CHAPTER 47

"Jas...gumising ka na, anak." It was the sob of my mom.

"Jasmine. Hindi na kita tatarayan kaya gumising ka na diyan. Babawi pa ako sa iyo."

Naramdaman ko ang paghawak ni Stacy sa aking kamay.

"Pakiusap..."

Pakiramdam ko ay may bumabara sa aking dibdib. Bakit ba sila nag-iiyakan?

Nasaan na ba ako?

I try to focus to hear the whole place.

Mga tunog ng aparatos. Mga nagmamadaling yabag mula sa mga tao ang siyang sumalubong sa aking pandinig.

Nasa hospital ba ako? Pero paano?

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Agad na tumambad sa akin ang puting kisame. Ang halimuyak ng bagong pitas na bulaklak na siyang lumilibot sa buong espasyo.

Kumurap ulit ako. Sa sandaling naging maayos na ang aking paningin ay napatingin ako sa vase, kung saan nandoon ang bulaklak na siyang pumupuno sa buong kong pang-amoy.

"Ma! Si Jasmine gising na!"

Napalingon ako kay Stacy habang tinutuyo ang kaniyang luha. Ganoon din ang ginawa ng aking mama at papa na siyang naghihintay sa aking paggising.

Bumango