Novels by DickBrain

She felt my completeness and absorbed it without delay. I groaned. As she continues to pound herself into me, her hands rest on my shoulder."Professor, can you help me?" she pleaded. "Lift me up, professor. Lift me to the heavens!"I loosened my tie before I consumed her breasts. I sucked them all in as I helped her build tension inside.I swiftly lifted her to the bed to resume having sex there. I also took off my clothes and pants before getting on top of her again and entering her abruptly. My arm rested on the bed as we continued to make out."P-professor...""Stop calling me that, Jothea. Our show is done.""Why? I miss you as my professor." She spoke while grinning. "We never had sex at our university.""Because that is a decent place, Jothea. Ayokong ihiga ka lang kung saan basta-basta."I briefly sensed the discharge of her bodily fluids as her smile intensified. "Gosh, that was unexpected." With a

He chuckled. "Tito Danjer also told me that. I guess he's also in love.""He is, and you will experience it someday at the right time, in the right place, and with the right person. You just have to be patient, okay?""Okay, Dad. I love you.""I love you too." He went into a deep slumber shortly after closing his eyes entirely. I went to check on Iso, who had gone to sleep beaming. How cute. He looks like his mother."I'll be with you later, baby. I'll just have to attend to your mother's needs." I kissed his hand and head before completely leaving the room.I entered the other room and saw that my wife had just come out of the bathroom. She's totally naked and looks like her breasts are beckoning me to suck them."They are getting bigger," I commented before approaching her. I carefully cupped her breast using my right hand. "You know that I am not a fan of non-vanilla sex, but what about we try to roleplay?"She grumbl

She turned to me before glaring at me. "Hey, tama ba ang nakikita ko? Tinatanggihan mo ako?" she asked. Hold on. I smelled her, and there was no hint of alcohol. Also, I knew she wouldn't drink because she was still breastfeeding, but why was she being so rough with me today?"No, my love. That's not true. I was just worried that Cal might see us here." She hit my chest. "Palibhasa, hindi mo na ako mahal na mahal, eh!""What?" My eyebrows met."May babae ka ba? Sabihin mo sa 'kin! Bakit ayaw mo? Hindi na ba ako maganda?""W-what? What are you talking about?" I asked in disbelief."Nagsasawa ka na ba sa 'kin, kaya hindi mo na ako madalas tabihan? Iiwan mo na ba ako?"I caressed her cheek. "Hey, I don't know what you're talking about. You are always beautiful in my eyes, and I have no other woman. You are the only woman in my life. I never looked for another. Ano na naman bang ikinuwento sa 'yo ng best friend mo?" I tried

"Congratulations, Mr. Mondalla. We managed to save both of them. It's a miracle."My knees got weak, and I ended up on my knees while continuously thanking God. Does he mean my wife and my child are both saved?"Can we get inside?" Mom asked the doctor."Yes, you can."They went inside first, while I was still gathering the courage to see my wife's face.I felt the doctor tap on my shoulder. "You just chose what is right, Mr. Alvandra. Thankfully, your wife appears to be aware of your decision, which is why she is fighting for her own survival with her child.""Thank you, doc." I just hugged him."Thanks be to God." His final farewell to me was a pat on the back. With all my strength, I stared into the room."Nasaan si Ismael?" I heard my wife's delicate voice."I'm here," I responded. She turned to me and gave me a wide smile, as if she didn't make me worry about her at all."What's with you?

"And you're still as patient as ever, Ismael. I'm so lucky to have you as my husband. I never had a moment that I regretted getting married at such a young age."She leaned over to look at me. She caressed my face. "I'm happy, Ismael. Since the day we got married, you have ensured that I have never felt lonely or abandoned. I am really grateful."I drew her nearer so we could embrace. I ran my fingers softly over her smooth back rather than her chest. "I am grateful too. I am proud that you are the mother of my child and my wife. You know that you alone can complete my life, yet you have blessed me with a child, and I still want to have another one. That proves that you will never abandon me.""I won't; didn't I promise that? Also, who told you that I only want another one, Ismael? I want eleven more."It made me giggle. "Be careful what you wish for, my love.""How I wish we'd get good news after tonight," she whispered."I hope

"Good job, my baby boy. Now, just like you said, I'll take over. Let me bring you to your nanny, okay?" "Yes, Dad!" I kissed Jothea's cheek before I winked and left the room. "I'll play with you tomorrow, so don't come to our room tonight. Do you understand?" "Yes, Dad!" Before leaving my intelligent son with his nanny, I put him to sleep. I made sure to remember to lock the door when I swiftly returned to our room. I undressed the second I heard the water running in the shower so that my wife and I could take a relaxing bath together. As I held her naked body, I could feel her trembling. "Did I tell you that you're getting unbelievably beautiful every day?" My voice was raspy as I whispered. While she felt my gentle touches on her body, she twisted around to face away from me. "Stop it, Ismael. Let's just take a shower and sleep. We're not supposed to do this tonight," she resis

"Hey, why are you crying like I am dying?" singhal ni Boulevard. Doon ko lang napansin na nakatingin pala siya sa akin at tapos na pala siyang gamutin ng nurse. Iniwan na rin pala siya roon sa kama kaya tumayo na ako para lapitan siya at makita nang harapan ang nangyari sa katawan niya."Nangingitim na, ih," komento ko habang nakatuto sa mga lapnos niya sa balat. "Tapos kanina dumudugo."Natawa naman siya. "Ano naman? Bakit ka umiiyak? Hindi mo naman ako kaano-ano.""Kailangan ba maging kaano-ano kita para maawa ako sa iyo? Eh, nag-aalala nga ako di ba? Paano nga kung mamatay ka?""Aren't you overreacting? These are just burns.""Anong burns lang? Baliw ka ba o wala ka lang pakialam sa katawan mo? Paano ka pa pakakasalan ng girlfriend mo kapag nakita iyan?"Natawa naman siya pero saglit lang iyon dahil ininda niya ang kirot sa tiyan at dibdib niya. "Now you're making it your concern too?"Hindi naman ako nakapagsalita agad. Parang siraulo itong kausap ko. Kanina lang ay sinusumbat niy

Of all people... why him?NAPUTOL ang pagprotesta ko nang umusap si Boulevard. Narito nga pala kami sa opisina ng manager naming si Lei para magsama sa isang project ngayong araw."Dani, shall we?" tanong pa ni Boulevard.Para akong hina-highblood sa mga nangyayari. Kanina lang nang may gawin at sabihin akong kahiya-hiya, pero ngayon wala yata akong choice kung hindi harapin ang kahihiyan na iyon.Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod kay Boulevard palabas ng opisina ni Lei. Lumilipad nga ang utak ko kanina at hinagaan ko na lang na siya ang makinig kay Lei. Wala talaga ako sa hulog, kahit ngayon na panay lang ang pindot sa mouse habang nagbibisi-bisihang nakatutok ang mga mata sa computer screen.Ganito pa naman akong klase ng tao—I have to get things out of my mind para makapag-focus ako."What are you doing?"Napalingon ako sa nagsalita sa likod ko. Agad na nanlaki ang mga mata ko nang makita si Boulevard na inilalapit ang mukha niya sa balikat ko."A-anong ginagawa mo?" nata

PAULIT-ULIT kong sinasabunutan ang sarili ko dahil hindi ako makapaniwalang lalabas iyon mismo sa bibig ko."Impakta ka, Dani! Bakit ka naman nag-propose doon sa tao? Alam mo nang na-reject kanina tapos babanatan mo ng will you marry me? Nahihibang ka na ba? At sinong matinong babae ang mag-aalok ng kasal sa lalaki? Ang matindi, hindi mo pa kilala!"Tinampal-tampal ko pa ang sarili ko habang naglalakad pabalik sa opisina. Kanina, nang itanong ko iyon kay Boulevard, kitang-kita ko sa mukha niya ang pagkagulat. Kung hindi nga siguro ako tumakbo paalis ay maririnig ko ang malakas niyang pagtawa. Gusto ko na ngang lamunin ako ng lupa dahil sa malaking kahihiyan. Bakit ba puro kahihiyan yata ang nangyayari sa akin ngayong araw?"Oh, Dani, nakabalik ka na. Kumusta? Nasaan si Boulevard? Okay na ba siya? Nadala mo ba siya sa clinic?" sunod-sunod na tanong sa akin ng mga katrabaho ko."H-ha? A-ano kasi... tingin ko, okay na siya. Nagamot na rin ang paso niya. Hindi ko siya nadala sa clinic. Ba

NAPALUNOK ako ng laway nang marinig iyon mula sa kaniya. Ni hindi agad ako nakapagsalita at nakatitig lang sa kaniya nang ilang sandali."H-hindi ko nga sinasadya sabi! Wala naman sa isip ko kung anong mahawakan ko kasi mas inaalala ko 'yong paso sa katawan mo. Siyempre, gagamutin ko kasi ako ang may kasalanan niyan! Kaya sorry kung nahawakan ko ang a-ano m-mo tsaka sorry din kung nakita kitang n*******d at sorry kung magkakapeklat ka dahil sa akin."Napayuko ako at pinili na lamang na ipagpatuloy ang pagpahid ng ointment sa natitirang bahagi ng kaniyang katawan. May sapak na nga siguro ako sa utak para gawin ko ito, pero anong magagawa ko? Nakukunsensya ako sa ginawa ko sa kaniya dahil ang tanda-tanda ko na, galit ko pa rin ang pinaiiral ko. Ewan, marahil ay napuno na lang din ako."In any case, did you hear everything earlier?"Tumunghay ako para tingnan siya. Nakita ko siyang nakatitig sa akin na para bang kanina niya pa pinanonood ang ginawa ko sa kaniya.Tumango ako."But still yo

"Kumusta? Nakahanap ka na ba ng co-borrower mo?" tanong sa akin ni Lei. Narito na naman kasi ako sa opisina niya para kulitin siya."Wala pa. Ayoko naman ding magtanong kay mama dahil hindi ko gustong malaman niya kaagad hangga't hindi pa kumprimado. Iniisip ko nga kung may mga kamag-anak ba kami na pwede kong gawing co-borrower, pero kapag nagtanong kasi ako sa kanila, siguradong iisipin nila na marami akong pera. Ayokong makahatak ng problema, hindi naman sa pagiging maramot," mahaba kong paliwanag habang nakapangalumbaba."Well, naiintindihan naman kita d'yan. Mas okay nang isipin nang iba na mahirap tayo kaysa naman utangan palagi. Ang goal natin is to be rich, not to look rich."Tumango-tango ako at muling ipinadpad ang paningin sa bintana ng opisina niya na tanaw ang kalangitan at iba-iba pang company building."Mukhang wala ka na talagang choice kung hindi ang mag-asawa. Maghanap ka na ng pakakasalan ka, para pwede mo siyang gawing co-borrower."Sinamaan ko siya ng tingin. "At

NAPASINGHAP ako nang marinig ang tanong na iyon mula kay Lei. Hinipo ko ang pisngi ko at doon ko nga napagtanto na may luha na mula sa mga mata ko.“Anong nangyari? May problema ba, Elle?” tanong sa akin ni Maia tsaka ako nilapitan.“Naku, masyado lang siyang overwhelmed. Don’t worry, okay lang siya.” Si Lei na ang sumagot para sa akin. “Anyway, ’yong reservation fee ba, saan ibabawas, Miss Maia? Sa equity ba?”“Yes, yes, sa equity siya ibabawas.”“Ah, eh di maganda.”“Yes, nakalagay roon sa sample computation na for three years mong babayaran ’yong equity, pero dito sa Cama Heights, ipagsasabay na ang pag-ibig at equity kapag na-approve na. So monthly iyon na babayaran mo. Pwede kang mamili ng term. May five years, ten, fifteen and thirty years. Well, ang maganda nga rin dito. Hindi na si Elle ang mag-aasikaso ng mga papeles niya para pumunta sa Pagibig. Dahil ang developer na ang mismong maglalakad nito.”Napangiti naman nang pagkatamis-tamis si Lei tsaka ako tiningnan. “Very green

They say when you wake up from being dead, you'll definitely have no memory of your past life, but why do I remember every single thing I experienced in this fucking world? And in the first place, why am I still stuck here in the life of Jairiah Vallana, who was killed by the unknown while having her bath?Right. I know I saw the culprit behind my death, but why do I not remember the face?And here I am out of the woods, feeling my flesh and bones like I was fucking real and alive. Puro dugo sa katawan, pero walang kahit na anong galos o saksak sa tiyan ko.What's going on? Posible bang magkaroon ng dalawang pagkakataong mabuhay sa panahong ito? Hindi ko maintindihan. And I am not reincarnated, right? I am still me.I stood up to get away from that filthy place. I panicked when I heard the screech of a car getting away from me. Hold on. That car was familiar. It is the same car we used at our wedding.Magkasalubong ang mga kilay ko habang nakakunot ang noo at inaalala na pagmamay-ari

"H-hon?" Seven was so surprised to see me on the floor. Who wouldn't? After seeing him having sex on the phone with my best friend, who wouldn't feel betrayed?Makita siyang nakahubad habang nakikipag-videocall sa best friend kong nakahubad din. This is painful enough to destroy my well-being."Jairiah..."Narinig ko ang pagpatay ng tawag at kasabay no'n ay ang agad niyang paglapit sa akin. Akmang hahawakan niya ako nang umatras ako."N-no. D-don't you dare touch me," matigas kong sambit habang nakatitig sa kaniyang mukha. Hindi ko mapigilang mandiri lalo pa't nakahubo't hubad siya sa harap ko. Ilang araw palang kaming mag-asawa, pero nagawa niya na ito sa akin at sa best friend ko pa talaga? Para akong tinatanggalan ng buhay. Ni hindi ako makahinga nang maayos at nanginginig ang buo kong pagkatao. Hindi ko inakalang mararanasan ko ito sa buong buhay ko. Hindi ganito ang pagkakakilala ko sa taong minahal at pinili kong maging asawa."How could you do this to me?!" May luha sa mga mata

Two doves have flown into the sky. Kasabay ng masigabong palakpakan ng mga pamilya namin at kamag-anak. Kapwa sila may mga ngiti sa labi dahil sa pag-iisang dibdib namin ng asawa ko. Now, I'm finally married to Seven Alfrieroz, my long-time boyfriend. Hindi pa rin ako makapaniwala. Parang kailan lang nang ligawan niya ako at magkaaminan kami. Hanga din naman ako sa pagpipigil niya dahil kahit limang taon na kaming magnobyo't magnobya ay nirespeto niya ako na pagkatapos naming ikasal kami magsasama.Sa totoo lang, I never imagined myself being married to a man. Dahil sa hirap ng buhay, at ako ang pangunahing inaasahan ng pamilya ko, ni minsan ay hindi sumagi sa isip ko ang mag-asawa. All my life my mind is occupied para kumita ng pera pangtustos sa pag-aaral ng kapatid ko at pangbayad sa lahat ng bayarin at pagkakautang ng pamilya ko. Natuto ako at nasanay na mag-isa sa buhay na trabaho lang at bahay ang pinupuntahan. Kahit isang nobyo ay hindi ako nagkaroon maliban na lang nang makila