All Chapters of มาเฟียร้ายพ่ายรักคุณหมอ: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ แทนไทก็พยายามควบคุมรถจนถึง คฤหาสน์ตระกูล อนาสตาเซียก่อนจะส่งต่อไปยังอู่ของเพื่อนมาร์คัสที่อยู่ไม่ไกล ณ คฤหาสน์ อนาสตาเซียมาร์คัสที่เดินเข้ามาภายในคฤหาสน์ก่อนจะดิ่งตรงไปยังลิฟต์แล้วกดลงไปยังห้องประชุมที่เป็นฐานลับขององค์กร ซึ่งอยู่ชั้นได้ดินของคฤหาสน์หลังนี้ และภายในห้องประชุมตอนนี้ได้มี ดอน และสมาชิกคนอื่นๆในองค์กรนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ดอน เมื่อเห็นมาร์คัสเดินเข้ามาจึงลุกขึ้นเดินเข้าไปหาก่อนจะถามออกไปด้วยความเป็นห่วง“ไงไอ้ลูกชายเป็นอย่างไงบ้าง”เสียงที่แสดงถึงอำนาจอันน่าเกรงขามของดอนถามออดมาอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินพ้นประตูเข้า“ผมไม่เป็นอะไรครับ”“แล้วแกพอจะรู้ไหมว่ามันคือพวกไหน”“ผมจะยังเช็คไม่ได้เลย..”ยังไม่ทันที่มาร์คัสจะพูดออกมาจบประโยคเสียงของคนในห้องก็ดังขึ้นมาก่อน“เจอแล้วครับ”“ใคร!”เสียงของ ดอนถามออกไปอย่างรวดเร็วมันคือใคร แต่มันจะคือใครก็ชั่งในเมื่อมันกล้าที่จะลองดีกับ ตระกูล อนาสตาเซีย มันต้องมีจุดจบแค่จุดเดียวคือความตายเท่านั้น“มันเป็นพวกมาเฟียรับจ้างปลายแถวครับ”ลูกน้องของ ดอน ตอบออกไป“หารายละเอียดของพวกมันมา”รอบนี้เป็นเสียงข

ทางด้านมาร์คัสเองหลังจากที่ชายหนุ่มรู้แหล่งกบดานของพวกมาเฟียปลายแถว ที่มันดัดลอบทำร้ายเขาเมื่อวาน วันนี้ชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่จะออกไปจัดการปิดบัญชีกับพวกมันทีละคนจนหมดไม่หลงแม้แต่ซักคนเดียว ชายหนุ่มจัดการทำเหมือนกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุเล็กน้อยที่เกิดจากกะแสไฟฟ้าลัดวงจรและคนที่เสียชีวิตในกองไฟก็คือพวกที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้ามารวมหัวมั่วสุมเสพของผิดกฎหมายแล้วบังเอิญพวกมันพลาดทำให้ไฟครอกจนตายไม่เหลือแม้แต่คนเดียว มาร์คัสใช้เวลาจัดการกับปัญหาทุกอย่างภายในเวลาเพียงสองถึงสามวันก็เรียบร้อย หลังจากนั้นชายหนุ่มก็จัดการเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเดินทางกลับมาประเทศไทยเพื่อจัดการกับอะไรบางอย่างที่มันเป็นของเขาให้ถูกให้ควรให้เรียบร้อย วันนี้มาร์คัสเลือกที่จะตื่นแต่เช้ามืดเพื่ออาบน้ำแต่งตัวชายหนุ่มเลือกใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีชมพูที่สามารถช่วยเพิ่มความอ่อนหวานชายหนุ่มเลือกที่จะปลดกระดุมออกหนึ่งเม็ดมันจึงเผยให้เห็นขนอ่อนๆสีน้ำตาลที่ประดับประดาอยู่บนหน้าอกแกร่งและชวนให้หลงไหลและมันยังเพิ่มความเซ็กซี่ในเขาขึ้นมาอีกด้วยชายหนุ่มเลือกที่จะสวมทับด้วยสูทสีกรมแขนยาวที่บ่งบอกและแสดงถึงความ

ทางด้านแก้มหอมที่ตั้งโต๊ะเสร็จเรียบร้อยหญิงสาวก็เดินออกมาตามมาร์คัสที่ห้องรับแขกซึ่งปรากฏว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังเดินเข้ามาในห้องครัวพอดี“ตื่นแล้วเหรอคะ”เสียงหวานของแก้มหอมเอ่ยถามกับชายหมุ่มตรงหน้า“ครับ”“หิวไหมคะ มีข้าวต้มกุ้งนะคะจะทานเลยไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถาม“ครับ”พูดจบมาร์คัสก็เดินดิ่งไปยังห้องครัวที่ตอนนี้มีข้าวต้มกุ้งส่งกลิ่นหอมๆชวนให้น้ำลายไหลชายหนุ่มก็ไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปนั่งประจำที่พร้อมกับเสียงในท้องที่ร้อง จ๊อก ๆออกมา มันทำให้แก้มหอมอดที่จะอมยิ้มไม่ได้กับเสียงและภาพตรงหน้าส่วนทางด้านมาร์คัสที่นั่งลงเป็นที่เรียบร้อยก็เงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวที่ยังยืนมองเขาอยู่ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงคล้ายๆบังคับทางอ้อม“อ้าวทำไมไม่นั่งละพี่หิวแล้วนะครับ”“หิวแล้วทำไมไม่ทานละคะรอทำไม”แก้มหอมถามออกไปอย่างสงสัย คนอะไรรู้ตัวว่าหิวก็ยังไม่รีบลงมือทานจะรออะไรก็ไม่รู้เดี๋ยวโรคกระเพาะก็ถามหาหรอก“ไม่เอาครับพี่รอทานแก้มหอมครับ”เสียงทุ้มต่ำที่ฟังดูเรียบ ๆแต่ให้ความรู้สึกพิเศษของชายหนุ่มเอ่ยออกมาแก้มหอมที่ได้ฟังคำตอบจากชายหนุ่มก็รู้สึกว่าอกด้านซ้ายคันยุบยิบแปลกๆก่อนจะเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามกับชายหนุ

“แก้มหอมพร้อมที่จะฟังกฎกติกาของการทำงานในไนต์คลับของพี่หรือยังครับ”น้ำเสียงทุ้มต่ำที่เอ่ยออกมานั้นฟังดูเป็นงานเป็นการน่าเกรงขามไม่มีแววทะเล้นให้เห็นเหมืนทุกครั้งที่ผ่านมานี่สินะน้ำเสียงที่เขาใช้ในเวลาทำงานน้ำเสียงที่เอาจริงเอาจังอย่างที่ไม่เคยเป็นหรือเคยได้ยินมาก่อนน้ำเสียงที่ฟังดูไม่ร้อนไม่เย็นดูอบอุ่นนุ่มนวลแต่กลับแฝงไปด้วยความน่าเกรงขามอยู่ในท่าที“พร้อมค่ะ”เสียงหวานที่เอ่ยออกมาอย่างมั่นคงไม่แตกต่างจากชายหนุ่มน้ำเสียงที่จริงจังมีความกระตือรือร้นในนการทำงานนั้นมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย ที่อย่างน้อยๆหญิงสาวที่เขาต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนั้นมีความตั้งอกตั้งใจในการที่จะเรียนรู้งานของเขาจริงๆหากมันเป็นความตั้งใจจริงๆของเธอมันคงดีไม่น้อยแต่เขาจะต้องดูเธอให้นานๆกว่านี้“งั้นเรามาฟังกฎกติกาของพี่กันดีกว่านะครับหากข้อไหนรู้สึกว่ามันไม่โอเครก็บอกพี่ก่อนนะครับเพื่อพี่จะหาวิธีปรับเปลี่ยนให้มันเป็นไปในแนวทางเดียวกันนะครับ”เสียงของชายหนุ่มฟังดูหนักแน่นและจริงจังทำให้แก้มหอมพลอยเกร็งไปด้วย“ค่ะ”“ข้อ 1 . ทุกครั้งที่ไปที่ร้านต้องแจ้งพี่ก่อนทุกครั้ง2 . การแต่งตัวไปที่ร้านต้องให้พี่ดูก

ในเวลาต่อ ณ ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่กลางใจเมืองกรุงเทพมหานครน้ำหวานที่กำลังเดินอย่างไม่สบอารมณ์เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดของหญิงสาวเธอจึงตั้งใจจะชวนแก้มหอมมาเดินเที่ยวช๊อปปิ้งซื้อของให้สบายใจให้สมกับที่ทำงานงกๆทุกวันไม่มีวันไหนที่เธอและยัยน้องสาวข้างบ้านจะกลับตรงเวลาสักวันในสัปดาห์ที่ผ่านมาพอสบโอกาสวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงถือโอกาสชวนยัยแก้มหอมมาเปิดหูเปิดตาแต่ยัยนั้นดันไม่ว่างติดธุระสำคัญเธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้ธุระสำคัญของอีกฝ่ายคืออะไรเธอก็พยายามถามแล้วถามอีกจนได้คำตอบว่ายัยบ้านั้นต้องพาไอ้ว่าที่เจ้าบ่าวไปทานข้าวที่บ้านมันจึงทำให้เธองอแงนิดหน่อยแต่พอจังหวะที่เธอกำลังจะออกจากบ้านคนเป็นพ่อก็โทรศัพท์มาบอกว่าให้เธอออกมาทานข้าวนอกบ้านเป็นเพื่อนพ่อกับแม่หน่อยเพราะนี่มันก็นานแล้วที่เราสามคนพ่อแม่ลูกไม่ได้ทานข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตากันเลยเพราะต่างคนต่างมีงานของตัวเองที่ต้องทำกว่าจะได้กลับบ้านในแต่ละวันก็มืดค่ำจึงทำให้ ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันเท่าที่ควรแถมวันนี้ประจวบเหมาะกับลูกชายของเพื่อนพ่อที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกเมืองนาเมื่อไม่นานมานี้ได้งานทำที่เมืองไทยเพื่อนพ่อเลยถือโอกาสเลี้ยงอาหารเธ