รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว

หากคุณขอพรจากซานต้าได้หนึ่งข้อ…คุณจะขออะไร? ก็คงจะขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับคนที่รัก และได้รับความรักและการยอมรับจากผู้คนรอบข้างละมั้ง

จิตสุดท้ายก่อนจะสิ้นสติ ถังชิงหว่านตำรวจสายลับพิเศษขอพรให้ชาติหน้าได้มีโอกาสใช้ชีวิตสงบสุขบ้างเถอะ

แฟนของฉันเป็นตำรวจ ขณะที่ฉันถูกพวกคนร้ายข่มขู่ และระเบิดบนร่างเหลือเวลาอีกสิบนาทีก่อนจะระเบิด พวกคนร้ายให้ฉันโทรหาเขา แต่ฉันกลับได้รับเพียงคำต่อว่าเข้าเต็ม ๆ จนชะงักไป “ฟางซู เธอยังไม่จบอีกเหรอ? เพราะความหึงหวงเธอถึงขั้นเอาชีวิตมาล้อเล่นเลยเหรอ? เธอรู้ไหมว่าแมวของเชี่ยนเชี่ยนติดอยู่บนต้นไม้มาสามวันแล้ว เชี่ยนเชี่ยนรักแมวตัวนั้นเท่าชีวิตเลยนะ!” “ถ้าฉันไปช่วยคนล่าช้ากว่านี้ เธอได้กลายเป็นฆาตกรไปแล้ว!” เวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานของผู้หญิงดังมาในสาย “ขอบคุณนะคะพี่ชาย พี่ชายยอดเยี่ยมที่สุดเลย” ผู้หญิงคนนั้นก็คือเพื่อนสมัยเด็กของแฟนฉัน ก่อนที่ระเบิดกำลังจะทำงาน ฉันก็ส่งข้อความไปหาแฟนว่า “ลาก่อน ชาติหน้าอย่าได้มาเจอกันอีกเลย”

"แล้วหนูจะได้อยู่กับเฮียอีกตอนไหนเหรอคะ" "เอาไว้ถ้าฉันต้องการเธอเมื่อไหร่แล้วจะเรียก" ขยับใบหน้าเข้าใกล้จูบลงบนศีรษะของเธอเบาๆ ดวงตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากร้ายกาจ "ปิดปากของเธอให้สนิท อย่าให้ใครรู้เรื่องของเราเด็ดขาด" ".." "ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่นเมื่อไหร่ เธอได้จบเห่แน่" รีบก้าวขาลงจากเตียง วิ่งเข้าไปสวมกอดเขาไว้แน่นจากทางด้านหลัง "เฮียมีแค่ชาคนเดียวได้ไหม" "แล้วทำไมฉันต้องทำแบบที่เธอบอก คิดว่าตัวเองสำคัญขนาดนั้น?" "เปล่าค่ะ หนูไม่ได้สำคัญตัว" "งั้นก็ลองบอกเหตุผลมา เผื่อฉันจะเก็บไปพิจารณา" "ถ้าเฮียอยากให้หนูทำอะไร หนูจะทำให้เฮียทุกอย่าง" "คิดว่าตัวเองมีดีขนาดไหน?" "ที่ชายอมเพราะชารักเฮียนะ สนใจหนูบ้างได้มั้ย" "หวังสูงเกินไปหรือเปล่า ฉันมีอะไรกับเธอมันก็เป็นแค่เรื่องสนุก" ".."

‘ความสุขที่เคยมีและการใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็นของนักศึกษาสาวได้หมดไป เพราะความเป็นห่วงเพื่อนรักทำให้เธอรั้นไม่ฟังคำห้ามเตือนของเพื่อนรักอีกคน จนได้มาพบเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อเขาและพวกเพื่อนพากันออกมาปล้นครั้งใหญ่ แต่ความโชคร้ายดันมาเยือนเธอ ได้นำพาเขาให้วิ่งตรงมาหา’ Spoil~ "มะ..หมายความว่าไง แต่ฉันมาส่งนายถึงที่แล้วนะ" เธอเบิกตาโพลงกว้างพอจะเข้าใจในคำพูดของเขาว่าหมายถึงอะไร แต่พยายามต่อรองเพื่อหวังให้เขาปล่อย รู้ทั้งรู้ว่ายากแทบจะไม่มีโอกาสนั้นก็ดีกว่ายอมอะไรง่ายๆ "ส่งแล้วยังไง?" "นายก็ต้องปล่อยฉันกลับสิ" "เหอะ! ปล่อยกลับให้มึงเอาตำตรวจมาลากคอกูอ่ะเหรอ" เขาเค้นเสียงเหอะอย่างเย้ยหยันมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าเหยียด "อย่าพูดอะไรสิ้นคิดเพราะมึงจะดูโง่ จะลงมาเองหรือจะให้กูลากลงมา" "ไม่! นายปล่อยฉันไปนะ ฉันสัญญาจะไม่แจ้งตำรวจไม่ยุ่งเรื่องของ...อึก!"

"ถ้าคิดจะหนี ก็ควรหนีให้พ้น! ไม่ใช่ซมซานแบกหน้ากลับมาขอความช่วยเหลือจากผัวเก่าอย่างฉัน" "เหนือมีเหตุผล" "จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมานั่งจ้องหน้าเธอทั้งวัน" "เหนือขอยืมสักห้าล้านได้มั้ย ตอนนี้ลำบากจริงๆ" "อุตส่าห์แบกหน้ามาหาผัวเก่าทั้งที เอาแค่ห้าล้าน?" "เหนือรับปากว่าจะรีบหาเงินมาคืนให้" "ฉันจะให้ตามที่เธอต้องการ แต่ต้องคิดดอกเบี้ยสักหน่อย ไม่ได้ให้ยืมฟรีๆ" "..." "หรือถ้าเธอไม่อยากเสียดอกก็ถอดเสื้อผ้าแล้วไปขึ้นเตียง" "..." "คนมันเคยๆ ฉันคงไม่ต้องบอกอะไรมาก"

ฌอห์ณคือแฟนเก่าที่คบกันมานานถึงสี่ปี เขามีฐานะร่ำรวย ครอบครัวมีอิทธิพลและเขาเอาแต่ใจ ฌอห์ณอารมณ์ร้าย ไม่เคยมีสิ่งไหนที่ฌอห์ณอยากได้แล้วไม่ได้ แล้วฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นสิ่งของที่เขาอยากได้ แล้วเขาก็ได้! ฉันเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ถูกขังไว้ในกรงทอง เหมือนถังขยะที่ต้องคอยรองรับอารมณ์เขาทุกอย่าง “เราเลิกกันเถอะ” “กล้าพูดคำว่าเลิกงั้นเหรอ ครีมมีสิทธิ์อะไรมาบอกเลิกฌอห์ณ” “ครีมจะเลิก!” “แล้วคนที่อยู่ในท้องจะเอายังไง?” “ครีมจะเป็นคนเลี้ยงเขาเอง” “แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงลูกฌอห์ณ?” “คะ…ครีมเลี้ยงได้” “รู้ว่าไปไม่รอดก็อย่าอวดเก่ง กลับเข้าห้องไปเดี๋ยวนี้” “แต่ครีมทนไม่ไหว ครีมจะไม่อยู่กับฌอณห์อีกแล้ว” “ถ้าจะไปก็ไปแต่ตัว อย่าให้เห็นว่ามีอะไรติดตัวออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว!” “ขอให้เราจบกันแค่นี้ อย่าให้ได้เจอกันอีกเลย” “เออ! เลิกก็เลิกดิ”

เมื่อเขาบังเอิญได้รู้ว่าเมียที่เพิ่งแต่งงานกันเคยเป็นนางเอกหนังโป๊ จากนั้นรสรักแบบเดิมๆ ก็ไม่เพียงพออีกต่อไป โชค - สามีหนุ่มหล่อ เซ็กส์ดุ แต่งงานกับสาวสวยสุดแซ่บ เรื่องบนเตียงไม่เคยมีปัญหา จนกระทั่งได้รู้ทีหลังว่าเมียสาวเคยเป็นนางเอกหนังโป๊ นั่นทำให้เขาอยากจะลงมือกับเธอหนักขึ้น มุก - เมียสาวสุดเอ็กซ์ที่เคยวนเวียนอยู่ในวงการหนังผู้ใหญ่เมื่อครั้งเป็นสาวแรกรุ่น จนมาพบรักกับโชคจึงออกจากวงการแล้วได้แต่งงานกัน แต่พอเขาได้เห็นผลงานเก่าสุดแซ่บของเธอ มันกลับทำให้รสชาติเซ็กส์แบบเดิมๆ ไม่เพียงพอต่อความต้องการของสามีอีกต่อไป

"อนาคตข้างหน้าถ้าเธอมีแฟน ฉันก็จะหย่าให้" นั่นหมายถึงตอนนั้นเขาคงไม่มีปัญหาเรื่องนี้แล้ว "เรื่องของฉันไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ แต่รุ่นพี่บอกแฟนตัวเองหรือยังว่าจะทำแบบนี้" ไม่มีใครในคณะบริหารธุรกิจไม่รู้ว่าเทวินหนุ่มหล่อประจำคณะบริหารมีแฟนแล้ว "เรื่องนั้นเราจะทำกันแบบเงียบๆ" __________________ "โอ๊ย เจ็บ" เทวินสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนข้างๆ บอกว่าเจ็บ "เป็นยังไงบ้าง" "ถอยไปนะ!" "เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษ" "ขอโทษแล้วมันคืนทุกอย่างกลับมาให้ฉันได้ไหมล่ะ โอ๊ย" ยิ่งใช้อารมณ์เธอก็ยิ่งเจ็บหน่วงที่ท้องน้อย "เราเจ็บท้องยังไม่หายเหรอ" "ฉันบอกให้ถอยออกไปไง!" เขาถอยออกไปแล้วเธอก็ดันตัวลุกขึ้น แต่พอลุกขึ้นแล้วมองดูที่นอนกับผ้าห่มตอนนี้มันเปื้อนไปด้วยเลือด ทั้งสองมองที่นอนและอดไม่ได้ที่จะมองสบตาของอีกฝ่าย เทวินคิดว่ามันคงเป็นเลือดประจำเดือนของเธอ เพราะวันก่อนเพิ่งซื้อผ้าอนามัยมาให้ แต่ที่จริงมันก็คือเลือดประจำเดือนนั่นแหละ อาจจะมีเยื่อพรหมจรรย์ติดออกมาบ้าง แต่คนที่พรากมันจากเธอไปคงดูไม่ออก

ตราบาปที่ไม่ได้ก่อจองจำชีวิตของเธอ 'โบตั๋น' อย่างไม่มีชิ้นดี เพราะความรักแรงโกรธเเรงของเขาเขมราชคนเดียวเลยแท้ๆ | เขม เขมราช อนันต์ธการณ์ | ประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษใหญ่ เขาดุ เด็ดขาด แต่อ่อนโยนกับหวานใจเพียงคนเดียว | โบตั๋น พิมพ์ชนก อุ่นวารี | สาวใช้แม่ลูกอ่อนของบ้านอนันต์ธการณ์ ลูกสาวชื่อน้องใบหม่อนที่เกิดจากความผิดพลาดของเธอเพียงคนเดียว "กล้าดียังไงมาประจบสอพลอจนแม่ฉันถึงกับต้องยัดเยียดเธอให้มาเป็นเมียฉันกัน" แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ!!!! "ยอมจริงๆเลยหว่ะ เธอเก่งจริงๆนะโบตั๋น!" เขาตบมือดังลั่นประชดประชันเจ้าหล่อนอย่างเย้ยหยัน "โบตั๋นไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดโบตั๋นไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยนะคะ!" หมับบบ!!!