Napadaing ako nang tumama ang sandata ni Achilles sa akin. Napabuga ako ng dugo. Ang labis na masakit doon ay kitang-kita ko kung paano disgusto ni Achilles na kalabanin ako. He indeed help me destroy the kryptonite, pero kalaunan ay inatake niya rin naman ako at ang iba pang nakawala sa underworld."Achilles...What the f*ck do you think you're doing!?""I'm sorry my queen. Kailangan kong sumunod sa utos."Utos? "I am your, Master!""Not anymore." His face fell down. Sinubukan kong tumayo. Naririnig ko ang sigaw ng mga kasama ko. Marami ang nawala sa aking guardian kanina, hindi ko rin alam kung paano na kontrol ni Aris ang mga guardian ko."Paano nangyaring naagaw ka niya?" Inilagan ko ng bawat atake niya. Pansin ko rin na hindi ganoon kalakas ang kaniyang pinapakawalan. "I am forbidden to tell you that, my queen." Paumanhin niya bago tinamaan ako sa sikmura. Tumilapon ako bago napabuga ng dugo. Kinuha ng mga guardian ko ang pagkakataon na iyon upang atakehin ako. Pumalibot sa a
After what I witnessed all the wicked watching us turn into ashes. Nakapasok na rin sila Sebastian, kasama ang iba pa. "You shouldn't be here." I told them. Tinakpan ko ng puting tela ang magkapatid. Bakas ang kanilang takot nang abutan nila si Apollo at ang aking ama na nakahiga at wala ng buhay sa sahig. "We told you, we're on your side. Even it cost our life," Sebastian said. Hindi ako umimik at humarap sa mahiwaganh salamin. I walk into the mirror and horror welcome me. My throne is now empty. Naging tila bundok ang mga ulo ng mga witches at mga halimaw sa harap ng aking trono.We walk into the isle of dead creatures. I can't even recognize my kingdom anymore. "Aris did this?" Tanong ni Vincent. Naramdaman kong humigpit ang pagkakahawak ni Sebastian sa kaniyang sandata. "No. Aris isn't dumb to do all of this.""Kung ganoon, sino?" Tanong ng kambal. "Yvan," I told them.Biglang tumunog ang kampana mula sa aking kaharian. Unti-unti ay naramdaman ko rin ang aking panghihina s
"Jas...gumising ka na, anak." It was the sob of my mom."Jasmine. Hindi na kita tatarayan kaya gumising ka na diyan. Babawi pa ako sa iyo."Naramdaman ko ang paghawak ni Stacy sa aking kamay. "Pakiusap..."Pakiramdam ko ay may bumabara sa aking dibdib. Bakit ba sila nag-iiyakan? Nasaan na ba ako?I try to focus to hear the whole place.Mga tunog ng aparatos. Mga nagmamadaling yabag mula sa mga tao ang siyang sumalubong sa aking pandinig. Nasa hospital ba ako? Pero paano?Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Agad na tumambad sa akin ang puting kisame. Ang halimuyak ng bagong pitas na bulaklak na siyang lumilibot sa buong espasyo.Kumurap ulit ako. Sa sandaling naging maayos na ang aking paningin ay napatingin ako sa vase, kung saan nandoon ang bulaklak na siyang pumupuno sa buong kong pang-amoy. "Ma! Si Jasmine gising na!"Napalingon ako kay Stacy habang tinutuyo ang kaniyang luha. Ganoon din ang ginawa ng aking mama at papa na siyang naghihintay sa aking paggising.Bumango
Mabilis na hinanap ng mga mata ko ang doctor na nagbigay sa akin nitong payong. Alam kong bawal akong tumakbo sa hallway pero wala na akong pakialam pa. Ang mahalaga ngayon ay makita ko si Miss Joanna. Alam kong hindi kapani-paniwala na mapunta ako sa isang lugar kung saan ko nakilala si Miss Joanna. Pero it feel so real. Para bang sinadya niyang ipaalala sa akin ang nawawalang alaala sa akin.Habang tumakbo ay narinig ko si Stacy na tinatawag ang aking pangalan. Napalingon ako sa kaniya at nasa likod niya na rin ang iba pang mga nurse na pinapatigil akong tumakbo, kaya naman hindi ko napansin ang lalaking naglalakad at nabangga ito. Mabilis na pinulupot ng lalaki ang kaniyang kamay sa aking braso. He save my life for meeting the floor. Hinihingal na napatitig ako sa lalaking may hawak sa aking braso. Hindi ko maintindihan ang aking sarili. The way he hold me tight is so familiar. Para bang I am forbidden to be connected with him but It feel so right. Bigla na lamang kumalabog ang
Lahat kami ay sinundan ang kaniyang paglabas sa store. Walang umimik, na para bang walang gustong sayangin ang ganitong pagkakataon na makakita ng sobrang perpektong mukha.He remembered me?"N-nice to meet you too..." Bulong ko sa hangin. Inabot ko na ang aking bayad nang magsalita ang casher. "Ma'am mukhang gusto ata kayo ni Mr. Ferrer, ah!"Mabilis na nilipat ko ang aking tingin sa kaniya. Kilala niya ang taong iyon?"You know that guy?""Aba, syempre naman ma'am, anak lang naman siya ng CEO sa syudad na ito. Nakakagulat nga at nagsadya siya rito para bumili ng ice cream! Tapos kinausap ka pa po niya."Napaangat ako ng kilay. Napakarami atang alam ang bata na 'to...o ako lang iyong walang alam sa kaniya?Ganoon ba talaga siya kayaman at kasikat?Binalot na niya ng husto ang aking pinamiling grocery sa eco bag. Wala pa rin itong tigil sa pagsasalita."Alam niyo ma'am simula na noong pinakilala ng media ang kaniyang mukha at pangalan. Walang ni isa sa syudad na ito ang hindi natakot
Bumabaha sa daan dahil sa malakas na pagbuhos ng ulan, sinabayan pa ito ng pagkulog at pagkidlat sa kalangitan. Hindi lang iyon dahil napaka kapal din ng traffic sa daan. Napatingin ako sa aking lumang cell phone. Kunti na lang at malapit ng pumasada ang alas syete na aking itinakda. Hindi ako aabot!Malayo-layo pa ang 6th Avenue. Hindi ako aabot!Tinatawag ng taxi driver ang aking pangalan nang binuksan ko ang pinto at lumabas doon. Sinalubong agad ako ng hanggang taga-tuhod na baha. Buong lakas ko na sinuong ang bumabahang kalsada at mabigat na trapiko. Hanggang sa makatawid ako sa kabilang bahagi ng kalsada. Sinubukan kong pumara ng masasakyan pero walang huminto. Napilitan tuloy akong maglakad. Yakap-yakap ko ang aking sarili. Ramdam na ramdam ko ang panginginig ng buo kong katawan dahil sa lamig na nanunuot sa aking kalamnan. Lakad at takbo ang aking ginawa. Hinihingal at pakiramdam ko'y ano mang oras ay mawawalan ako ng malay. Gusto nang sumuko ng aking mga tuhod, maging ang
Napatigil ako sa pagmo-mop nang mahinang tapikin ni Sally ang balikat ko. "Over time again?"Her dark eyes meet mine. Sally Taylor, she's one of my friends after I moved to this city alone. She was the one who helps me to get different part-time jobs and to survive in this town. Siya rin ang nagpapasok sa akin dito sa maliit na bar.I purse my lips. Isinabit ko ang takas na hibla sa likod ng tainga ko bago ngumiti. "Patapos na ko rito.""Napaka-workaholic mo talaga. Nga pala--" She paused, pulling out something in her coat. May pinakita siya sa akin. A small silver card."Here. Someone told me na naghahanap sila ng mga agent for their corporation. Malay mo," she said.Agad ko iyong tinanggap. "Salamat, pupuntuhan ko 'to bukas." I smiled.Nagpaalam na si Sally kaya nagpatuloy na ako sa paglilinis.Kanina pa natapos ang duty ko pero dahil kulang sa tao ang bar na ito ay hindi ko na pinalagpas pa. Sayang din kasi, pera na rin iyon.Napatingin ako sa kabuohan ng bar. Makintab na ang sahig
Nakasakay ako ngayon sa lumang train na maghahatid sa akin sa Ashvel town. Hindi ko rin alam kung bakit may lumang station ng train sa syudad na ito. Maunlad naman ang syudad, kaya nakakatuwang makakita ng lumang train. I have search about the town pero wala akong ibang nakita bukod sa malaki at lumang mansion na sa tingin ko ay nasa dekada na ang tanda. Wala ring ibang lumabas tungkol sa pamumuhay at mga mamamayan ng Ashvel. Dinukot ko ang cell phone ko sa bulsa para tawagan si mama.After the second ring, she picked. I take a deep breath."Ma," I enthusiastically called. "Salamat, anak! Binigay na nila si Stacy. Maraming salamat," bungad niya, at walang humpay na nagpapasalamat sa akin. Napangiti ako. Tinuyo ko ang luha sa aking mata. Sa wakas ay nawala na ang tinik sa lalamunan ko. Balik na sa dati ang lahat. "Salamat naman at tumupad sila," bulong ko. "Kumusta na pala si Stacy, ma?" pag-iiba ko. Kahit naman na hindi kami close ng kapatid ko na iyon ay may pakialam pa rin ako