All Chapters of My billionaire ex-wife : Chapter 31 - Chapter 40

Kabanata 32: Alagang RamdamNang makita ni Martina ang pamilyar na pigura, agad siyang tumakbo papalapit at masayang yumakap sa braso ni Martin. Tila isang batang sabik sa yakap ng pamilya, mahigpit ang pagkakayakap niya.Napangiti si Martin habang nakatingin sa kapatid. Sa likod ng malamig niyang anyo, bakas ang pag-aalala at lambing sa mga mata."Nandito ako para sunduin ka sa trabaho. Bago ka pa mapagod, dapat nagpapahinga ka na. Kararating mo lang mula sa biyahe, Martina. Huwag mong pwersahin ang sarili mo."Napangiti si Martina at tumango. May init na yumakap sa kanyang puso.Sa pamilya ng Montenegro, kailanman ay walang nagtatanong kung pagod ba siya, kung nahihirapan siya, o kung kailangan niya ng karamay. Pero ngayon, naririnig niya ang mga salitang matagal na niyang hinahangad. Totoo ngang ang pamilya pa rin ang tahanang pinakamasarap balikan."Kuya," bulong niya, may halong lambing. "Pwede ba tayong dumaan sa bar? Gusto ko lang mag-relax kahit sandali."Bahagyang kumunot ang

Kabanata 34 – Maling AkalaMatapos magpadala ng mensahe, ibinaba ni Leo ang kanyang telepono at matamang pinagmasdan ang bawat galaw ni Martina. Napansin niyang bukod sa pagiging malapit nito sa matangkad na lalaki, tila mas lalo pa itong masaya sa piling ng isa pang lalaking may kakaibang personalidad. Tawanan sila nang tawanan, minsan pa’y nagbibiruan at naglalambingan na parang matagal nang magkakilala.Ang bawat hagikhik ni Martina ay parang patalim na paulit-ulit na inuukit sa puso ni Leo. Nilaklak niya ang laman ng kanyang baso, umaasang kahit papaano’y mapapawi ng alak ang apoy ng selos at inis sa kanyang dibdib. Pero imbes na lumamig ang kanyang ulo, lalo lang siyang nasusunog sa loob.Kinuha niyang muli ang kanyang telepono at sinilip kung may sagot na si Albert.Ngunit sa halip na mensahe, isang tawag ang dumating."Nasaan ka?" malamig at mabagsik na tinig ang bumungad mula sa kabilang linya.Para kulog na kumalabog sa kanyang tenga, at muntik pa niyang nabitawan ang telepon

Kabanata 36: Paghingi ng TawadTalagang malaki na ang ipinagbago ni Martina Acosta. Ang dating simpleng babae na hindi pinapansin ng kahit sino, ngayo’y isang matikas at nagniningning na presensya sa kahit saang lugar siya magpakita. Napakaganda niya ngayon kaya’t halos hindi siya makilala ng mga tao—hindi lang dahil sa anyo, kundi pati na rin sa aura niyang puno ng kumpiyansa at dignidad.Kanina lang, habang masigla siyang nakikipag-usap at nakatawa sa piling ng iba, hindi naiwasang mapatitig si Albert Montenegro sa kanya. Sandali siyang natulala, parang binangungot ng alaala ng babaeng iniwan niya noon. At sa pagkakatitig niyang iyon, hindi niya agad napansin ang mga sarkastikong salita ni Leo.Kung sana’y napigilan niya agad ang kaibigan, marahil ay hindi na nauwi sa gulo ang lahat. Mapait ang ngiti ni Albert habang pinagmamasdan si Martina—tila nagtatangkang hanapin sa kanyang isipan kung kailan ba nagsimulang magbago ang lahat. Hindi siya nagpakita ng kahit kaunting galit kahit p

Kabanata 38: Lasing sa LumbayTahimik na tinungga ni Albert Montenegro ang laman ng baso niyang alak. Sa bawat lagok, lalong lumalim ang lungkot sa kanyang mga mata."Pareho silang nagsabi n’on—si Pia at si Xuerong," bulong niya, may pait sa tinig.Sa isang tabi, nakakunot-noo si Leo habang nagbubulong sa sarili. "Ano nga ba talaga ang relasyon ni Martina Acosta at ni Martin? Parang ipinakilala lang daw siya ni Leo kay Martin... pero sa nakita ko kanina, parang matagal na silang magkakilala. Hindi lang basta magkakilala—malapit sila sa isa’t isa."Narinig lahat iyon ni Albert. Lalong bumigat ang dibdib niya habang inaalala ang malamig at matigas na pakikitungo sa kanya ni Martina kanina. Mas masakit pa iyon kaysa sa anumang suntok.Wala siyang ibang magawa kundi ang patuloy na uminom, sinusubukang lunurin ang sakit na unti-unting kumakain sa puso niya. Isa pang baso. Isa pa.Tahimik na umupo si Leo sa tapat niya at sinabayan na rin siya sa pag-inom. Naiintindihan niya ang pinagdaraana

Kabanata 40: Paalala“Hay naku!” singhal ni Madam Lourdes habang kinukuskos ang sentido. “’Yun palang walang kwentang si Martina, wala na nga pala rito! Aba, eh ‘di yaya na lang ang dapat tumawag para maglinis!”Napakunot ang noo ni Albert nang marinig ang muling pagtawag ng ina kay Martina ng ‘walang kwenta’. Kumislot ang bagang niya. “Ma,” malamig niyang sabi. “Ganyan mo ba talaga palaging tinitrato si Martina noong andito pa siya?”Bahagyang napatigil si Lourdes sa pagkakaupo sa malambot na sopa, nangingimi pero agad ring lumaban. “Ano bang ibig mong sabihin, Albert? Huwag mo akong tanungin nang ganyan! Siya ang asawa mo, hindi ba? Natural lang na tumulong siya sa gawaing bahay. Aba, puro social media at pag-aayos lang ang alam! Maglinis man lang ng banyo, wala!”“Hindi siya kasambahay,” mariing tugon ni Albert, ang mga mata'y nanlilisik habang pinipigilan ang galit. “Asawa ko siya. Hindi siya para utusan ninyo na parang alila.”Tumawa si Lourdes nang mapait, saka tumayo at humarap