[Chapter 2]

Ashrielle's POV

I woke up in the midst of the sunlight running through my glass window. I immediately covered my eyes with my two hands. Goodness, I forgot to turn down the curtains last night. The sun's already up high, I thought we're going to leave early? I picked up my phone to see what time is it, and it is already 8:23 in the morning.

Agad akong nag cr para maghilamos at saka bumaba sa kusina.

And there they are, my four brothers messing our kitchen, again. Iba't-ibang imported jam ang nakalabas, si kuya Elion na nag p-prito nang itlog yata, hindi ako sigurado dahil sunog na, ang isa naman na si kuya Dusk ay nag b-blender nang kung ano man iyon na nag ku-kulay green, at si kuya Casper na nag titimpla ng kung ano at gumagamit pa ito ng measuring cups and utensils, habang ang huli ay umiikot sa mga kumikilos sa kusina, tinitikaman ang mga ginawa nila. Patango-tango pa ito habang tumitikim, para bang judge na humuhusga sa cooking show. They are indeed good looking, and smart, but terrible in the kitchen. Paano na lamang ang mga mapapang-asawa ng mga kuya kong ito kapag ganyan pa rin sila? Kawawa sila kung magkataon.

"Just what exactly are you doing, mga kuya?" I spat, crossing my arms and leaning on the wall. They all stop as if they were mannequins.

They are blinking their eyes on me. That look says "can't you see what we are doing?".

"Uhm, a breakfast?" One dared to answer me. Kuya Dusk scratched his cheecks looking confused. We are actually all confused! Who wouldn't be confused?? That wasn't even a proper breakfast!

Nagawa ko namang ma-iraos ang breakfast ng magagaling kong mga kuya. Lahat ng pinag eksperimentuhan nila ay naitapon ko dahil wala talagang makakain pa sa mga iyon. Sa awa ko ay ipinagluto ko sila. Puro pritong pagkain na lang ang niluto ko dahil paniguradong matatagalan pa kami kung ire-remake ko ang experiment nila kanina. Nasapo ko na lamang ang noo ko at napailing sa mga kuya.

Pagkatapos nga ng umagahan ay isa-isa nang ibinaba ang mga gamit namin at nilagay sa Maxus van.

"You all ready?" Dad said in his very energetic tone. His hands were both in his waist, standing so proud.

"Yes dad" I and my brothers answered in a synchronized bored tone. I laughed at the back of my mind. Ito na lang talagang ang pinagkakasunduan namin. And mom just giggled for I don't know reason.

Exact 11 a.m. ay tumulak na kami pa San Lorenzo. Si Dad ang nagmamaneho, beside him is mom. Kuya Elion, Dusk, and Damian were behind them. While, me and kuya Capser at the back. Mas gusto kong katabi palagi si kuya Casper kapag ganitong nasa byahe kami dahil hindi s'ya ganon ka boring, hindi tulad ng triplets na pulos pag aaral ang inaatupag kahit na bakasyon, kuya Casper's in college too pero chill lang s'ya. Maraming bagay kaming pinagkaka sunduan ni kuya Casper, hindi lamang sa mga damit kundi pati na rin sa mga pinapanood. We love watching anime and korean dramas. Tulad na lamang ngayon, pinapanood namin ni kuya ang Playful Kiss. Para kaming mga binudburang uod tuwing may nakakakilig na eksena, naroon pa na mahahampas ko si kuya sa braso at siya naman ay kukurutin ako sa tagiliran. I love my bond with kuya Casper.

Papalubog na ang araw ng makatapos kami ng anim na sunod-sunod na episodes ng Playful Kiss ay s'ya namang anunsyo ni dad na nasa San Lorenzo na kami. Mula sa labas ay narinig namin ang pagbukas nang malaking puting gate at saka tumigil sa malaking hardin katapat ng engradeng mansyon. Nasa may dalawang palapag ito at sa tingin ko ang disensyo ay katulad ng spanish era houses, beige naman ang kulay nito, at may ilang hagdan patungo sa main door.

Hindi pa kami tuluyang nakakababa nang sasakyan ay may nauna nang kumuha ng mga gamit namin mula sa likod ng sasakyan, nakita ko din mula sa bintana ng sasakyan na nauna ng bumaba si daddy and mommy pagtapos nila ay sumunod naman ang triplets at dahil kami ang nasa dulo ay nahuli kami sa pagbaba. Pagka-ikot namin sa sasakyan ay nakita naming may kausap na sila na sa tingin ko ay sina tita Marissa at tito Benedict. Hindi ko na masyado maalala ang mukha nila dahil 7 years old lang ako noon, and it's already 10 years at ngayon na lang ulit kami bumisita. Sa pagkaka alala ko ay dalawang taon lamang ang tanda ni tita Marissa kay mommy na nakababata n'yang kapatid, pero kahit na ganon ay mukha pa rin s'yang bata parang hindi nga tumatanda ang muka. Si tito Benedict naman parang binata pa rin ang pisikal na katawan. Siguro nga ay ganito ang nagagawa ng walang anak.

Huli na ng mapagtanto kong masyado na akong nakatitig sa kanila kung hindi pa ako tinawag ni tita Marissa.

"Ashrielle, hija, ikaw na ba iyan?"

"Opo, magandang gabi po, tita at tito." Bati ko at saka lumapit para humalik sa kanila.

Malapad na ngumiti sa akin si tita habang hinihimas ang buhok ko. "Kita mo nga naman Lili, binata at dalaga na ang mga anak mo." natutuwang ani n'ya.

"Oh s'ya, tayo na sa loob at doon na lamang mag kamustahan, dumidilim na rin." anyaya ni tito Benedict at sabay-sabay kaming pumasok sa mansyon.

Ngunit bago ako tuluyang makapasok ay may narinig akong nag mamaneobra ng sasakyan. Naka helmet ito pero hindi nakababa ang visor, isang pares ng pamilyar na mata ang sumalubong sa akin. Napayuko ako dahil sa biglang pagkirot ng dibdib ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Nang ibalik ang paningin ko rito ay sakto namang pagbaba n'ya ng visor at pinaharurot ang motorsiklo palabas ng hacienda, sinundan ko ito ng tingin hanggang sa hindi ko na ito matanaw.

Isang tapik ni kuya Damian ang nagpabalik sa akin sa ulirat.

"You ok, baby?" ani kuya Damian. I just smile at him and continued following them.

Masasabi kong mula labas hanggang loob ng mansyon na ito ay sumisigaw talaga ng karangyaan, magmula sa marble floor, crystal rain drops chandelier, huge antique vases, at ang kulay gintong engradeng hagdan na nasa tapat lang ng main door, sobrang lawak nito sa loob kumikinang ang bawat sulok. Malaki naman ang mansyon namin sa syudad, iyon nga lang ay moderno ang exterior at interior designs nito.

Lumiko pakanan sina tita kaya sumunod din kami, pumasok kami sa loob ng malaking double door at doon nga ay nakalatag ang malaki at mahabang lamesa na may nakahandang iba't-ibang putahe. Mukha yatang may fiesta.

Naunang maupo si tito sa dulo at gitnang parte ng lamesa, habang si tita naman sa kaliwa niya, ako kuya Casper at si mom ang dad naman ay naupo sa kanang parte ng lamesa, si kuya Damian at Elion sa tabi nila tita Marissa.

Sa hapag nga nagpatuloy ang masayang kwentuhan. Pulos trabaho ang napag uusapan nila at dinig ko ay magkakaroon sila ng transaction dito sa San Lorenzo. Paminsan-minsan naman ay nakakasama kaming magkakapatid sa usapan at tinatanong kung kamusta ang pag aaram namin ngunit saglit lang dahil nalilihis na palagi ang usapan sa negosyo. Ayos lang naman iyon dahil halata naman sa aming apat na pagod na't ayaw ng makipag usap.

Matapos ang mahigit isang oras namin sa hapag kainan ay personal kaming iginaya ni tita at tito sa kanya-kanya naming mga silid. Halata na sa mukha ng mga kuya ko ang antok ng isa-isa silang humalik sa noo ko. Nang gabing iyon ay agad din akong dinalaw ng antok.

I was having a good dream when I suddenly woke up. I immediately grab my phone, and saw that it's just 4:03 a.m. I spat my forehead. Dahil sa biglaan lamang pag gising ay hindi na ako dinalaw ng antok, kaliwa't-kanan na ang pag-ikot ko pero wala pa rin. Doon ko lang napansin ang balcony sa kaliwang bahagi ng kwarto, lumabas ako para tignan ito. Mayroong isang puting bilog na lamesa ang naroon at apat na puting upuan, naupo na rin ako at saka mas binigyang pansin ang tanawin sa harap. Medyo madilim pa ang kalangitan pero makikita pa rin paligid, maraming puno ang nagkalat kaya masamyo ang bawat hampas ng hangin sa akin direksyon. Ngunit higit na naka agaw ng aking pansin ay ang hillock sa hindi kalayuan, sa ibabaw nito ay may nag iisang mukhang lumang bahay. Ang sarap nitong pagmasdan dahil mukha kang nakitingin sa isang realistic painting. Nanatili pa ako ng ilang minuto sa balkonahe, sinubukan kong isandal ang ulo ko sa pader sa aking likuran, tila ang tanawin, hampas ng hangin, at huni ng mga ibon ang s'yang humihele sa akin.

...........................................................................................

Mainit na dampi ng sikat ng araw ang gumising sa akin. Binalik ko ang tingin sa bundok at nakita ito ng mas malinaw. Mas gumanda ito sa aking paningin ngayon na nakikita ko s'ya ng maayos.

"Pwede ka 'yang pumunta d'yan?" Sambit ko sa sarili habang nakatingin sa puting bahay. Wala naman akong ibang gagawin bukod sa magliligpit nang mga gamit. Siguro ay subukan kong magpaalam mamaya kung pwede ako pumunta doon mamaya.

A knock on my door enveloped my ears. I know it's my brothers, so I didn't mind opening it for them. The door creaks, and I can hear footsteps coming in my direction.

"Good morning, sweet cake. How's your sleep?" si kuya Damian. He then kissed my forehead, and after him was kuya Elion. Kuya Damian sits next to me, while kuya Elion leaned in the railings.

"Good. Nagising nga lang ako ng mas maaga."

"Hm I see. Namamahay ka lang siguro." kuya Elion said as he drifted his sight in front of us.

"You have a really nice view here, huh?" ani kuya Damian.

"Yeah, it's relaxing. Actually simula alas kwatro ng magising ako ay dito na ako tumambay."

"Do you — "

Naputol ang sasabihin sana ni kuya Damian nang biglang bumukas ang pinto, iniluwa nito ang dalawa ko pang mga kapatid. Si kuya Casper na unang bumati ay may yakap-yakap pang unan at mukhang inaantok pang naglakad patungo sa direksyon ko't humalik sa noo at saka dumiretso kay kuya Damian para maupo sa tabi nito. Sumunod naman si kuya Dusk na nag sara muna ng pinto bago lumapit at humalik din sa noo ko at sinundan si kuya Elion para sumandal sa railings.

"Masama yata ang panaginip nang mga kuya ko at mga naka simangkot ngayong umaga." Puna ko ng ni isa ay walang nag-uusap ng ilang minuto. Maski si kuya Damian na may sasabihin kanina ay hindi n'ya na tinuloy pa, lahat sila ay nakatingin lamang sa senaryo sa aming harapan. Siguro ay hindi lamang ako ang nabighani ng tanawin.

Panibagong katok ang bumalot sa aking silid at lahat kami ay napalingon kung saan nanggaling ito.

"Come in.." sigaw ni kuya Damian, tama lang para marinig ng nasa labas. Umalingawngaw ang langitngit ng nagbubukas na pinto at pumasok ang babae mala porselana ang balat na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang. Kung hindi nga lang siya naka suot ng unipormeng pang katulong ay mapag kakamalan mo siyang galing sa marangyang pamilya.

"Magandang umaga po" naka ngiting bati niya. Ngunit agad ding yumuko na parang nahihiya ng magawi ang paningin niya sa katabi ko. "Pinapatawag na po kayo nila ma'am sa baba at kakain na po kayo." Mahinahon s'yang magsalita, maliit ang maganda nitong mukha. Unat na unat din ang mahaba nitong buhok.

Tumango ang mga kapatid ko at saka tumayo. Paglingon ko kay kuya Damian ay tila nakita kong nakangisi siya. Pinauna nila ako ng lakad ngunit ang babae ay hindi pa rin gumagalaw sa kanyang kinatatayuan hanggang sa makalabas na kaming magkakapatid at siya na ang nag sarado ng pinto. Habang naglalakd kami ay unti-unti kong binagalan ang lakad para mapantayan siya.

"Hi, anong pangalan mo?" tanong ko at sinilip siya ng kaunti.

Mas iniyuko ng babae ang kanyang ulo at nahihiya. "I'm Ashrielle. But, you can call me Rielle if you want" I spat in a hopeful tone. Baka hindi na s'ya mahiya kung mauuna akong magpakilala 'di ba?

"Ako po si.. "

Hindi ko gaanong narinig ang sinabi niya dahil bukod sa nakayuko pa rin siya ay mahina din ang boses nito.

"Ae... what??" I asked.

Nahihiya siyang ipinantay ang tingin sa akin. Ang mga pisngi nito ay pulang-pula. Teka kinikilig ba s'ya sa'kin? I'm not in that sort of thing huh. I have girl friends who prefere girls too. But I never did.

"Aella po." Pag uulit niya.

Right after she introduced herself my forehead bumped into somebody's back. Aella stopped walking too to asked if im ok. I looked up only to see kuya Damian wearing an annoyed face while looking to Aella. Aella's cheeks turned redder, and I think that's because of kuya. Is she shy to introduce herself because my brothers are here? Hindi naman ganoon ka gwapo ang mga kuya ko. Confirm, hindi ako ang gusto n'ya.

"Gosh kuya, what's with you. Ang sakit tuloy ng noo ko." I said, slightly punching his shoulder.

Mukhang nahimasmasan yata ang kuya ko at dali-daling tinignan ang noo ko, and said sorry.

Ng malapit na kami sa dining area ay muli kong sinulyapan si Aella. Pulang-pula pa rin ang mukha niya at hindi na mawari kung saan lilingon.

"Are you... ok?"

"Opo!"

I'm a bit shocked at her answer. Gulat na gulat siya. Nang na-realize ang ginawa n'ya ay tinakpan nito ang muka sa hiya. I chuckle. She's so cute. I want to be friends with her.

Natapos kaming kumain at hindi ko na muli nakita pa si Aella. Siguro ay nag t-trabaho na s'ya. Balak ko pa naman sanang mag pasama sa kanya sa lumang bahay.

Nasa living room kami ngayon kasama sina mommy and tita Marissa at nag ku-kwentuhan, sina dad and tito Benedict naman daw ay nasa rancho. Kanina pa ako humahanap ng tiyempong mag paalam lumabas pero mukhang tuwang-tuwa ang dalawa sa kanilang pinag uusapan at hindi ako maka-singit. Paniguradong kapag nagpaalam ako na lalabas ay pasasamahan nila ako sa mga kuya ko. Pero gusto kong lumabas mag isa! Naka ilang kurot pa ako sa aking mga daliri bago nagkaroon ng lakas ng loob magsalita.

"Excuse me po, mom?"

Mom swiftly turned her body to me. "Yes, anak?"

"Uhmm... can I go outside.. and.. have some stroll?" I asked politely.

"Okay, call any of your kuya's to be with you."

"I wanna go... alone, mom" I said, crossing my fingers, hoping she would let me.

Mom, looked at me intently. Her eyes speaks like just-do-what-I-say. I heared tita Marissa giggled softly.

"Where do want to go, hija?" Tita Marissa.

I'm too hesitant to tell her. But I should let them know so they would allow me to go. "Just around the hacienda, tita. I won't go too far." Sabi ko ng namumungay ang mata, para akong bata na nangangakong hindi na mag c-cutting.

"Dito lang naman pala sa loob ng hacienda. Don't worry too much, Lili. She's turning 18 anyway. She can take care of herself. She must enjoy" tita Marissa said, and she sipped her tea then winked at me. Mom's still facing me, so she can't see what Tita Marissa did.

A smile rose on my lips. I had a slight hope for what tita have said. Mom's face looked calm now, and I think she's convinced. Oh, I'm starting to love tita Marissa.