รักสามเส้า

One night stand อาจเป็นรสนิยมและเรื่องสนุกของใครหลายคน เป็นความสัมพันธ์แบบไม่ผูกพัน เพราะบางครั้งการผูกพันกับใครบางคนอาจสร้างความเจ็บปวด ประมาณว่ายิ่งรักมากยิ่งเจ็บมาก หลายคนเลยเลือกที่จะมีความสัมพันธ์เช่นนี้ ลี่เหยียน นางเอกของเรื่องนับว่าค่อนข้างจะโชคดี เธอตัดสินใจมีวันไนต์สแตนด์กับชายหนุ่มคนหนึ่ง และถึงแม้จะเกิดเรื่องราวความไม่เข้าใจผิดมากมาย สุดท้ายเธอกับวันไนต์ของเธอกลับได้ลงเอยกัน

มาร่วมไทม์ไลน์เส้นทางชีวิตรักของมิส USA ที่ต้องการแค่ไปเปิดประสบการณ์ชีวิตที่อเมริกาและเก็บเงินมาเพื่อเปิดร้านตามความฝันที่บ้านเกิด แต่ดันไปเข้าตาหนุ่มๆสายฝอ เลยเป็นที่มาของความรักชุลมุนอิรุงตุงนัง เรื่องชวนปวดหัวในอดีตของใครบางคนที่ตามมาหลอกหลอน ที่ทำให้เธอต้องยืนหยัดเพื่อแก้ปัญหา รวมถึงการได้ท่องเที่ยวตามรอยสถานที่ต่างๆ ไปพร้อมกับมิส USA สาวไทย สายสตรอง นิยายแนวโรมานซ์ จบดี ไม่มีนอกกาย ผู้ชายธงเขียว นางเอกสู้คน

โจนาธานลากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแขม่วเกร็งของหล่อน ส่งความร้อนดิ่งลึกลงไปที่ช่องท้อง ปลุกความเสียววาบปลาบแปลบไปในทุกอณูเซลล์ จากนั้นเขาก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าในที่สุด พร้อมๆกับรั้งเอวคอดของเธอให้ลงนั่งที่ขอบเตียง เขาหันหน้าเข้าหาเธอ “ได้โปรดให้มันจบๆไป” เธอเร่ง “ได้…อย่าว่าฉันเห็นแก่ตัวก็แล้วกัน จากนี้ฉันจะไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกใดๆของเธอ” พูดจบเขาก็ทำตัวราวกับภมรผู้หิวกระหายในเกสรดอกไม้ตรงหน้า ด้วยการฝังใบหน้าลงกลางพุ่มบุปผาที่อุดมไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดอมดมชมเชยเหมือนมิรู้อิ่ม โลมชิมแต่ละกลีบบอบบางในหลืบลับอับอุ่นและซับซ้อนของหล่อนจนเรือนกายบิดเร่า

หลงระเริงในความสุข จนเจอรักแท้จึงหยุดทุกอย่าง มอบรักให้แด่เธอผู้เดียว

พวกเขาเข้าหาเธอด้วยการล่อลวง กังขังเธอไม่ให้ไปไหน หัวใจดวงน้อย จะรับมือกับชายทั้งสองคนได้ไหม ติดตามต่อได้ในเรื่อง ถ้าวันนั้น ‘ผิงอัน’ ไม่ก้าวเท้าออกจากบ้าน เพราะเธอได้ยินเสียงร้องโอดครวญ ของความทรมาน ไม่ได้หยิบยื่นน้ำใจเข้าไปช่วย คาร์ลเตอร์ และ เคอร์วิน ชีวิตของเธอในตอนนี้ คงไม่ต้องมาถูกกักขังให้อยู่ใต้อาณัติของพวกเขา มาเฟียร้ายกาจที่ตกหลุมรักหญิงสาวธรรมดา พวกเขา ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมาอยู่กับพวกเขา ถึงจะต้องใช้โซ่ตรวนล่ามเธอไว้ก็ตาม…

“อย่าเสนอหน้าเข้ามาพื้นที่ส่วนตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมที่ดังรอดไรฟันนั้นยังไม่น่ากลัวเท่ากับแววตาที่เหมือนราชสีห์กำลังอยากฉีกกระชากร่างของเหยื่อที่ไม่มีค่าตรงหน้า “หงส์เป็นห่วงนี่คะ ว๊าย!” แค่เอ่ยคำว่าเป็นห่วงแค่นี้ คนใจร้ายถึงกับผลักฉันล้มลงพื้นอีกครั้ง “เก็บความเป็นห่วงของเธอไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่เคยอยากได้ไอ้ความเป็นห่วงจากผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น” ‘คนไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ดิ้นให้ตายยังไงมันก็ไม่มีสิทธิ์อยู่วันยันค่ำ จำใส่หัวสมองน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไฉ่หง’

นิยายรัก หวานละมุน ของคุณอา และ หลานสาว ความรักของน้องพรีน ที่มอง อาแพค มานาน รักครั้งแรก ของพรีน คือ อาแพค แต่ว่า รักแรกของเธอมองเธอเป็นเพียงหลานสาว เพราะอาแพค มีแฟน ที่เหมาะสม และคู่ควรกัน การรอคอย การแอบรัก และเฝ้ามอง มานานแสนนาน น้องพรีนจะ อยู่ห่างๆ มองอาแพคไกลๆ จนกว่า อาแพค จะหันมา แล้วเจอพรีน อยู่ตรงนี้

....ความสัมพันธ์ที่ควรจบลงเพียงชั่วข้ามคืน กลับถูกสานต่อด้วยแรงราคะร้อนแรง ต่อให้คิดว่าตัวเองแน่สักเพียงไหน สุดท้ายการเอาใจลงไปเล่นกับความสัมพันธ์แบบนี้ล้วนต้องเจ็บทุกฝ่าย.... "เป็นเชี้ยไรของมึงวะ!" อาโปกุมไหล่ข้างที่ถูกผลักกระแทกประตูด้วยความเจ็บก่อนจะตะโกนใส่คนทำอย่างหงุดหงิด "มึงตั้งใจจะหนีกู?" ฮิลล์ชี้นิ้วไปที่อีกฝ่ายขบกรามถามอีกฝ่ายเสียงเข้ม "กูจะหนีมึงทำไม เราเป็นอะไรกันกูถึงต้องหนี" อาโปเห็นอีกฝ่ายโมโหก็อดยั่วอารมณ์ไม่ได้ ชอบทำให้กูเจ็บตัวดีนักไอ้ห่านี่ "ก็เป็นคนที่เอากันเวลาเงี่ยนไง!" คำตอบที่พ่นออกมาจากใบหน้าหล่อเหลานั่นทำให้เขาจุกเหมือนโดนหมัดน็อก "ถ้างั้นมึงขาดที่ระบายอย่างกูไปมันจะเป็นไร ทำไมต้องโมโห" สีหน้าที่ชะงักไปยิ้มเยาะเล็กน้อยก่อนตอกกลับอีกฝ่าย "อ้อ...ไม่ได้โมโหหรอก แต่คนของกูมีอะไรปิดบังกู กู! ไม่! ชอบ!" ฮิลล์ไม่พูดเปล่า เขาเดินเข้าประชิดตัวอาโปพร้อมทั้งยื่นมือไปบีบกรามของอีกฝ่ายแล้วพูดใส่หน้านั้นอย่างชัดถ้อยชัดคำ ราวกับต้องการใช้คำพูดตนเองเป็นใบมีดกรีดทรมานเหยื่อย่างช้าๆ

“ฉันว่าเราควรแยกกันอยู่สักพักนะ ให้เวลาเป็นเครื่องตัดสินว่าเราจะไปต่อหรือพอแค่นี้...ในเมื่อคุณมีอีกคน” คำพูดนั้นราวกับปล่อยระเบิดลงกลางความสัมพันธ์ เจมส์ชะงัก มองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธ เขารู้ว่าความจริงที่เขาเลือกปิดบังมาตลอดได้เปิดเผยออกมา “อิมิลี่...มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ” เขาพูดออกมาเสียงเบา ราวกับกำลังค้นหาคำแก้ตัวที่น่าเชื่อถือ เธอส่ายหน้า ยิ้มบาง ๆ ที่ไม่ได้เต็มไปด้วยความสุขอีกต่อไป “อย่าพยายามแก้ตัวเลยเจมส์ ฉันเหนื่อย...เหนื่อยกับการพยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ในขณะที่คุณไม่ได้พยายามไปกับฉันเลย” เธอก้มลงหยิบกระเป๋าเดินทางใบโต หยุดชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “ฉันอยากให้คุณใช้เวลาคิด ว่าคุณต้องการอะไรจริง ๆ... และฉันก็จะทำแบบเดียวกัน” เจมส์มองดูเธอเดินออกจากห้องไป ความรู้สึกผิดและความกลัวปะทุขึ้นในใจ แต่เขากลับทำอะไรไม่ได้ นอกจากอยู่ในความเงียบที่เธอทิ้งไว้...

"จงสำนึกผิดต่อบาปของเจ้า แม้ต้องแลกด้วยร่างกายและวิญญาณ ก็จงน้อมรับการชำระแค้นจากข้าเสีย" บาบารัส พญางูยักษ์สลักคำสาปด้วยนำเสียงกึกก้องกัมปนาทหมายให้กรีนชดใช้ในสิ่งที่ก่อ