อ่านฟิน

แม้นการแต่งงานครั้งนี้จะเป็นเรื่องลวงหลอกเพราะความจำเป็นแต่เธอก็อยากให้เขารักเธอแบบที่เธอรักจะเป็นไปได้หรือไม่ว่าความดีของเธอจะเอาชนะใจของเขาได้...

เธอคิดว่าเขาเป็นเกย์ ส่วนคนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นเกย์ ก็ดันแกล้งเล่นไปตามน้ำเพื่อแกล้งเธอ

คงด้วยเพราะเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ซึ่งมันดันมาเกิดขึ้นกับคนที่เธอเคยสนิท แต่ก็ไม่เจอกันมานานหลายปี ทำให้ธารดาราเกิดความสงสัยในเรื่องความชอบของอดีตน้องชายข้างบ้าน เธอจึงตัดสินใจก้าวขากลับเข้าไปในชีวิตของเตชินท์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอขอกลับไปเจอด้วยสถานะใหม่...นั่นก็คือสถานะของการเป็นติวเตอร์

ย่าหยานักเขียนสาวที่ขับรถออกมาหาแรงบันดาลให้งานเขียนชิ้นใหม่ หลังจากที่สมองตันคิดอะไรไม่ออกมาเป็นเดือนแล้ว เธอมีรถเก๋งกลางเก่ากลางใหม่อยู่หนึ่งคันที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง ปกติเธอทำงานอยู่ที่บ้านไม่ค่อยได้ออกไปเจอผู้คนเท่าไหร่ ชีวิตเธอมีแค่งานกับงาน พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เธอยังเล็ก ย่าหยาอาศัยอยู่กับแม่จนเมื่อสองปีก่อนแม่พบรักใหม่กับหนุ่มใหญ่ชาวต่างชาติและย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศ เธออยากใช้ชีวิตที่เมืองไทยจึงไม่ได้ตามแม่ไปด้วย แท้ที่จริง เธอรู้สึกเหมือนเฝ้ารออะไรบ้างอย่าง หรือมีใครสักคนรอเธออยู่ . . . . . . . . . ปลายนิ้วที่สัมผัสใบหน้ารบกวนการหลับใหลทำให้หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อปรับสายตาอยู่ครู่หนึ่งจึงรู้ว่ามีดวงตาคมปลาบคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ ลมหายใจอุ่นร้อนที่ปะทะผิวแก้มทำให้เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน ย่าหยาตื่นตกใจพยายามขยับตัวหนีแต่แขนสองข้างถูกกดลงข้างตัว "จะดิ้นหนีไปทำไมเล่า อุตส่าห์ปีนขึ้นเตียงฉันได้แล้วนี่" "!" ดวงตากลมเบิกกว้าง เธออ้าปากจะปฏิเสธแต่กลับไม่มีเสียงออกมา ทำไมจู่ๆ เธอเปล่งเสียงไม่ได้!

“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา

"คิดจะจับเสืออย่างฉัน เหยื่อต้องเด็ดกว่านี้ป่าววะ" ธายุกร เหมบดินทร์....ยูตะ อายุ 22 ปี วิศวกรรมยานยนต์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ทายาทโชว์รูมรถหรูนำเข้า "คิดจะกินเหยื่ออย่างฉัน ก็ต้องเสือจริงๆไม่ใช่หมาป่าววะ" มิณาริน แก้วกาน...มิณ อายุ 20 ปี คณะบัญชี มหาวิทยาลัย A ปี 2

เรื่องราวความวุ่นวายและเรื่องชวนปวดหัวกำลังเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่คนสองคนกลายร่างจากคนปกติเป็นคนขี้เมา… เรื่องราวของความปวดหัวของหญิงสาวที่ปิดกั้นเรื่องความรักกลับมาถูกผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอหลายปีทำให้เธอต้องเสียใจเพราะเขาคนนั้นดันรู้และจับความรู้สึกลึกๆของเธอได้.. ความน่ารัก ความกวน และความจริงใจของเขาทำให้เธอเริ่มลังเลขึ้นมา.. เธอควรจะทำอย่างไร… เธอจะไปต่อหรือพอแค่นี้.. ถ้าเธอเลือกที่จะเปิดใจให้เขา.. เธอจะเสียใจและเจ็บปวดกับความรักอีกรึเปล่า.. สัญญาได้ไหม สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดจากคำว่ารักอีกครั้ง…. เธอไม่ต้องการแล้วเธอไม่อยากเสียใจเพราะความรักอีกแล้ว… ขอแค่เธอคนนั้นเปิดใจให้เขาสักนิด.. แค่นิเดียวเท่านั้นเขาจะเป็นคนดูแลและรักษาความรู้สึกที่เธอปิดกั้นและปกปิดมันเอาไว้ด้วยรอยยิ้มที่สดใส.. แต่ภายในกลับไม่เป็นแบบนั้น.. ขอแค่เธอลองเปิดใจให้เขาคนนี้ได้เข้าไปดูแลหัวใจและจิตใจที่บอบช้ำ.. เขาสัญญาว่าเขาจะทำทุกอย่างให้เธอคนนี้กลับมายิ้มอย่างสดใส..รอยยิ้มที่มันออกมาจากความสุขที่แท้จริงไม่ใช่รอยยิ้มทางการค้า..

“เลิกเรียกพี่ว่าวายวอดสักที…โรสรินทร์!!” เขาตะคอกใส่หน้าเธอ เพราะเขารู้สึกหงุดหงิดเต็มทนแล้วกับชื่อนี้ “ทำไมจะเรียกไม่ได้ พี่วายวอด พี่วายวอด ๆ ๆ” “ถ้ายังไม่หยุดเรียกพี่ว่าวายวอดแล้วล่ะก็…พี่จะให้เธอเรียกว่า ‘ผัว’ แทนนะ!!” เขาพูดกดเสียงต่ำ สายตาคมจ้องตาเธอไม่กะพริบ

***นิยายชุดเจ้าสาว***สาวมั่นที่เพิ่งจบจากรั้วมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ ถูกบุพการีขีดเส้นให้ต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เธอมีหรือจะยอม หากแต่"ธีร์ภาณุ" นายเล็กแห่งไร่แสงตะวันชายหนุ่มอายุสามสิบสอง ซึ่งเป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนจังหวัด ที่ดูเหมือนจะตกหลุมรักเจ้าสาวของตัวเองตั้งแต่เจอหน้ามีหรือจะยอมง่ายๆ งานนี้ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็คงต้องใช้คาถา ให้มันรู้ไปว่าเขาจะปราบเจ้าสาวแสนพยศได้หรือเปล่า ก็ในเมื่อฝ่ายสนับสนุนของชายหนุ่มคือทั้งพ่อแม่ของเขาและเธอ ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ว่าใครถือไพ่เหนือกว่า

พราะความผิดพลาด 'สุพิชญา' จึงต้องกลายเป็นคู่นอนชั่วคราวให้เขา หญิงสาวจึงต้องหาทาเอาตัวรอดแต่เธอก็ไม่อาจรอดพ้นเงื้อมมือมาเฟียหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์และหื่นสุดๆ ในค่ำคืนนั้นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขา 'รู้ความลับ' ของเธอบนเตียง ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล