Share

ตอนที่ 8

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-11 06:26:05

ตอนที่ 8

จำใส่สมองว่าเธอคือคนของใคร

หญิงสาวร่างเล็กในสภาพมึนเมาทว่าพยายามประคองสติให้มั่น เธอน่าจะเชื่อลุงคนนั้นไม่น่าใช้มันเยอะถึงเพียงนี้ ดูจากสภาพเธอในตอนนี้นั้นเหมือนดื่มแอลกลอฮอล์เพียวสองสามขวด ใบหน้าสวยมีหยาดเหงื่อผุดบริเวณไรผม แม้ว่าจะสั่งชายหนุ่มเอนเตอร์เทรนเร่งเครื่องปรับอากาศแล้วก็ตาม

ชายหนุ่มเอนเตอร์เทรนที่เธอว่าจ้างพึ่งจะเข้ามาภายในห้อง หลังจากที่สติของเธอเลือนลาน ดวงตากลมพยายามเพ่งมองใบหน้าของเขา กลับล้มเหลวในที่สุด ภาพทุกอย่างพร่ามัวมองไม่ชัด

“ครั้งแรกก็เล่นจนเมาแอ๋เลยหรอครับ” น้ำเสียงคุ้นหูเอ่ยเยาะหญิงสาวที่กำลังนั่งปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวลงหนึ่งเม็ด

“เรื่องของฉัน นี่นายเร่งแอร์แล้วจริงๆ หรอทำไมมันยังร้อนตับจะแตก” ดารินทร์ยกคอเสื้อขึ้นลงหวังให้มีลมอันน้อยนิดผ่านพัดร่าง

“เร่งต่ำสุดแล้วครับ”

“นายเป็นแวมไพร์นี่ ฉันนึกว่าผู้ชายที่ทำงานมีแต่มนุษย์” แม้ว่าเธอจะหลับตาแต่กลิ่นนั้นไวต่อแวมไพร์อยู่มาก เธอไม่ใส่ใจแม้กลิ่นนี้จะคุ้นแตะจมูกเธอเหลือเกิน

“ไม่รู้สิครับ” ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอ เขาอมยิ้มเล็กน้อย น่าขันเสียจริงเธอคิดว่าเขาเป็นหนุ่มโฮสต์จริงเสียด้วย

“ทำไมฉันคุ้นน้ำเสียงของนายจัง”

จะไม่คุ้นได้อย่างไรก็เราพึ่งจะคุยกันเมื่อครู่ โจชัวนึก พลางนึกย้อนเหตุการณ์ที่เขาแอบฟังหญิงสาวพูดคุยกับผู้จัดการร้าน เขาแฝงเข้าห้องวีไอพีของเธอแทนเด็กหนุ่มโฮสต์คนนั้น ก่อนจะยื่นสินน้ำใจให้เขาอย่างงาม มีที่ไหนงานก็ไม่ต้องทำแถมยังได้เงินอีกต่างหาก...

“หรอครับ” ดวงตาสีเขียวเข้มอ่อนลงยามมองดวงหน้างามสะคราญราวกับตุ๊กตาของเธอ ความงามของเธอเป็นที่เลื่องลื่อในหมู่แวมไพร์ แม้ยังไม่โตเต็มสาวมากนัก วันนี้เห็นกับตาเขาถึงกับต้องยอมศิโรราบในคำล่ำลือ

“เขาเอนเตอร์เทรนกันยังไงหรอ ฉันอยากรู้” เธอพูด โจชัวกลั้นขำ สภาพเธอแทบจะทรงตัวไม่ได้ยังจะอยากรู้ อยากเห็น วิธีการเอนเตอร์เทรนของโฮสต์อีก

“ก็ดูแลฟิลแฟนไงครับคุณ”

“แล้วแบบไหนบ้างล่ะ ทำให้ดูหน่อยสิ” ดารินทร์เอ่ยน้ำเสียงเบาหวิว ยกเรียวขาไขว้ห่าง สองแขนกอดอกแน่น

“คุณจะรับได้หรอครับ” โจชัวถามย้ำ ใบหน้าเหล่าเหลาเลิกคิ้วเข้มอย่างไม่เชื่อหู แต่หากใครรู้เข้าว่าเธอมองเขาเป็นผู้ชายหากินเสียชื่อนายน้อยตระกูลอาเธอนอลหมด

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” ริมฝีปากเคลือบริมสติกสีแดงสดเอ่ย เธออยากศึกษาไว้บ้างจะเป็นไรไป เห็นราอูลหิ้วผู้หญิงจากคลับกลับบ้านไม่ซ้ำหน้า เธอก็อยากจะรู้ว่าความรู้สึกใช้เงินซื้อกินมันรู้สึกอย่างไร

“ไหนครางชื่อดารินทร์ให้ฟังหน่อยสิ”

“......” โจชัวนั่งนิ่งเงียบ ยัยเด็กแก่แดดคนนี้ริอาจอยากเติบโตแล้วหรือ จะมาอยากฟังเสียงคงเสียงครางอะไรกัน

“สรุปนายมาทำงานจริงๆ รึเปล่า มัวแต่นั่งนิ่งไม่ดูแลอะไรเลย ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ”

“อะ...เอ่อ ผมมาทำงานวันแรกครับ” ชายหนุ่มอึกอัก เขาเองก็ไม่รู้จะบริการเธอเช่นไร จะให้ปรนนิบัติพัดวีหรือช่างน่าขัน เอาอกเอาใจยิ่งแล้วใหญ่ กระดากใจยิ่งนัก

“อ๋อวันแรกงั้นหรอ งั้นไม่ถือสากันนะถ้าจะล่วงเกิน” เธอหยิบแคปซูลสีฟ้าหยดลงบนดวงตาอีกสองสามหยด ก่อนจะเป็นฝ่ายขยับแนบชิดร่างกายแกร่ง มือนุ่มลูบไล้ใบหน้าที่เธอเองก็มองไม่ชัด ลมหายใจอุ่นร้อนจากร่างเล็กรดลำคอหนา คมเขี้ยวแหลมคมงอกเตรียมฝังลงบนซอกลำคอ หมายลิ้มรสเลือดเข้มหอมหวานที่ยั่วยวนเธอมานาน

“ดารินทร์ขา~”

“แบบเนี่ยทำได้ไหม” หญิงสาวครางเสียงหวานเป็นตัวเองให้เด็กเอนเตอร์เทรนฟัง

ปัง!

“ดารินทร์!!!” สุรเสียงเกรี้ยวกราดตวาดเสียงดังลั่น หลังบานประตูหนาถูกกระชากเปิดออก ร่างสูงใหญ่กำยำพรวดพราวถึงตัวเธอในพริบตาเดียวก่อนคมเขี้ยวของเธอจะได้ลิ้มรสเลือด มือหนากระชากแขนเรียวสุดแรงจนเธอปลิวกระแทกอกแกร่ง

“นายน้อย!” ดารินทร์แขนขาอ่อนแรงพิงซบอกแกร่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ โชคดีที่ดวงตาเธอพร่ามัวจนมองไม่เห็นสีหน้าตึงเครียดของจอมมาร

“ตายแน่งานนี้เข้ามาได้ยินจังหวะนั้นอีก!”

“เสียงหมาแก่ขัดจังหวะ!”

“น้ำของฉันยังไม่ทันแห้งก็วิ่งแจ้นมาหาน้ำแหล่งใหม่อย่างนั้นรึ” ราอูลกระซิบข้างใบหูด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมดุดัน แววตาวาวโรจน์ของเขาในตอนนี้น่ากลัวจับใจ

เขาไม่ได้หูฝาดใช่ไหม ยัยนี่ครางให้คนอื่นฟังอย่างนั้นหรอ!

“น้ำคงยังไม่พอมั้งคะ…”

“อยากยั่วมากนักทำไมไม่ยั่วฉัน ฉันจัดให้เธอได้ง่ายๆ” ราอูลมองเสื้อเชิ้ตปลดกระดุมของเธอเผยเนินอกอวบอิ่ม สีหน้าพลันเดือดดาลกว่าเก่า

“......”

โจชัวมองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้ายิ้มเยาะ เขาหาได้เกรงกลัวชายหนุ่มคนตรงหน้าไม่ เขาส่งยิ้มทะเล้นส่งให้ราอูลศัตรูคู่แค้น เขากับราอูลเคยสู้กันมาหลายครั้งหลายหน เหตุทับซ้อนพื้นที่ปกครองแวมไพร์ระหว่างสองตระกูล ผลคือสูสีเจ็บหนักเท่ากัน

“สะเออะมายุ่งกับคนของกู มึงอยากตายใช่ไหมไอ้โจชัว” ราอูลเค้นเสียงลอดไรฟัน แววตาสีนิลประกายแวววับพร้อมปะทะกับชายหนุ่มคนตรงหน้า สองแขนแกร่งประคองร่างเล็กในอ้อมแขนแน่น

“โจชัว?” ร่างเล็กขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของเขา ให้ตายเถอะเขาเนียนเข้ามาภายในห้องของเธอได้อย่างไร

“คนของมึง? หมายถึงคนในตระกูลมึงน่ะหรอ แค่บังเอิญเจอสวยสมคำร่ำลือดี ทำไมมึงมีปัญหาหรือไอ้ราอูล”

“บังเอิญเจอ ถุ้ย! คนร้อยเล่ห์อย่างมึงจะบังเอิญเจอ มึงไปโกหกให้เด็กอมมือฟังเถอะไอ้ลูกหมา เดี๋ยวกูกลับมาซัดมึงแน่นอน มึงอย่าไปไหนล่ะ!” มีหรือจะบังเอิญสองตระกูลไม่ถูกกันมาแต่ไหนแต่ไร วันนี้มันกลับมาเหยียบคลับของตระกูลเอนส์เวิร์ธ หากผู้จัดการร้านไม่โทรรายงานเขาว่ามันมา เขาก็คงไม่รู้ว่าดารินทร์เองก็อยู่ที่นี่

“ตามสบาย” โจชัวยียวนกวนประสาทไม่ลดละ ยิ่งเห็นสีหน้าท่าทางของราอูล เขายิ่งรู้สึกสนุกอย่างไรไม่รู้

ร่างสูงยกหญิงสาวร่างเล็กตัวดีพาดบ่าเดินเลี่ยงออกไปนอกคลับ รถยนต์เจ็ดที่นั่งคันยาวจอดรอบริเวณหน้าบานประตู ราอูลโยนหญิงสาวลงบนเก้าอี้ภายในรถยนต์ ดารินทร์ใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด เขาเห็นเธอเป็นตัวอะไรโยนทิ้งอย่างกับสิ่งของ ไม่ทะนุถนอมเธอบ้างเลย

ปัง!

มือสากปิดบานประตูสไลด์รถยนต์เสียงดังทำเอาเธอสะดุ้งโหยง ฤทธิ์แคปซูลเลือดหมาป่าที่เธอพึ่งจะใช้มันยังคงออกฤทธิ์ต่อเนื่อง

“เธอจะดื่มเลือดมันงั้นหรอ ถ้าฉันเข้าไปไม่ทันเธอคงจะดื่มเลือดชั่วของมันแล้วใช่ไหม” ราอูลเอ่ยถามน้ำเสียงเย็นยะเยือก เขานั่งข้างเธอปรายหางตามองสภาพมึนเมาไร้สติของหญิงสาว มันทำให้เขาโกรธและคลั่งจนกายแกร่งสั่นสะท้าน

“ค่ะนายน้อย” เธอตอบตามความจริง

“เลือดของคนตระกูลเอนส์เวิร์ธไม่ได้ทำให้เธอจำใส่สมองว่าเธอเป็นคนของใครเลยว่างั้น”

“จำได้ดีค่ะ”

“ไปยั่วมันท่าไหนล่ะมันถึงจะให้เธอดื่มเลือดของมัน สภาพเมามายขนาดนี้ หึ... ที่ผ่านมาตีหน้าซื่อไร้เดียงสา”

“ฉันก็ไม่เคยบอกว่าฉันไร้เดียงสานะคะนายน้อย แล้วฉันเองก็มีประสบการณ์เรื่องนี้แล้วด้วย ขอบคุณนายน้อยที่สั่งสอนประสบการณ์ด้วยนะคะ” ครั้งนี้เธอตอบโต้เขาด้วยวาจาเฉือดเฉือนกลับ

“เธอกล้าต่อปากต่อคำกับฉันอย่างนั้นหรอ อยากเจ็บตัวว่างั้น” ราอูลจ้องมองดวงหน้างามสุดแสนจะเย่อหยิ่งเขม็ง

“เจ็บตรงไหนหรอคะนายน้อย” ดารินทร์ลืมตาช้อนมองใบหน้าหล่อเหลาของคนด้านข้าง ในเมื่อเธอหลีกเลี่ยงเขาแล้วเขากลับไม่ยอมลดราวาศอก ครั้งนี้เธอจะทำให้เขาสยบแทบเท้าเธอให้ได้!

จงเกลียดจงชังเธอถึงเพียงนี้ ร้ายกาจใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำร้ายร่างกายและจิตใจเป็นที่สุด ที่นี้ก็มาวัดกันว่านายหรือฉันจะใจแข็งกว่ากัน

สติที่เหลืออันน้อยนิดตัดสินใจกล้าบ้าบิ่นและไร้ยางอาย เธอไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

“อย่ามาทำหน้ายั่วยวนใส่ฉัน น่ารังเกียจ!” มือหยาบบีบลำคอขาวผ่องเต็มแรง กระนั้นดารินทร์ยังคงคลี่ยิ้มไร้สีหน้ากังวลเฉกเช่นเดิม

“งั้นจะมาขัดขวางทำไมล่ะคะ” ฝ่ามือเล็กลูบไล้ลำแขนแกร่งไปมาแผ่วเบา

“เธอจะทำอะไร” เขางุนงงกับท่าทีของเธอหรือเธอจะเมาจนขาดสติ

“อยากรู้ก็ปล่อยมือสิคะ” ดารินทร์เอ่ยเสียงหวานพลางมือมือสากที่บีบคอเธอแน่นไม่ยอมปล่อย ราอูลคลายมือผละออกจากลำคอขาว

“เมาจนเป็นบ้าไปแล้ว” ราอูลสบถ ดวงตาคมเข้มมองร่างเล็กที่บัดนี้ย้ายมานั่งคุกเข่ากลางหว่างขาของเขา กางเกงแส็ลคสีดำถูกปลดกองกับพื้นเผยแก่นกายตัวเขื่องเต่งตึงสู้มือน้อย สองมือนุ่มกอบกุมความแข็งขึงแทบไม่มิด ราอูลแสดงสีหน้าเรียบเฉย รอดูปฏิกิริยาของเธอ

“ขับวนไปก่อนยังไม่ต้องกลับบ้าน อย่าหันมา ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปมึงตาย...” ราอูลสั่งกำชับคนขับรถ เขารู้งานปิดกระจกฟิล์มมืดคั้นกลางบริเวณหน้ารถและหลังรถให้นายน้อยอีกต่างหาก

ริมฝีปากเล็กครอบครองแก่นกายตัวเขื่องเกือบครึ่งลำ ลิ้นเล็กกวัดหยอกเย้าบริเวณส่วนหัวซ้ายทีขวาที ริมฝีปากเล็กรุกรานความเป็นชายครั้งแล้วครั้งเล่า มือนุ่มลูบไล้ต้นขาแกร่งอย่างเอาใจ

“อ่าส์...” ชายหนุ่มคำรามพึงพอใจในลำคอ นัยตาสีนิลก้มมองหญิงสาวใช้ริมฝีปากครอบครองความเป็นชายของเขาด้วยสีหน้าหยิ่มกระหยอง

ดารินทร์ช้อนมองใบหน้าของชายหนุ่มที่บ่งบอกถึงความพึงพอใจ เขาเกร็งกระตุกพร้อมปลดปล่อยสายธารรักอุ่นข้น ริมฝีปากผละออกมาก่อนที่เขาจะสุขสม

“ใครใช้ให้เธอหยุด” เขาเอ่ย รู้สึกขัดใจเป็นอย่างมาก

“ขอร้องสิคะ”

“กล้าใช้ไม้นี้กับฉันหรอสำคัญตัวผิดไปหรือเปล่า คนอย่างเธอได้แตะต้องตัวฉันก็ดีแค่ไหน”

“เรื่องนี้มันมีชนชั้นด้วยหรอคะ มันก็มีแค่นายน้อยกับฉัน ยอมให้สักเรื่องคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งคะนายน้อย” หญิงสาวแสร้งทำหน้าไขสือ

“จัดการมันต่อเดี๋ยวนี้”

“......” มือนุ่มปลดเสื้อเชิ้ตสีขาวชุดชั้นในสีดำปลดให้พ้นเรือนร่างเหลือเพียงกระโปรงสีดำ ใบหน้าสวยสุดเร่าร้อนขยับเคลื่อนชิดจมูกโด่งสัน ริมฝีปากเล็กซุกซนไล่พรมจูบทั่วใบหน้าหล่อ

“เมาจนสติฟั่นเฟือน” ราอูลสบถ บัดนี้หญิงสาวที่เขาเคยรังเกียจ รังแกกลายมาเป็นหญิงสาวผู้ยั่วยวน เร่าร้อน ดวงตากลมโตน้ำตาคลอเบ้าเมื่อก่อนตอนนี้กลับจ้องมองเขาจนลมหายใจสะดุดขาดช่วง

“แค่อ้อนวอนขอร้องฉันคำเดียว ฉันจะปรนนิบัติให้คุณแบบถึงใจจนไม่เหลือน้ำให้ใครได้ใช้ต่อ” ริมฝีปากสีแดงสดขบเม้มใบหูหนา ลิ้นร้อนเลียวนใบหูหนา ทำเอาชายหนุ่มขนแขนลุกซู่

นิ้วมือเรียวไล่วนยอดอกแกร่งอย่างยั่วยวน ชายหนุ่มสะกดกลั้นเสียงคำรามครางต่ำในลำคอ เพียงแค่คืนเดียวเธอสามารถนำบทรักที่เขาสั่งสอนเธอ กลับมาใช้กับอาจารย์เสียได้แถมยังทำได้ดี

“พูดสิคะนายน้อย” เธอเอาคืนเขาได้เจ็บแสบยิ่งนัก ยัยเลือดผสม!

“ดารินทร์! อย่าทำแบบนี้แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”

“ดารินทร์อยากรักนายน้อยจะแย่อยู่แล้วนะคะ ไม่คิดถึงเพลงรักที่นายน้อยบรรเลงเมื่อคืนหรอคะ” ร่างเล็กเอ่ยเสียงหวานหยดย้อย ย้ำเตือนเหตุการณ์สวาทที่เขาเป็นผู้บรรเลงจนเกือบเช้า

คิดถึงสิ...

เขาคิดถึง...

คิดถึงยามที่ร่วมรักกับเธอ...

คิดถึงเรือนร่างเย้ายวนของเธอ...

หากแต่กระดากอายที่จะเอื้อนเอ่ยออกไป...

“อ้อนวอนสิคะที่รัก” ความอดทนของเขาขาดผึ่ง เธอเรียกเขาว่าที่รักอย่างนั้นหรือ ท่าทางออดอ้อน น้ำเสียงหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า ล่อหลอกชายหนุ่มผู้ที่เคยดุดันให้ลุ่มหลงได้อย่างง่ายดาย

“เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไร”

“ที่รักไงคะ อ้อนวอนขอรักกับฉันสิคะที่รัก”

“หึ...วันนี้ถือว่าฉันอยากปลดปล่อยพอดี”

“......”

“รักกับฉันนะดารินทร์ฉันขอ” สิ้นสุรเสียงหญิงสาวยกยิ้มพอใจ เก้าอี้หนังสีดำถูกปรับเอียงไปทางด้านหลัง ปราการเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายถูกกระชากออกรวดเร็ว

มือหนาจับสะโพกกลมกลึงนั่งคล่อมตักหนา ทาบทับแก่นกายตัวเขื่องทีเดียว เสียงร้องครวญครางหฤหรรษ์ดังขึ้น เขาสองคนไร้ความเขินอาย ชายหนุ่มที่คลั่งไคล้ลุ่มหลงในเรือนร่างอวบอิ่มไม่ยอมออกห่างจากเธอ ปากพร่ำบอกถึงความพึงพอใจในตัวเธอ บทรักที่เคยบรรเลงมากับใครหลายคน ยังไม่ดุดัน เร่าร้อน และสุขสมเท่าบทรักที่บรรเลงร่วมรักกับเธอแม้แน่หนเดียว

เขากลายเป็นคนตระหรี่ถี่เหนียวอยากซ่อนเร้นตัวเธอออกจากโลกภายนอก กักเก็บเรือนร่างนี้ออกห่างจากผู้คน ไม่หวังให้ใครมาซ้ำรอยบทรักของเขา เธอปรนเปรอความสุขสมให้เขาครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

เธอสามารถยอมรับรสนิยมทางเพศที่รุนแรงของเขาโดยไม่ปริปากก้องร้อง กลับตอบโต้เขาดุเดือดเช่นเดียวกัน เขาบีบคอเธอรุนแรงเพียงใด เธอเองก็บีบลำคอเขาคืนรุนแรงเช่นเดียวกัน

เนิ่นนานกินเวลาหลายชั่วโมงกว่าเพลิงราคะเพลิงนี้จะดับมอด สองร่างหิวกระหายกันและกัน เติมเต็มกันและกันจนอิ่มแปล้...

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 9

    ตอนที่ 9หน่วยราชการลับสภาพศพแห้งเหี่ยวหลงเหลือเพียงผิวหนังซีดขาวหุ้มกระดูก ดวงตาเบิกโพลงตื่นตกใจ ไร้ร่องรอยการต่อสู้ มีเพียงรอยคมเขี้ยวแหลมคมเสมือนสัตว์ป่ากัดบริเวณด้านข้างลำคอ เลือดแห้งเกรอะเปรอะเปื้อนซอกคอบ่งบอกถึงความรีบเร่งในการลงมือสถาบันนิติเวชส่งหน่วยแพทย์ลับร่วมพิสูจน์หลักฐานร่วมมือกับหน่วยงานราชการลับของรัฐบาล ซึ่งถูกจัดตั้งขึ้นมาเพื่อจัดการกับสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติกลุ่มคนสองกลุ่มนี้คือหน่วยงานลับของรัฐบาล จัดตั้งขึ้นหลังทราบข้อมูลเผ่าพันธุ์แวมไพร์กระจายอำนาจมายังประเทศไทย เกือบ 60 ปีแล้วที่ไม่มีคดีอุจอาจเพื่อนต่างเผ่าพันธุ์ลงมือทำร้ายมนุษย์“ติดต่อผู้นำสองตระกูลว่านี่เป็นฝีมือของใครแล้วลงโทษซะ ผู้ใดฝ่าฝืนกฎไม่มีข้อละเว้น” ชายหนุ่มวัยยี่สิบแปดปีเศษ เตชิน ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว“ครับ”“เขียนลงไปในรายงานว่ามีสัตว์ป่าหลุดออกมาหากินแล้วทำร้ายชาวบ้าน ปกปิดร่องรอยแผลจากการดูดเลือดด้วยล่ะ นำเงินจากกองทุนมอบให้ครอบครัวผู้เสียชีวิต อย่าให้ครอบครัวเขาเดือดร้อน” เตชินเบนหน้ามองผู้เคราะห์ร้ายรู้สึกอนาถใจ หากไม่มีพวกชั่วร้ายพวกนั่น เขาคนนั้นก็คงไม่มีจดจุบสุดแสนน่าเวทนาหลาย

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 10

    ตอนที่ 10หน่วยราชการลับ 2หัวหน้าหน่วยราชการลับนั่งลงบนโซฟารับแขก เขาชะงักนิ่งจ้องมองดวงหน้างามหยดย้อยของดารินทร์อย่างล่วงเกินมีแวมไพร์เลอโฉมถึงเพียงนี้เลยหรือ... เขานึกภายในห้องทำงานสีขาวนวลอบอวลด้วยกลิ่นดอกไม้สดที่ปักลงบนแจกัน หญิงสาวนั่งบริเวณโต๊ะทำงานประจำของเธอ ทางด้านราอูลถือวิสาสะนั่งพิงโต๊ะทำงานกอดอกจ้องชายหนุ่มผิวคร้ามแดดตาเขม็ง“มีอะไรก็พูดมาจ้องหน้ายัยนี่อยู่ได้” ราอูลเอ่ยเสียงเเข็งฉุดเรียกชายหนุ่มเผ่ามนุษย์หลุดจากภวังค์“สวัสดีครับผมเตชิน หัวหน้าหน่วยราชการลับสังกัดกองกำลังพิเศษ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณฟาร์อูลอนุญาตให้ผมสืบเบาะแสหาตัวผู้กระทำความผิดฝ่าฝืนกฎอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์และแวมไพร์ร่วมกับคุณดารินทร์ครับ”“พี่ฟาร์อูลน่ะหรอคะ ฉันยังไม่ได้คุยกับแกเลยน่ะ”“ไม่เป็นไรครับ นี่เอกสารรายงานข้อมูลคดีฆาตกรรมผู้ตายที่ตายผิดธรรมชาติ” เตชินส่งมอบเอกสารสำคัญกองใหญ่วางลงบนโต๊ะทำงานของหญิงสาวร่างเล็กไล่เปิดเอกสารสำคัญตรงหน้า เธอไล่อ่านทีละหน้าอย่างตั้งใจ สีหน้าของเธอสลดลงเห็นได้ชัด สภาพศพของผู้ตายแต่ละคนช่างน่าสงสารเวทนา บางศพเรียกได้ว่าแทบจะไม่หลงเหลือเลือดภายในร่างกายแม้หยด

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 11

    ตอนที่ 11หนีนอนไม่ช่วยให้หนีพ้นหญิงสาวถือโอกาสรีบจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย ประตูหนาถูกล็อคจากด้านในปรารถนาพักผ่อนเสียให้เต็มที่ สองสามวันมานี้เธอไม่สามารถพักผ่อนได้เต็มอิ่ม สาเหตุเพราะอะไรก็คงจะรู้กัน...ล็อคซะจะได้นอนหลับแบบสบายใจ...พรุ่งนี้ค่อยไปแก้ตัวทีหลังก็ไม่สาย...หลังจากที่กลับเข้ามาภายในห้องนอน ความเหนื่อยล้า ตึงเครียด ภาระงานอันหนักอึ้งเกินอายุที่ต้องแบกรับ ทำให้ร่างกายรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด แต่กระนั้นเธอยินดีช่วยงานพี่ฟาร์อูลสำหรับนายน้อยราอูลแล้วงานบริหารบริษัทเขาไม่นิยมชมชอบมาแต่ไหนแต่ไร เขามีทักษะด้านการต่อสู้ พัฒนาอาวุธจึงก่อตั้งโรงงานผลิตเครื่องเงินบังหน้า เบื้องหลังกลับมีช่างฝีมือคอยผลิตอาวุธให้อย่างลับๆ ส่วนบริษัทอสังหาจึงจำเป็นที่จะต้องมีเธอเข้าไปช่วยเหลือ“เหนื่อยจัง...” ดารินทร์ทิ้งตัวลงบนเตียงนอนหนานุ่ม ซุกใบหน้าลงบนหมอนนุ่มนิ่มสีหวาน มือบางเอื้อมไปเปิดเครื่องพ่นน้ำหอมอโรม่าหญิงสาวผล็อยหลับสนิทลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ จนไม่ทันระแวดระวังผู้บุกรุกที่สามารถเปิดไขประตูห้องนอนของเธอเข้ามา ภายในห้องนอนมืดสงัดจึงไม่เห็นใบหน้าของผู้บุกรุก เขาปิด

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 12

    ตอนที่ 12พวกกูลล์ออกอาละวาดสีหน้าเคร่งเครียดของสองพี่น้องแวมไพร์ฝาแฝดปรากฎบนใบหน้าหล่อเหลาสีขาวซีดของพวกเขาทั้งสอง หลังจากเมื่อเช้านี้ได้รับรายงานความเสียหายจากการถูกพวกกูลล์ลอบโจมตีไม่ทันได้ระวังตั้งตัวคลับหรูมีทั้งผู้เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บหลายราย โรงงานผลิตเครื่องเงินของราอูลเองก็เสียหายไม่น้อยไปกว่ากัน ช่างฝีมือดีหลายรายถูกฆ่า อาวุธพัฒนาใหม่ของเขาหายไปเกือบครึ่งโกดัง ลูกน้องคนสนิทวิ่งเต้นปิดข่าวกันจ้าละหวั่น“มึงคิดว่าเป็นฝีมือของใคร” ฟาร์อูลลอบมองน้องชายที่นั่งเงียบมานาน ไม่ยอมปริปาก ภายใต้ใบหน้าสงบนิ่งด้านในกลับปั่นป่วนยิ่งกว่าพายุทะเลทรายพัดโหมกระหน่ำ“รอคนของกูกลับมารายงานอีกที กูไม่อยากปรักปรำใคร และเรื่องนี้ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับตระกูลเอเธอนอลเป็นอย่างแน่” เขารู้ดีแม้สองตระกูลจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมานาน แต่ไม่มีทางใช้วิธีสกปรกเล่นงานฝ่ายตรงข้ามแน่นอนถึงเขาจะไม่ค่อยชอบหน้าไอ้โจชัว แต่คนอย่างมันก็มีศักดิ์ศรีพอจะสู้แบบซึ่งหน้า อย่างเช่นทุกครั้งที่เขาและมันพลัดกันสู้พลัดกันแพ้มาหลายหน“ก็ดีที่มึงคิดได้”“กูไม่ได้โง่...”“นายน้อยครับ...” จามัวร์ มือขวาคนสนิทกึ่งเดินกึ่งวิ่ง

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 13

    ตอนที่ 13ปัญหาของราอูลงอาวุธหลากหลายชนิดถูกซ่อนเร้นไว้ห้องลับใต้ดินภายในบ้านของตระกูลเอนส์เวิร์ธ กับดักอายุนับร้อยปีสิ่งประดิษฐ์คิดค้นของท่านพ่อปกป้องเก็บรักษาสิ่งของพวกนี้ไว้เป็นอย่างดี มีเพียงเขาและฟาร์อูลที่สามารถไขรหัสห้องลับนี้ได้ เขาใช้มันเป็นคลังอาวุธเก็บรักษาสิ่งของสำคัญ“ผมนึกว่าพวกมันขโมยอาวุธไปหมดแล้ว ไม่นึกว่านายน้อยจะฉลาดหลักแหลมเก็บอาวุธส่วนหนึ่งไว้ที่นี่” จามัวร์ยิ้มออกเมื่อเห็นสิ่งของมากมายเบื้องหน้า“ไม่ใช่ส่วนหนึ่งนี่คือทั้งหมดตั้งแต่ฉันก่อตั้งโรงงานเครื่องเงิน ที่พวกมันได้ไปน่ะไม่ถึงครึ่งที่ฉันมีหรอก ฉันมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องนี้พึ่งเริ่มไม่จบง่ายๆ แน่” ราอูลเอ่ย ถึงจะไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ก่อเหตุ การกระทำรุนแรงโหดเหี้ยมผิดวิสัย ก็สามารถรู้ได้ว่าเขาไม่อาจประมาทคู่ต่อสู้ในที่ลับผู้นี้ได้“ผมก็คิดอย่างนั้นครับนายน้อย แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไปดี รอให้มันจู่โจมอีกครั้งหรอครับ” จามัวร์เอ่ยถามผู้เป็นนาย เขาเองก็มืดแปดด้าน คู่ต่อสู้ตัวฉกาจใช้วิธีสกปรกย่อมหาทางแก้ได้ยากยิ่ง“แอบส่งคนติดตามคอยดูแลไอ้ฟาร์อูลกับยัยเลือดผสม พวกมันน่าจะวางแผนโจมตีหัวๆ ของเราก่อน”“ครับนายน้อย”แม้ว่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 14

    ตอนที่ 14ใครปากไม่ตรงกับใจค่ำคืนมืดมิดดึกสงัดภายในบ้านหลังใหญ่ตั้งตระหง่าน ท่ามกลางแสงจันทร์สาดส่องตกกระทบ กำลังคนเวรยามผลัดเปลี่ยนเวรกันพอดีในเวลาตอนตีสอง ชายหนุ่มสวมเพียงกางเกงนอนตัวเดียวนั่งไม่ติดชะเง้อมองรอคอยใครบางคน“ดึกป่านนี้ยังไม่พากันกลับบ้านอีก” ราอูลพึมพำ หลังจากที่พี่ชายฝาแฝดและหญิงสาวพากันออกไปทานอาหารด้านนอก เขาก็ไล่ตะเพิดนางแบบสาวสองคนออกจากบ้าน เขารู้สึกรำคาญพวกหล่อนอย่างไรก็ไม่ทราบ พร้อมกับยื่นคำขาดหากมาวุ่นวายที่บ้านอีก เขาจะตัดช่องทางการเงินที่เคยมอบให้ทุกเดือนเสียงเครื่องยนต์ดังกระฮึ่มขับเคลื่อนเข้ามาจอดภายในบ้านก่อนจะดับเครื่องยนต์ ชายหนุ่มแสร้งกลับเข้าไปยังห้องนอนของตน รอไอ้ฟาร์อูลเข้าห้องเสียก่อน“พี่ไปอาบน้ำเข้านอนก่อนนะ”“ค่ะ ฝันดีนะคะพี่ฟาร์อูล พรุ่งนี้ดารินทร์ต้องเข้าไปดูงานที่ไซต์ก่อสร้างแต่เช้า” ดารินทร์พูดก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นสองบริเวณห้องนอนของเธอ“พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่รีบตื่นไปส่ง”“ขอบคุณค่ะ”มือเล็กบิดลูกบิดบานประตูเปิดออก เงาทะมึนพรวดพราดปรากฎด้านหลัง ดันร่างหญิงสาวเข้าไปภายในห้องนอนจนเธอตั้งตัวแทบไม่ทัน เกือบสะดุดล้มหน้าคว่ำฟาดลงกับพื้น ท่อนแขนแกร่งค

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 15

    ตอนที่ 15ภัยมุ่งเป้าเสียงนาฬิกาปลุกส่งเสียงร้องดังขึ้น ดารินทร์บิดกายขี้เกียจ ลืมตาขึ้นมาช้อนมองบริเวณด้านข้าง หลงเหลือเพียงร่องรอยเตียงนุ่มยุบตามน้ำหนักตัวและไออุ่นของชายหนุ่มจางๆเธอจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยจึงเดินลงบรรไดมาดื่มเลือดบรรจุลงบนแก้วสีใสเฉกเช่นทุกวัน พี่ฟาร์อูลเตรียมเลือดของเขาให้เธอดื่มทุกเช้า ทว่าวันนี้กลับมีชายหนุ่มผู้ที่ร่วมนอนเคียงหมอนกับเธอเมื่อคืนนี้นั่งหัวโด่อยู่ด้วย“เดี๋ยวเช้านี้ฉันไปส่งเธอเอง” ราอูลเอ่ย“......” หญิงสาวชำเลืองมองผู้เป็นพี่ชายบุญธรรม“มันผีเข้าอะไรก็ไม่รู้ เกิดอยากไปดูไซต์ก่อสร้างน้องก็ไปกับมันก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะเข้าไปคุมคนงานรีโนเวทคลับ”“ค่ะ”บรรยากาศภายในรถยนต์เงียบกริบไร้บทสนทนา วันนี้ชายหนุ่มต้องการขับรถเอง ทำให้เธอจำใจต้องนั่งรถมากับเขาเพียงลำพังไซต์งานก่อสร้างริมแม่น้ำเจ้าพระยาคอนโคโครงการใหม่ที่มียอดจองทะลุ 80%ของจำนวนยูนิต การก่อสร้างคอนโดต้องรักษาความปลอดภัยของคนงานและต้องรักษาสิ่งแวดล้อมไปพร้อมกัน เนื่องจากพื้นที่ตั้งอยู่ติดริมแม่น้ำ หากเกิดข้อผิดพลาดอาจจะถูกเพิกถอนใบอนุญาตก่อสร้างได้วิศวกรคนงานหลายร้อยชีวิตขะมักเขม้นตั้งใจทำง

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 16

    ตอนที่ 16กระตุกหนวดเสือใบหน้าที่เคยหล่อเหลาบัดนี้หลงเหลือเพียงรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมจับขั้วหัวใจ ดวงตาสีนิลไล่กวาดสายตามองรอบ แหล่งกบดานย่านชุมชนแออัด พวกมันฉลาดเลือกโรงสีข้าวบังหน้าใช้อาชีพบริสุทธิ์หลบสายตาเขาฟาร์อูลพร้อมกำลังคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้าไปในโรงสี ภายในโรงสีมีมนุษย์เกือบร้อยคนก้มหน้าก้มตาทำงานก่อนพวกเขาจะชะงักนิ่งมองผู้มาใหม่สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่พวกมันมีสีหน้าเช่นนั้นก็เพราะพวกมันไม่ใช่มนุษย์แล้วอย่างไรเล่า...มนุษย์เหล่านี้ถูกเปลี่ยนสภาพให้กลายเป็นแวมไพร์...ไม่ว่าจะตั้งใจก็ดีหรือถูกบังคับก็ดี เขาไม่สน...“สวัสดีครับเฮีย มีข้าวมาสีหรอครับ” เจ้าของโรงสีออกมาต้อนรับยิ้มแย้มแสร้งทำใจดีสู้เสือ กลิ่นอายแวมไพร์ลอยหนาตลบอบอวลเช่นนี้ คงยากที่จะปิดบัง“......” ฟาร์อูลส่งสายตาให้ อัวริโต้ มือขวาคนสนิทจัดการปิดประตูเหล็กขึ้นสนิมทางด้านหน้าให้เรียบร้อย คนพลุกพล่านเช่นนี้เขาไม่อยากสร้างเรื่องให้ปวดหัวคอยตามล้างตามเช็ดทีหลัง“นายมึงอยู่ไหน” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยถาม“นายผม? ที่นี่ผมเป็นเจ้าของโรงสีครับเฮีย มีอะไรให้ผมดูแลหรอครับ” อีกฝ่ายยังแสร้งไขสือ“มึงยังเล่นลิ้นไม่เลิก” เงา

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-11

Bab terbaru

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษดวงตาใสสุกสกาวดุจดวงดาราบนท้องฟ้าเปล่งประกายฉายแสงวิบวับ ยามจ้องมองดวงหน้าของผู้เป็นลุงอย่างฟาร์อูล ธายาร์ส่งเสียงร้องเอิ้กอ้ากชั่วครู่ ก่อนจะดูดนิ้วสั้นป้อมของเธอโครงหน้าอ้วนจ่ำม่ำเหมือนซาลาเปานึ่งสุกลูกใหญ่ ผิวขาวเนียนละเอียดสีชมพูระเรื่อ ท่อนแขนเป็นปล้องสองข้าง ไหนจะต้นขาอวบสั้นที่ดูน่ากัดของเธอ ใครเห็นเป็นต้องเอ็นดูไปเสียทุกรายปกติธายาร์จะโดนคุณปู่คุณย่ายึดเอาไว้ฟัดกันเพียงสองคน ดีหน่อยที่ช่วงนี้พวกท่านทั้งสองไปฮันนีมูนเติมความ เขาจึงพลอยมีโอกาสได้อุ้มหลานสาวกับเขาบ้างแม้ว่าปู่ย่าจะไปฮันนีมูนกันก็ไม่วางโทรมาขอดูหน้าหลานเช้า บ่าย เย็น เรียกได้ว่าขอดูหลานหลังมื้ออาหารให้ได้รอยยิ้มชโลมจิตอันเหี่ยวเฉาให้ชุ่มชื่น“กูว่าธายาร์เหมาะที่จะเป็นลูกกู ดูตาสิเหมือนกูยังกะแกะ” ฟาร์อูลกล่าว“ธายาร์เป็นลูกผมค้าบ ผมเป็นพ่อบุญธรรม” โจชัวเอ่ย เขาชะเง้อคอมองลูกสาวบุญธรรมบนตักฟาร์อูลด้วยความเอ็นดู“มึงก็ได้เป็นพ่อแค่ชื่อนั่นแหละ ถ้าน้องกูไม่งมงามเชื่อคำสาปแช่งของตาเฒ่านั่น กูไม่มีทางยอมให้หลานกูใช้นามสกุลมึงหรอก” ฟาร์อูลอดหมั่นไส้เขาไม่ได้ ดูสีหน้าระรื่นของมันน่าเตะจริง“คนจะได้เป็นพ่ออยู่

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนพิเศษ

    ตอนพิเศษเด็กน้อยหน้าตาน่ารักวัยห้าเดือนส่งเสียงร้องอ้อแอ้ปลุกผู้เป็นพ่อที่นอนขนาบข้างเบนกายกอดหญิงสาวผู้เป็นภรรยาสุดรัก“วันนี้ตื่นเร็วนะโป้งเหน่ง” ราอูลผงกศรีษระหันมองลูกสาวที่กำลังดูดนิ้วโป้งของเธอเล่น“แอ้~” ธายาร์ยิ้มกว้างจนตาหยีเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อลืมตามองเธอธายาร์หรือโป้งเหน่งเริ่มพลิกตัวคว่ำได้แล้ว เธอเฉลียวฉลาดและไม่งอแงเหมือนแรกคลอด ทุกคนภายในบ้านต่างเอ็นดูหลานสาวคนแรก จนแทบจะแย่งกันอุ้มแย่งกันเลี้ยง หากไม่โดนราอูลห้ามปรามเสียก่อนผู้เป็นพ่อสุดแสนจะหวงลูกสาวตัวน้อย เขาเลี้ยงเธอมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก เป็นธรรมดาที่จะรักและหวงแหนกว่าสิ่งใด จากชายหนุ่มที่ไม่เคยมีมุมอ่อนโยนกลับพูดคุยหยอกล้อลูกสาวเพียงคนเดียวได้ทั้งวัน“อย่าเสียงดังคุณแม่นอนอยู่เข้าใจไหมครับ” ราอูลเอ่ยบอกลูกสาวน้ำเสียงกระซิบ“......” ธายาร์ยิ้มรับก่อนจะผ่อนเสียงลงอย่างรู้ความ“ฉลาดจริงลูกสาวพ่อ”“แอ้~”ราอูลยันกายลุกจากเตียงนอน ท่อนแขนแกร่งโอบอุ้มลูกสาววัยห้าเดือนไว้ในอ้อมอก เขาจัดการอาบน้ำให้เธอด้วยความคล่องแคล่ว ก่อนจะเปลี่ยนใส่ชุดจั้มสีหวานเพิ่มความน่าเอ็นดูขึ้นอีกเท่า“ลูกตื่นแล้วหรอคะ...” ดารินทร์ชะเง้อคอมองสองพ

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 30

    ตอนที่ 30หญิงสาวรีบเดินไปขวางชายหนุ่มร่างใหญ่ที่กำลังฝืนเดินอย่างทุลักทุเลขึ้นไปบนห้อง เธอรีบประคองแขนแกร่งด้วยเกรงว่าเขาจะล้มหน้าคะมำคาบันได“อย่ามาแตะต้องฉันเอาเวลาไปดูแลผัวตัวเองเถอะ” ร่างสูงสะบัดท่อนแขนเรียวอย่างแรงจนเธอเซถลาเกือบตกบันได ดีที่ท่อนแขนแกร่งคว้าเอวเอาไว้ทัน“ทำดีๆ ได้ไหมคะนายน้อย ดารินทร์ท้องอยู่นะ” แม่มานเริ่มจะวีนแล้วนะ“ใครใช้ให้เธอมาวุ่นวาย” เขาตอบกลับหน้าตาย“เดินกระเผกแบบนี้เดี๋ยวก็ได้ตกลงไปคอหักตายหรอก”“เดี๋ยวนี้พูดจากับฉันแบบนี้แล้วหรอดารินทร์”“แล้วจะทำไมคะ” ร่างเล็กช้อนดวงตามองร่างสูงที่ทำท่าฮึดฮัดไม่พอใจ แต่ก็ยอมให้เธอเดินประคองไปส่งถึงหน้าประตูห้องนอน“ส่งเสร็จแล้วก็ไปดูแลผัวเธอนู้น ท้องโย้มายืนใกล้ฉันน่ารังเกียจ!”“นายน้อยพูดว่าไงนะคะ!”ดารินทร์ยืนเท้าสะเอวอย่างเหลืออด เขาพูดว่าเธอท้องโย้น่ารังเกียจอย่างนั้นหรอ ทั้งๆ ที่เธออุ้มท้องลูกของเขาเนี่ยนะ!“ฉันพูดผิดตรงไหน”“ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลยนะก่อนที่ดารินทร์จะโมโห”“ทำไมฉันต้องถอน ฉันไม่ถอน!”“ได้!”“ดารินทร์ดูแลนายน้อยมาตลอดแปดเดือนแถมยังอุ้มท้องลูกของเรา เหนื่อยก็เหนื่อย อึดอัดก็อึดอัด จะเดินเหินก็ไม่สะด

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 29

    ตอนที่ 29เสียงลมหายใจหอบหนักของผู้นำตระกูลเอนส์เวิร์ธบ่งบอกถึงขีดจำกัดในการใช้พลังจิต กุซมันแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่าตัว ในขณะที่การตู่ส้อดำเนินไปอย่างดุเดือดตามเนื้อตัวมีร่องรอยบาดแผลขนาดใหญ่หลายจุด ซึ่งเกิดจากการสบประมาทของเขานั่นเอง ไม่โทษใครหลายปีมานี้ในขณะที่เขาเข้าสู่ช่วงจำศีล กุซมันเพิ่มพละกำลังโดยการดูดกินเลือดของผู้บริสุทธิ์นับหมื่น นั่นจึงทำให้เขาแข็งแกร่งกว่าผู้นำตระกูลเอนส์เวิร์ธ“ดูก็รู้ว่าแกเอาชนะฉันครั้งนี้ไม่ได้” กุซมันแสยะยิ้ม“แต่ฉันก็ไม่เคยหนีหางจุกตูด” มาโคลยังคงมีท่าทีเรียบนิ่งไร้กังวล“งั้นครั้งนี้ฉันมาส่งแกเพียงเท่านี้”สิ้นสุดประโยคฝ่ามือหนาส่งมวลพลังงานจิตแกร่งสีดำทะมึนหลายสายจับตรึงผู้นำตระกูลเอนส์เวิร์ธ ไอพลังจิตอาฆาตทะลวงทำลายสติสัมปัญชัญญะของมาโคลจนเสียการควบคุม เขากลายเป็นแวมไพร์คลุ้มคลั่งกระหายเลือด“ท่านพ่อ!” ราอูลดวงตาเบิกกว้างก่อนจะรีบถลาตัดพลังจิตสีดำหลายสายที่คอยพันธนาการผู้เป็นบิดาก่อนสายเกินแก้“......”ราอูลร่ายคาถาสงบจิตแก่บิดาก่อนจะทำให้เขาหลับไปดวงตาแข็งกระด้างสีนิลหันมามองต้นเหตุ ริมฝีปากหยักร่ายคาถาถ่ายเทพลังจิตจากแวมไพร์อาวุโสฝั่งตรงข้ามเข้

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 28

    ตอนที่ 28ข่าวคราวของผู้นำและนายหญิงตระกูลเอนส์เวิร์ธกระจายหนาหู ใบหน้าเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยริ้วรอยคลี่รอยยิ้มเหี้ยม เขารอวันนี้มานาน วันที่จะต้องสะสางความแค้นให้จบสิ้น“เรามาจัดการให้มันจบกันคืนนี้เถอะ”“ครับนายท่าน” “คืนนี้ไม่มันก็เราต้องตายกันไปข้าง กูไม่ยอมรามือปล่อยให้พวกมันมีความสุขแน่ กล้าหยามเกียรติกูถึงเพียงนี้” กุซมัน ผู้นำตระกูลคาสโตรที่เก็บซ่อนตัวมานานเปิดผ้าคลุมบดบังใบหน้าออก“ปล่อยให้้เป็นหน้าที่ของพวกเราเถอะครับนายท่าน” มือขวาคนสนิทเอ่ยเขาไม่อยากให้นายท่านลงมือด้วยตนเอง นายท่านร่างกายทรุดโทรมก็เป็นผลพวงจากการละความแค้นที่มีภายในใจวางลงไม่ได้ มันมากมายเสียจนกัดกินอวัยวะภายในของกุซมัน“กูรอมานานแล้ว คืนนี้จะเป็นวันตายของใครก็ให้รู้ดำรู้แดงกันไป...”“นายท่านอย่าลืมนะครับว่ายังมีคนของตระกูลคาสโตรที่จงรักภักดีต่อนายท่านอยู่ พวกเราอยู่เคียงข้างท่านมายาวนาน”“เรื่องนั้นกูรู้ดี กูซาบซึ้งใจจนไม่รู้จะตอบแทนอีมึงยังไง หากคืนนี้กูเป็นอะไรไปตำแหน่งผู้นำตระกูลพร้อมตราประจำตระกูล กูยกให้มึง...”“นะ นายท่าน ไม่ได้นะครับ”“กูคิดมาดีแล้ว” มือหนายกสะบัดหนึ่งที เขาไม่ต้องการพูดเรื่องนี้อีก

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 27

    ตอนที่ 27นี่เมียผมเช้านี้ดารินทร์ตื่นนอนแต่เช้าตรู่สวมชุดเดรสลูกไม้สีแดงเบอร์กันดีเดินลงมากล่าวทักทายผู้อาวุโสของบ้านทั้งสอง ขณะรับชมรายการข่าวผ่านโทรทัศน์“อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านพ่อท่านแม่”“อรุณสวัสดิ์จ๊ะลูกมานั่งข้างแม่นี่มา”“อรุณสวัสดิ์ลูกสาวพ่อ”วันนี้ดารินทร์นิ่งเงียบผิดปกตินั่งเหม่อลอย คิ้วเรียวหนาขมวดเป็นปมครุ่นคิดอะไรบางอย่างคนอยู่เดียว“เป็นอะไรทำไมวันนี้หน้านิ่วคิ้มขมวดแต่เช้า” มาโคลผู้สังเกตุเห็นเอ่ยทัก“อะ อ๋อ น่าจะตื่นเช้าเลยเบลอนิดหน่อยค่ะท่านพ่อ” เธอรีบตอบปัดปฏิเสธความกังวลก่อตัวขึ้นภายในหลังฉุดคิดนึกถึงคำพูดของชายหนุ่ม เขาต้องการที่จะเปิดเผยสถานะของเราทั้งคู่ แม้เธอจะกังวลว่าท่านทั้งสองจะรับได้หรือเปล่า...“ว่าไงน้องพี่วันนี้ตื่นเช้าจัง” ฟาร์อูลเดินหาววอดลงมา ท่าทางยังไม่ตื่นเต็มตา“นอนไม่ค่อยหลับค่ะพี่ฟาร์อูล”“พี่สร้างเรื่องไว้ให้หรอ...” ฟาร์อูลยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขานั่งลงข้างผู้เป็นพ่อ“......” เธอไม่ตอบเพียงมองค้อนส่งให้พี่ชายตัวแสบ“สรุปเรื่องหมั้นหมายของเด็กสองคนนี้เอายังไงกันดีครับ”“หนูว่าไงละลูก” มิเชลหันมองใบหน้าลูกสาวคนสวย“หนูกับคุณโจชัวไม่ได้รักกันค่ะท่

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 26

    ตอนที่ 26เฮิร์ทหนักจนเมียมาปลอบภายในห้องนอนของชายหนุ่มปิดม่านมืดสนิท มีเพียงแสงไฟสลัวจากโคมไฟตู้ข้างเตียง ขวดเหล้าหลายขวดวางกองระเนระนาดเต็มพื้นห้อง ขวดเหล้าหลากสีผลิตขายแวมไพร์โดยเฉพาะ ถูกลำเลียงมาโดยฝีมือจาร์มัว เขานั่งดื่มคนเดียวตั้งแต่หัวค่ำจรดเที่ยงคืน ราอูลกระดกยกเพียวดื่มด่ำกับรสชาติเจ็บปวดราวกับถูกแทงข้างหลังผู้หญิงที่เขารักและหวงแหนที่สุดในชีวิต กลับทรยศหักหลังความซื่อสัตย์ที่เขาให้ไว้ พึ่งเคยลิ้มรสความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวจนตรอมใจก็วันนี้แอ๊ด...บานประตูถูกเปิดออกอย่างเบามือร่างเล็กแทรกกายเข้ามาภายในห้องก่อนจะหันซ้ายขวาเพื่อเช็คว่ามีใครเห็นหรือไม่ เธอร้อนใจหลังจาร์มัวแอบมากระซิบเมื่อตอนหัวค่ำว่าเขาดื่มเหล้าคนเดียวเธอรีบปรนนิบัติท่านพ่อท่านแม่รอคอยเวลาที่ทุกคนเข้านอนเรียบร้อย จึงแอบย่องมาหาชายหนุ่มกลิ่นแอลกลอฮอล์ลอยคละคลุ้งเหม็นหึ่งจนเธอต้องพักเบนหน้าหนี ร่างสูงทรุดนั่งลงกับพื้นเอนกายพิงขอบเตียงหมดสภาพ หญิงสาวเดินตรงลงไปนั่งบนตักหนาโอบกอดลำคอแกร่ง ออดอ้อนดั่งที่ชายหนุ่มชื่นชอบ“ทำไมถึงกินเหล้าเมาเหมือนหมาแบบนี้ละคะ”“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ออกไป” ราอูลเบนหน้าหนีกระดกเหล้าเข

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 25

    ตอนที่ 25ลูกรักคนใหม่ใบหน้าบึ้งตึงไม่สบอารมณ์ของนายน้อยราอูลเด่นชัดขึ้นทุกวัน พาลให้ทุกผู้ที่พบเห็นเขาถึงกับงงงวย จะให้เขาอารมณ์ดีปรีดาได้ใย ในเมื่อหมู่นี้ท่านพ่อและท่านแม่กักดารินทร์เอาไว้ผู้เดียว ท่านพ่อที่ดูเหมือนจะเป็นด่านยากที่สุด กลับชื่นชอบให้เธอมานั่งอ่านหนังสือให้ฟังบริเวณห้องนั่งเล่น โดยมีภรรยารักนั่งปรนนิบัติ ชีวิตช่างสุขสบายเสียเหลือเกินส่วนท่านแม่ก็ชอบลากเธอไปปลูกต้นไม้ ดอกไม้นานาชนิดตรงสวนหย่อม ตอนนี้ทุกตารางนิ้วแทบไม่มีทางเดิน กลางคืนแทนที่จะได้เป็นเวลาของเขา ไอ้ฟาร์อูลก็ลากเธอออกไปข้างนอกแทบทุกคืนเขาไม่มีเวลาได้ใกล้ชิดเธอเลย!ดีหน่อยหมู่นี้เจ้ามนุษย์หนุ่มหน้าหนาผู้นั้นก็ไม่ได้แวะเวียนมาเจอเธออีก หลังเขายกเลิกความช่วยเหลือจากหน่วยงานราชการลับของรัฐบาล มันจะได้ไม่มีโอกาสมาขายขนมจีบให้เธออีก ขณะเดียวกันแวมไพร์ทุกตนเตรียมพร้อมในการรับศึกผู้นำตระกูลกลับมาแล้วศึกนี้ย่อมตาต่อตาฟันต่อฟัน สามตนย่อมดีกว่าสองตนเป็นไหนๆ“ไม่รู้แหละ...วันนี้อย่างน้อย ๆ ก็ต้องได้คุยบ้าง” ท่าทางกระฟัดกระเฟียดไม่พอใจของเขา ทำให้มือขวาคนสนิทอดที่จะหัวเราะออกมาสุดเสียงไม่ได้“ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า”“มึงหัว

  • กราบเท้าฉันสิคะนายน้อย   ตอนที่ 24

    ตอนที่ 24กลบเกลื่อนฟาร์อูลในสภาพเดินกระเผกยืนประจันหน้าจามัวร์ที่กำลังมีใบหน้าถอดสีดวงตาล่อกแล่กแสดงอาการพิรุธ แววตาจับผิดจ้องเขม็งมาทางเขา เขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไรชอบกล“นะ...นายน้อยมีอะไรให้ผมรับใช้หรอครับ” เหงื่อเย็นผุดบริเวณไรผม ปากหยักสั่นเคลือแทบพูดไม่ออก นายน้อยนะนายน้อยหางานยากให้เขาอีกแล้ว“กูถามว่ามายืนลับๆ ล่อๆ อะไรตรงนี้คนเดียว” ฟาร์อูลเอ่ยถาม แม้จะเป็นคำถามที่เขาก็พอจะรู้คำตอบได้โดยไม่ต้องถาม กระนั้นก็ขอถามพอเป็นพิธี“ผมมาตรวจเช็คความเรียบร้อยครับนายน้อย เคลียร์แล้วครับเดี๋ยวผมช่วยประคองนายน้อยเข้าบ้านนะ นังอาหลินไปไหนทำไมไม่มาดูแลนายน้อย”“กูพึ่งให้อาหลินไปพัก ว่าจะมาตามหาดารินทร์น่ะเดินหายวับไปที่ไหนก็ไม่รู้ มึงเห็นน้องสาวกูไหม...” ดวงตาสีนิลหรี่มองลูกน้องคนสนิทของราอูล สีหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง“มะ...ไม่เห็นครับนายน้อย เราเข้าบ้านกันดีกว่าครับ ด้านนอกลมมันเย็นนายน้อยยังไม่หายดีเดี๋ยวอาการทรุดขึ้นมาจะทำไงครับ” จามัวร์ว่าพลางรีบเดินเข้าไปประคองอย่างระมัดระวัง เขาระแวงจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มือไม้สั่นเทาจนผู้เป็นนายส่ายหน้าเอือมระอา‘ไอ้จามัวร์นี่โกหกไม่เนียนเอ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status