Lahat ng Kabanata ng กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย: Kabanata 1 - Kabanata 10

ตอนที่ 1สามเดือนก่อนค่ำคืนพายุลมกระโชกแรงในฤดูร้อนช่วงต้นเดือนเมษายน พายุฤดูร้อนในปีนี้แปรปรวนหนักกว่าทุกปีทำให้เกิดพายุฝนพายุฝนฟ้าคะนองอย่างหนัก ท้องฟ้าสีเพลิงเปร่งประกายแสงแลบวาบพร้อมกับเสียงครึกโครมสนั่นหวั่นไหวชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ผมสีขาวดุจเกร็ดหิมะมัดหางม้าสภาพเปียกโชกโอบอุ้มมนุษย์สาวแรกแย้ม ทั่วร่างเปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบดินโคลนผสมคราบเลือดเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่“ไปตามหมอประจำตระกูลมา” ฟาร์อูล นายน้อยใหญ่ตระกูลเอนส์เวิร์ธหันไปบอกมือขวาคนสนิท“ผมตามมาแล้วครับอีกสักเดี๋ยวคงถึง” อัวริโต้ก้มโค้งท่าทีสงบเสงี่ยม เขาสังเกตุมองมนุษย์สาวผู้นี้ที่นายน้อยเป็นคนช่วยชีวิต อายุอานามไม่น่าเกินยี่สิบต้นทว่าความสวยสะดุดตากลับโดดเด่นมีออร่าเกินกว่าใครร่างกายเธอมีกลิ่นอายของนายน้อยฟาร์อูล นายน้อยคงไม่ได้เปลี่ยนเธอให้กลายเป็นแวมไพร์ ฝ่าฝืนกฎของตระกูลหรอกนะ...“นายน้อยครับผมมีคำถาม”“ว่าไง”“ทำไมนายน้อยถึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือเธอฝืนชะตาชีวิตมนุษย์ ตระกูลของเราเคร่งครัดกฎข้อนี้มากนะครับ ขืนนายท่านและนายหญิงรู้เข้านายน้อยจะไม่ถูกลงโทษหรอครับ” มือขวาคนสนิทมีสีหน้าลำบากใจไม่น้อยกับการตัดสินใจของ

ตอนที่ 3บ่ายคล้อยวันนี้เธอโดนเรียกตัวไปใช้แรงงานเยี่ยงทาสโดยมีคนตัวสูงตามประกบชี้นิ้วสั่ง ประหนึ่งเจ้านายจอมเฮี๊ยบกับสาวใช้จอมมึน ดารินทร์สวมเสื้อยืดคอกลมสีดำกางเกงยีนส์ขาสั้นเพื่อจะได้ทำงานแรงงานได้ถนัดถนี่“ขัดเบามือหน่อย นี่มันหินแกะสลักรุ่นทวดฉัน ขืนเธอทำมันแตกฉันจะให้เธอหาทางประกอบมันขึ้นมาใหม่” ร่างสูงสั่งกำชับร่างเล็กอวบอิ่ม ขณะเธอนั่งคุกเข่าขัดหินแกะสลักสีเขียวมรกตมรดกตกทอดของต้นตระกูล“ค่ะนายน้อย...” เธอได้แต่ยิ้มรับคำ แม้ภายในใจจะบ่นค่อนขอดเขาอยู่ก็ตาม“ให้อาหลินช่วยนะคะนายน้อย อาหลินอยู่ว่างๆ พอดี” อาหลินเสนอตัวช่วย เธออดสงสารหญิงสาวคนตรงหน้าเสียไม่ได้หลังจากเรียนออนไลน์ภาคเช้าเสร็จก็โดนเรียกตัวมาใช้แรงงานขัดถูทุกซอกทุกมุม ลามมายันทำความสะอาดของสะสมราคาแพงจากต้นตระกูล“อย่ามายุ่ง ว่างมากก็ไปหาอะไรทำนี่มันงานง่ายๆ ทำไม่ได้ก็ไสหัวออกไป”“แต่ว่ามันเยอะมากเลยนะคะนายน้อย งานพวกนี้แม่บ้านช่วยกันทำตั้งสี่ห้าคนหลายวันกว่าจะเสร็จ” อาหลินลอบถอนหายใจ เหลือบมองหญิงสาวที่นั่งทำทุกอย่างคนเดียว ในขณะที่แม่บ้านคนอื่นไปพักผ่อนสบายใจ“กล้าขัดคำสั่งฉันหรออาหลิน” ราอูลจ้องเขม็ง ไม่คิดว่าคนขอ

ตอนที่ 5ดารินทร์จำใจทนหญิงสาวหรี่ดวงตาปรับสายตาให้รับแสงแดดที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านสีอึมขรึมยันกายลุกขึ้นจากเตียงนอนขนาดห้าฟุตบิดขี้เกียจเสียสองสามทีเรือนร่างอวบอิ่มเต็มไปด้วยเนื้อนมไข่ปวดร้าวแทบทั้งตัว ด้วยเหตุถูกนายน้อยอย่าง คุณราอูล ใช้แรงงานเยี่ยงทาสราวกับสาวใช้ส่วนตัวคนหนึ่ง แวมไพร์ฝึกหัดสามเดือนเช่นเธอต้องมาคอยรองรับอารมณ์รวมไปถึงคำพูดถากถางของเขาดีหน่อยที่หลังจากเกิดเหตุการณ์ในวันนั้น เธอก็ไม่สนใจอาการผีเข้าผีออกของเขาอีก และนั่นก็น่าจะทำให้เขารู้ว่าความอดทนของเธอมีขีดจำกัด กระนั้นเขาก็ยังไม่เลิกวอแวรังแกเธอก๊อก..ก๊อก..ก๊อก“ดารินทร์ตื่นหรือยังจ๊ะ” เสียงอาหลิน สาวใช้แวมไพร์เลือดผสมเฉกเช่นเธอเพื่อนสนิทหนึ่งเดียวภายในบ้านหลังนี้เคาะประตูเรียก ฉุดหญิงสาวให้ตื่นจากภวังค์“จ๊ะ...ตื่นแล้วจ๊ะอาหลิน มีอะไรหรือจ๊ะ?” ดารินทร์จัดแจงชุดนอนสีหวานให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปบิดประตูลูกบิด“นายน้อยฟาร์อูลเรียกพบน่ะ”“พี่ฟาร์อูลกลับมาแล้วหรอเนี่ย” เธอพึมพำด้วยความดีใจ เดือนกว่าแล้วที่เธอต้องจำใจรองมือรองเท้าราอูลในที่สุดพี่ฟาร์อูลก็กลับมาเสียที“บอกพี่ฟาร์อูลว่ารอเดี๋ยวนะจ๊ะเดี๋ยวฉันตามไป”“กูไม่เ

ตอนที่ 7บุญคุณนี้ใช้คืนด้วยร่างกายมือหยาบกร้านผ่านสมรภูมิการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน บัดนี้กลับใช้ลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้งนุ่มลื่น อวบอิ่มล้นมือไม่เว้นว่างแม้ตารางนิ้ว ปราการขวางกั้นระหว่างเขาและเธอถูกปลดไม่ให้ขวางหูขวางตา ไอร้อนระอุพร้อมแผดเผาหญิงชายคู่นี้ยัยนี่ซ่อนรูปชะมัด!หญิงสาวนอนหงายไร้การเคลื่อนไหว เธอเอียงหน้ามองบานประตู เรือนร่างเปลือยเปล่าส่วนนูนใหญ่เกินกว่าที่เขาคิดไว้ ยอดปถุมถันสีชมพูระเรื่อเต่งตึงบ่งบอกถึงความสาวไร้ชายใดเคยครอบครอง หน้าท้องแบนราบ ไล่ลงมาสะโพกกลมกลึงก่อนจะหยุดสายตาลง ณ กลางลำตัวของเธอ“......” แก่นกายตัวเขื่องผงาดสู้ศึกเต็มกำลัง ไม่รู้ว่าเพราะวิสกี้เลือดหมาป่าที่เขาดื่มเข้าไปหลายขวดหรือว่าเรือนร่างของเธอกันแน่ ที่ทำให้ร่างกายของเขารู้สึกเดือดพล่าน ฮึกเหิม“อวดดีไม่หยุด” น้ำเสียงพึมพำออกมาจากชายหนุ่ม เขามองร่างเล็กที่ยังคงเมินเฉยใส่เขา หากเธอออดอ้อนเขาเสียหน่อย คืนนี้อาจจะพอปรานีเธออยู่บ้าง แต่เห็นสีหน้าท่าทางของเธอนั้นเขากลับรู้สึกหงุดหงิดแทบบ้า“งั้นจะมาโทษว่าฉันใจร้ายไม่ได้ที่รุนแรงกับครั้งแรกของเธอ” ราอูลถาโถมคล่อมร่างหญิงสาว ท่อนขาเรียวสวยถูกมือหนาแยก

ตอนที่ 9หน่วยราชการลับสภาพศพแห้งเหี่ยวหลงเหลือเพียงผิวหนังซีดขาวหุ้มกระดูก ดวงตาเบิกโพลงตื่นตกใจ ไร้ร่องรอยการต่อสู้ มีเพียงรอยคมเขี้ยวแหลมคมเสมือนสัตว์ป่ากัดบริเวณด้านข้างลำคอ เลือดแห้งเกรอะเปรอะเปื้อนซอกคอบ่งบอกถึงความรีบเร่งในการลงมือสถาบันนิติเวชส่งหน่วยแพทย์ลับร่วมพิสูจน์หลักฐานร่วมมือกับหน่วยงานราชการลับของรัฐบาล ซึ่งถูกจัดตั้งขึ้นมาเพื่อจัดการกับสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติกลุ่มคนสองกลุ่มนี้คือหน่วยงานลับของรัฐบาล จัดตั้งขึ้นหลังทราบข้อมูลเผ่าพันธุ์แวมไพร์กระจายอำนาจมายังประเทศไทย เกือบ 60 ปีแล้วที่ไม่มีคดีอุจอาจเพื่อนต่างเผ่าพันธุ์ลงมือทำร้ายมนุษย์“ติดต่อผู้นำสองตระกูลว่านี่เป็นฝีมือของใครแล้วลงโทษซะ ผู้ใดฝ่าฝืนกฎไม่มีข้อละเว้น” ชายหนุ่มวัยยี่สิบแปดปีเศษ เตชิน ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว“ครับ”“เขียนลงไปในรายงานว่ามีสัตว์ป่าหลุดออกมาหากินแล้วทำร้ายชาวบ้าน ปกปิดร่องรอยแผลจากการดูดเลือดด้วยล่ะ นำเงินจากกองทุนมอบให้ครอบครัวผู้เสียชีวิต อย่าให้ครอบครัวเขาเดือดร้อน” เตชินเบนหน้ามองผู้เคราะห์ร้ายรู้สึกอนาถใจ หากไม่มีพวกชั่วร้ายพวกนั่น เขาคนนั้นก็คงไม่มีจดจุบสุดแสนน่าเวทนาหลาย