CHAPTER 17

Humarap ako sa kaniya at tinuyo ang kaniyang luha. "Happy birthday, our Alpha."

Nakagat niya ang labi niya. Gulat akong napaatras nang bigla na lamang lumitaw ang pakpak niyang gawa sa diamond. Ang buong akala ko ay aatakihin niya ako pero mabilis niyang pinulupot ang braso niya sa baywang ko. He give me a smirk that almost give me a heart attack.

"You're really amazing, woman. No one sees me crying, ikaw pa lang." He said.

Magsasalita at magpupumiglas pa sana ako nang bigla na lang kaming lumipad. Halos mawalan ako ng malay sa takot. Napapikit ako ng mata. I remember the last time we're in the air, at simula noon ay sinumpa kong hindi ulit mangyayari iyon, but here we are.

"Don't close your eyes." He whispered in my ear.

Dahan-dahan kong minulat ang mata ko. Agad na nagtama ang aming mga mata. He's flickering golden eyes fall me into deep amusement. I never get tired of watching his eyes when he's like this.

Napatingin ako sa ibaba. Tanaw na tanaw ko ang buong Ashvel City. Nakakama