ราชวงศ์

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย

เธอทะลุมิติสู่จีนโบราณ จำต้องเป็นชายาของรัชทายาทผู้เย็นชา ถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกร ถูกทำร้ายทั้งกายและใจ เมื่อไฟแค้นแปรเปลี่ยนเป็นไฟรัก..เธอจะก้าวขึ้นเป็นฮองเฮาเคียงข้างเขาหรือเลือกที่จะจากไปตลอดกาล?

นางถูกส่งมาอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์เผ่าสวรรค์กับเผ่าปีศาจ เป็นชายาขององค์ไท่จื่อผู้เย็นชา เขาเย็นชาไร้ความรู้สึกหรือรังเกียจที่นางเป็นปีศาจกันแน่? นางรู้ว่าตนนั้นไม่เป็นที่ต้องการ ด้วยการแต่งงานปราศจากหัวใจรัก ทว่ารักนั้นสำคัญไฉน มาแล้วก็จะอยู่ให้จงได้โดยไม่หวั่นเกรง

จากนักฆ่ากลายเป็นองครักษ์และสาวใช้ส่วนตัว จากพยัคฆ์ที่นิ่งและสุขุมดุจภูผาน้ำแข็ง กลับเริ่มละลายและตามหึงสาวใช้ข้างกายจนหน้ามืด "หากเจ้าไม่คิดอะไรกับเขา ก็จงพิสูจน์ให้ข้าเห็น จูบข้าสิอวิ๋นซี!" จากคนที่เคยสุขุมและนิ่งดุจธาราน้ำแข็ง แต่เมื่ออยู่ใกล้นาง และพบกับความใจร้อนและไม่สนใจผู้ใดของนาง ทำให้หัวใจของพยัคฆ์หนุ่มเริ่มถูกละลายทีละนิด... จนเปลี่ยนเป็นความรัก และความหึงหวงโดยไม่รู้ตัว นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเซต "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน"

“โอ๊ย! ปล่อยข้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” มูนาร้องสั่งหลังถูกมือใหญ่ตวัดเข้าที่เอว อารามตกใจเพราะกลัวความลับจะถูกเปิดเผยหญิงสาวจึงออกแรงดิ้นสุดกำลัง “เนื้อตัวของเจ้าทำไมถึงได้นุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้เล่า พ่อหนุ่มน้อย” ลมหายใจร้อนๆ พร้อมเสียงกระซิบดังไม่ห่างจากใบหน้าสวยคม มูนาหลับตาปี๋ หัวใจเต้นตึกตักจนนับแทบไม่ทัน สองมือน้อยก็ยกยันที่แผงอกกว้างเอาไว้สุดแขน “ปล่อยข้านะท่าน” “ข้าไม่ปล่อยจนกว่าเจ้าจะบอกข้าว่าทำไมเนื้อตัวของเจ้าได้ถึงนุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้” ฟารีฟยังแกล้งไขสือต่อไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก คนสนิททั้งสองที่นั่งอยู่บนม้าได้แต่พากันส่ายหน้าอมยิ้มกับการกระทำของนายเหนือหัว หรือจะเรียกให้ถูกก็คือองค์รัชทายาทลำดับที่สองแห่งประเทศอัสคาซาน ที่ชีวิตผกผันต้องระหกระเหินออกมาอยู่นอกวังเพื่อความปลอดภัย

ร่วมรักวิปริตแห่งราชวงศ์ฮั่น เหยียนจี ผู้ครองเมืองโดยการฆ่าล้างพี่น้องสายเลือดเดียวกัน เพื่อตนจะได้เป็นใหญ่ บ้าตันหาราคะค้าประเวณี...เห็นสตรีเป็นดังของระบายกายอารมณ์ ......ในเมื่อยุคราชวงค์ฮั่นปกครอง

เปิดเรื่องในสมัยโบราณของญี่ปุ่น ชูเท็นโดจิ อสูรร่างสูงใหญ่ ผมยาวสีแดงเพลิง หน้าเข้ม มีดวงตาเหมือนเสือ มีเขาคู่หนึ่งบนหัว ความสามารถ พละกำลัง ใช้เวทสายไฟ กับ อิบารากิโดจิ รูปร่างผอมบาง ผมยาวสีขาว มีเขาที่กลางหน้าผาก มีความเร็ว มีเล็บคมเหมือนมีด แปลงร่างได้ ยืดแขนได้ กำลังบุกโจมตีบ้านเมืองอยู่ โดยมีเหล่าซามูไรกำลังพยายามต่อสู้แต่ไม่สามารถหยุดทั้งสองตนได้ เหล่า นักบวชได้ทำการร่ายมนตร์เพื่อจัดการส่งอสูรทั้งสองลงนรก แต่มีคนไม่ครบ เพราะว่ามีนักบวชถูกสังหารไปหนึ่งคนโดย อิบารากิ ทำให้ทั้งสองไปโผล่ที่ มหาสุวรรณทวีป (มีบรรยากาศแบบไทยโบราณ)

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

อาเฟย (ลูกอนุภาคจบ) อาเฟย เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่า พ่อแม่เป็นใคร เขาถูกทิ้งไว้ในพงหญ้าข้างทางตั้งแต่แรกเกิด และถูกชาวบ้านเก็บได้ ก่อนที่จะกลายเป็นเหยื่อของสัตว์ใหญ่น้อย ทว่าชาวบ้านที่เก็บเขาได้ก็ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงดูเขา จึงนำเด็กน้อยไปขายให้แก่จวนชินอ๋อง ด้วยราคา 20 ตำลึงเงิน นับแต่นั้น...อาเฟยก็เติบโตขึ้นมาพร้อมกับปณิธานว่า จะเก็บเงินไถ่ตัวของตนเอง และสร้างเนื้อสร้างตัว เป็นอิสระและแข็งแกร่ง!!! แต่อนิจจา...ปณิธานของอาเฟยถูกอ๋องสี่ ผู้มีร่างสูงใหญ่แข็งแรง กล้ามเนื้อทรงพลัง คอยบั่นทอน ด้วยการจับอาเฟยหนีบรักแร้!!!

เป็นการเดินทางข้ามเวลาย้อนกลับไปในอดีต ซึ่งเป็นอีกมิติหนึ่ง ที่ไม่ใช่การตายแล้วกลับไปเกิดใหม่ แต่เป็นมิติปัจจุบันของทั้งเขาและเธอ ซึ่งมีมนุษย์ต่างดาวที่มาจากดาวเคราะห์ดวงอื่นเป็นตัวแปรสำคัญ!!