อ่อนหวาน

นางคอยดูแลพ่อแม่สามีของนางเป็นอย่างดี และใช้สินเดิมของตัวเองเพื่ออุดหนุนทั้งจวนแม่ทัพ แต่สิ่งที่นางได้มากลับคือเขาประสบความสำเร็จแต่ได้แต่งงานกับแม่ทัพหญิงในฐานะภรรยาที่เท่าเทียมกันกับนาง จ้านเป่ยว่างหัวเราะเยาะ: ซ่งซีซี เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่เจ้าอยู่เย็นมีสุข ใช้ชีวิตหรูหราได้ มันเป็นเพราะข้ากับยี่ฝางสู้กับศัตรูในสนามรบด้วยชีวิต? เจ้าไม่มีวันกลายเป็นแม่ทัพหญิงที่เผด็จการและกล้าหาญเช่นยี่ฝาง เจ้ารู้แต่ทำเรื่องงานบ้านงานเรือนและสื่อสารกับฮูหยินต่างๆเพื่อแลกเปลี่ยนเล่ห์เหลี่ยมแย่งชิงอำนาจในจวนหลังให้กันและกันเท่านั้น ซ่งซีซีทนไม่ไหวและจากไป นางขึ้นม้าเพื่อเข้าสู่สนามรบ เดิมทีนางเป็นลูกหลานแห่งครอบครัวแม่ทัพอยู่แล้ว แต่นางแค่ยอมทอดทิ้งยศทั้งหมดเพื่อจ้านเป่ยว่าง แต่นี่ไม่ได้หมายความว่านางไม่สามารถกลับมาต่อสู้อีก

อินชิงเสวียนประสบอุบัติเหตุรถชน เธอได้ข้ามมิติและกลายมาเป็นพระสนมถูกปลดในวังเย็นที่ยังไม่ทันแม้จะแต่งตั้งยศศักดิ์เสียด้วยซ้ำ แถมกลายเป็นแม่คนโดยไม่ต้องเจ็บต้องคลอดเองอีกต่างหาก หลังจากที่รับสืบความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมมา อินชิงเสวียนก็ตั้งมั่นว่าจะหาเงินหนีออกจากวัง และเลี้ยงลูกให้ก่อกบฎทวงบัลลังก์ ไม่มีอาหาร ไม่ต้องกลัว ข้ามาช่องว่างอยู่ในมือ ไม่มีเงิน ไม่ต้องกลัว มีของดีขายยังไงก็กำไรงาม อินชิงเสวียนอาศัยช่องว่างจนชีวิตในพระราชวังมีกินมีเหลือมีใช้ แต่ขณะที่กำลังจะดำเนินตามแผนการของตัวเอง ก็ถูกชายบางคนรั้งเอาไว้ "ข้าได้ยินว่าเจ้าจะให้ลูกข้าก่อกบฎ?" อินชิงเสวียนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน "ทำไม? ไม่ได้หรือ?" สีหน้าชายผู้นั้นเปลี่ยนไปทันที แววตาเต็มไปด้วยความลึกซึ้ง "ขอเพียงเจ้ากับลูกยอมอยู่ที่นี่ แผ่นดินเป็นของเจ้า ข้าก็เป็นของเจ้าเช่นกัน"

คุณหนูตกอับเกิดตายในเกี้ยวระหว่างงานแต่ง ลืมตาตื่นมาอีกที ฟู่จาวหนิงซึ่งเป็นอัจฉริยะแห่งวงการแพทย์ก็ข้ามภพมาอยู่ในร่างนี้แทนแล้ว บุตรสาวของหมอเทวดาพึ่งพาอำนาจรังแกคนอื่น ทั้งฉีกชุดแต่งงาน แถมยังบังคับให้นางยกเลิกงานแต่ง คู่หมั่นตัวเองก็เอาแต่ปกป้องคนอื่น ดูถูกนาง รังเกียจนาง แถมยังขู่จะฆ่านางอีก คนในตระกูลก็มีแต่พวกอกตัญญูที่คิดจะฆ่าผู้นำตระกูลเพื่อชิงสมบัติทั้งนั้น ฟู่จาวหนิงทำได้เพียงถลกแขนเสื้อขึ้นเพื่อเตรียมพร้อมสู้เท่านั้น เธอถือคติมีแค้นก็ต้องแก้ทันที งานแต่งเฮงซวยแบบนี้จะยกเลิกก็ยกเลิกไปเลย คนอกตัญญูมาคนหนึ่งฆ่าคนหนึ่ง คนชั่วมาสองคนก็ฆ่าทั้งสองคน! ไหนยังจะต้องสู้กับจวิ้นอ๋องผู้มีฐานะสูงส่ง อำนาจคับเมืองคนนั้นอีก จวิ้นอ๋อง : ข้าผิดไปแล้ว ให้อภัยข้าเถอะ ดีกันนะ มากอดหน่อยเร็ว...

พออ่านใจได้ ท่านอ๋องก็จู่โจมชายาแพทย์ทุกวัน ฉินเหย่สุดยอดผู้เชี่ยวชาญทั้งการแพทย์และพิษวิทยาแห่งศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ทะลุมิติไปเป็นพระชายาเฉินที่ทั้งอัปลักษณ์และไม่เป็นที่โปรดปราน ความปรารถนาเดียวชั่วชีวิตของนางก็คือ หย่าขาด! ชายารองประจบสอพลอ นางคอยยื้อแย่งความโปรดปรานในทุกทาง แต่ในใจ 'ฉันสะอิดสะเอียนนายแทบตายแล้ว หย่ากับฉันไวๆ เถอะ!' อ๋องเฉินป่วย ต่อหน้านางรักษาเขา แต่ในใจ 'ฉันจะวางยาพิษให้ท่อนล่างนายหมดสภาพไปเลย!' อ๋องเฉินถูกใส่ร้าย ต่อหน้านางร้อนใจ แต่ในใจ 'ฮ่องเต้กรุณามีราชโองการตัดหัวตาบ้านี่ทีเถอะ!' ทางอ๋องเฉินที่ได้ยินความใจของนางทั้งหมดต้องเดือดดาลคลุ้มคลั่ง ทั้งผลักทั้งดันนางเข้าผ้าห่ม กัดฟันพูด “ชายาที่รัก ควรเข้านอนได้แล้ว!” ครึ่งปีต่อมา นางมองท้องป่องกลมๆ ของตน ร่ำไห้อย่างหมดคำพูดว่า “ขอสวรรค์เปิดตา ให้ตาบ้านี่หมดแรงตายทีเถอะ!”

ในวันนัดบอไห่ถงก็ต้องแต่งงานกับคนแปลกหน้าสายฟ้าแลบแล้ว เดิมเธอคิดว่าหลังแต่งงานก็คงแค่ใช้ชีวิตให้เกียรติกันและอยู่แบบธรรมดา ๆ เธอไม่คิดว่าสามีที่แต่งงานสายฟ้าแลบจะทำตัวติดหนึบเธอขนาดนี้ และสิ่งที่ทําให้ไห่ถงประหลาดใจที่สุดคือ ทุกครั้งที่เธอเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลําบาก พอเขาปรากฏตัวทุกปัญหาก็จะสามารถแก้ไขได้ เมื่อไห่ถงถาม เขาก็บอกเสมอว่าเพราะเขาโชคดี จนกระทั่งวันหนึ่ง ไห่ถงได้อ่านบทสัมภาษณ์ของมหาเศรษฐีแสนล้านแห่งเมืองกวนเฉิงที่มีชื่อเสียงในเรื่องโปรดปรานภรรยา และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามหาเศรษฐีแสนล้านคนนั้นดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ เขาโปรดปรานภรรยาจนบ้าคลั่ง และคนที่ถูกโปรดปรานก็คือเธอ

[เกิดใหม่ + โรแมนติก + ข่มเหงรังแก + บริสุทธิ์ + ชายาหมอ + ความสุข] หลังสมรสได้เจ็ดปี เสิ่นหรูโจวมานะบากบั่นช่วยเหลือเซียวเฉินเหยี่ยนตลอดเส้นทางในการขึ้นครองราชย์กลายเป็นฮ่องเต้ ทว่าในวันนั้นเขากลับรับรักแรกที่มิอาจลืมเลือนเข้าวัง เอาใจอนุสังหารภรรยา กวาดล้างตระกูลเสิ่นของนางจนสิ้น! ครั้นลืมตาขึ้นอีกครา นางได้เกิดใหม่ในคืนวันสมรส หย่าร้างอย่างเด็ดขาด ให้ชายโฉดหญิงชั่วสำนึกในบาปที่กระทำไป ชดใช้คืนให้สาสม! นางเริ่มต้นอาชีพ ต้องการเป็นสตรีร่ำรวยอันดับหนึ่งในใต้หล้า หว่านเสน่ห์ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ทรงอำนาจในราชสำนัก จนถูกเขาเกี้ยวพาราสีประคบประหงมอย่างดี! “เจ้าทำตามใจตนก็พอ ข้าจะคอยเก็บกวาดทุกอย่างให้เจ้าเอง” ..... เซียวเฉินเหยี่ยนเองก็เกิดใหม่ ชาติก่อนเขาสูญเสียเสิ่นหรูโจวไป เมื่อนางสิ้นใจตรงหน้าเขาจึงประจักษ์แจ้งถึงความสำนึกผิด อีกทั้งตระหนักได้ว่าเขานั้นหลงรักนางมานานแล้ว ชีวิตนี้เขาต้องการเอาอกเอาใจนางทั้งชีวิต ทว่านางกลับหย่าร้างกับเขาไปครองคู่ชู้ชื่นกับผู้อื่น เขาไม่เชื่อว่าคนที่รักเขาเข้ากระดูกในชาติก่อนจะไม่ต้องการเขาแล้ว เขาปรารถนารอให้นางหันกลับมา กระทั่งนางแต่งงาน กระทั่งนางคลอดบุตร กระทั่งนางชี้กระบี่มาที่เขา นั่นก็มิอาจเปลี่ยนหัวใจนางได้เลย

แผนการครั้งหนึ่งได้ทำลายความบริสุทธิ์ของเจียงเซิงลง บีบบังคับให้เธอต้องออกจากบ้าน หกปีต่อมาเธอกลับประเทศพร้อมลูกสามคนเพื่อฉีกหน้าเขา แต่ไม่คาดคิดเลยว่าลูกทั้งสามคนจะเจ้าแผนการมากกว่าเธอเสียอีก พวกเขาได้ตามหาพ่อแท้ๆมาเป็นแบล็กหลังให้กับเธอ แถมลักพาตัวพ่อแท้ๆกลับมาบ้านอีกด้วย "แม่ครับ พวกเราลักพาตัวพ่อกลับมาแล้ว!" ชายคนนั้นมองดูลูกๆของตัวเอง ต้อนเธอจนมุม เลิกคิ้วแล้วยิ้มๆ "ตั้งสามคนแล้วเหรอ งั้นเอาอีกสักคนไหมล่ะ?" เจียงเซิง "ให้ตายเถอะ!"

[หักหน้าแบบสะใจ] [แข็งแกร่งบริสุทธิ์ทั้งคู่] ล่อจี่นซูเป็นผู้อำนวยการสำนักงานการแพทย์เทียนจ้าน เธอได้ข้ามภพและกลายเป็นเด็กสาวกำพร้าราชวงศ์หยานและถูกสงสัยว่าเป็นคนฆ่าพระชายาหซู่และ ถูกตามล่าไปทั่วทั้งเมือง มันง่ายมากที่จะพิสูจน์ความบริสุทธ์จริงไหม ก็แค่ช่วยพระชายาหซู่ซึ่งยังมีชีวิตอยู่ให้รอดจากอันตราย เธอไม่รู้ว่าข้อสงสัยเกี่ยวกับการฆ่าคนนั้นได้กระจ่างแล้ว แต่เธอก็ยังถูกเจ้าชายหซู่และยัยขี้ต่อแหลการเรื่องตลอด ก็ได้ งั้นเอาเลย เธอจะอาละวาดแล้ว จะฉีดหน้าไอ่ชั่วที่ทำลายการแต่งงานของเธอ แล้วจัดการยัยตอแหลนั่น และช่วยลุงของจักรพรรดิเจ้าชายเซียวที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ลุงของจักรพรรดิ์มีอำนาจในวังมาก มีความสามารถและได้ชื่อว่าเป็นชายที่หล่อที่สุดในราชวงศ์หยาน แต่เขากลับยังโสดอยู่? พอดีเลย เธอมีความสามารถ เขาหน้าตาดี เป็นคู่ที่ฟ้าสร้างมาให้คู่กันชัด ๆ พวกที่ถืออำนาจ: มีหญิงสาวตระกูลชนชั้นสูงชื่นชมเจ้าชายเซียวไม่รู้เท่าไหร่ ทำไมถึงเลือกเด็กสาวกำพร้าที่ดื้อรั้นและโหดแบบนี้ ? สามัญชน: เจ้าจอมเซียวเป็นคนดีมาก เธอมีความสามารถด้านการต่อสู้ การแพทย์ และการด่า เจ้าชายเซียวมีภรรยาที่แข็งแกร่งแบบรนี้ ซึ่งเป็นบุญเขาที่สะสมมาเมื่อชาติก่อน ดวงตาของเจ้าชายเซียวอบอุ่น: เส้ายวนช่างโชคดีอะไรขนาดนี้ที่ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ใจดีและทุ่มเทอย่างจี่นซู จี่นซูกรอกตาเล็กน้อย: "น้ำอ่อนมีสามพัน ข้าจะเอาแค่หนึ่ง... สอง สาม สี่ ห้าช้อนเท่านั้นเพื่อดู ข้าสาบานว่าข้าแค่จะดูเฉยๆ

ในชาติก่อน ซูชิงลั่วเป็นบุตรสาวของเศรษฐีอันดับหนึ่งในจินหลิง แต่เนื่องด้วยบิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก นางจึงจำใจต้องไปพึ่งพาครอบครัวฝั่งยายของนางที่อยู่ในเมืองหลวงและถูกให้หมั้นหมายกับลู่เหยียนที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง คิดไม่ถึงว่าลู่เหยียนจะแอบซุกเมียน้อยเอาไว้ ทำให้นางต้องตายทั้งกลม ในชาตินี้ ซูชิงลั่วตัดสินใจแน่วแน่ที่จะถอนหมั้นกับลู่เหยียน แต่กลับถูกน้าหญิงของเธอบังคับให้ต้องแต่งงานกับคนเลวอีก ในขณะที่นางกำลังไม่รู้จะทำอย่างไรดี ลู่เหิงจือ อัครมหาเสนาบดีก็เสนอให้นางแต่งงานหลอกๆ กับเขา ชาวเมืองหลวงทุกคนต่างรู้ว่า ลู่เหิงจือเป็นคนเยือกเย็นและหยิ่งทะนง จิตใจโหดเหี้ยม ไม่ใกล้ชิดสตรี มีข่าวลือว่าเคยมีสาวใช้คนหนึ่งพยายามให้ท่าเขา แต่กลับถูกเขาสั่งประหารในทันที ลู่เหิงจือกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า "เราสองคนต่างก็แต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง และข้าจะปล่อยเจ้าเป็นอิสระในอีกสามถึงห้าปีข้างหน้า" ซูชิงลั่วหมดหนทาง ได้แต่กัดฟันยอมรับข้อเสนอ คิดไม่ถึงว่าหลังจากแต่งงานไปได้ไม่นาน ลู่เหิงจือกลับกอดนางไว้ในอ้อมแขน บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปอย่างชวนฝัน นางพูดเสียงหลง "ไหนบอกว่าแต่งกันหลอกๆ อย่างไร..." ลู่เหิงจือเลิกคิ้ว "ก็แค่ทำให้เรื่องหลอกกลายเป็นเรื่องจริง จะเป็นไรไป?"

หลังจากแต่งงานกันมาได้สามปี เขาก็ทอดทิ้งเธอราวกับรองเท้าที่ขาดๆคู่หนึ่ง แต่กลับไปพะเน้าพะนออยู่กับยอดดวงใจราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า เขาละเลยเธอ ปฏิบัติต่อเธออย่างรุนแรง และการแต่งงานของพวกเขาก็เป็นเหมือนดั่งกรงขัง เฉียวซุนอดทนต่อทุกอย่าง เพราะเธอรักลู่เจ๋ออย่างสุดซึ้ง! จนกระทั่งในคืนที่ฝนตกหนัก เขาทอดทิ้งเธอที่กำลังตั้งครรภ์ให้อยู่เพียงลำพัง แต่กลับบินไปต่างประเทศเพื่อคลอเคลียอยู่กับยอดดวงใจ ในขณะที่ขาของเฉียวซุนมีเลือดออก และเธอก็ต้องคลานออกไปเพื่อเรียกรถพยาบาล... ในที่สุดเธอก็เข้าใจในทุกสิ่งแล้วว่า หัวใจของใครบางคนไม่ได้อยู่กับเธอเลยตั้งแต่ต้น เฉียวซุนเขียนข้อตกลงการหย่าร้างและจากไปอย่างเงียบ ๆ ... สองปีผ่านไป เฉียวซุนก็กลับมา โดยที่มีคนวิ่งไล่ตามจีบเธอจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ไอ้สารเลวสามีเก่าของเธอกลับดันเธอแนบกับประตู แล้วกดดันเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ "คุณนายลู่ ผมยังไม่ได้เซ็นชื่อในสัญญาเลยนะ! คุณอย่าฝันไปเลยที่จะไปดีกับคนอื่น!" เฉียวซุนยิ้มเบา ๆ "คุณลู่ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างเราอีกต่อไปแล้วนะ!" ดวงตาของชายคนนั้นแดงระเรื่อ และเขาก็กล่าวคำสาบานในงานแต่งงานด้วยเสียงที่สั่นเครือว่า "ลู่เจ๋อ เฉียวซุน จะไม่มีวันทอดทิ้งกันไปตลอดชีวิต ห้ามหย่าร้าง!"