Isang stolen kiss

Natapos ni Amelia ang paglalagay ng kanyang light makeup, at tiningnan niya ang kanyang mukha sa kanyang malaking salamin. Natatakpan ng kanyang blue ball gown ang baby shoes na suot niya, at nagwawalis sa sahig.

Bahagyang tumambad sa gown ang itaas na bahagi ng kanyang mga s**o at hubad at nakalabas ang kanyang likod. Inayos niya ang kanyang buhok, at hindi ito kasing kulot noong una.

Bahagya niyang inilapat ang kanyang itim na eyeliner na lalong nagpa-elegante sa mga mata niyang hugis almond. Ang kanyang nakakaakit na asul na mga mata ay kumikinang sa ilalim ng maliwanag na mga ilaw na nakasabit sa tuktok na gilid ng kanyang salamin.

Ang kanyang Cupid bow lips ay natatakpan ng walang kulay na lip gloss na tumulong na ipakita kung gaano ka-rosas ang kanyang mga labi.

Isang malungkot na buntong-hininga ang pinakawalan niya at ibinaba ang ulo. Kinuha niya ang larawan ng kanyang mga magulang na nasa mesa sa kanyang harapan at tinitigan ang mga mukha ng mga ito.

Pinasadahan niya ng daliri ang larawan at sinabing, “Sana nandito kayong dalawa kasama ko ngayon. Pinagmalaki na naman kita. Isa ako sa mga pinakamahusay na graduating students sa aking faculty at department.” Napangiti siya at naramdaman na naman niya ang pagpatak ng luha sa kanyang mga mata.

“Sobrang proud sa akin si tito Freddie. Binigyan niya ako ng surprise graduation party. I know I should be happy, but…” Tumigil siya sa pagsasalita at tinakpan ang bibig gamit ang palad at nagsimulang umiyak muli.

Itinapon niya ang kanyang ulo pabalik at huminga ng mahina sa kanyang bibig. "Dapat na akong umalis ngayon. Hinihintay na ako ni tito Freddie at ng iba pa. Mag-uusap tayo ng maayos bago ako matulog."

Maingat niyang inilagay ang portrait sa mesa at muling tumingin sa salamin. Kinuha niya ang kanyang panyo sa kama at maingat na pinunasan ang mga luha sa kanyang mukha.

Pagkatapos niyang punasan ang kanyang mukha, pinilit niyang ngumiti at itinaas ang kanyang damit gamit ang kanyang mga kamay. Lumabas siya ng kwarto niya at bumaba ng hagdan.

Habang pababa siya ng hagdan, nagsimulang pumalakpak ang mga tao para sa kanya. Nakaramdam siya ng hiya kaya napayuko siya habang namumula ang pisngi.

Mabilis na lumapit sa kanya si Freddie bago ito bumaba ng hagdan at binigay ang kamay nito.

Napatingin siya sa mukha nito at may matingkad na ngiti, binigay din nito ang kamay niya. Hinawakan siya nito habang pababa ng hagdan, at nagsimula siyang ipakilala sa mga bisita.

“Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit siya nagustuhan ng tatay mo. I mean, anytime I see her, naiirita siya sa akin.” Bulong ni Marie, ang kaibigan ni Ava habang pinapanood nila itong naglalakad kasama si Freddie.

“Naiirita din siya sa akin, and you know the most annoying thing? Sinabi ng tatay ko na pumunta kami dito para magdiwang kasama siya! sus! Galit na galit ako!" Naiinis na d***g ni Ava.

"Huwag kang mag-alala, Ava. I am here to help you ruin her fun,” sabi ni Marie, at pareho silang tumawa ng masama.

“Hi, Mr. Matt, itong anak ko, si Amelia, ang kausap ko. Lagi akong pinagmamalaki! Isa siya sa pinakamagagandang graduating students sa set niya. Ang balita ay nasa lahat ng dako. Ang galing di ba?!” Ipinagyayabang ni Freddie ang isang katamtamang edad na mukhang lalaki.

"Natutuwa akong makilala ka, Miss Amelia. Ang kaibigan ko ay hindi titigil sa pag-awit sa iyo ng mga papuri." Inabot ni Matt ang kamay niya kay Amelia, at nakipagkamay ito sa kanya.

"Natutuwa akong makilala ka rin, Mr. Matt," nahihiyang tugon niya, at lahat sila ay tumawa.

Dumaan ang isa sa mga server nila, at pinigilan siya ni Freddie at kumuha ng tinidor sa tray. Itinaas niya ang kanyang basong baso at pinindot ang tinidor dito, na nagdulot ng tunog ng klink.

“Sana lahat ay nag-e-enjoy sa party! Gusto kong sabihin ni Amelia, ang aking anak, ang isang bagay sa ating lahat!” Pahayag niya, at nanlaki ang mga mata ni Amelia sa gulat. Hindi niya ito inaasahan.

“Halika na girl. Magsabi ka ng isang bagay sa mga tao," bulong niya sa kanyang tainga, at dahan-dahan niyang itinaob ang kanyang ulo. Nagpakawala siya ng hininga at mabilis na lumingon sa lahat.

Nakita niya ang kanyang mga pinsan sa kanto na may kasamang ibang bisita, ang mga mata na nakatitig sa kanya ay nagsabi ng maraming kakila-kilabot na bagay.

“I bet she feels so proud of herself. Bakit siya ipapa-party ng tiyuhin mo, ngunit hindi niya ginawa noong nagtapos ka?" tanong ni Marie.

"Tumahimik ka, Marie, at pakinggan natin ang mga basurang sasabihin niya," suway ni Hudson, habang hindi mapigilan ni Ava ang pagtitig kay Amelia.

'Sino ang f**k sa tingin niya? I promise you, b**ch, I'll ruin this stupid party of yours!’ Napangiti siya ng masama sa isip ni Ava.

"Magandang gabi sa lahat. I don’t have much to say because I wasn’t expecting tito to bring me out this way,” she said, and they all giggled.

“Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng nandito, lalo na sa Tito ko. Siya ang naging pinakamagandang tao sa buhay ko. Siya ay naging isang ama at kaibigan. Mahal na mahal kita, Tiyo.”

Tumingin siya kay Freddie, at inilagay nito ang kamay sa dibdib niya at nag-pout ng mapaglaro.

"Mahal din kita, anak." Sagot niya at niyakap siya. “Ituloy mo ang pagpipista, pakiusap! Maaga pa ang gabi." Itinaas ni Freddie ang kanyang tasa at humigop sa kanyang alak.

“Hoy... hindi ka rin ba kukuha ng alak? Trust me, it tastes very nice,” sabi ni Freddie sa kanya, at umiling ito.

"Mas gusto ko ang juice, Uncle."

“Juice? Halika, Amelia, ikaw ay dalawampu't hindi labindalawa. Subukan ang mga bagong bagay, okay?" Sabi niya, at humagikgik siya, talbog ang ulo niya.

“Freddie Cooper!” Narinig nila ang masiglang boses ng isang lalaki na kaedad ni Freddie.

"Charles Parker!" Tuwang-tuwang tugon ni Freddie.

Binuksan niya ang kanyang mga braso, at niyakap nila ang isa't isa. "Akala ko hindi ka makakarating." Sabi ni Freddie, at umiling si Charles.

“Alam mong gagawin ko! Napakaganda ng ginawa mo dito." Nilingon niya ang sala at bahagyang yumuko si Freddie.

“I’m happy na nagustuhan mo. May mga bagay tayong dapat pag-usapan. Pero bago tayo makarating dito, Charles. Amelia, anak ko. Amelia. Si Charles, ang napakabuting kaibigan ko." Pakilala niya sa kanila at tumabi para batiin nila ang kanilang mga sarili.

"Kamusta ka, Amelia?" “Magaling ako, Mr. Charles. Welcome.” She lowered her head, and Charles chuckled, looking at Freddie.

"She is one with a pleasant manner of approach," Papuri niya, at tinaasan ng kilay ni Freddie si Amelia.

“Salamat, Charles. tayo ba?” Tanong ni Freddie, tumango naman si Charles. Pareho silang lumayo kay Amelia at tumungo sa isang pribadong kwarto para mag-usap ng negosyo.

Unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Amelia nang umalis si Freddie. Bumuntong-hininga siya at tumingin sa paligid niya, lahat ay abala sa isang bagay o sa iba pa.

Napatingin siya sa mga pinsan at nakita niyang abala sila sa pakikipagkwentuhan sa ilang kaibigan sa kabilang dulo ng sala.

Sabay-sabay silang napalingon sa kanya, at nakaramdam siya ng panginginig sa kanyang gulugod.

‘Tiyak na may binabalak silang masama.’ Napaisip siya at nagmamadaling tumalikod para maglakad palayo.

Habang naglalakad ay kumukulo ang tiyan niya. Naalala niyang kakain pa siya ng tanghalian. Tumingin siya sa kanyang kanang bahagi at nakita kung saan naka-display ang mga pinggan.

Nagmamadali siyang pumunta sa mesa at pumitas ng mansanas sa basket ng mga prutas. Siya ay gutom na kumagat at nagsimulang kumagat. Ilang minuto lang ay tapos na siyang kumain ng mansanas. Dumampot siya ng isang slice ng tinapay at kinain din ito.

Isang server ang dumaan, at itinaas niya ang kanyang kamay para pigilan siya. "I'll have one," sabi nito sa kanya, at inilipat nito ang tray sa kanya.

Dinampot niya ang isang baso ng red wine, at itinaas ang hintuturo, sinabi sa kanya na huwag nang umalis.

Sumimsim siya ng alak at nang makita niyang masarap ito, sabay-sabay niyang nilagok iyon. Maingat niyang inilagay ang baso sa tray at kumuha ng isa pa.

“Ito ang dapat gawin. Salamat." Tumango siya at ngumiti at umalis na ang server.

Pumikit siya at sabay-sabay na nilagok ang lahat ng alak. Ibinagsak niya ang baso sa mesa at isang nasisiyahang ngisi ang gumapang sa kanyang mukha.

Tumingala siya at nakita niya si Ava at Hudson na papalapit sa kanya ng napakabilis.

'Oh hindi. Hindi na mauulit.'

Mabilis niyang itinaas ang kanyang damit at tumalikod para umalis. Nagtungo siya sa corridor na patungo sa mga silid sa ground floor. Tumingin siya sa likod para siguraduhing hindi siya sinusundan ng mga pinsan niya.

Mabilis pa rin ang paglalakad, bago pa man siya makatingin sa dinadaanan niya ay may nabangga siya.

Nanlaki ang mga mata niya at nagmamadaling umatras, sa pag-atras niya, natapakan niya ang laylayan ng damit niya at natapilok. Mabilis niyang kinuha ang suit ng napakarilag na binata sa kanyang harapan bilang suporta.

Sa halip na makatanggap ng suporta mula sa lalaking ito, siya ay bumagsak sa kanya. Bumagsak siya sa lupa at tumama ang ulo sa Italian floor. Bago pa mabawi ng binata ang kanyang katatagan ay bumagsak ito sa kanya at nagtama ang kanilang mga mukha.

Madiin ang paglapat ng mga labi nito sa labi niya, at nagmulat ang kanilang mga mata.