Share

Kabanata 23

Author: SRNTYXX
last update Last Updated: 2024-02-16 21:08:23

Sa ilalim ng mga malamlam na ilaw ng bar, naglakad ako at umaasa na makita si Blake. Ngunit sa kabila ng paghahanap ko sa paligid, parang wala naman siya sa lugar na ito.

Namalikmata lang ba ako?

Ang pait ng alak na aking iniinom ay naglalaro sa aking dila, samantalang ang pait ng pangungulila ang bumabalot sa aking puso.

Naglakad pa ako muli sa paligid, tiningnan ang bawat mukha ng mga lalaking nasa paligid, umaasa na makita ang anumang bakas ni Blake. Ngunit sa tuwing isang lalaki ang tinitigan ko, parang walang katugmang pag-asa ang bumabalot sa aking puso.

Ang ingay ng musika at tawa sa paligid ay tila nagpapalakas ng sakit na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung paano ko haharapin si Eva kapag hindi ko siya matagpuan. Ang bawat minuto na lumilipas ay tila isang pako na pumupunit sa aking puso.

Sa gitna ng gulo at pangungulila, isang malamig na boses ang biglang sumalubong sa akin. Paglingon ko, nakita ko si Blake. Malamig ang tingin na sinalubong niya sa akin. Ang hawak na baso
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Mariam
nxt plss po
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 24

    Ipinikit ko ng madiin ang mga mata, tumango ako bago mahinang sumagot. Enough for him to hear the truth from me. "Y-yes-" Ngunit agad din itong nasapawan at sabay kaming napalingon sa labas ng kwarto nang marinig ang pamilyar na pambabaeng boses. "Blakey?"Nanlaki ang mga mata ko kasabay ng malakas na pagkabog nito. That's Hailey! Memories of my dream with her and Blake's mother insulting me came rushing down. Balisa akong tumayo at umalis sa kama, wala na sa isip na wala pa rin akong saplot. Pinulot ko ang mga nagkalat na damit sa sahig at agad kumaripas ng takbo sa loob ng banyo. "Hey, what are you doing here?" dinig kong sambit ni Blake mula sa labas, marahil ay pumasok na si Hailey sa kwarto matapos kong ilock ang pinto ng banyo. Huminga ako ng malalim at mabilis na nagsuot ng damit. Nakakapasok si Hailey sa bahay niya... at sa kwarto niya? Parang tinusok ng karayom ang puso ko. I didn't know they were that close to step into one's property. Ngunit siguro ay matagal na ta

    Last Updated : 2024-02-26
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 25

    Malamyang tumayo si Blake mula sa pagkakaupo at matalim agad ang tingin na idinako sa akin.Hinawakan ko ang kamay ni Eva ng mahigpit at inilapit pa lalo sa akin. Sinubukan ko siyang itago sa aking likuran ngunit makulit ito at sinisilip ang lalaking nakatayo sa aming harapan. "Finally," bungad ni Luca, tumayo siya at nakapamewang na nakatingin sa amin. "This guy right here is waiting for you like hours, what took you so long? I'm fucking hungry!" he roll his eyes after looking at his wrist watch, agad naman siyang sinuway ni tita na tumahimik, aangal pa sa ito ngunit nilapitan na siya ni tita at kinurot sa tagiliran kaya sa huli ay nanahimik na lang. "A-anong ginagawa mo rito?" tanong ko kay Blake, hindi pinapansin ang nagrereklamong si Luca dahil sa pagkurot sa kaniya ni tita. Nanliit ang mga mata niya bago nagsalita. "Is she my daughter?" malamig niyang tanong, hindi pinapansin ang tanong ko. Lumunok ako at sinulyapan sina tita na sa tabi namin. Tumango ito sa akin at hinila

    Last Updated : 2024-03-06
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 26

    "Mama? What you doing?" tanong ni Eva nang nadatnan ako sa kwarto na nag aayos ng gamit namin sa maleta.Magulo pa rin ang isip ko sa kung ano ang dapat gawin. Hindi naman labag ang loob ko sa gustong mangyari ni Blake, in fact, I should be happy because finally we can be a happy family.Pero ang katotohanan na hindi ko man lang nakikilala ang kaniyang mga magulang at hindi rin nila alam na may anak kami ay sobrang nakakapag pagabag sa akin."I'm packing, baby." sambit ko at inangat ang tingin sa anak. Sumampa siya sa ibabaw ng kama at kinumutan ang sarili."Why? Are we leaving? What time will papa go home?" napangisi ako sa sunod-sunod na tanong ni Eva. Halata ang pagka antok sa kaniyang boses.Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa sahig at nilapitan siya. Hinayaan ko muna ang mga nagkalat na gamit sa sahig. Sumampa ako sa ibabaw ng kama at tinabihan siya roon."I don't know, baby. Maybe he'll come here later," mahina kong sambit habang hinahaplos ang kaniyang mahaba at malambot na buhok.

    Last Updated : 2024-03-13
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 27

    Hinang hina ako at tila nanlalambot ang mga tuhod pagkatapos ng nangyari sa amin ni Blake. Binuhat niya ako mula sa pagkakaupo sa sink at ibinaba sa malamig na sahig ng bath tub pagkatapos ay binuksan ito hanggang sa umagos ang tubig sa buo kong katawan. Inayos niya ako roon at umupo rin siya sa aking likuran, ngayon ay na sa gitna na ako ng kaniyang mga hita at ang ulo ko ay nakasandal sa kaniyang mainit at matigas na dibdib."I'm sorry, I just missed you so much." malambing niyang sabi malapit sa tainga ko.Ngumiti ako at hindi sumagot. Dinama ko ang mabango niyang amoy na nanunuot sa aking ilong habang hinahayaan ang sarili na malubog sa malamig na tubig sa bath tub.Hindi ko maalala kung kailan ang huling araw na naging masaya at magaan ang puso ko ng ganito. Hindi naman nawawala ang pangamba sa akin ngunit nais ko rin naman pagbigyan ang sarili na makaramdam ng saya tulad ng pinapadama ni Blake. I'm just hoping that someday everything will be okay and we can finally do things lik

    Last Updated : 2024-03-22
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 28

    Nanatili si Blake sa pagiging tahimik at masungit ang awra. Hindi na rin ako kumibo at itinuon na lamang ang atensyon kay Eva na halatang nawiwili sa mga tanawin na nakikita.May kalayuan na sa syudad ang tinatahak naming daan, ngunit nais ko mang mag tanong kay Blake ay iniisip ko na baka hindi niya lang rin ako kikibuin kaya hindi ko na ginawa.Wala na ang naglalakihang mga gusali sa lugar na aming tinatahak. Tanging mga puno at malalaking bahay o tindahan na lamang ang nakikita ko.Manila pa ba ito?Hindi ko alam kung ilang oras na kaming bumabyahe. Tanging manila lang kasi ang napuntahan ko maliban sa aming probinsya dito sa Pilipinas kaya hindi pa rin ako maalam sa mga lugar dito.Pumasok ang sasakyan ni Blake sa isang maganda at malawak na village. Puro naglalakihan at nag-gagandahang mga bahay ang narito. Hindi ko maiwasang mamangha, may mga moderno at old style ang mga disenyo ng mga bahay. Clearly, these houses costs a fortune! Kasalukuyan pa rin akong namamangha sa natatan

    Last Updated : 2024-04-01
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 29

    "What happened?" kunot noong tanong ni Blake nang ibaba ko ang tawag at agad na nag bihis."Naaksidente daw si papa, kailangan ko siyang puntahan. Ikaw na muna ang bahala kay Eva." sambit ko habang abala sa pag aayos ng mga gamit na kailangan kong dalhin."No, we'll come with you.""Pero malayo iyon-""Exactly. Mas mabilis kung sasakyan ko ang gagamitin natin. Pack your things, ako na ang bahala sa anak natin." putol sa akin ni Blake. Agad niya akong tinalikuran para gisingin si Eva, hindi na ako nakipag talo pa dahil mas inaalala ko ang tawag ni tita Vicky tungkol kay papa.Nagbihis ako at nag ayos ng gamit samantalang si Blake na ang nag asikaso kay Eva. Sa baba ako nag hintay matapos ko aayos lahat ng gamit naming tatlo. Hindi na rin kami nagtagal nang bumaba sila, lumabas na kami ng bahay at agad na bumyahe patungo sa Nueva Ecija.Patuloy ang tanong ni Eva sa akin kung saan kami patungo at kung ano ang gagawin namin doon ngunit wala talaga ako sa sarili para sagutin ang mga tanong

    Last Updated : 2024-04-11
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 30

    "What the fuck are you doing here Hailey?" malamig at may diing sambit ni Blake kay Hailey pagkapasok niya sa kusina. Naglakad ito patungo sa akin at agad ipinalupot ang braso sa aking baywang at tsaka ako mas hinapit palapit sa kaniyang malaki at makisig na katawan. "What are you doing here?" ulit niya nang hindi nakasagot si Hailey, nanatili lang ito sa kaniyang kinatatayuan, may bakas ng takot at galit sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa amin at nagmamasid sa bawat kilos ni Blake. "T-tita asked me to come here to check on you," nauutal na sambit niya. Binalingan niya ang dalang maliit na bag at tsaka may hinalughog rito, pagkatapos ay nilabas niya ang kapirasong papel at iniharap sa kay Blake, address sa kung saang lugar ang nakasulat roon. "She gave me the address." sambit niya. Ramdam ko ang pagpipigil ni Blake nang dumiin ang kaniyang pagkakahawak sa akin at ang ilang beses na pagtiim ng kaniyang bagang.Inagaw niya anng papel mula kay Hailey at agad na nilamukos ito a

    Last Updated : 2024-04-17
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 31

    "I'm sorry..." garalgal ang boses ni Blake sa kabilang linya.Hindi ako nakasagot. Tila binuhusan ako ng malamig na tubig at nanginginig ang aking mga kamay.Nang natauhan ay agad akong nagpaalam kina papa at kumaripas ng takbo palabas ng hospital.Malakas ang kabog ng puso ko habang nakasakay sa tricycle patungong terminal, bawat segundo na lumilipas ay hinihiling ko na sana ay bumilis ang takbo ng sasakyan upang makarating agad ng manila.Ngunit talaga ngang mapaglaro ang tadhana, dahil nang makasakay ako ng bus at nasa kalagitnaan na ng byahe ay biglang nahinto ang bus dahil sa sobrang haba ng traffic.Nangingilid na ang luha sa aking mga mata habang nanginginig ang buo kong katawan. Wala akong ibang maisip kundi si Eva, kung nasaan na siya.Sinubukan kong tawagan muli si Blake ngunit sa kasamaang palad ay hindi ito sumasagot hanggang sa namatay na lamang ang aking cellphone. Nasapo ko na lamang ang noo dahil sa nangyayari. Hindi ko na alam ang gagawin ko.Nagsisisi ako na sana ay

    Last Updated : 2024-04-26

Latest chapter

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53

    "Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52

    "Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51

    "I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50

    Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49

    Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

DMCA.com Protection Status