การให้อภัย

ชาติก่อนเวินซื่อเป็นไข่มุกบนฝ่ามือของบิดาและเหล่าพี่ชาย แต่หลังจากที่บิดาพาน้องสาวกลับมา นางก็สูญเสียความรักไปทั้งหมด อีกทั้งยังโดนพวกพี่ชายมองว่าเป็นสตรีเจ้าเล่ห์เพราะแก่งแย่งความรักกับน้องสาว พี่ใหญ่บังคับให้นางคุกเข่าต่อหน้าผู้คน พี่รองตัดมือเท้าทั้งสองข้างของนาง พี่สามทรมานนางอย่างหนัก พี่สี่ทำลายโฉมหน้าและชื่อเสียงของนาง แม้แต่บิดาก็ไล่นางออกจากบ้าน สุดท้ายเวินซื่อเสียชีวิตอย่างน่าเวทนาด้วยน้ำมือของบิดาและพี่ชาย เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางเลือกที่จะละทิ้ง ขอพระราชโองการออกจากตระกูล ตัดขาดความสัมพันธ์ทางสายเลือด ใครจะรู้ว่าพวกพี่ชายกลับพากันนึกเสียใจ คุกเข่าอ้อนวอนให้นางลาสิกขา เวินซื่อส่ายหน้าอย่างเฉยชา “อมิตตาพุทธ ตระกูลเวินอันใด เวินซื่ออันใด พวกประสกจำคนผิดแล้ว”

หลังจากแต่งงานกันมาได้สามปี เขาก็ทอดทิ้งเธอราวกับรองเท้าที่ขาดๆคู่หนึ่ง แต่กลับไปพะเน้าพะนออยู่กับยอดดวงใจราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า เขาละเลยเธอ ปฏิบัติต่อเธออย่างรุนแรง และการแต่งงานของพวกเขาก็เป็นเหมือนดั่งกรงขัง เฉียวซุนอดทนต่อทุกอย่าง เพราะเธอรักลู่เจ๋ออย่างสุดซึ้ง! จนกระทั่งในคืนที่ฝนตกหนัก เขาทอดทิ้งเธอที่กำลังตั้งครรภ์ให้อยู่เพียงลำพัง แต่กลับบินไปต่างประเทศเพื่อคลอเคลียอยู่กับยอดดวงใจ ในขณะที่ขาของเฉียวซุนมีเลือดออก และเธอก็ต้องคลานออกไปเพื่อเรียกรถพยาบาล... ในที่สุดเธอก็เข้าใจในทุกสิ่งแล้วว่า หัวใจของใครบางคนไม่ได้อยู่กับเธอเลยตั้งแต่ต้น เฉียวซุนเขียนข้อตกลงการหย่าร้างและจากไปอย่างเงียบ ๆ ... สองปีผ่านไป เฉียวซุนก็กลับมา โดยที่มีคนวิ่งไล่ตามจีบเธอจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ไอ้สารเลวสามีเก่าของเธอกลับดันเธอแนบกับประตู แล้วกดดันเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ "คุณนายลู่ ผมยังไม่ได้เซ็นชื่อในสัญญาเลยนะ! คุณอย่าฝันไปเลยที่จะไปดีกับคนอื่น!" เฉียวซุนยิ้มเบา ๆ "คุณลู่ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างเราอีกต่อไปแล้วนะ!" ดวงตาของชายคนนั้นแดงระเรื่อ และเขาก็กล่าวคำสาบานในงานแต่งงานด้วยเสียงที่สั่นเครือว่า "ลู่เจ๋อ เฉียวซุน จะไม่มีวันทอดทิ้งกันไปตลอดชีวิต ห้ามหย่าร้าง!"

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

หยางเพ่ยเพ่ย​แพทย์​ทหารจากศตวรรษ​ที่21 เธอเสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่​ แต่ที่น่าแปลกคือทำไมเธอกลับฟื้นขึ้นมาได้ แถมยังกลายมาเป็นชายาเอกของท่านอ๋องจอมโหดที่ใครๆ ต่างรู้ว่าเขามีนางในดวงใจอยู่แล้วเนี่ยสิ

“ไคล์อยู่มั้ย?” “นายอยู่ด้านในครับ แต่ว่า….” “ขอบใจนะ” หรรษาเดินตัวปลิวเข้าไปด้านในคลับหรู ก่อนเปิดประตูห้องVVIPเข้าไป เจอปาร์ตี้ของชายหญิงหลายคู่ ก่อนขาเรียวจะเดินตรงคว้าแก้วเหล้าเต็มแก้วแล้วหยุดที่หน้าชายหนุ่มนัยตาเย็นชา ซ่า!!!! แก้วเหล้าทั้งแก้วราดลงบนศรีษะของหญิงสาวที่กำลังนั่งคลอเคลียร์ชายหนุ่มตรงหน้าจนหญิงสาวคนนั้นกรีดร้องออกมา “กรี๊ดดดดดด” “สาระแน!! ไสหัวออกไปห่างๆ!” หรรษาเอ่ย “หรรษา!! เธอทำอะไร” ไคล์เอ่ย “มือมันลั่น” หรรษาเอ่ย “มานี่!” ชายหนุ่มลุกขึ้นก่อนลากแขนหญิงสาวออกจากห้องทันทีด้วยใบหน้าแสนน่ากลัว “ไคล์ หรรษาเจ็บนะ ปล่อยได้แล้ว” “เธอจะก่อเรื่องอีกนายมั้ย!” ไคล์เอ่ย “ใครใช้ให้นังนั่นมากอดนายก่อนละ” “เดี๋ยว! เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เธอเลิกรังควานผู้หญิงทุกคนรอบตัวฉันได้แล้ว!” ไคล์เอ่ย “งั้นก็เป็นอะไรกันซะซิ แค่นั้นก็จบ”หรรษาเอ่ย หรรษา แฝดน้องของกะตัญ จากเรื่อง กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย

“อลิศยังไม่เหนื่อย คุณหมอก็ห้ามหยุด!!” อีกคนหนึ่งก็ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ทำเพื่อคนอื่น..... ส่วนอีกคนก็เข้าใจผิดเพราะความไม่เข้าใจ..... สุดท้าย.....ก็ไม่ต่างกับระเบิดเวลา!!.... แต่แล้ว!!.....เรื่องที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น คนสองคนที่เอาแต่ทะเลาะกัน.... “จะไปไหนแต่เช้าเหรอ” “หมอภาสคะ คือ….เมื่อคืนนี้อลิศ…” “คุณคิดจะรับผิดชอบผมยังไง” “คะ??” "อลิศ"จะจัดการยังไงกับพี่หมอภาสที่ "คลั่งรัก" แต่ก็ "ปากร้าย" คนนี้ดีนะ....... นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรัก ไม่มีปมดราม่านะคะ เป็นแนวสุขนิยมรักเดียวพลอตเรื่องไม่ซับซ้อนไม่ต้องเดามากมาย อ่านคลายเครียดกันนะคะ

น้ำตาลพยายามให้สติพี่เขย หล่อนรู้ว่าตลอดระยะเวลาสามเดียวหลังจากพี่สาวของหล่อนจากเขาไป มาร์เซโล่ก็เอาแต่เศร้าโศกเสียใจ บางวันก็ซึมเศร้าแทบไม่เป็นอันกินอันนอน “ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ที่เป็นคนซื้อรถใหม่ให้... พี่สาวเธอก็คงไม่ตาย” เสียงของมาร์เซโล่ขมขื่นจนคนเป็นน้องเมียรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ฝังแน่นอยู่ภายในใจเขา พี่เขยคนนี้เอาแต่ลงโทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้ ‘น้ำผึ้ง’ ซึ่งเป็นภรรยาสุดที่รักของเขาและยังเป็นพี่สาวร่วมสายโลหิตของหล่อนต้องมาจบชีวิตเพราะอุบัติเหตุที่ไม่มีใครคาดคิด “มันเป็นอุบัติเหตุนะคะพี่มาร์ค”

เพราะอยากตอบแทนบิดา ข้าจึงยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับบุรุษแปลกหน้า แต่สำหรับเขานั่นข้าก็แค่สตรีโง่งมคนหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของเขาเท่านั้น

และแล้วเหตุการณ์อันวุ่นวายกับชีวิตของเธอก็ได้เกิดขึ้นเมื่อเธอต้องมาเล่นละครเป็นภรรยาจำเป็นอย่างไม่เต็มใจ...

เลย์ ... ชายหนุ่มสายบันเทิงเริงสวาทสุดเจ้าชู้ หนุ่มหล่อผู้ชอบเซ็กส์สายสวิงเป็นชีวิต จนทำให้ในทุกๆวันของชีวิต อยู่บนเตียงกับหญิงสาวและดื่มเหล้าซะส่วนใหญ่ การที่จะมีเซ็กส์กับผู้หญิงแค่คนเดียว ถือเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา “คิดว่าพี่หยุดได้แบบนั้นเหรอ? คิดผิดหรือเปล่า” เลย์เอ่ย “พี่เลย์...” “พี่ไม่อยากมีปัญหากับพี่ชายเธอหรอกนะ” เลย์เอ่ย “หนูจะไม่บอกใครก็ได้ค่ะ..” “หึ!!!”