the power of bad

Carlos is a mature man, arrogant, and very sure of himself. Sara, an immature young girl, brave ... but very troublesome. She is just a big inconvenience to him. He is too overbearing and controlling for her. What is the boundary between respect and tolerance? To what extent can two people so different be able to support each other without mistreating each other? Would you trade your ideals and convictions for someone you don't know and who you can't even trust?

With her mother down with an ailment and no source of income to pay her bills; Anastasia Loway is forced to take up an adult role to cater for her needs and her mother’s medical bills. Struggling to maintain balance between catering for her mother and finding herself; Anastasia’s life is void of everything else. Her life takes a turn when a spark is thrown into her life in form of Nathaniel Andreson; your unusual teenager born to multi billionaire parents. Starting off with a hateful and annoying relationship to having conversations and enjoying each other’s company and to have caring for each other; their relationship further spirals into the unknown. And for the first time in her life; Sia has someone she wants to protect apart from her mother

“Jangan lewat sana!” Amira menarik tangan Raga keras. Dia melotot saat melihat Raga menepis tangannya. “Kalau mau narik perhatian cowok, tidak harus begini.” Raga sinis menatap. “Aku akan melaporkan kamu sebagai penguntit.” Amira menendang kaki Raga karena terlampau kesal. “Ya sudah, pergi sana kalau kamu mau mati!” ketus Amira tidak peduli. Raga tidak tahu saja kalau Amira bisa melihat masa depan. Lima belas menit lagi, akan ada penjahat yang menangkap cowok itu. Biar saja. Menolong Raga pun tidak ada untungnya buat Amira.

“ถ้าจะทำหน้าแบบนี้ ก็ไม่ควรเสนอตัวให้กูตั้งแต่แรกสิวะ!” “ขอ ขอโทษ” “เงียบซะไวท์! แม้แต่เสียงร้องไห้ ก็อย่าให้มันเล็ดลอดออกมา” เพราะเหล้าผสมยาปลุกเซ็กส์ ที่บาร์เทนเดอร์ของผับแห่งหนึ่ง ใส่มันเพื่อหวังเคลมฉันตอนเมา ทำให้ฉันเสนอตัวให้เขา ไลน์เนอร์ เดือนสุดโหดจากคณะวิศวะ เขาเป็นคู่อริของน้องชาย ซ้ำยังเคยถูกเขาลากไปเพราะความเข้าใจผิด แต่ฉันก็ยังให้เขากินเล่น ทั้งยังรู้ผลลัพธ์ของความสัมพันธ์นี้ดีเขามี ‘คนของเขา’ อยู่แล้ว หลังจากจบคืนนั้น ตั้งใจจะลบเขาออกไป แต่ …. “ฉันนึกว่าเธอจะเปลี่ยนไปจากคืนนั้น แต่ก็ยังง่ายเหมือนเดิม เป็นฉันก็ได้ เป็นพี่ชายฉันก็ดีล่ะสิ” “เลือกซะไวท์ จะเป็นของฉัน หรือของเขา” “เลือกมันสินะ! ก่อนที่จะเป็นของมัน มึงต้องเป็นของกูก่อน” “เหมือนเธอจะชอบควยของฉันนะไวท์” “อึก ไลน์! ฉัน ฉัน จะ เสร็จแล้ว อ๊า!” ความสัมพันธ์ที่ไร้สถานะ ดำเนินต่อไปพร้อมกับความยุ่งเหยิง บางครั้งเจ็บปวดจนอยากวิ่งหนี บางทีก็หอมหวานเสียจนต้องวิ่งเข้าใส่ จะจากไปก็ไม่กล้า จะอยู่ข้างๆก็หน้าด้านไม่พอ

On my first day of being a newlywed, my father-in-law beat my mother-in-law up because of a dish. I tried to stop my father-in-law out of concern for my mother-in-law's life. However, he scolded me for being rude and claimed out loud that subduing others with force was a family tradition. I was thrilled when I saw that my husband was also itching to have a go at me. Hurrah! I could finally unleash the demon inside me!

"เฮียคะ....อย่านะอื้อ....เนียอายค่ะ" ดาเนียยกมือปิดหน้าเพราะขาของเธอกำลังถูกแยกกว้าง "เนียเองก็ทั้งสวยและเซ็กซี่" เสียงทุ้มนุ่มกล่าว ตวัดส่งนัยน์ตาพราวระยับมาให้ ร่างแกร่งนอนคว่ำหน้าลงให้แผงอกชิดวางแนบกับพื้นเตียงเพื่อทำให้คนตรงหน้าสุขสมจนถึงสวรรค์ให้มากที่สุด ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อยเพราะเจ็บแปลบที่บาดแผล แต่เพราะความต้องการหลอมรวมกับดาเนียนั้นมีมากกว่า ความเจ็บที่ทวีคูณเข้ามาก็เป็นเพียงฝุ่นละอองที่พัดผ่านไป

"Do I seem like an idiot to you princess?" he sassed taking another agonizingly slow step towards me. "N-no." I stuttered out a blabbering mess, unable to think straight with his sudden closeness. "Do I have to show who you belong to again Bella?" "I-don't know." I whispered out too far gone within the eyes of the silver eyed God like boy standing before me. "Then why do you defy me princess, or is it that you want me to punish you?" I was trapped within his beautiful orbs unable to register the utter madness he just voiced, the word fell off my lips almost breathless begging for him to take me. "Yes" His lips curved to the side showing his God forbidden mischievous smirk of his. I had just now registered the consequences of my stupidity.

“True pain doesn’t come from enemies, but from those we hold dear.” Twenty-one-year-old Charlie Rae learned this firsthand when the people she loved betrayed her. She vowed to cut them out of her life forever. But dropping out of the university wasn’t an option, and avoiding them on campus felt impossible. Her only escape? Moving in with Taylor West—her ex-boyfriend’s biggest rival and the school’s notorious bad boy. It was supposed to be a temporary fix, but as tensions rose and sparks flew, Charlie wondered: Did she truly escape her troubles, or was she about to make another mistake? *** “Let’s get this straight right now—we’re just housemates. You’re not my type, so don’t even think about taking advantage of me!” Charlie laid down the rules. However, one morning, Charlie woke up in Taylor’s room. His gray eyes locked onto hers as he smirked, his voice playful as he asked, “I thought I wasn’t your type. So, who’s really taking advantage of who?”

"ทำไม จ้องฉันทำไม คิดว่าฉันจะรับผิดชอบหรอ ฝันไปเถอะ อ้อหวังว่าสีจากตัวเธอคงไม่ตกใส่ที่นอนฉันนะ" ไร้ซึ่งเสียงโต้ตอบจากคนตัวเล็ก มีเพียงเสียงสะอื้นน้อย ๆ ที่ลอยออกมาให้ได้ยิน

Dalam acara malam keakraban dengan mahasiswa baru yang digelar di alam terbuka, Elang hadir sebagai panitia dengan misi pribadi. Yaitu mendekati mahasiswi yang memiliki paha mulus seperti Syahreni, dengan daya tarik seperti Afrodit. Namun, Elang yang setengah mabuk sama sekali tidak menyangka, bukannya mengencani sang pujaan hati, tapi justru terdampar di tenda dengan dosen pembimbingnya. Setelah sadar dari gairahnya, Elang tercekat. Dia menemukan sang dosen melotot, menaikkan kedua alis dan marah padanya. Bagaimana nasib Elang selanjutnya?