Novels by น้ำหมึกใสใส

หลังจากงานแต่งของเหมันต์และลมหนาววันนั้น คีรินกับแสงดาว ก็ได้สานสัมพันธ์กันต่อ โดยชายหนุ่มมักจะเดินทางไปหาหญิงสาวที่ปากช่องในทุกครั้งที่มีโอกาส หรือในบางครั้ง เขาก็จะไปรับเธอมาที่บ้านของคุณตาพินิจ และพาเธอไปพบพ่อกับแม่ของเขาที่ต่างประเทศ ในช่วงครบรอบที่คบกันได้หนึ่งปี แล้วก็ไปด้วยกันทุก ๆปี จนตอนนี้พวกเขาคบกันจะเข้าปีที่ สามแล้ว

และแล้วงานแต่งงานระหว่างเหมันต์และลมหนาวก็ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราใหญ่โต ภายในโรงแรมระดับห้าดาว ภายในเครือของบริษัทของตระกูล ศิริพันธุ์วงษ์ แขกภายในงาน พร้อมใจกันใส่ชุดสีขาวตามตรีมงานที่ทั้งคู่ได้แจ้งเอาไว้ ดอกไม้สีขาวนับพันดอก ถูกนำมาจัดเป็นซุ้มเล็กซุ้มใหญ่ ภายในงานได้อย่างลงตัว คุณยาย พร้อมกับหลานสาวคนสวยทั้งแสงเดือนและแสงดาวก็ได้รับเกียรติให้เข้ามาร่วมงานครั

หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลมหนาวก็ย้ายกลับเข้ามาอยู่ที่บ้านตระกูล ตระกูลศิริพันธุ์วงษ์ เหมือนเดิม พร้อมกับรับน้องนิวเด็กชายตัวน้อยมาอยู่ด้วย ส่วนร้านขนมที่อยู่ปากช่อง เขาก็ยกให้แสงดาวและแสงเดือนดูแลต่อ เพื่อเป็นการตอบแทน ที่ครอบครัวของพวกเธอดูแลเขามาอย่างดี ตลอดช่วงเวลาที่เขาอาศัยอยู่ที่นั่น

หลังจากที่ได้คุยกับคุณยายในวันนั้น ลมหนาวก็นำเรื่องนี้กลับมาคิด เขาจึงยอมกินอาหารที่เหมันต์ทำมาให้ และอนุญาตให้อีกฝ่ายเข้ามาช่วยงานในร้าน แต่ก็ยังคงเว้นระยะห่าง ระหว่างกันเช่นเดิม ซึ่งทำให้เหมันต์ถึงกับยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ที่ในที่สุด ลมหนาวก็เริ่มที่ยอมเปิดใจมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว

หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลและได้พักฟื้นจนหายดีแล้ว เหมันต์ก็มาหาลมหนาวที่ร้านเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ เขาทำอาหารมาให้อีกฝ่ายด้วย พร้อมกับไปช่วยเปิดร้านจัดร้าน หยิบนั่นยกนี่ทุกอย่าง โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยและปริปากบ่นเลยสักครั้ง “ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้เข้ามาในร้านได้ พี่เ

ช่วงบ่ายของวัน ที่อากาศค่อนข้างจะร้อนจัด แต่เหมันต์ก็ยังคงนั่งรออยู่ที่หน้าร้าน ตรงที่เดิมตั้งแต่ร้านยังไม่เปิด จนถึงตอนนี้ก็น่าจะหลายชั่วโมงแล้ว แต่เขาก็ไม่คิดที่จะลุกไปไหน ยังคงนั่งชะเง้อคอคอย เพื่อหวังว่าคนภายในร้านจะใจอ่อน ยอมออกมาเจอเขาบ้างสักครั้ง รถคันหรูสีดำสนิท เข้ามาจอดที่หน้าร้านขนมเล็ก ๆ

ช่วงเย็นของวันงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นภายในบ้านสวนของภาคินและทิวาก็เริ่มต้นขึ้น บรรยากาศเป็นไปอย่างกันเองน่ารักและอบอุ่น อาหารทั้งคาวหวาน ผลไม้และเครื่องดื่มมากมากมายถูกจัดเตรียมเอาไว้รองรับสำหรับทุกคน แต่ละแต่งกายกันมาในชุดสบาย ๆ เข้ามาร่วมในงาน ต่างพากันดื่มกินร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน ภาคินก็ยังคอยบริการหยิบนั่นตักนี่ให้ทิวาไม่ขาดตกบกพร่อง จนเพื่อน ๆต่างพากันเอ่ยปากแซวว่าเป็นคนคลั่งรัก และกลัเมีย แต่ภาคินก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะเขาเองก็รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคลั่งรักอย่างที่เพื่อนเขาแซวจริง ๆ หลังจากที่ปาร์ตี้ผ่านไปได้สักพักก็เริ่มจะดึกแล้ว ผู้ใหญ่ทั้งสี่ท่านจึงขอตัวเข้าไปพักผ่อนส่วนวัยรุ่นที่เหลือก็ยังคงปาร์ตี้กันต่อ และวันนี้พวกเขาทั้งหมดก็ตกลงกันว่าจะกางเต็นท์นอนข้างนอกด้วยกันทั้งหมด เพื่อเก็บเกี่ยวบรรยากาศและรับอากาศที่บริสุทธิ์ด้วยกัน บรรยากาศท้องทุ่งและต้นไม้ที่เขียวขจีพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ในยามราตรี สร้างความสงบภายในจิตใจพร้อมด้วยกลิ่นอายของความสดชื่นจากธรรมชาติ ยิ่งทำให้พวกเขาที่เหนื่อยจากงานปาร์ตี้แล้วพากันมานั่งพักที่มุม ๆหนึ่งของสวนถึงกับพากันหายใจสูดเอากลิ่นอ

ช่วงนี้อยู่ในช่วงปิดเทอมทุกคนต่างก็แยกย้ายกลับบ้านของตัวเองเพื่อกลับไปอยู่กับครอบครัวตัวเอง รวมถึงภาคินและทิวาด้วย เพราะตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ก็เดินทางกลับมาถึงบ้านของพวกเขาเองเรียบร้อยแล้ว ทั้ง2ครอบครัวกำลังช่วยกันจัดสถานที่และเตรียมอาหารและเครื่องดื่มไว้สำหรับเลี้ยงฉลองสำหรับคืนนี้ เพราะงานเลี้ยงวันนี้บรรดาเพื่อน ๆของทิวาและภาคินจะเดินทางมาร่วมในงานครั้งนี้ด้วย “อ้าว!!!น้องวาตื่นแล้วเหรอลูก เดินทางมาเหนื่อย ๆ กว่าจะมาถึงก็ดึก ทำไมไม่นอนต่ออีกสักหน่อยหล่ะลูก” แม่จูนแม่ของทิวาเอ่ยท้วงลูกชายเพียงคนเดียวของเธอขึ้นเมื่อเธอหันไปเจอทิวาที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยและเดินลงมาจากข้างบนบ้านมาหาเธอ “มันชินครับแม่ อีพี่คินปลุกวาตื่นแต่เช้าไปเรียนทุกวัน จนร่างกายเริ่มปรับตัวเป็นแบบนั้นไปแล้ว แล้วอีกอย่างวาก็อยากตื่นมาอยู่กับพ่อกับแม่ด้วยไงครับ” ทิวาบอกกับแม่ของเขา พร้อมกับเดินเข้าไปกอดด้วยท่าทีออดอ้อน “ขี้อ้อนตลอดเลยนะเราเนี่ย หิวไหมลูก แม่ทำของโปรดของน้องวาไว้ให้อยู่ในครัว ไปกินสิลูก” แม่จูนบอกกับลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของเธอด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่อ่อนโยน “คุณแม่ใจดีแล้วก็น่ารักกับวาตลอดเลย

ตอนนี้เคนตะเอาแต่เดินวนไปวนมาอยู่ภายในคอนโดของดีนคนรักของเขา เพราะเขากำลังเครียดและคิดไม่ตก เนื่องจากเรื่องที่เขากำลังแอบคบหาดูใจกันกับดีน ถูกมือดีถ่ายภาพเอาไว้ได้ จนตอนนี้กลายเป็นข้าวใหญ่โต ทำให้ดีนเองต้องถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักเป็นวงกว้าง “

หลังจากที่นทีและไรวินขับรถออกไปแล้ว ทิวาก็เอาของที่เขาถือมาไปเก็บที่ท้ายรถ ก่อนจะเดินอ้อมมาเพื่อตั้งท่าจะขึ้นรถของภาคินด้านคนขับ เพื่อสตาร์ทรถเปิดแอร์รอภาคินที่กำลังคุยธุระกับโค้ชโจ้อยู่ แต่ยังไม่ทันที่ทิวาจะได้ขึ้นไปนั่งบนรถไทม์ก็เดินตรงดิ่งมาหาทิวาพร้อมกับดึงที่ข้อมือของทิวาเอาไว้ จนทิวาเองเซถลาจนเกือบจะล้ม

ตอนนี้ภาคิน ได้ขึ้นเป็นนักศึกษาปี4 และทิวาก็ขยับมาเป็นนักศึกษาปี 2

นับตั้งแต่วันที่ภาคินได้ตัดสินใจบอกเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับทิวาให้ผู้ใหญ่ได้รับรู้และพวกท่านก็อนุญาตให้พวกเขาคบกัน ภาคินก็ย้ายตัวเองไปนอนห้องเดียวกับทิวาทุกคืน และแน่นอนว่าในบางคืนพวกเขา