CHAPTER 3

WARNING ! THIS CHAPTER IS NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD BELOW! READ AT YOUR OWN RISK!

CHAPTER 2

Masyadong mabilis ang pangyayari sa pagkumurap ko. Para akong hinagip nang malakas na hangin mula sa kusina. Napadaing ako ng tumama ang likod ko sa matigas at malamig na pader sa likod ko.

Iminulat ko ang mga mata ko, halos wala akong makita. Sinibukan kong tumayo mula sa pagkakasampa sa sahig. Sapo ko ang ulo ko nang maglakad ako. Nangangapang kinapa ko ang malamig na pader hanggang sa may nahawakan akong doorknob. Sinibukan kong pihitin iyon pero walang silbi dahil naka lock iyon mula sa labas. Nanginginig na tinanggal ko ang hairpin mula sa magulo kong buhok. Huminga ako bago lumuhod para ipasok ang hairpin ko at makalabas sa kung saan man ako ngayon. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa lugar na ito.

I heard a click from the door, but before I could open, a cold, sharp nail circled in my neck. Namilog ang mga mata at mabilis na pumalo sa dibdib ko ang kaba.

Without saying anything, a warm tongue touches my neck. Walang lumabas sa bibig ko at tila ba ay may naka-glue rito. My breath quickened at the same time, my sweat form in my forehead flowing down my neck.

"Tu es si doux, mon trésor," he whispered beneath his breath. (You are so sweet, my treasure,)

"Please, l-let me go," nanginginig kong sabi sa kaniya.

Naramdaman ko namang lumuwag ang pagkakadiin ng kamay niya sa leeg ko, kaya naman kinuha ko ang pagkakataon na iyon para tumakbo. Mangiyak-ngiyak akong tumakbo sa hallway pero noong lumiko ako sa kanto ay isang kamay ang humablot sa buhok ko nang malakas dahilan para mapadaing ako. Kasabay no'n ay ang pagpatay ng mga ilaw sa hallway.

"Tu ne peux pas m'escapper. Ma douce precieuse," aniya na ibang lenguwahe. Dumagundong ang pagtawa niya sa buong hallway bago ako hinatak pabalik sa silid. (You can't escape me. My sweet precious)

"Bitawan mo ako!" I shriek, but he just let out a hair-raising laugh.

He immediately threw me in a soft bed and towered over me. Hindi ko man makita ang mukha niya ay alam kong isang demonyo ang taong nasa ibabaw ko.

"Pakiusap pakawalan mo na ako. Hindi na ako babali sa panuntunan," pagmamakaawa ko sa kaniya.

"Stay still, " aniya sa paos na boses.

Naitikom ko ang bibig ko sa sinabi niya na 'yon. Mula kanina ay ngayon lang ito nagsalita sa lengguwaheng naiintindihan ko.

"You must dwell your circumstances," he said while ripping my shirt.

Napaluha ako dahil do'n. Walang lumabas na salita sa bigbig ko kundi mahihinang hikbi.

He slowly dropped a small kiss on my neck. Until he started kissing and licking my neck roughly. Tila may kuryenteng dala ang bawat pagdila niya sa balat ko. Gusto kong sumigaw, gusto ko siyang itulak at patigilin. Pero tila pinapangunahan ako ng takot.

Sa bawat pagparada ng kaniyang labi sa balat ko ay nagdudulot ng kakaibang sensasyon. Hindi ko mapigilang hindi mapadaing dulot ng kung ano mang kiliti. Kinakastigo ko ang isip ko pero tila may kung ano mang mahika ang nagpapatigil sa 'kin. Mabilis niya akong nilagay sa kandungan niya habang hindi piniputol ang paghalik niya sa leeg ko.

Napaiwas ako ng tingin ng magtama ang mata namin sa salamin. His eyes glow more like the first time I saw earlier. I saw so much lust in his eyes: Wanted, and more. Umiwas ako ng tingin sa kaniya.

Bahagya niyang nilayo ang malalambot niyang labi sa balat ko. Mas lalo pang kumalabog ang puso ko at nagsitayuan ang mga balahibo sa sunod niyang ginawa.

A gasp escape from my lips when he touches my breast and pressing it, roughly. Halos mapugto ang hininga ko sa kakaibang sensasyon na binibigay niya sa katawan ko at sa isip ko. He was like a venom slowly corrupted my innocence.

Napasigaw ako. Finally! "HELP!"

Pakiusap, tulongan niyo ako.

Tumawa lamang siya bago mariin na tinakpan ang aking bibig. He kisses me again. Mabilis niyang ipinasok ang dila niya at hinanap ang dila ko at pinaglaruan iyon.

Nandidiri ako sa halimaw na ito. Pero...ang mga kamay niya...

"Ahh-"

Hindi ko namalayan na tinutugunan ko na ang bawat tugon ng kaniyang kamay na marahas na minasahe ang aking dibdib. Napapakagat ako sa ibabang labi ko while my eyes slowly shutting when he reached my neck.

Shit! What is this feeling building inside me? Bakit tila nagugustuhan ko ang ginagawa niya?

Nakikiliti ako na nasasakyatan sa bawat pisil niya sa mayayaman kong dibdib. He is playing with my nipples. He moves it circle full of teasing. Kinikilabutan ako na nasasarapan sa ginagawa niya.

He continues kissing and sucking my neck as if it is the most delectable food he ever tasted. He is leaving a mark on my neck. Oh God! My back arc because of what he did.

My body is stiff at halos manlambot ako ng maramdaman ang lamig nang tuluyan na niyang mawasak ang damit ko. He continues ripping my dress. I can hear the sound of it.

Tila nabalik ako sa katinuan ko. I outcry but he covers my hand with his palm. Ihinagis niya sa kung saan ang nawasak kong damit. Kahit na madilim ang kwarto na ito ay ramdam ko ang mga titig niyang nakakapaso.

A shivering down to my body as his husky voice envelope the atmosphere.

"Je ne te laisserai pas quitter cet endroit.," paos niyang sabi. (I won't let you leave this place.)

Marahas niya akong tinulak sa malapad na kama. Walang tigil sa pagpalo ang kaba sa akig dibdib. Sinubukan kong makiusap sa kaniya pero mabilis niyang winasak ang natitirang suot ko. Napahikbi ako nang marinig iyon. My tears escaped when I vision myself lying in bed, naked.

Tanaw na tanaw ko ang mga pinanggagawa niya dahil sa mga salamin na nakadikit sa dingding at sa sinag ng buwan na nanggagaling sa bintana. He is staring at my naked body with a deviled smile. He's eyes speak so much lust.

Then he started to remove his belt.

Nang matagumpay niya itong alisin ay hinampas niya nang malakas ang pisngi ng pwet ko gamit ang belt. I groan so hard at halos mapugto ang hininga ko sa lakas. Pakiramdam ko ay namanhid ang kalahati ng katawan ko. Tears continue rolling down to my cheeks. Tinakpan niya ang bibig ko gamit ang kamay niya. Inilapit niya ang bibig niya sa tinga ko.

"Shhhh... Ne pleure pas petite salope." He licks my earlobe and slaps my butt. (Don't cry, little slut)

Matapos niyang gawin iyon nang ilang ulit ay tinali niya ang belt sa aking kamay. I can't stare at him. I am tired and afraid. Fears win inside my whole system, and it's screaming for help.

I closed my eyes. Unti-unti ay nanumbalik ang alaala ko noong mga oras na pumirma ako ng kontrata sa 6969 Corporation.

No matter what happens, I will not leave Ashvel until I finish my internship, even if it kills me.

Ito pala ang kabayaran ng lahat? I'll be his forever toy. Paano na ang pamilya ko? Si mama at papa? Si Stacy?

Tuloy-tuloy pa rin ang pagbagsak ng luha ko. Ang buong akala ko ay magiging katulong lang ako, but no. I am trapped!

"Open your eyes, mon trésor," mautoridad niyang utos.

Hindi ako tumalima sa utos niya. Natatakot ako na baka may mas malalang gawin siya kapag nakatitig ako sa mga mata niya.

This is my first punishment. Nahuli niya akong nakatayo roon. My presence provokes his rules.

"Älä tottele minua!" he roars before hitting my butt with a stick. I don't know where he gets that fuc*king stick. (Don't disobey me)

Mariin akong napapikit at napasinghap nang tamaan niya ulit ang gilid ng pwet ko. Wala na akong lakas upang manglaban pa. Napakapit ako sa belt na nakatali sa kamay ko. This is torture. Physically and mentally.

I open my eyes as he started to count. Medyo malabo pa ang nakikita ko dahil sa mga luha ko na walang tigil sa paglaglag. Pinahiran niya ito pero iniwas ko ang aking mukha.

"Se siitä. Sinä vitun lutka. Pidät siitä, että sinua piiskataan, eikö niin?" he said with a lopsided smile. (That's it. You fucking slut. You like being spanked, don't you?)

He removed his shirt, followed by his pants. Madilim man ay naririnig ko ang pagwasak ng damit niya at ang pagbukas ng zipper. He towered over me and planted kisses down to my neck. Nakakulong pa rin ang mga kamay ko sa belt na gamit niya nang pinagsiklob niya ang mga daliri namin. While his lips are busy marking my neck, his deviled finger finds my wetness.

"Please! Tama na po," pagmamakaawa ko.

Naitirik ko ang mata ko ng paglaruan niya ang kl*toris ko. Napakagat ako sa ibabang labi ko para iwasang mapahagulhol. He slips his ring finger on my womanhood. Halos mapasigaw ako sa sakit. Sagad na sagad ang daliri niya. Naluluha ako sa sakit.

He was ravish while sucking my left breast while he's playing the right one. Para siyang uhaw na sanggol at s********p, dinidilaan at nilalaruan ang ut*ng ko. I curl my toes at halos mapaliyad ako sa ginawa niya sa katawan ko. I try to fight and kill this sensation building inside me, but I end up catching my breath.

Nang magsawa siya sa kaliwa kong dibdib ay lumipat ang halik niya sa kanan. Halos mabaliw sa sakit pero unti-unti iyong napapalitan ng kakaibang sarap tulad nong naranasan ko kanina.

Halos bumaon ang mga ngipin ko sa ibabang labi ko. I was holding myself.

Nakakabaliw. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. I arcing my body and sometime welcome his thrust. Baliw na ata ako.

"Uhmmmm..." I moaned.

"You're so fucking wet. Oh shit, you little slut."

I can't help it. I feel so much bliss. Tila nakalimutan ko na pinaparasuhan niya pala ako.

I can feel my orgasm. So close. One more thrust of his finger, then I'll cum.

Maybe he is right, I am a slut.

Napaliyad ako, napabaluktot ang paa ko at hindi ko mapigilan ang pagtama niya sa masarap na parte galling sa pagkababae ko. Tila may sariling utak ang katawan ko at sinasalubong nito ang bawat paggalaw ng kamay niya sa loob ko. Naibagsak ko ang katawan ko sa kama pero hindi pa rin siya tumigil sa paglabas masok ng daliri niya sa pagkababae ko kahit naisabog ko na ang unang orgasm ko.

My knees are shaking and I am catching my breath. Tumigil siya pagsuso at tiningnan ako. I was catching my breath. Pakiramdam ko ay walang silbi ang hangin nila rito at kinakapos pa rin ako ng hininga't naiinitan.

"P-please," pagmamakaawa ko ng ipwesto niya ang mukha niya sa pagitan ng hita ko. Wala na ako sa katinuan. My mind clouded with his lust.

"Please what?" He teased before licking my cl*nt. Napakapit ako ng husto sa belt ng maramdaman ang mainit niyang dila. Have mercy!

Kusang bumuka ang mga hita ko para bigyan ng entrance ang dila niya. He continues licking and sipping my clit, slow and torture. Napaungol ako ng bigla niyang ipasok ang dalawang daliri niya.

"F-f*ck!" Nakagat ko ang ibabang labi ko ng tamaan ng palad niya ang gilid ng pwet ko.

"Uhmmm...." He continues sliding and licking my womanhood. Faster and faster. Pinapatigas niya ang dila niya bago pinasok sa maliit kong butas. Didilaan at sisipsipin ang katas na lumalabas doon.

Nararamdaman ko na naman ulit ang pagbuo ng orgasm ko. Tila may sariling utak ang katawan ko at sinasalubong nito ang bawat paglabas-masok sa pagkababae ko.

Pabilis nang pabilis. Halos masira ang kama sa walang sawang pag-uga.

"Ugh... Ohhh God.... oh God..."

Nagdidiliryo na ako sa sarap.

I'm close... so...

Naimulat ko ang aking mata ng huminto ito. He's giving me a death glare. Nagulat ako sa nakita ko.

Did I see it right? Nakita ko kaseng kuminang ang mata niya. It was like gold?

"Ah, ma petite salope aime tellement ça," he said. (Ah, my little slut likes it so much.)

Pinatayo niya ako na agad ko rin namang sinunod. May inabot siya na kadena mula sa kisame. He removed the belt tied in my hand and replace it with iron chain came from the ceiling.

Napakagat labi ako ng awtomatik na tumaas ang kadena. The cold from this room embraced my nakedness.

Napakurap ako ng may hawak na itong stick na pamalo. Iyan ata yung pamalong ginamit niya kanina. Naglakad ito sa likod ko't nilagyan ng piring ang aking mga mata.

Napapakurap ako. Mas lalo pang gumulo ang ritmo ng puso ko. Napalingon ako ng biglang narinig ko ang lagitik na pamalo niya.

"Je vais te baiser jusqu'à ce que tu tombes mort." He whispered in my ears. (I will fuck you until you drop dead)

Napasingap ako ng tumama ang pamalo niya sa p'wet ko. Napasigaw ako sa sakit. Sinundan niya pa ito ng pangalawa. I can't do anything but to screams in pain. Halos mamanhid ang buo kong katawan sa ginawa niyang pagpalo.

"There, finally you know how to scream," Mr. Yvan said, huskily.

Halos mawalan ako ng malay sa pagpalo niya sa p'wet ko for the last time. He never gave me a time out, biglang naramdaman ko ang presensiya niya sa harapan ko na nagdulot sa akin ng matinding kaba.

"You're so beautiful while screaming." He whispered.

Napasinghap ako ng bigla niyang ikiniskis ang kahabaan nito sa bukana ng pagkababae ko. Kapag kuwan ay sagad na sagad itong ipinasok sa maliit kong butas.

Naramdaman ko ang masakit na pagkapunit ng pagkababae ko. Sagad na sagad ang kahabaan nito sa loob ko. Halos mawalan ako ng malay sa pagbigla niya. Alam kong naramdaman din niya iyon dahil kusa itong huminto.

"Tu es vierge?"

his voice sound confused and amazed. (You're a virgin)

Napatingala ako't napasinghap. Patuloy pa rin sa pag-agos ang mga luha ko. Masasabi kong hindi biro ang sukat ng pagkalalake niya.

He started kissing me to distract me from the pain. Mas lalo niya pangdiniin ang halik niya kasabay nang paggalaw niya sa loob ko ng dahan-dahan. Napahalinghing ako sa kakaibang hatid nito.

Hinahalughog niya ang loob ng bibig ko't s******p. Hinanap niya rin ang dila ko't ginalaw ito.

Kusa tumugon ang labi ko sa mga halik niya. Nakipag-espadahan ako sa kaniya gamit ang dila. Kinagat niya ang pag-ibabang labi ko.

The pain is still there, but pleasure is upmost.

Hinawakan niya ang magkabilang beywang ko para suportahan bago ginalaw ng dahan-dahan hanggang pabilis nang pabilis.

"Ahhh..." he moaned.

All of my life, maybe that's the sexiest I ever heard from a man.

Pabilis nang pabilis ang bawat ulos niya na gumagawa na ng ingay. I can feel my breast dancing together with his lustful moans.

"Ahhh... God.... ahhhh..."

Halos kapusin ako ng hininga. I unconsciously snake my legs around his waist to move desperately.

"Fuck." He was slapping my butt while moaning. I don't know, but that's turning me on. Tila nang-iinit ako na sa tanang buhay ko ay ngayon ko lang naranasa.

Moans enveloped the cold and scary place. Thrust after thrust. Sweat after sweat. Skin after skin until we finally reach our own heaven.

Naramdaman ko ang likidong umaagos sa binti. I was catching my breath. Halos maligo ako sa sarili kong pawis. Nakayakap lang siya akin at hindi gumagalaw.

It's kinda weird. I can't feel his heartbeat. Is he dead? I can't also feel his breath catching in some air.

Naramdaman kong gumalaw ito at nagsimulang bumayo ulit.

"Ahhh... ugh... t-thaat's itt.... ahhhh." Napakapit ako sa kadena na nakatali sa kamay ko nang maramdaman na naman ulit ang kiliti na dulot ng kahabaan niya. Halos mawalan ako ng boses sa pagsigaw.

"God... mon... trésor... you're driving me insane... ahhhhh... ahhhh..." His sexy voice added to the pleasure.

Mas lalong himigpit ang pagkakapulupot ng binti ko sa baywang niya. Naririnig ko na naman ulit ang tila musikang paglabas-masok niya sa pagkababae ko. Ang pagkakauga ng dibdib ko at ang pagpisil-pisil nito sa matambok kong pwet.

"Yess.... ahhhhhh..." I squirt as he put his finger and rub my clit.

Dinilaan niya ang nipple ko na para bang ice cream bago sinubo at s******p ulit ito.

Matapos ang mahabang pag-ulos ay naabot ko na ulit ang kasukdulan. Napahingal ako habang nakapahinga sa balikat niya. Dahan-dahang lumuwag ang kadenang nakatali sa mga kamay ko. He also removed the blindfold.

"Say my name now, mon trésor," bulong niya bago hinugot ang kahabaan nito. Lumayo siya ng bahagya at pumwesto sa may gilid ng kama. Naguguluhang napatingin ako sa kaniya.

Tanaw ko ngayon ang itsura nito dahil sa isang alitaptap na dumaan sa mukha niya. Hindi ko maiwasang mapahanga sa ganda ng mga mata nito.

He has a perfect face. No—a goddess reincarnation by Poseidon's image.

May kunting balbas ito. Mapupungay rin ang mga mata niya. He has a proud nose and thin lips.

Naputol ang pagmamasid ko sa mukha niya nang bigla na lang naging matingkad ang kulay ang mata niya. Nahigit ko ang aking hininga ng makita ang pag-iibang anyo nito. His eyes turn into flickering gold, and this time I know there is something wrong with him. Pilit itong tumayo.

Kahit na madilim ang kwarto na 'to ay nakikita ko ang pagtingkad ng pangil nitong unti-unting humahaba. Narinig ko ang pagkiskis ng daliri niya sa pader.

Halos takasan ako ng kaluluwa ko ng matanto ko na isa na itong halimaw na handa ng manuklaw. Naglakad ito papalapit sa akin habang bitbit ang nakakakilabot na ngiti. Sakto at kusang natanggal ang kadena sa mga kamay ko kaya agad akong tumakbo palabas ng kwarto. Kahit na nanghihina at masakit ang nasa gitnang ng hita ko ay pinilit ko pa ring makatakbo.

I cover my mouth while my tears continuously falling. Mas lalo akong napahagulhol ng hablutin niya ang mga buhok ko at malakas na sinalampak sa sahig.

"Please tama na." I pleaded.

Pero nagpatuloy pa rin ito sa paglakad papalapit sa direksyon ko. Napaatras ako ng patungan niya ako at dinilaan ang mukha ko. The whole place had torches, kaya kita ang halimaw nitong mukha. Para itong malaking lobo na nakakita ng pagkain sa harapan niya.

Ngumiti ito nang nakakakilabot. Kitang-kita ko ang dalawang matulis na pangil nito kaya napaatras ako. Nagtatalo ang isip ko kung anong klasing halimaw itong nasa harapan ko. Sinambunutan niya ako at hinila pakaliwa. Napadaing ako sa sakit.

Nakita ko ang pagbuka ng bibig niya at pagpwesto ng dalawa niyag pangil sa balat ng leeg ko.

Kahibla na lang at mababaon na niya ang dalawa niyang pangil sa leeg ko.

Naamoy ko na ang bingit ng kamatayan ko.

Dito na ba ako mamamatay?

"Y-Yvan..." bulong ko.

Naramdaman kong napahinto ito at malamyos na tiningnan ako.

Para itong may sinasabi sa akin pero hindi ko ito narinig ng maayos, mas nangingibabaw sa akin ang kaba at takot. Ilang segundo lang ang lumipas ay bigla itong nawalan ng malay at bumagsak sa hubad kong katawan. Napayakap ako sa sarili ko. Pinilit ko ang mga mata ko bago humagulhol ng iyak.

                                                                    --

Napabuntong hininga ako habang inaayos ang mga pinggan na nahugasan ko na. Walang tigil din sa pangangatog ang mga kamay ko sa nerbyos sa tuwing may naririnig akong kalabog at kaloslos.

Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng mangyari ang hindi ko inaasahang parusa ko sa kamay ni Mr. Yvan, pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap. Kahit ilang balde ng tubig ang ipaligo ko ay hindi pa rin mabubura ang mga marka sa katawan ko. Ang mga labi niyang nararamdan ko minuto-minuto na nakakapaghina ng buo kong katawan. Ramdam ko pa rin ang mga kamay niya saan mang bahagi ng katawan ko. Kahit na ipikit ko ang mga mata ko ay naalala ko pa rin ang maala demonyo nitong hitsura. His deadly fang almost kills me, his gold flickering eyes tell so many sins and his way of punishment. A combination of pain and lust that kills you rapidly.

Probably, he is one of Satan's disciples.

Kaya ba pinadala ako rito ng corporation para ipakain sa lalakI ng halimaw na iyon?

Kung 'yon talaga ang balak ng kompanya na iyon. P'wes hahanap ako ng paraan para makatakas sa lugar na ito at sa kamatayan ko. Ilan pa kayang babae ang kanilang pinadala sa lugar na ito para gawing pain sa lalakeng iyon? Siguro ay hindi na mabilang.

Napasinghap ako bago nilagay sa lalagyan ang huling pinggan.

Napatingin ako sa malaking salamin na nasa gilid. Tiningnan ko ang sarili ko. I look like a mess. Lost. And sleepless.

A dark circle under my eyes, pale skin, dry lips.

Sino ba naman ang makakatulog sa kalagayan ko na ito. I'm trapped in this mansion, playing hide and seek with Satan's twin. Kahibla lang ang distansiya namin. Nasa third floor siya samantalang nasa second floor ako. It's really alarming and frightining, na tila ba ay hindi kasiguraduhan ang buhay ko sa bawat minuto na pumapatak sa bahay na 'to. 

These past few days, I often sense someone is looking at me from a distance that gave me a shit in my whole system. Nakakapanindig balahibo. This mansion is freaking blood-curding.

Naisuklay ko ang daliri ko't inayos ang pagkakapusod ng buhok. Inalis ko ang apron ko at tinuyo ang basa kong kamay.

I need to escape. Iyan lang ang naiisip ko na paraan.

Napabuga ako. I know this plan is insane pero kailan pa ako kikilos? Kapag nasa bingit na ng kamatayan ang buhay ko ulit? Kapag nasa leeg ko na ang dalawang matutulis niyang pangil?

Hindi ko na ata kakayanin kung maulit muli ang pangyayari na iyon.

"Oh, hija." Napalingon ako sa tumawag sa akin. A mid 40s voluptuous lady who's wearing a floral apron, with a wide smile plaster on her face, greeted me.

Si nanay Rona. Siya ang kaisa-isang katulong ni Mr. Yvan sa mansion na ito.

I meet her yesterday. Hindi ko siya nakilala noong unang araw ko rito dahil umuwi raw ito sa kanila para dalawin ang apo niya.

"Nay Rona," I greeted her. 

Bahagya akong yumuko para magbigay galang pero hinila niya ako't niyakap. Napangiwi ako nang matamaan niya ang pasa ko sa bandang braso.

"Kumusta na mga pasa mo?"

Agad niyang tanong nang kumalas ito sa pagkakayakap. Nilislis niya ang sleeves ko at tiningnan ang pasa ko. Medyo nawawala na ang pasa. Salamat sa binigay niyang halamang gamot at mabilis itong naghilom.

"Ikaw kaseng bata ka, bakit hindi ka nag-iingat sa pagbaba ng hagdan?" She said, worriedly.

"Uhm... kase nga po excited akong magtrabaho." I lied and smile at her.

If only I could say na hindi talaga ako nalaglag sa hagdanan at kagagawan iyon ng amo namin. But would she take my reason? Lalo na sa pagkakaalam ko ay mahigit 30 years na siyang nag se-serbisyo sa pamilya na ito.

"Yan kase trabaho ka nang trabaho," pangaral niya pa.

"Aha! Alam ko na!" she snapped in excitement. Pati ako ay nagulat. Mukhang kailangan ko nang sanayin ang sarili ko sa mga pangbubulaga niya.

"Mamasyal na lang tayo sa bayan," saad nito

"P-po?" I asked, nervously.

"Mabuti pa ay sumama ka sa akin mamaya at magsisimula na ang kaarawan ng Alpha." Masaya niyang anunsyo at hinila ako sa sala.

Naikunot ko ang noo ko sa sinabi ni nanay Rona. Hindi agad nagrehestro sa utak ko ang mga sinasabi niya. Anong Alpha? Sino 'yun?

"Pe-pero nanay Rona, may trabaho pa po tayo," paalala ko rito. 

Nasanay na kasi ang buo kong katawan na sa oras ng trabaho na hindi ko hinahaluyan ng kung ano pa man, tulad na lang nang pamamasyal.

"Hay naku! Hayaan mo muna yang trabaho, hija at makakapag hintay naman 'yan. At isa pa," napahinto siya sa pagsasalit tsaka lumapit sa akin.

"Marami kang makikilalang na lalake sa sayawan!" Bumingisngis si nanay Rona na nagpatampal-noo sa akin.

Napaisip ako bigla sa sinabi niya na yun. MAKAKATAKAS NA AKO!

Napangisi ako. "Mukhang masaya nga 'yan, nanay Rona."

Napatigil kami sa pag-uusap nang makita namin si Ms. Joanna na pababa ng hagdanan kasama ang isang binatilyong blonde ang buhok.

"What's with the noise?" Nakataas ang isang kilay ni Ms. Joanna habang sinasalubong ang tingin namin.

Dumating sila kanina kasama ang iba pa niyang bisita. 

"Magandang gabi po." I greeted them with a bow.

"Bakit hindi mo sinabi na may bago na naman kayong katulong?" Dinig kong sabi ng binatilyo.

Bigla siyang lumapit sa akin kaya bahagya akong napaatras.

Naimulagat ko ang mata ko ng makita kung gaano ito ka gwapo sa malapitan. May matangos na ilong ito, medyo intsik ang mata at may magandang labi. Sa tingin ko rin ay nasa 20s na ito.

"I'm Deigo Sabastian." Pagpapakilala ng binaltilyo bago hinalikan ang likod ng palad ko.

"Stop flirting around, Deigo." 

Napatingin kami kay Ms. Joanna ng magtaas ito ng boses, nakatitig siya sa kamay namin. Binawi ko mula sa pagkakahawak niya ang kamay ko't nilagay sa likod. Napayuko ako dahil pakiramdam ko ay pinapaso ako sa mga nititig ni Ms. Joanna.

"What's your name?" tanong ni Sebastian at hindi alintala ang mga matang nakapukol sa amin ni, Ms. Joanna.

"Her name is Precious Jasmine Jewel," si nanay Rona na ang sumagot.

Bahagya akong napakunot noo sa sinabi ni nanay Rona. I hate my first name.

"Precious. How lovely," he said with a smirk.

I mentally rolled my eyes sa pagpapakyut niya sa harapan ko.

"Thank you for the compliment, Mr. Sebastian, but, please call me Jas instead," magalang kong sabi bago yumuko sa kaniya. Ngumiti ako sa kaniya.

"If you don't need anything, babalik na po ako sa trabaho," sabi ko rito sa magalang na tuno saka hinawakan ang walis tambo, pero pinigilan ako ni nanay Rona.

Mahina itong tumawa bago bumalik ang tingin kay Ms. Joanna. "I like her already." Mr. Sebastian grins.

Hindi ko alam kung natutupad pa ba nila ang palatuntunan na sinabi ni Ms Joanna na walang mag-iingay sa loob ng mansion. Sila nanay Rona lang ata ang kilala kong hindi takot sa mga pagbabanta ni Ms. Joanna.

Hindi siya pinansin ni Ms. Joanna bagkus ay tiningnan niya si nanay Rona na may seryosong emosyon.

"Joanna, yayain ko kaseng lumabas si Jas mamaya." Nanay Rona started. Nanatili akong tahimik.

"No." Tipid na tugon ni Ms. Joanna.

"Pero -" Nanay Rona trying to add her words pero napalingon kaming lahat ng magsalita ulit si Sebastian.

"Oo nga naman Joanna. I bet Van will say yes too," Sebastian cutted with a cool accent and laugh.

See? They are rule-breaker.

"And, for a pretty girl like her, I'm sure she's the one for him." Baling ni Sebastian sa akin habang may malokong ngiti. Napairap ako ng palihim.

Van? Sino naman 'yon?

Napabuga si Ms. Joanna bago sumang-ayon. "Ok, but promise me, wala kang gagawing kahibangan."

She warned me, but Nanay Rona reassured. "Ako na ang bahala sa kaniya, sagot ko siya."

Bago pa man siya makalabas ng mansion kasama si Sebastian ay ibinaling niya ang atensyon niya sa akin.

"Before I forget, you'll be attending school in the same university with Mr. Yvan," she informs me.

Napahinto ako sa paglilinis sa sinabi na iyon ni Miss. Joanna. Agad kumapit ang kaba sa dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang kakalabasan kapag pinagsama kami sa isang university. Baka ay hindi ko na mahawakan ang buhay ko kapag magkataon, kaya mas mabuting makatakas na 'ko ngayong araw na ito.

"We prepared your enrollment form and requirements. Maari ka nang makapasok bukas sa university. May susundo at hahatid sa iyo mula ala saes at susundyin ka naman sa hating gabi."

Bukas? The corporation was really planning to trap me in this place. Tuluyan nang umalis sila Miss Joanna. Tinapos na rin namin ang gawain namin sa mansion.

Pagpatak ng alas singko ay tumulak na ako sa kwarto ko para magpahinga. Mamayang alas shete pa kami pupunta sa bayan. Tumihaya ako sa malambot na kama at napatitig sa kisame.

I let my body comfy in that position for a second before I change. Unti-unti ay bumigat ang talukap ko. Pumikit na muna ako at pinakinggan ang buong paligid hanggang tuluyan na nga akong nakatulog.

Naramdaman ko ang malakas na pag-ihip ng hangin kasabay ang paghaplos ng kung sino man sa aking mukha.

I groan.

"Tu es toujours jolie même si tu dors." A deep voice said. (you are still pretty even if you sleep.)

Napabangon ako nang narinig ulit ang boses na iyon. Agad na lumukob ang kaba sa buo kong sistema at napayakap na lang ako sa sarili ko.

Agad kong nilibot ang paningin ko. But, I saw the same empty room. Winawagayway ng hangin ang puting kurtina sa balkonahe. Napansin kong nakaawang ang pinto rito na siyang pinagtataka ko. Sa pagkakaalala ko ay sinarado ko ito.

 Tumayo ako para sana isarado ang nakabukas na pinto ng mapansin ko ang kahon malapit sa mesa ko. Pinusod ko ang buhok ko at nilapitan iyon. Nalaglag ang tingin ko sa laman nito nang buksan ko. Tumambad sa akin ang magandang puting damit. Maingat ko itong hinawakan at agad na sunukat.

Saktong-sakto ang sukat. Though the dress is plain but it's really elegant. It has a lace and knee-length dress.

Tiningnan ko ang sarili ko. Tinanggal ko ang tali ko sa buhok at hinayaan itong bumagsak sa balikat ko.

I have black wavy hair that fits my dress. Napahawak ulit ako sa kurba ng damit ko.

Nakakapagtaka at sukat na sukat ang damit na 'to sa akin. Hindi kaya ay nagkataon lang?

Napatingin ako sa box na lalagyan nito. Naka address naman sa akin ang damit na 'to pero wala akong nakita kung kanino galing.

Sino naman kaya ang nag-iwan ng damit na ito rito?

Agad na pumasok sa isip ko na baka si nanay Rona ang nag-iwan at sa kaniya galing ang magandang damit na 'to.

Napalingon ako sa balkonahe ko ng biglang umihip ng malakas ang hangin. I step back, my heart skips and I can feel the uneasiness in breathing. All my system starting to drum as his gold luster eyes meet mine. Nagsimula nang mangatog ang mga tuhod ko't nagsitayuan ang balahibo ko.

Napakapit ako sa malapit na bagay nang mawalan ako ng balanse at napaupo sa sahig.

I close my eyes and hoping that I am just hallucinating or paranoid or whatever. I started to count. Ramdam ko ang bawat panginginig ng laman ko. All of the sudden, Yvan's punishment started to flash. Naramdaman ko ulit ang haplos nito, ang bawat labi niyang nag-iwan ng marka at ang matulis nitong pangil.

Pakiusap tama na!

"7...8...9...10."

Pagmulat ko ng mata ay wala akong nakita sa labas ng balkonahe. Wala na doon ang nakita kong mga mata na nakatitig sa akin. Just a dark atmosphere. No silhouette. No golden flickering eyes.

I immediately closed the door. Bumalik ulit ako sa salamin para tingnan ang aking sarili.

Namumutla at halos wala na akong nababakas na dugong nagpapakulay sa buo kong balat.

Inayos ko ang sarili ko. I try to calm myself.

"Stop shitting yourself Jas," pangaral ko sa sarili ko.

Nang huminto na sa pangangatog at panglalambot ang buo kong katawan ay nakaramdam ako ng kaginhawaan. I exhaled and trying to back my sane. Maaring dulot lang ito ng puyat kaya kung ano na lang ang nakikita ko. Nilingon ko ulit ang balkonahe ko at napapikit ako nang mariin.

"Stop being paranoid, Jasmine!" Bulong ko sa sarili ko. 

Napapikit ako nang bigla na lang akong nasugatan. Nakagat ko ang labi ko nang madumihan ng dugo ko ang puting damit na suot ko.

Napalingon ako ng may kumatok sa pinto, agad na niluwa doon si nanay Rona na naka dress na hanggang talampakan ang haba. May dala itong maliit na wallet at mukhang handa na sa pamamasyal.

Napangiti ako sa kaniya at agad na binati siya. Pinuri niya pa ako sa magandang damit na suot ko. Napansin niya ata ang namumutla kong mukha pero inunahan ko na siya.

"Maraming salamat pala sa damit na binigay mo nanay Rona." I give her a sweet smile, agad namang dumaan sa mukha niya ang pagtataka.

"A-anong damit?" tanong niya.

"Ang da-damit po na suot ko." Agad namang nanlaki ang mga mata niya nang mapansin ang damit kong suot. She tapped her mouth.

"Hubarin mo 'yan, hija."

Kumunot ang noo ko sa ipinakita ni nanay Rona. Takot na takot ito habang nanginginig ang labi.

"Ba-bakit po?" Tanong ko rito nang mahubad ko na ang damit ko.

Napapikit lang si nanay Rona habang nakaluhod. Pinaglapit niya rin ang mga palad niya habang may binubulong. Nang matapos na ito ay agad ko siyang tinanong.

"A-ano po ba ang d-damit na iyon, nanay Rona?"

" S-saan mo nakuha ang damit na iyan, hija?"

"Dito lang po. Iniwan lang po dito sa mesa ko." Paliwanag ko sa kaniya.

"H-hindi mo ba alam ang damit na iyan? W-wala ka bang idea kung ano ang damit na isinuot mo?" Napailing ako.

" T-that dress is a curse! L-lahat nang babaeng magsusuot nang damit na iyan ay mamamatay."

Tila tinambol ang dibdib ko't nabingi ako sa sinabi na iyon ni nanay Rona.

"Mabuti na lang ay hindi ka nag-iwan ng dugo sa damit na iyon, hija."

Napahinto ako sa sinabi niya. Naikuyom ko ang kamay ko kung saan nasugatan ang daliri ko kanina. Hindi pa rin kaya ng isip ko na iproseso ang sinabi niya. Napansin din ata ni nanay Rona na hindi ako kumikibo kaya hinawakan niya ang kamay ko.

"Huwag kang mag-alala, hindi ako makakapayag na mangyari sa'yo iyon." Hindi ko alam pero bigla na lang may humaplos sa puso ko at nahanap ang kapayapaan nito. Nakikita ko sa kaniya ang pag-aalala ng isang ina at pagpoprotekta sa kaniya anak. Kapag kuwan ay biglang pumasok sa isip ko ang ina ko.

Napasilip ako muli sa salamin nang ayusan ako ni nanay Rona, siya na rin ang nagpili ng damit na susuotin ko. Nakatali ang buhok ko into a ponytail at nilagyan niya rin ng kunting kolorete ang mukha ko.

"Huwag kang mag-aalala, hija. Walang mangyayari sa iyo." She gives me a smile that gives me hope.