Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo. Hawak ni Mr. Yvan ang kamay ko habang nakaluhod ako sa kaniyang harapan. Nasa demonyo anyo siya ngayon at kahit si Vincent ay hindi magawang awatin ito. Napatingin ako kay Vincent na ngayon ay sugatan. Nasa anyong lobo na rin ito at nanlilisik ang mga mata, habang paika-ikang naglakad. Halos madurog ang puso ko nang makitang paika-ika itong umatras. Noong una ay hindi gumanti si Vin kahit na pinag-aatake siya ni Yvan, pero noong nakita niya ang malakas na pagsampal ni Mr. Yvan sa akin ay doon lamang niya naglaban. "Tama na, Mr Yvan!" pagmamakaawa ko sa kaniya pero nakangisi lamang siya sa akin bago niya ibinaling ang tingin niya sa kaniyang kaibigan. Napadaing ako nang halos madurog na niya ang pulso ko sa mahigpit niyang pagkakahawak. Mariin niyang hinawakan ang panga ko habang nakatutok sa mga mata ko. "You really like playing around, huh?" he said dangerously. Nakita kong tumilapon si Vincent nang bigla na lang may lumabas na apoy sa ka
A loud knock wakes me up from a deep sleep. I groan and force myself to open my eyes when the lights from my window hit my senses. "Wake up, Precious, or else I will hit this door!" I heard him roar in front of my door. Napatingin ako sa tray na hindi ko ginalaw kagabi. Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko ngayon, ilang araw na rin akong walang gana sa lahat. Para akong pagod at tinatamad na bumangon sa kama. Ilang araw na rin akong walang ganang pumasok sa skwelahan o bumangon man lang sa kama ko. Maybe I was broken hearted because of what happened that night. Sino ba naman kasi ang niloloko ko? Alam ko naman noon pa na imposible na magsama kami ni Vincent kahit na marami kaming kapareho sa buhay. Lilipas din itong sakit. I believe in healing zone but I am not sure what will happen to me after I recover from pain. Gusto ko na lamang humiha hanggang malagutan ng hininga. Nagulo ko ang buhok ko sa inis sa paulit-ulit niyang pagkatok sa pinto ko. Ilang araw na rin akong bin
Walang masidlan ang kaba ko sa nangyari kanina. Gahibla na lang talaga at mahuhuli na ako ni Mr. Yvan na pumasok sa kwarto niya kung hindi ko lang naibulong sa hangin ang mahika. Pero si Vincent, ano naman kaya ang ginagawa niya roon? Nasabi ni Sebastian, walang ibang makakapasok doon maliban kay Mr. Yvan. Maging ako nga ay hirap na lusutan ang mga pasikot-sikot na daan makaabot lamang sa library na 'yon. Hindi ka basta-basta makakatuntong sa lumang library ni Mr. Yvan dahil sa mga patibong na nagkalat.I was curious what happened down there. Kung ano ang ginawa ni Mr Yvan kay Vincent. Pabalik-balik ang paglakad ko sa harap ng salamin. Pinaglaruan ko ang kamay ko. "Why don't you just calm down. Ako iyong nahihilo sa 'yo." Halos lumipad ang kaluluwa ko sa pagsulpot na 'yon ng babaeng kamukha ko. I've been hearing her voice, and saw her reflection every time I walk through the glasses where I can see my reflection. But that's not the concern here, paano kung malaman ni Mr Yvan na nawaw
Humarap ako sa kaniya at tinuyo ang kaniyang luha. "Happy birthday, our Alpha."Nakagat niya ang labi niya. Gulat akong napaatras nang bigla na lamang lumitaw ang pakpak niyang gawa sa diamond. Ang buong akala ko ay aatakihin niya ako pero mabilis niyang pinulupot ang braso niya sa baywang ko. He give me a smirk that almost give me a heart attack. "You're really amazing, woman. No one sees me crying, ikaw pa lang." He said.Magsasalita at magpupumiglas pa sana ako nang bigla na lang kaming lumipad. Halos mawalan ako ng malay sa takot. Napapikit ako ng mata. I remember the last time we're in the air, at simula noon ay sinumpa kong hindi ulit mangyayari iyon, but here we are. "Don't close your eyes." He whispered in my ear. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko. Agad na nagtama ang aming mga mata. He's flickering golden eyes fall me into deep amusement. I never get tired of watching his eyes when he's like this.Napatingin ako sa ibaba. Tanaw na tanaw ko ang buong Ashvel City. Nakakama
"Good evening, Alpha." She calmly greeted.Napansin ng council na natigilan si Mr Yvan. Gumuhit ang malaking ngiti nila. Naikuyom ko ang kamao ko. Ibinalik ko ang tingin ko babaeng kamukha ko. "Oh another Jasmine. Exciting," the voice in my head said. I have this second thought na baka siya nga iyon, but now that I heard her voice I have a relief that she's still trapped in me."Alpha, this is Kimberly, she's the new member, and the first woman in council. She nominated by the council from the former head council last year." Paliwanag noong matanda.Napasinghap ako nang sumibol ang kakaibang kutob sa dibdib ko.Hindi maalis ang tingin ko sa babaeng walang kasing tamis kung ngumiti noong tawagin ang pangalan niya bilang isa sa kabilang ng council. She is indeed look like me, ang kaibahan lang ay ang mga mata namin. She has a hazel eyes and raven hair. She have this smiles that can drool the dragon's eyes. She's more than pretty and powerful than me. Ang dami niyang katangiang pinapaki
Napahawak ako sa aking tiyan habang nakatanaw sa malayo. Hindi ko akalain na nagdadalang tao ako noong gabi na iyon. Masyadong magulo ang isip ko at hindi ko man lang napapansin na hindi ako dinatnan noong nakaraan na buwan. "You shouldn't have come out to your room, Jas." I smile bitterly of what I heard. Ilang araw na akong nandito sa mansion Mr Yvan. Kumuha rin sila ng katulong. After the what happened a couple weeks ago naging malamig ang pakikitungo sa akin ni Mr Yvan. I have no idea that I was pregnant that time, and I almost lost my baby. Noong oras na halos maubusan ako ng dugo dahil sa pagdurogo ay mabilis nilang naamoy ang mortal kong dugo na dahilan upang sumugod sila sa akin. And fortunately, Mr Yvan run after me and saved me. Pero ang kapalit naman na 'yon ay ang malamig niyang pagtrato sa akin. Halos hindi ko na rin ito nakikita sa mansion at pinagbabawalan niya rin akong lumabas sa kwarto ko. Dinadalhan lang ako ni nanay Rona ng pagkain kapag oras na nang umagahan, ta
Hindi ko inaasahan na sa pagkakataon ito ay siya pa rin pala ang sasalo sa mga luha ko. Mabilis ko siyang niyakap at umiyak. Naramdaman kong hinagod niya ang buhok ko habang pinipilit na patahanin ako. "Shhh... I'm here." Mas lalo akong umiyak. I been so emotional right now. Walang kapaguran ang mga mata ko sa pag-anak ng butil na luha. "What did Yvan do to you?" mahina at pero ramdam na ramdam ko ang pagiging kalmado niya sa puntong ito. Dahan-dahan kong pinahiran ang mga luha ko. I still can't stop myself from sobbing. I keep on drying me face when he started to sigh in disbelief. "Tsk. I never thought Yvan will be that harsh to you...Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, I shouldn't have let you in his arms." Nakita ko kung paano humigpit ang pagkuyom ng kamao ni Vincent. His jaw stubbornly sharp. "Hinayaan kita sa kaniya dahil akala ko'y itutoring ka niya kagaya ng pagtrato ko sa'yo. That bastard!" Tumingin siya sa akin at marahan na sinabit ang hibla sa likod ng aking
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko nang unti-unti ay tumatama ang mga liwanag na nang galing sa labas. I immediately block my hands in the light because it was uncomfortable to me to see. Sinubukan kong alalahanin ang nangyari kagabi. Napasambunot ako sa buhok ko nang pumasok sa akin ang nangyari kagabi. Nawalan ako nang malay matapos kong nakita ang ang mga taong inapi. Marahan akong bumangon at sinibukang iparada ang tingin ko sa paligid. Ganoon na lamang ang gulat nang makita ang tatlong kababaihang may suot na maruming damit at may bitbit na planggana, iyong isa ay may tuwalya malinis at iyong isa naman ay may dalang tray ng pagkain. Na naamoy ko mula rito ang sariwang chicken curry. Bigl tuloy akong natakam.Tila nagulat rin sila sa akin kaya mabilis silang yumuko at binati ako. "Magandang umaga, mahal na reyna!" Napaangat agad ang kilay ko sa tinawag nila sa akin. Inilibot ko ulit ang tingin ko. Ngayon ko lang din napansin na nasa loob ako ng isang royalty bed na napap