa’min iyon nung gabing iyon, alam mo naman!"Nagbago ang ekspresyon ni Adeliya, ngunit agad siyang nagpigil at nagsalita, "Siya ang pinaka-importante sa akin, paano ko kayang pagsabihan na ikaw at siya!""Tama, hindi mo sinadyang ako ang mapunta sa plano mo, pero aksidente lang iyon, ‘di ba?”Nakita ni Karylle ang galit sa mukha ni Adeliya, kaya lalo siyang nakumpirma sa kanyang hinala.Ang gusto talaga ni Adeliya ay may mangyari sa kanya at sa ibang lalaki para wal
Ngunit kahit pa siya ang chairman, wala talagang natatakot sa kanya.Mula pa noong siya ang namuno sa kumpanya, pabagsak na ang takbo nito. Wala siyang sapat na kakayahan, at kung hindi siya mapapalitan, malamang ay tuluyang babagsak ang pamilya Granle.Marami na ang umaasa na si Karylle ang maupo bilang chairman.Sa huli, si Karylle ang anak ng dating chairman—parehong matalino, parehong may kakayahan.Gumaganda ang pakiramdam ni Santino habang iniisip ito, kaya agad siyang nagsalita muli. "Ngayong nasa estado ng suspensyon si Miss Granle, hindi ko maintindihan kung bakit patuloy siyang gumagawa ng hakbang para sa kumpanya. Hindi ba niya naisip na magkakagulo ng ganito?"Huminga siya nang malalim, pinigil ang emosyon,
Gustong magsalita ni Karylle, ngunit nagdalawang-isip siya at hindi na itinuloy. Sa mga sandaling iyon, tila hindi niya kayang ipaliwanag ang nangyari.Pinipigil ni Nicole ang pag-aalala sa kanyang puso at malungkot na sinabi, "Oo... Pagkatapos uminom ni Karylle, nawalan siya ng kontrol sa sarili at nabangga ng kotse."Namamaga at namumula ang mga mata ni Roxanne. Hindi siya makapagsalita at tahimik na nakayuko sa isang sulok.Nanlumo si Jayme, namutla ang kanyang mukha. "Ano ang sinabi ng doktor?" Wala nang nagawa ang lahat kundi sabihin ang totoo.Napasinghap si Jayme at napaatras ng dalawang hakbang.Vegetative?Ang ganitong kondisyon ay parang naririnig lang mula sa malayo. Hi
"Anong sinabi mo sa kanya? Bakit mo siya inasar!"Binuka ni Karylle ang kanyang labi, pero wala siyang masabi sa sandaling iyon.Napansin ni Nicole na may hindi tama, kaya agad siyang lumapit at hinila si Roxanne palayo, "Roxanne, kalma ka muna. Ano bang nangyari?"Pumikit si Karylle, at puno ng pagsisisi ang kanyang mukha, "Kasalanan ko."Naguguluhan si Nicole, "Karylle?"Hindi na pinansin ni Karylle ang anumang tanong at agad na humarap sa mga kaibigan ni Christian. Tanong niya nang may pag-aalala, "Kumusta na siya?"Napabuntong-hininga ang isa sa mga lalaki, "Kanina, nag-iinuman kami, tapos napunta ang usapan sa mga taong gusto namin. Tahimik lang si Christian, umiinom mag-isa.
"Kaya… hinayaan na lang siya ng lahat, pinabayaan siyang gumawa mag-isa. Hindi ko inasahan na ganito kapangyarihan si Karylle at nagawa niyang maging napakaganda ng plano."Kahit ayaw niyang aminin, ito na ang katotohanan. Ano pa ba ang puwede niyang ikaila?Bukod dito, hindi naman talaga sikreto ang lahat ng ito. Siguradong malalaman din ni Harold.Tahimik pa rin si Harold.Medyo nag-panic si Adeliya kaya muling nagsalita, "Makikita sa mga nakasaad sa kontrata na sadyang ginawa ito para hasain ang kakayahan ni Karylle. Pinagkaloob ng Handel family ang lahat, pati ang napakalaking puhunan. Ang lahat iniisip na imposible ito, pero hindi ko akalaing..."Sa puntong ito, hindi niya alam kung ano pa ang idadagdag.Pero sinadya niya ang lahat ng ito at nasabi na niya ang kailangang sabihin.Ngayon, titignan niya kung papayag si Harold na tanggapin ang plano at palitan si Karylle ng mas may karanasan.Bahagyang sumikip ang mga mata ni Harold, saka siya tumingin kay Adeliya. "Ibig sabihin, gus
Bahagyang nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. Hindi sila masyadong nakakain kanina, tapos gusto pa siyang pauwiin ngayon?Tama lang, kung hindi siya biglang sumulpot sa kanto para hintayin si Harold, matagal na silang naghiwalay ng landas. Walang dahilan para ihatid pa siya nito. Hindi niya dapat pinilit ang sarili na maging sakim.Tumango na lang si Adeliya, “Sige, pero may sasabihin lang ako tungkol sa kompanya.”Tumingin si Harold sa kanya, at nang makita nitong wala siyang balak gumalaw, malamig niyang sinabi, “Yan ba ang pag-uusapan natin?”Bahagyang nagbago ang mukha ni Adeliya, agad siyang natauhan at nahihiyang sinabi, “Tara na, doon na lang sa kotse.”Hindi sumagot si Harold at nagpatuloy lang sa paglalakad.Napatingin si Karylle kay Alexander, at halatang nagtataka ang kanyang mga mata: Ito ba ang palabas na sinasabi mo? Pero kung pupunta lang sila sa kotse, ano pa ang makikita natin?May mahinang ngiti si Alexander sa kanyang mga labi, at bumulong siya, “Kotche ni Adeliy
"Karylle, ipapangako mo ba sa kanya?""Karylle, nakainom ka ba ng sobra?"Iba ang tono ni Christian ngayon—wala ang karaniwan niyang banayad at pino na boses."Karylle, sagutin mo ako... Gusto mo ba si Alexander?"Napamulagat si Karylle. Hindi niya kailanman nagustuhan si Alexander, at wala rin siyang balak na pumayag sa kanya.Pero sa paraan ng pagsasalita ni Christian, tila iniisip nitong nagsisinungaling siya.Saglit siyang tumigil, nag-isip, at sa huli'y sumagot, "Oo."Parang sinaksak ang puso ni Christian; dama niya ang matinding sakit.Alam niyang lantaran at garapalan ang panliligaw ni Alexander kay Karylle. Bagamat medyo hindi siya komportable dito, inisip niyang kararating lang ni Karylle mula sa masakit na hiwalayan at malabong pumayag ito sa panliligaw ni Alexander. Kaya naman hinayaan na lamang niya.Ngunit ngayong muli niyang nakita ang dalawa na magkasama nang paulit-ulit, at nagtrending pa sa Weibo ang tungkol sa kanila, hindi na niya kayang magpanggap na ayos lang siya
Sa susunod na sandali, biglang natauhan si Harold. Hindi maipinta ang mukha niya sa sobrang sama ng itsura nito!Ano ba ang iniisip niya?Bakit palaging umiikot ang mundo niya kay Karylle?Napansin ni Adeliya ang pag-aalala sa mukha ni Harold at nagtanong,"Masama ba ang pakiramdam mo? Bakit hindi na lang tayo umuwi?"Malapit nang magkita sina Harold at Karylle, at alam ni Adeliya na may pinag-uusapan si Karylle at Vicente. Ayaw niyang magkaroon ng pagkakataon ang dalawa na mag-usap pa. Natatakot siya ngayon.Pinilit ni Harold na kontrolin ang emosyon niya at tinitigan si Adeliya nang walang gaanong emosyon,"Kumain ka na lang. Hindi ba paborito mo ang mga pagkaing ito?"Pero kahit paborito ang mga pagkain, kailangan ng magandang mood para ma-enjoy ang mga ito. Sa ganitong estado ni Harold, paano niya mae-enjoy ang kahit ano?Nasa isang date siya kasama si Adeliya, pero iniisip niya ang ibang babae. Sino bang hindi magagalit sa ganitong sitwasyon?Pagkaraan ng ilang sandali, bumuntong
"Iha, ano ang gusto mong kainin?" Tanong ni Vicente kay Karylle habang bihirang ngumiti ito.Ngumiti si Karylle,"Kayo na po ang bahala, tito. Kahit ano po.""Ako ang nag-imbita, paano naman ako ang magdedesisyon ulit? Tumingin ka na lang sa menu at piliin mo ang gusto mo."Habang sinasabi iyon, iniabot na ni Vicente ang menu kay Karylle. Tinanggap naman ito ni Karylle nang may ngiti at hindi tumanggi.Nag-order siya ng ilang pagkain na sapat na, pero nagdagdag pa si Vicente ng ilan.Isinulat ng waiter ang mga order isa-isa, at nang makaalis na ang waiter, biglang binuksan ni Vicente ang usapan."Sige nga, sabihin mo. Kusang lumapit ka sa akin, at ngayon pinakain mo pa ako. Alam kong namimiss mo ang tatay mo, pero malamang, may iba ka pang dahilan, tama ba?"Malalim ang buntong-hininga ni Karylle bago sumagot,"Tama po. May dahilan ako, at gusto ko rin sanang makipagtrabaho sa inyo."Bahagyang sumimangot si Vicente at tumingin nang may halatang alam na siya sa balak ng dalaga.Ngumiti
Pilit na pinigilan ni Adeliya ang kanyang galit at agad na ngumiti kay Karylle. "Karylle, anong ginagawa mo rito? Sino naman ito...?"Nang makita ni Adeliya ang mukha ni Vicente, bigla siyang natulala, parang nagbalik sa buhay ang kanyang tiyuhin.Hindi pinansin ni Karylle ang dalawang tao sa harap niya. Sa halip, tumingin siya kay Vicente at may bahagyang ngiti sa kanyang mga labi. "Uncle, pasok na tayo?"Ayaw ni Vicente makialam sa personal na buhay ni Karylle kaya tumango na lang siya nang maayos.Biglang nanigas ang ngiti sa mukha ni Adeliya. Pero maya-maya lang, isang mapanuksong ngiti ang lumitaw. Tama lang na hindi ako pinansin ni Karylle. Hayaan natin makita ni Harold kung gaano kabastos ang babaeng ito.Ngunit bago sila makapasok, biglang nagsalita si Harold."Uncle Tuazon."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Adeliya. Ano na naman ito?!Huminto si Vicente at tumingin kay Harold."Ano'ng kailangan mo, Mr. Sanbuelgo?"Tinawag ni Harold si Vicente na "uncle," ngunit hindi ito n