[Chapter 4]

Tulad kahapon ay tinanghali na naman ako ng gising. Hindi ulit ako pinatulog ng nangyari sa dinner. Nakakasama talaga sa sistema ko ang lalaking iyon!

Kuya Casper keeps throwing me accusing and doubtful stares. Alam kong kagabi n'ya pa ako gustong tanungin kung anong nangyari pero hindi niya ako nalapitan dahil agad nga akong nagtago. Simula naman kaninang umaga ay panay ang iwas ko sa kanya tuwing nagkakasalubong kaming dalawa. Siguro ay hindi na nakatiis si kuya Casper at s'ya na mismo ang nag punta sa kwarto ko.

He's sitting right in front of me here on my room's balcony. He looks like a crazy rich Asian wearing only his tiger print robe. His hair is tied. He's crossed legs. He gracefully sips his green tea while he throws me stares that feel like daggers. Kuya Casper is only like this when he's around me. Of all my brothers, kuya Casper knows me too well. He knows if im uneasy, if im bothered, or if im hiding something. If he smell something fishy, he would immediately find where it stinks. That applies to me so much.

"So, what's with the atmosphere last night, hm?" He finally spit it out after the staring phase.

"Nothing kuya." I answered boredly.

His left brows arc like tower, and put his tea in the table, ready to attack me with his unanswered questions. "U-huh?"

We stare at each other again for a minute. And I gave up.

"Ok. It's no big deal. We just... met... once, and that's it." I sound so defensive. I know.

"That's all, Ashrielle?" He asked again. Making me groan in annoyance.

I don't know where to start! What should I say? That I'm a trespasser, huh? Hindi talaga ako titigilan ni kuya hangga't hindi n'ya nakukuha ang gusto n'yang sagot. In the end, I told him EVERYTHING!

Isang malakas na hampas sa lamesa at nakabibinging tawa ang ginawa ni kuya Casper pagtapos kong mai-kwento sa kanya ang lahat ng nangyari.

"That's hilarious, sweety." ani niya. Hawak-hawak pa ang t'yan at namumula na rin siya dahil sa labis na pag tawa, para na nga siyang malalagutan ng hininga. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa reaksyon n'ya kung maiinis ba ako o matatawa.

"You know what. Get out." I stood and pushed him. Itinaas niya ang dalawang kamay tanda ng pagsuko pero ang mukha niya ay nagpipigil pa rin ng tawa. Paulit-ulit ang pag tulak ko sa kanya hanggang sa makalabas na siya ng kwarto.

Wala na sana akong balak na lumabas ng kwarto pag tapos ng usapan namin ni kuya Casper dahil baka ma bwiset lang ako sa kanya at lalo pang masira ang araw ko kung hindi lang ako tinawag ni daddy at sinabing samahan ko raw siya. Hindi naman sinabi ni dad kung saan kami pupunta kaya nagsuot na lang ako ng kung ano at saka lumabas.

Maputik at mabato ang daang tinatahak ng sinasakyan namin, sa magkabiglang gilid ay nagtataasang mga damo. Mukhang malayo pa ang pupuntahan namin dahil wala akong nakikitang kahit ano maliban sa mga damo.

"Dad, saan po ba talaga tayo pupunta?" I asked.

"To the Chavez, anak. We just have some business matters to talk to." ani dad ng hindi tumitingin sa akin.

"Bakit po ako ang isinama n'yo kung business matter pala ipupunta mo doon?"

Dad chuckled "I heard your curios about the Chavez. So, I'm bringing the curios cat to the hound."

I shrugged. I'm not really curios at all. But wait! Is that mean magkikita kami ng lalaking iyon?? Oh no! Huli na ang pagsisisi kong sumama pa ako dito ng tumigil ang kotse sa tapat ng higanteng gold gate. Aakalain mong bukana ng langit. Unti-unting nag bukas ito at pumasok na rin kami, nang makapasok ay bumaba kami sa sasakyan at binigay ni dad ang susi ng kotse sa lalaking sa tingin ko ay gwardia ng mansion. Kung ipagkukumpara ko ang mansyon nila tita at mansyon ng mga Chavez ay masasabi kong higit na mas engrande ang isang ito.

"Let's go?" Dad.

Bago pa man kami makalapit sa mansyon ay niluwa na nito si Mr. Raymond Sanchez. Nang makarating sa kanya ay nagkamayan ang dalawa at inanyayahan agad kaming pumasok sa loob ng mansyon nila. Dinala niya kami sa kanilang living room. Sa bilog na salaming lamesa ay nakalatag ang iba't-ibang prutas at dessert.

"Mabuti naman at dinala mo dito ang unica hija mo. T'yak na makakapaglibang s'ya dito kumpara sa lumang mansyon." ani Mr. Raymond at humalakhak.

Nanigas ako sa kinauupuan ko at unti-unting lumingon sa lalaki animo ay para akong nasa eksena ng horror movie. Isinumbong pa talaga ako ng bwiset na iyon! Mas lalo pa ngang natawa ang lalaki ng makita ang reaksyon ko. Si Dad naman ay nakisabay na rin sa pagtawa.

"Anyway, Trevor will tour you around. Is that ok?"

"Nako, ayos lang ho ako dito." Jusko, ayokong makasama iyon 'no. Ni makita nga ay halos gusto ko ng tumakbo!

"No, hija. Nang malaman ng anak ko na pupunta kayo ay nag presinta na s'yang ipasyal ka dito."

"Ah — " naputol ang sasabihin ko sana ng makarinig ako ng mabibigat na yapak papunta sa amin. Pag lingon ko sa bandang likuran ko ay nandoon nga siya.

"You don't want here? Unless you still want to wander in our old mansion, huh?" ani nito. Napansin ko agad ang suot n'yang ripped jeans, paakyat sa black shirt niya, at ng mag tama ang paningin namin ay nakangisi ito. Halos hindi na ako magkamayaw sa inis sa lalaking ito. Mukha s'yang modelo sa hitsura n'ya ngayon pero mas nangingibaw ang inis sa akin.

"Go ahead, hija. Tutal ay marami kaming pag-uusapan ng tito Raymond mo, paniguradong magtatagal kami. Kaya sumama kana muna kay Trevor." Pangungumbinsi ni dad.

'Yung totoo, sinama ba talaga ako ni dad dito para malibang o para sirain ang araw ko?!

No! I'm not coming with him!