Nobela ni Lot

Kelly's PovNang muli akong pagbalikan ng aking malay ay malinaw na ang aking paningin bagama't nahihilo pa rin ako. May nakita akong babaeng nag-aayos ng pagkain sa maliit na mesang nasa tabi ng hinihigaan kong kama. Sa base sa suot nito ay nahuhulaan kong maid siya sa bahay na ito. Bahagya akong umungol para makuha ang kanyang atensiyon."Mabuti naman at gising ka na, Ma'am Kelly," nakangiting kausap sa akin ng maid nang tumingin siya sa akin. "Tutulungan kitang makaupo para makakain ka ng mainit na lugaw at para makaino ka ng gamot." Lumapit ang maid sa akin at tinulungan niya akong makaupo ng maayos sa kama.Kinain ko ang lugaw at ininom ang gamot ng walang reklamo. Gusto kong manumbalik na agad ang lakas ko. Kung gusto kong makaalis sa bahay na ito ay dapat muna akong gumaling sa aking sakit. Hindi ako makakaalis kong ganitong may lagnat pa ako at nanghihina ang aking pakiramdam."Salamat. Ano nga pala ang pangalan mo?" tanong ko sa maid sa palakaibigang tono. Nais kong makuha an

Kelly's PovNang mailabas ako sa simbahan ng dalawang relatives ko ay agad na isinarado nila ang pintuan para hindi ako makapasok muli. Umiiyak na naglakad na lamang ako ng mabagal palayo sa simbahan. Kung gaano kasaya at ka-excited ang nararamdaman ko habang papunta ako sa simbahan kanina ay ganoon naman kasakit at kabigat ang nararamdaman ko sa aking dibdib ngayon. Kahit ang langit ay hindi rin naawa sa akin at dinagdagan pa ang pagiging miserable ng pakiramdam ko dahil biglang bumuhos ang malakas na ulan. Kahit na malakas ang buhos ng ulan ay hindi ako huminto sa paglalakad para sumilong. Wala akong pakialam kahit na para akong basang sisiw na naglalakad sa gilid ng kalsada at pinagtitinginan ng mga taong nagdaraan at dinaraanan ko. Iintindihin ko pa ba ang kahihiyan gayong labis-labis na sakit ang nararamdaman ko sa aking dibdib ngayon? Wala akong pakialam sa kanilang lahat. Habang naglalakad ako sa kalsada ay tila may maliit na boses ang bumulong sa akin na magpasagasa ako sa m

Kelly's Pov Biglang nanginig ang buo kong katawan habang nanlalaki ang mga mata kong nakatingin sa video nina Agnes at Rex na patuloy pa ring naghahalikan. Kuha ang video sa loob ng silid ni Rex. At kung hindi ako nagkakamali ay kahapon lamang ini-record ang video dahil katulad ng suot ni Rex kahapon ang suot nito sa video. Gustong tumulo ng aking mga luha ngunit ewan kung bakit hindi lumalabas sa aking mga mata ang mga luha ko. Para bang may bagay na humaharang sa aking mga mata para hindi lumabas ang aking mga luha. Umugong ang malakas na bulungan sa loob ng simbahan. Nakalarawan sa mukha ng mga tao ang pagkalito. At maging ang pari na dapat magkakasal sa amin ni Rex ay nalilito na rin ang hitsura. Nalilito ito kung ano ang nangyayari sa paligid. "Anong ibig sabihin nito, Amalia? Arturo?" galit na sita ng ama ni Rex na si Rigor Montilla sa mga magulang ni Agnes. Ang pinsan ko naman ay tahimik lamang at tila ini-expect na nito ang ganitong eksena. Hindi sinagot ng mga magulang n

Kelly's Pov May matamis na ngiti sa aking mga labi habang sakay ako ng aking kotse. Papunta ako sa bahay ni Rex, ang aking fiance. Bukas ay kasal na namin. After three years bilang magkasintahan ay sa wakas inalok na rin niya ako ng kasal na agad kong tinanggap. I'm twenty and he is twenty five. Pareho na kaming nasa tamang edad kaya puwede na kaming magpakasal kahit nag-aaral pa ako ng college. One week na kaming hindi nagkikita ni Rex dahil sabi ng mga kamag-anak ko ay bawal daw magkita ang mga taong malapit nang ikasal bago ang kanilang kasal. Hindi raw kasi matutuloy ang aming kasal kapag magkita kami bago ang kasal namin. Tinawanan ko lamang sila dahil hindi ako naniniwala sa kasabihang iyon. Ngunit naniniwala si Rex sa lumang kasabihang iyon kaya heto, one week na kaming hindi nagkikita. Miss na miss ko na siya ngunit pinipigilan ko ang aking sarili na puntahan siya dahil ayaw niya. Ayaw daw niyang hindi matuloy ang kasal namin. Ngunit sa araw na ito ay hindi ako nagpapigil sa