Chapter 7

Of all people... why him?

NAPUTOL ang pagprotesta ko nang umusap si Boulevard. Narito nga pala kami sa opisina ng manager naming si Lei para magsama sa isang project ngayong araw.

"Dani, shall we?" tanong pa ni Boulevard.

Para akong hina-highblood sa mga nangyayari. Kanina lang nang may gawin at sabihin akong kahiya-hiya, pero ngayon wala yata akong choice kung hindi harapin ang kahihiyan na iyon.

Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod kay Boulevard palabas ng opisina ni Lei. Lumilipad nga ang utak ko kanina at hinagaan ko na lang na siya ang makinig kay Lei. Wala talaga ako sa hulog, kahit ngayon na panay lang ang pindot sa mouse habang nagbibisi-bisihang nakatutok ang mga mata sa computer screen.

Ganito pa naman akong klase ng tao—I have to get things out of my mind para makapag-focus ako.

"What are you doing?"

Napalingon ako sa nagsalita sa likod ko. Agad na nanlaki ang mga mata ko nang makita si Boulevard na inilalapit ang mukha niya sa balikat ko.

"A-anong ginagawa mo?" natataranta kong tanong habang iniiwas ang tingin at inilalayo sa kaniya ang ulo ko. Pero inilalapit niya lang lalo. Sinusubukan ba ako ng isang ito?!

"I am checking your design," salita niya at ibinaling sa akin ang paningin.

"Eh h-hindi pa ako tapos!"

"Nakikita ko nga."

Napataas ang gilid ng nguso ko. Inaasar niya ba ako?

"Bakit ikaw? Tapos ka na?"

"Yeah," simpleng sagot niya na ikinagulat ko.

"Agad-agad?!"

"Yes, because I wasn't distracted like you."

I exhaled in annoyance. Nakakahalata na ako sa isang ito, ah. Bakit parang ako ang pininupuntirya niya? Tsaka bakit ba siya lapit nang lapit sa akin?

"Was it about what you said earlier? You know, if you regret proposing to me, you can just say so."

I rendered speechless. How am I supposed to react to that? Hindi ko na talaga matatakasan ang kahihiyang ginawa ko sa harap niya. Wala na akong dignidad.

"If you're that worried and can't focus... you can set it aside first."

He leaned closer making his breath touch my neck. Napapalubok na lang ako habang nakikita ang repleksyon naming dalawa sa salamin na nasa gilid ng table ko.

"Kanina ko pa kasi napapansing iniiwasan mo ako. Kung ayaw mo akong makasama o makita, think of cooperating with me at this project so you can go ahead and ignore me."

Lumayo siya at bumalik sa table niya na suot ang seryosong mukha. Ako naman ay nakahinga nang maluwag, pero mas lalong nabahala sa mga sinabi niya. Ibig sabihin, napapansin niya ngang iniiwasan ko siya.

Napabuntong-hininga ako at sinubukang sundin na lang ang utos niya na maki-cooperate ako sa kaniya. Sinubukan kong tapusin ang design ko at ibinigay ko iyon sa kaniya. Seryoso naman niyang tinanggap iyon at pinuri.

"Look at this, Dani. What do you think of this? Nagawa ko ba ang design mo?" tanong niya kaya mas lumapit ako sa kaniya para makita ang screen niya.

Nilingon ko siya bago ako nagsalita. "Yes, maganda. Wala naman akong masasabi kasi design ko iyan."

"Hindi mo napansin na may iniba ako?"

Kumunot ang noo ko. "Nasaan?"

"Here. Do you like this idea? I added a help desk here at the bottom. From your previous design, you put that to the upper part. But I suggest it would be good kung nasa baba para kung may comments, feedback or inquiries sila after scrolling the page, they can ask."

Napaisip naman ako. Sabagay maganda naman ang ideyang iyon. "Hmmm... okay naman, pero what if 'yong help desk pala ay naka-intact na nand'yan sa lower right side? For example while scrolling sa middle part ng page, may nagpop-up na inquiry sa isip nila. Hindi na nila kailangang mag-scroll pababa para maitanong."

"Oh, that's a brilliant idea. Alright. I'll get back to you after I redesign it. Thank you."

"No, it was your idea at first. Nadagdagan ko lang," ani ko.

He tilted his head and graced a smile. He gets back to his work at ako naman ay pinanood siya sandali bago bumalik sa table ko. Hindi ko rin napigilang mapangiti. Naalala ko tuloy kapag may ginagawa kaming project before. Napakaseryoso lang naming dalawa. Isang tanong, isang sagot lang. Hindi ko akalaing makakausap ko siya nang ganito katagal. Gumagaan ang loob ko.

"Congratulations to the both of you, Boulevard and Dani!" wika ni Lei nang makabalik kami sa opisina niya para ipasa ang reports namin.

"Iba talaga kapag malakas ang chemistry at team work. Biruin ninyong natapos ninyo agad ang request ng clients natin. Maraming maraming salamat sa tulong ninyong dalawa. Napakaswerte ko dahil narito kayo sa team ko," dagdag pa ni Lei habang nakangiti sa amin ni Boulevard. Napangiti na lang din ako. Hindi ko rin akalaing mabilis naming matatapos ni Boulevard ang project namin.

Lumabas na kaming dalawa sa opisina ni Lei. Napatigil naman ako sa paglakad nang mapansing huminto rin si Boulevard sa harap ko. Tiningnan ko siya at nag-alala ako nang makitang nakahawak siya sa may dibdib niya. Bumigat ang paghinga ko nang makitang may dumudugo roon. Sandali, huwag ninyong sabihing dumudugo ang paso na natamo niya mula sa mainit na kapeng naibuhos ko sa kaniya kanina?

Agad ko siyang nilapitan. "A-anong problema? Bakit may dugo ka sa damit mo?"

"N-nothing... I'm fine. You can go now. You plan to ignore me starting from now on, right?"

Napakagat ako sa labi ko. "How am I supposed to do that after seeing you like this? Halika nga muna!"

Hinawakan ko ang braso niya at hinila ko siya papunta sa clinic. Wala na akong pakialam kung tapunan kami ng atensyon ng iba pang mga empleyadong na nakakasalubong namin. Masyado akong nag-aalala para sa kaniya at nakukunsensya dahil kagagawan ko kung bakit dumudugo ang dibdib niya. At napanganga na lang ako nang tanggalin ng nurse ang damit ni Boulevard. Nakita kong lalo lang lumala ang nangyari sa katawan niya.

Hindi ko mapigilang maawa habang nakatitig kay Boulevard. Nasa gilid lang ako habang ginagamot siya ng nurse. Mali ba ang ointment na ipinahid ko sa kaniya? Pero nakita ko na para iyon sa burn.

Tumulo ang luha mula sa mga mata ko. Mabilis ko iyong pinunasan pero hindi napapawi ng mga iyon ang pag-aalalang dumadanak sa puso ko. Hindi naman siya mamamatay, di ba?

"Hey, why are you crying like I am dying?"