Semua Bab มาเฟียร้ายพ่ายรักคุณหมอ: Bab 31 - Bab 40

ณ บ้านธนาปรีชาสกุลวันนี้ดูจะครึกครื้นต่างจากทุกวันที่ผ่านมาเพราะวันนี้มีคนพิเศษมาทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยภายในห้องครัวตอนนี้มีสองแม่ลูกกำลังช่วยกันทำอาหารเย็นอาหารเย็นของวันนี้จะพวกปิ้งย่าง อาทิเช่น กุ้งย่างที่เป็นของโปรดของแก้มหอมและบาร์บีคิวหมูกับไก่รวมไปเครื่องดื่มต่างๆในขณะที่สองคนแม่สองกำลังเข้าครัวคนเป็นพ่อก็พาว่าที่ลูกเขยออกไปนั่งรอที่สวนหลังบ้าในระหว่างที่นั่งรอ“เป็นอย่างไรบ้างครับคุณอา”เสียงทุ้มของชายหนุ่มรุ่นลูกดังขึ้นก่อนจะหันหน้ามองออกไปยังต้นไม้ประดับที่ปลูกอยู่เรียงรายภายในบริเวณสวนหน้าบ้าน“ตอนนี้ก็เรื่อย ๆนะแล้วมาร์ละลูกเป็นอย่างไรบ้าง ดอน สบายดีหรือเปล่าแล้วเราละโกรธอาบ้างหรือเปล่าที่อาทำแบบนี้”เสียงของจักรกฤษณ์ดังขึ้นเรื่องนี้จริงๆแล้วเป็นความคิดริเริ่มของเขาเองเขายอมรับว่าเขาเห็นแก่ตัวที่อยากให้ลูกสาวแต่งงานกับคนตรงหน้าโดยที่ไม่ได้ถามความสมัครใจของอีกฝ่ายแต่อย่างใดและเขาเองก็ทราบมาว่าชายหนุ่มตรงหน้าก็ไม่ยินดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นและยังค้านหัวชนฝาอีกด้วยว่าจะไม่มีวันแต่งงานกับแก้มหอมเป็นอันขาดในตอนแรกที่เขาได้รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าคิดอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้นมันทำใ

หลังจากที่แก้มหอมพยายามที่ดึงและปรับอารมณ์ของตัวเองกว่าจะมาเป็นปกติได้ก็ใช้เวลาอยู่นานพอสมควร จากนั้นคนทั้งคู่ก็เดินเข้ามาในครัวพร้อมกันเพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยของผู้ใหญ่ทั้งสอง เพื่อที่จะช่วยกันยกสิ่งของและอุปกรณ์ต่างๆมาไว้ในสวน หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยพวกหนุ่มๆก็ช่วยกันก่อไฟเพื่อที่จะย่างบาร์บีคิว แก้มหอมที่ยืนดู คนเป็นพ่อที่กำลังหยิบจับสิ่งของต่างๆด้วยความชำนาญรอยยิ้มของผู้เป็นพ่อที่หญิงสาวเห็นยามนี้มันเป็นรอยยิ้มที่มันดูแล้วอบอุ่นใจทุกครั้งที่เธอเห็น ในขณะที่หญิงสาวกำลังยืนมองคนเป็นพ่อและแม่ที่ช่วยกันหยิบจับข้าวของต่างๆและยิ่งเธอได้เห็นรอยยิ้มของคนเป็นแม่มันยิ่งทำให้หญิงสาวต้องคิดไกล ไปถึงในวันนั้น วันที่ไม่มีผู้เป็นพ่ออยู่แล้วแม่ของเธอจะยังยิ้มแบบนี้ได้อีกหรือเปล่า เธอไม่อยากคิดเลยว่าหากมันถึงวันนั้นจริงๆทั้งเธอและแม่จะอยู่กันยังไง หากเป็นตัวเธอเองไม่เท่าไรหรอกแต่แม่นี้สิเธอคงต้องคิดหาทางรับมือกับคนเป็นแม่ตั้งแต่เนินๆแล้วละ“เฮ้อ! ”เสียงถอนหายใจเบาๆของแก้มหอมดังขึ้นทำให้มารัค์สที่กำลังยืนมองเหตุการณ์ทุกอย่างก่อนหน้านี้เดินเข้ามายืนซ้อนหลังของคนตัวเล็กที่กำลังยืนทำหน้ายุ่งอยู่ก

และนี้ไม่ใช้ครั้งแรกที่มีเคสฉุกเฉินแบบนี้เกิดขึ้นแต่มันเป็นเกือบทุกวันที่เกิดขึ้นกับโรงพยาบาลแห่งนี้หากเป็นหมอคนอื่นเธอและน้อง ๆพยาบาลในแผนกคงโดนบ่นกันบ้างและแหละไม่มากก็น้อยแต่นี้เป็นหมอแก้มหอม หมอที่ไม่เคยวีนหรือบ่นอะไรออกมาเลยไม่ว่าจะโดนตามเวลาไหนจะเป็นเวลาที่ทานข้าวหรือจะเป็นเวลาที่หลับไปแล้วบางครั้งก็ไม่ใช้เวรของเธอด้วยซ้ำแต่หญิงสาวก็ไม่เคยบ่นแถมวันไหนที่มีเคสเยอะๆหมอแก้มหอมก็ยังซื้อน้ำและขนมมาเลี้ยงคนที่อยู่เวรในวันนั้นด้วยแบบนี้สินะที่เป็นที่รักของหมอหลายๆคนรวมถึงหมอธีร์ด้วยพยาบาลสาวส่ายหัวน้อยๆให้กับความคิดของตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาแล้วหันไปทำงานในหน้าที่ของตัวเองต่อส่วนทางด้านแก้มหอมหลังจากที่วางสายไปแล้วหญิงสาวก็ลุกขึ้นเก็บข้าวของเครื่องใช้ต่างๆใส่ลงในกระเป๋าก่อนจะเดินออกจากห้องตรวจเพื่อไปดูอาการของผู้ป่วยในห้องฉุกเฉินหญิงสาวใช้เวลาดูผู้ป่วยได้ไม่นานก็สรุปว่าผู้ป่วยรายนี้มีอาการปวดท้องและเป็นใส้ติ่งอักเสบ( Appendicitis)หญิงสาวจึงแจ้งให้ทางห้องผ่าตัดเตรียมห้องไว้สำหรับผ่าตัดใส้ติ่งไว้หนึ่งห้องก่อนจะหันมากำชับกับพยาบาลในห้องฉุกเฉินว่าอย่าลืมส่งผู้ป่วยขึ้นไปยังห้องผ่าตัดจากนั้นแก

"หวัดดีหลานชาย พ่อเราสบายดีใช่ไหม"คนเป็นลุงเอ่ยทักทายหลานชายที่นานๆทีจะโผล่หน้าโผล่ตามาให้เห็นสักครั้งหากไม่มีเหตุการณ์ที่จำเป็นก็จะไม่มีวันได้เห็นหน้าค่าตาของหลายชายเขาหรอก"พ่อสบายดีครับ ส่วนผมก็ตามที่เห็นเลยครับลุง"คำพูดคำจจาที่ปนความทะเล้นของเจ้าหลายชายตัวดีมันทำให้ผู้เป็นลุงถึงกับส่ายหัวด้วยเอือมระอ่าก่อนจะเอ่ยคำถามในประโยคต่อมา"ว่าแต่แกเถอะวันนี้เป็นไงมาไงถึงมาโผล่ที่นี้ได้อย่าบอกนะว่าแกคิดถึงฉันเพราะฉันไม่มีวันที่จะเชื่อคำพูดของคนอย่างแกหรอกมันเชื่อได้ยากยิ่งอะไรดี"คนเป็นลุงเอ่ยอย่างรู้ทันหลานชายของตัวเองมาร์คัสที่เห็นว่าคนเป็นลุงพูดดักซะขนาดนั้นถึงกับไปไม่ถูกไอ้คิดถึงเขาก็ก็คิดถึงนั้นแหละหากไม่คิดถึงเขาก็คงไม่แวะมาหาหรอกเพียงแต่ตอนนี้เขามีเหตุผลอื่นที่อยากรู้มากกว่าชายหนุ่มเริ่มทำหน้าออดอ้อนผู้เป็นลุงเหมือนทุกครั้งที่เคยทำและมันก็ได้ผลทุกครั้งรวมถึงครั้งนี้"โธ่คุณลุงหมอครับผมคิดถึงคุณลุงหมอจริงๆนะครับ"ชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินเข้าไปกอดแขนของผู้เป็นลุงพร้อมกับแข่วงไปมาอย่างเด็กที่ต้องการของเล่นสักชิ้นแล้วมีหรือที่คนเป็นลุงเช่นเขาจะไม่ยอมคนเป็นลุงได้แต่ถอนหายเบาๆให้กับท่าทางข

ทางด้านมาร์คัสในช่วงที่ตัวเขากำลังนั่งรอคนตัวเล็กอยู่ในห้องนั้นในขณะที่เขากำลังไล่สายตาดูความเรียบร้อยภายในร้าน ผ่านหน้าจอมิเตอร์อยู่นั้นเองพลันสายเขาของเขาก็ไปสะดุดเข้ากับหญิงชายคู่หนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาใช้บริการภายในร้านของเขาชายหนุ่มจึงใช้มือเลื่อนซูมเพื่อความแน่ใจและมันก็เป็นดังที่เขาคิดซึ่งเขาเองก็จำมันได้ดีว่าผู้ชายคนนั้นคือใครถึงแม้เขาจะเคยเห็นชายหนุ่มคนนั้นแค่เพียงครั้งเดียวและมันก็เป็นแค่เพียงผ่านๆแต่เขาก็จำได้ดี และมันก็ไม่ใช้ใครที่ไหนแต่เป็นหมอพี่ธีร์ของยัยตัวเล็กนั้นเอง เดี๋ยวนะว่าแต่ไอ้หมอหน้าจืดนี้มันมากับใคร ไหนขอดูหน้าชัดๆหน่อยละกันเอ๊ะนี่มันลิตาลูกสาวของท่านรัฐมนตรีนี่แล้ว ร้ายไม่เบาเลยนะ ความคิดชั่วร้ายของมาร์คัสก็เริ่มทำงานชายหนุ่มจงใจเปิดหน้าจอมิเตอร์ของกล้องตัวนั้นไว้เป็นหน้าจอเดียวส่วนตัวอื่นๆก็ปล่อยให้เป็นไปตามปกติ ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งยิ้มกับผลงานของตัวเองด้วยความสะบายใจและถูกใจในความคิดของตัวเองพลันเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ว่าคนที่เขากำลังรออยู่ตอนนี้ได้เดินมาถึงหน้าประตูห้องแล้ว“ก๊อกๆ!ก๊อกๆ! ก๊อกๆ! ”“บอสครับนายหญิงมาถึงแล้วครับ