Semua Bab มาเฟียร้ายพ่ายรักคุณหมอ: Bab 11 - Bab 20

วันนี้เมื่อหญิงสาว กลับมาถึงที่พักเธอเองรู้สึกว่ามันเงียบแปลกๆจากที่ทุกวันจะมีใครบางคนคอยมา กวนตลอด มาทานข้าวเย็นด้วยเกือบทุกวัน มีคนมาช่วยเลี้ยงกะทิในช่วงที่เธอไม่ว่างแต่วันนี้กลับไม่มีเงาของเขาคนนั้นเพราะความดีและความเอาใส่ใจแบบเสมอต้นสเมอปลายของมาร์คัสทำให้แก้มหอมค่อยๆเริ่มที่จะเปิดใจให้ชายหนุ่ม หญิงสาวคิดว่าหลังจากนี้เธอเองคงต้องปรับตัวและเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับธุรกิจของมาร์คัสให้มากขึ้นเพราะอนาคตข้างหน้าเธอเองก็ต้องแต่งงานกับเขาอยู่แล้วหญิงสาวใช้เวลาอยู่กับความคิดของตัวเองเป็นชั่วโมงก่อนจะยกสายโทรหาผู้เป็นพ่อ"ว่าไงแก้มหอมทำไมวันนี้โทรหาพ่อดึกจังมีอะไรหรือเปล่า"เสียงของผู้เป็นพ่อที่ดังมาตามสายมีความเป็นห่วงเจือปนมาด้วยเพราะเนื่องจากนี้มันก็เป็นเวลาค่อนข้างดึกมากแล้วทำไมคนเป็นลูกถึงได้โทรมาหรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกของเขากันแน่"เปล่าคะพ่อแก้มหอมไม่ได้เป็นอะไรแค่อยากทราบว่าพรุ่งนี้พ่อว่างไหมคะ"เสียงหวานเอ่ยถามคนเป็นพ่อ"ว่างสิพรุ่งนี้พ่อไม่มีงานหรือธุระที่ไหน""งั้นพรุ่งนี้แก้มหอมเข้าไปหาพ่อนะคะฝากบอกแม่ด้วยว่าทำกับข้าวอร่อยๆไว้รอเยอะๆเลย""ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ตะกระนะเราเนี้ย"เสีงหัวเ

"หนูรู้ได้ไง"รอบนี้เป็นเสียงของคนเป็นแม่ถามออกมาด้วยความตกใจแก้มหอมไปมองหน้าคนเป็นพ่อเพื่อขอความช่วยเหลือชายหนุ่มจึงพูดออกมาเรียบ ๆ ว่า"คุณผมว่าราทานข้าวกันก่อนเถอะลูกหิวแล้วอยากรู้เรื่องอะไรก็เก็บไว้คุยกันหลังทานข้าวหรือคุณอยากจะทานไปด้วยคุยไปด้วยก็ได้นะผมไม่ถือ"จักรกฤษณ์พูดออกมาเพื่อจบการสนทนาไว้เพียงเท่านี้ก่อนที่ทั่งสามคนจะลงมือทานข้าวตอนนี้บนโต๊ะอาหารที่สวนหลังบ้านมีเพียงเสียงหัวเราะของเรื่องราวต่างๆที่ไม่ใช่เรื่องของงานแต่งงานหลังจากที่ทานข้าวกันเป็นที่เรียบร้อยได้ไม่นานคุณมารตีก็ไม่ยอมปล่อยให้ความสงสัยมันค้างคาใจเธอจึงถามบุตรสาวถึงเรื่องที่ยังคุยไม่จบ"เอาละแก้มหอมตอนนี้หนูก็บอกแม่ได้ยังว่าหนูรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง!"มารตีมองหน้าลูกสาวอย่างใจจดใจจ่อแก้มหอมเมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้เป็นแม่ก็อดขำไม่ได้นี้แม่ของเธออยากรู้เรื่องนี้มากขนาดนี้เลยเหรอ"แม่คะแม่จำพี่ธีร์ได้ไหมคะ"คนเป็นแม่พยายามใช้ความคิดเป็นอย่างมากแต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก"คนที่เคยมาบ้านเราตอนงานเลี้ยงรับปริญญาของหนูไงคะ"อ่ออ..คุณมาราตีเริ่มที่จำได้ขึ้นมาบ้างลางๆ"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตาธีร์ละ!!"มารตีก็ยังไม่เข้าใจ

“ว่าไงจ๊ะแก้มหอม” เสียงของน้ำหวานที่ฟังดูเหมือนเบื่อๆอะไรสักอย่าง“วันนี้ว่างเปล่าจะชวนมาทานข้าวที่คอนโดหน่อยยยย“ เสียงหวานของแก้มหอมตอบปลายสายกลับไป“ไม่ว่างงงงง” เสียงของน้ำหวานเอ่ยลากยาวออกมา“ว๊าวเสียดายจัง แต่ว่าพี่ธีร์มาด้วยนะงั้นแค่นี้แหละไม่อยากมาก็ตามใจ”เสียงยียวนของแก้มหอมที่เอ่ยออกมาทำให้น้ำหวานถึงกับอึ้งไปพี่ธีร์อยากบอกนะว่าพี่ธีร์กลับมาแล้วน้ำหวานกำลังจะตอบกลับแต่แก้มหอมวางสายไปก่อนซะแล้วทำให้ตอนนี้น้ำหวานถึงกับลมออกหูก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างสบายใจ“หึๆ แสบจริงๆ แล้วเจอกันนะพี่ธีร์”ธีรภัทรคือชายหนุ่มเพียงคนเดียวที่น้ำหวานให้ความสนใจเป็นพิเศษเพราะหน้าตาและนิสัยที่เป็นสุภาพบุรุษ รวมไปถึงการเอาใจใส่ของชายหนุ่มมันทำให้น้ำหวานอดไม่ได้ที่แอบชอบเขา ใช้เธอแอบชอบพี่ธีร์ชอบตั้งแต่ปีแรกที่เธอเข้าเรียนน้ำหวานแอบมองชายหนุ่มจากไกลๆทุกครั้งที่มีโอกาสจนกระทั่งยัยแก้มหอมน้องสาวข้างบ้านเข้ามาเรียนในรั่วมหาลัยเดียวกันมันเลยทำให้เธอเริ่มใกล้ชิดกับพี่ธีร์มากขึ้นเพราะอะไรนั้่นเหรอก็เพราะว่าพี่ธีร์ชอบยัยแก้มหอมไงและทุกครั้งที่พี่ธีร์ชวนยัยแก้มหอมไปไหนยัยนั้นก็มักจะชวนเธอไปด้วยทุกครั้งที่มีโอกาส แ

เช้าต่อมา ณ โรงพยาบาลเอกชนกลางใจเมืองกรุงทพแก้มหอมต้องรีบมาไวกว่าปกติเพราะวันนี้ทางอาจารย์หมอแจ้งว่าวันนี้จะมีศัลยแพทย์ทางด้านออร์โธปิดิกส์กระดูกและข้อมาประจำการนี่และจะเริ่มงานวันนี้เป็นวันแรกแก้มหอมเองจริงๆแล้ววันนี้เธอมีเคสผ่าตัดเล็ก(Minor Surgery) คือการผ่าตัดระดับผิวหนัง หรือชั้นใต้ผิวหนัง หรือชั้นเนื้อบุและใช้เวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงผู้ป่วยไม่จำเป็นต้องรับยาระงับความรู้สึกหรือใช้เครื่องช่วยหายใจระหว่างผ่าตัด หรือหากจำเป็นก็อาจจะใช้แค่ยาระงับความรู้สึกระยะสั้นเฉพาะที่หรือเฉพาะบริเวณเท่านั้นและผู้ป่วยไม่จำเป็นต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลซึ่งเคสของแก้มหอมวันนี้เป็นเคสExcision ผ่าตัดติ่งเนื้อที่บริเวณต้นคอโดยใช้ยาชาเฉพาะที่ตอนแปดโมงเช้าหนึ่งเคสแต่ผู้ป่วยโทรมาเลื่อนนัดเป็นอีกสองวันเพราะวันนี้ไม่สะดวกทำให้หญิงสาวว่างและประจวบเหมาะกับทางด้านอาจารย์หมอแจ้งมาพอดีว่าวันนี่เธอต้องเข้าประชุมด้วยตอนแรกหญิงสาวเองก็กังวลอยู่นิดๆว่าจะเข้าประชุมได้หรือเปล่าแต่เมื่อผู้ป่วยโทรมาเลื่อนการผ่าตัดทำให้เธอสามารถเข้าประชุมได้โดยไม่ต้องห่วงเรื่องเคสหญิงสาวเดินเข้าลิฟท์และกดชั้นเก้าเพื่อขึ้นไปยังห้องประชุมใ

ทางด้านมาร์คัสหลังจากที่คุยกับแก้มหอมคืนนั้นมา นี้มันก็เลยมาจนถึงวันและเวลาที่จะต้องส่งมอบของล็อตใหญ่ของ ดอน ผู้เป็นพ่อแล้วเนื่องจากดอนติดภาระกิจสำคัญและด่วน เลยทำให้วันนี้ชายหนุ่มต้องลงมาคุมงานแทนคนเป็นพ่อ วันนี้ชายหนุ่มเลือกสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในปลดกระดุมด้านบนประมาณสองเม็ดทำให้เห็นไรขนอ่อนๆที่หน้าอกแกร่งทำให้ดูเซ็กซี่และสวมทับด้วยสูทสีดำ กางเกงสแล็คสีดำ เข็มขัดหนังสีดำสนิท ชายหนุ่มเลือกสวมรองเท้าหนังสีดำชั้นดี ทำให้ร่างสูงตอนนี้มาดเท่มีเสน่ห์รูปหน้าหล่อเหลามีแววตาเฉียบคมเป็นอาวุธ ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะหยิบอาวุธประจำตัวออกมาพกติดตัว มันเป็นปืนสั้นที่ดอนให้เขาไว้ตั้งแต่ตอนที่เขาประมาณสิบขวบชายหนุ่มคิดว่าวันนี้เขาคงต้องใช้มันอีกแล้ว ก่อนจะขึ้นรถชายหนุ่มไม่ลืมที่จะโทรหาแก้มหอมแต่ยังไม่ทันที่เขาจะกดเบอร์โทรออกมาทำให้เขาเปลี่ยนใจที่จะส่งข้อความไปแทนโดยเป็นเพียงข้อความสั้นๆ“มีพบก็ต้องมีจาก แต่ไม่อยากจากกันตลอดไป”ก่อนจะปิดเครื่องแล้วหย่อนมันลงไปในกระเป๋ากางเกงสแล็คสีดำแล้วเดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้Lexus LM300h ที่ติดเครื่องยนต์รออยู่แล้วโดยมีแทนไทเป็นคนขับและมีแดนเป็นคนเปิดและปิดประตูให้ก่อ