Kabanata 38: Lasing sa LumbayTahimik na tinungga ni Albert Montenegro ang laman ng baso niyang alak. Sa bawat lagok, lalong lumalim ang lungkot sa kanyang mga mata."Pareho silang nagsabi n’on—si Pia at si Xuerong," bulong niya, may pait sa tinig.Sa isang tabi, nakakunot-noo si Leo habang nagbubulong sa sarili. "Ano nga ba talaga ang relasyon ni Martina Acosta at ni Martin? Parang ipinakilala lang daw siya ni Leo kay Martin... pero sa nakita ko kanina, parang matagal na silang magkakilala. Hindi lang basta magkakilala—malapit sila sa isa’t isa."Narinig lahat iyon ni Albert. Lalong bumigat ang dibdib niya habang inaalala ang malamig at matigas na pakikitungo sa kanya ni Martina kanina. Mas masakit pa iyon kaysa sa anumang suntok.Wala siyang ibang magawa kundi ang patuloy na uminom, sinusubukang lunurin ang sakit na unti-unting kumakain sa puso niya. Isa pang baso. Isa pa.Tahimik na umupo si Leo sa tapat niya at sinabayan na rin siya sa pag-inom. Naiintindihan niya ang pinagdaraana
Kabanata 39: Pag-uusapHalos matunaw ang puso ni Martin nang marinig niya ang sinabi ng kanyang kapatid. Muling nagsalita si Martina, "Makikinig na ako sa kuya ko mula ngayon, at hinding-hindi ko na siya iiwan."Naramdaman ni Martin ang init ng presensya ng kapatid. Sa mundong ito, bukod kay Martina, wala na siyang iba pang kaanak na kadugo. Dapat sana ay sila ang naging matibay na sandigan ng isa’t isa. Kung hindi dahil sa pag-aalagang ibinuhos niya para sa kapatid, marahil ay hindi siya kailanman makakakuha ng puwang sa mundo ng mga ganid. Kahit ibigay pa niya ang lahat ng pagmamahal at yaman kay Martina, hinding-hindi iyon magiging sapat sa kanya.Ngunit si Albert Montenegro at ang kanyang pamilya ay hindi marunong magpahalaga. Kaya't simula ngayon, kailanman ay hindi na niya hahayaang maulit pa iyon. Kung sasaktan pa muli ng Montenegro ang kanyang kapatid, kaya niyang punitin ang buong pamilya.Maraming bagay ang naglalaro sa kanyang isipan, ngunit sa panlabas ay kalmado pa rin si
Kabanata 40: Paalala“Hay naku!” singhal ni Madam Lourdes habang kinukuskos ang sentido. “’Yun palang walang kwentang si Martina, wala na nga pala rito! Aba, eh ‘di yaya na lang ang dapat tumawag para maglinis!”Napakunot ang noo ni Albert nang marinig ang muling pagtawag ng ina kay Martina ng ‘walang kwenta’. Kumislot ang bagang niya. “Ma,” malamig niyang sabi. “Ganyan mo ba talaga palaging tinitrato si Martina noong andito pa siya?”Bahagyang napatigil si Lourdes sa pagkakaupo sa malambot na sopa, nangingimi pero agad ring lumaban. “Ano bang ibig mong sabihin, Albert? Huwag mo akong tanungin nang ganyan! Siya ang asawa mo, hindi ba? Natural lang na tumulong siya sa gawaing bahay. Aba, puro social media at pag-aayos lang ang alam! Maglinis man lang ng banyo, wala!”“Hindi siya kasambahay,” mariing tugon ni Albert, ang mga mata'y nanlilisik habang pinipigilan ang galit. “Asawa ko siya. Hindi siya para utusan ninyo na parang alila.”Tumawa si Lourdes nang mapait, saka tumayo at humarap
Kabanata 41: Pagpapanatili“Siyempre, kung hahanapin mo ang balita noon, baka makakita ka pa. Ayon sa pagkakaalam ng lahat, kung tunay ngang kapatid ni Martin si Martina, siguradong matagal na siyang pumutok sa galit. Imposibleng hinayaan niya na lang ito sa loob ng tatlong taon. Kaya sigurado akong hindi talaga sila magkadugo!”“Hindi naman sinabi ni Martina na tunay siyang kapatid ni Martin, kaya hindi mo siya pwedeng tawaging peke.”“Tsk, si Martina nga, una niyang nilandi si Leo, tapos ginamit ang pagkakatulad ng apelyido para lapitan si Martin. Dalawang dekalidad na binatang mayaman ang pinaikot niya. Tapos pinagtatanggol mo pa siya?”Hindi naitago ni Leo ang pagkainis. Kahapon, napansin niya kung gaano kahinahon ni Albert sa harap ni Martina.Itinaas ni Albert ang kamay at kinuskos ang ilong, halatang hindi komportable. “Hiwalay na kami. At single na siya ngayon. Sinuman ang gusto niyang samahan, kalayaan niya iyon.”Napalingon si Leo kay Albert, gulat na gulat. “Grabe ka, tol,
Kabanata 42: Walang HiyaNapansin ni Gio ang biglang panlalalim ng mukha ni Albert habang hawak pa nito ang lugaw. Hindi na nito tinuloy ang pagkain at ibinalik na lang ang takip sa kahon.“Sir Albert... ayos lang po ba kayo? May nasabi ba akong mali kanina?” tanong ni Gio, medyo kinakabahan.Tahimik muna si Albert. Kita pa rin sa mukha niya ang sama ng loob, pero wala siyang sinabing anuman. Hindi pa siya sigurado sa hinala niya, at wala pa siyang konkretong ebidensya. Kaya sa halip na magsalita, umiling lang siya.“Wala ‘to,” sagot niyang malamig, saka tinakpan ang kahon ng lugaw at kinuha ang gatas.Napabuntong-hininga si Gio, tila nabunutan ng tinik. Pero naalala niya ang reaksyon ni Albert—halatang may bumabagabag dito. Tumingin siya ulit sa lugaw at saka kay Albert. “Hindi niyo na po kakainin?”Umiling si Albert at tumingin sa orasan. “May meeting pa ako mamaya. Gatas na lang muna, pampainit ng tiyan.”Tumango si Gio, pero hindi rin napigilan ang sarili. “Sir, totoo pong hindi k
---Kabanata 43: Dalawang PagpipilianMaaga pa lang ay naroon na si Martina sa headquarters ng Lopez Acosta Company. Nakasuot siya ng itim na power suit na lalo pang nagpatingkad sa kanyang presensya. Ang bawat hakbang niya sa marmol na sahig ng lobby ay may timbang—tila ba ang lupa ay kusa na lang lumuluhod sa kanyang paanan.Sa likod ng kanyang dark sunglasses, hindi mo mababasa kung ano ang iniisip niya. Pero sa likod ng katahimikan ng kanyang anyo, isang bagyo ang naghihintay sumabog.Tahimik ang paligid. Iwas-tingin ang mga empleyado, parang may iniwasang apoy. May mga pabulong-bulong. May mga matang sumusulyap sa kanya, mabilis ding iniiwas.Alam ni Martina ang ugat ng lahat ng iyon. Kasalukuyang nagkakaroon ng emergency meetings ang Montenegro Designer Group at maging ang Lopez Acosta Company, sanhi ng kanyang sunod-sunod na desisyon: ang pagputol ng ilang partnerships, pagbabawas ng empleyado, at ang paglaan ng pondo sa mga industriyang matagal nang hindi pinapansin—agrikultur
Kabanata 44: Gusto Mo Na Namang Tumakas?Namutla sa galit ang mukha ni Alfrido Hernandez. Hindi niya inasahan na magiging ganito ka-prangka at walang pakundangan si Martina Acosta. Akala niya'y maayos na ang tensyon sa pagitan nila, ngunit tila ba hindi pa tapos ang laban. Nang bubuka pa sana siya ng bibig upang magsalita, tumama sa kaniya ang matalim na titig ni Martina—magagandang mata na tila kristal, ngunit may taglay na talas na nakakasilip sa kaibuturan ng pagkatao."May reklamo ba si Ginoong Hernandez?" malamig na tanong ni Martina.Napalunok si Alfrido at sabing, "Wala naman akong reklamo... pero, President Acosta, masyado yatang mabagsik ang paraan mo. Marami pa rin sa kumpanya ang matatagal na, at mga mas nakatatanda sa iyo. Kung kumalat ang mga salitang binitiwan mo kanina, saan na nila ilulugar ang kanilang dangal?""Ilugar ninyo kung saan ninyo gusto," malamig na sagot ni Martina. "Ang kumpanyang ito ay hindi tahanan ng emosyon kundi lugar ng seryosong trabaho. Kung may s
---Kabanata 45: Damit"Oo," sagot ni Martina habang seryosong tumango. Tahimik ngunit mariin ang kanyang tinig. "Ayoko munang ipaalam sa publiko ang totoong pagkatao ko. Gagamitin ko muna ang pangalang Marie sa lahat ng magiging transaksyon at aktibidad."Tumingin si Lorenzo sa kanya nang may pag-unawa. Agad siyang tumango, walang pag-aalinlangan."Ikaw pa rin ang mamumuno sa kumpanya. Kung sakaling may mga desisyong mahirap gawin o may bagay na hindi mo kayang tapusin mag-isa, lumapit ka lang sa akin. Kahit nakatutok na ako sa fashion design, hindi ko pababayaan ang Lopez."Napangiti si Martina, ngunit may kirot sa likod ng kanyang mga mata."Ang dali mong sabihin... Pero ikaw ang hahawak ng buong grupo sa ngalan ko—para makapagpatuloy ako sa pangarap ko. Hindi mo ba nararamdaman na may utang na loob ako sa'yo?"Nagkibit-balikat si Lorenzo at ngumiting may kapilyuhan."Ano ka ba... Hindi ba sapat ang laki ng suweldo na binibigay sa akin ng kuya mo?"Bukod sa malaking sahod, mayroon
Kabanata 52: Sirang SapatosBago pa man tuluyang makalapit si Zia para muli siyang insultuhin, mabilis na dumampot si Martina ng isang baso ng pulang alak mula sa tray ng dumaraang waiter. At sa harap ng lahat, walang pag-aatubiling isinaboy niya ito kay Zia."Ahhh! Martina, baliw ka na ba?!""Anong klaseng asal 'yan? Kahit pa nasaktan ka o napahiya, hindi mo naman kailangang maging ganito ka-barumbado!"Nagpupumiglas si Zia habang pinupunasan ng tissue ang mamahaling bestidang nabasa ng alak. Kitang-kita sa mukha niya ang matinding pagkapahiya. Ngunit si Martina? Malamig ang ngiti sa labi."Pasensya ka na, Zia," ani Martina, mahinahon pero may lalim ang tinig. "Tama ka, hindi si Lorenzo ang gumawa ng bestidang ‘to."May umingay sa paligid, mga bulungan at tila paghihintay ng sunod na pasabog.Martina tumikhim ng bahagya, at sa mas matatag na tinig ay muling nagsalita. "Dahil ako ang nagdisenyo at tumahi ng suot ko. At pati na rin ang kay Lorenzo."Sandaling natahimik ang mga tao. Ngu
Kabanata 51: PekeItinaas ni Marie ang kamay, handang manampal pabalik. Ngunit hindi niya inasahan na mas mabilis ang reaksyon ni Martina—agap itong umiwas sa pagsugod niya. Dahil sa tindi ng buwelo, nawalan siya ng balanse at bumagsak sa sahig. Hindi man lang siya nagawang hawakan ni Zia—si Martina ay nakatayo sa kalayuan, tila wala ni kaunting interes na madumihan.Mariing hinawi ni Martina ang laylayan ng kaniyang palda, parang may tinataboy na dumi. "Anong problema mo? Gusto mo ba akong siraan at mapera?" aniya na may ngiting punong-puno ng panlilibak habang nakatingin sa babaeng nakabulagta.Namumula sa galit si Marie habang binubulungan ng mga tao sa paligid, ngunit wala ni isa man ang tumulong agad sa kanya—marami ang mas ginustong panoorin ang eksena. Isang empleyado ang lumapit para tulungan siyang makatayo, ngunit halata ang pagkapahiya sa mukha niya."MARTINA!" galit na sigaw ni Zia. "Paanong nagawa mong saktan ang kapatid ko, ha? Wala kang hiya! Malandi kang babae!"Biglan
Kabanata 50: NilokoTahimik ang buong paligid na tila ba naririnig mo pa ang lagitik ng hininga. Walang isa mang naglakas-loob na maglabas ng opinyon laban kay Albert Montenegro. Sino ba naman ang mangangahas? Parang biro lang kung iisipin, pero kilala nilang lahat si Albert—at alam nilang hindi siya basta-basta nagpapalampas.Lalo na ngayon.Masama ang tingin niya kay Leo, na tila hindi pa rin makapaniwala sa mga nangyayari. “Astig ka kanina, hindi ba? Pero kung malaman ng lahat ‘yon, tingin mo ba, nakakatuwa pa rin?” ani Leo habang nakakunot ang noo. “Bakit mo pa rin siya pinagtatanggol? Eh ikaw at ang kapatid mo ang sinaktan!”"At hindi ba dapat lang kaming masaktan?" malamig na tanong ni Albert habang nakatingin sa lalaking may pasa sa mukha. Hindi makatingin sa kanya ang lalaki at mabilis na ibinaba ang ulo.“Kung may problema sa pamilya mo at banggitin ko ang yumaong mga magulang mo para saktan ka, hindi ka ba magagalit?”Natahimik ang lahat. Napalunok sila. Inilagay nila ang sa
Kabanata 49: Sinampal Ka NiyaNgayon lang talaga kikilos si Martina. Sawa na siyang maging tahimik. Sawa na siyang lunukin ang bawat pang-aalipusta, ang bawat sulyap ng pangmamaliit. Hindi na siya ang babaeng basta na lang iiyak sa sulok. Hindi na siya ang dating sunod lang nang sunod.At sa harap ng maraming tao—mga taong nakangising parang aliw na aliw sa panonood ng kahihiyan niya—isang malakas na sampal ang pinakawalan niya. Tumama iyon sa pisngi ni Albert Montenegro, at ang tunog ng “pak!” ay tila kumaladkad sa buong paligid.Tahimik. Parang huminto ang oras.Lahat ng naroroon ay napapitlag. Isang pigura tulad ni Albert Montenegro—kilalang negosyante, respetado, makapangyarihan—ay sinampal. At ang sumampal ay ang babaeng halos araw-araw nilang minamaliit.Sino nga ba si Albert? Isa sa mga dahilan kung bakit muli ring umangat ang Lopez Acosta Company. Isang lalaki na tinutularan, kinakatakutan, at pinapangarap. Ngunit ngayon, ang imahe ng kanyang pagiging untouchable ay gumuho sa
Kabanata 48: AksyonBago pa man makapagsalita si Albert Montenegro, bigla na lang nagsalita ang mga taong kasama niya."Ano raw 'yon?" singhal ng isa."Sisingilin mo kami? Ang kapal ng mukha mo!""Ni minsan, hindi mo kami pinatulan noon, pero ngayon, kung makapagsalita ka, parang kung sino ka na!""Nagka-backer ka lang, feeling mataas ka na?""Pareho ka pa rin—walang hiya, pabago-bago, hindi ka karapat-dapat pagkatiwalaan!"Narinig lahat iyon ni Martina Acosta, at imbes na masaktan, napangisi siya. Pareho pa rin pala sila—akala nila na sa pamamagitan ng ilang mapanirang salita, matatakot na siya, mapapahiya, at babalik sa pagiging masunurin? Hindi na siya ang dating si Martina. Hindi siya si Pia na kayang lunukin ang lahat ng kahihiyan para lang mapasama sa kanila.Tumingin siya nang diretso kay Lorenzo at ngumiti ng sarkastiko."Simulan natin sa iyo. Matagal ka nang may galit sa akin, hindi ba? Anong meron at galit ka sa akin? Sa tingin mo ba hindi ako karapat-dapat kay Albert? Sa ti
Kabanata 47: Pagtatapos ng mga Ulat“Ako na. Huwag ka nang magsalita nang marami at umalis ka na. Kung gusto mong pumunta sa mga kakilala mo, huwag mo akong alalahanin. Kaya ko naman mag-isa,” malamig na wika ni Martina habang hindi man lang tumitingin kay Lorenzo.Napabuntong-hininga si Lorenzo nang mapansin ang disgust na ekspresyon sa mukha ng dalaga. Ilang segundong katahimikan ang namagitan bago siya nagsalita.“Sigurado ka?” tanong niyang may halong pag-aalala, sabay itinaas ang isang kamay at ginulo ang buhok ni Martina—isang bagay na palagi niyang ginagawa na tila ba isang natural na lambing.“Okay. Mabilis lang ako. Makikipag-usap lang ako sa isa nating business partner,” dagdag niya, bago tumalikod at lumakad patungo sa mga kakilala nila.Nanatiling nakatayo si Martina, pinagmamasdan ang papalayong si Lorenzo. Pagkahupa ng kanyang inis, napabulong siya habang inaayos ang buhok.“Haist... kahit kailan talaga, ang lalaking 'yun, hilig guluhin ang buhok ko.”Iiling-iling siyang
Kabanata 46 – Pagdalo sa GawainVenue ng Gala Event – Isang Gabing Punô ng Liwanag at Intriga"Paano naging siya 'yon?" bulong ni Zia, halos hindi makapaniwala habang nakatitig sa isang babae na biglang naging sentro ng atensyon ng buong bulwagan — si Martina. Ang babae’y tila naglakad mula sa isang fashion magazine patungo sa aktwal na mundo, sa bawat hakbang niya’y parang hinahatak niya ang tingin ng lahat. Napuno ng pagkasuklam ang dibdib ni Zia, lalo na nang marinig niyang ang mismong kaibigan na pumuri sa kanya kanina ay ngayo’y tila nawalan ng interes sa kanya.“Grabe, ang ganda niya!” “Sino siya? Para siyang Barbie doll, pero mas classy!” “Ang hairstyle, ang skin, at 'yung pilikmata — perfection! Teka, parang pamilyar 'yung damit.” “Ay! Di ba 'yan 'yung latest custom piece ni Marie? Yung nasa cover ng Vogue Asia last month?” “Siya 'yung may suot nun? Grabe, mahirap bilhin 'yun ah. Kailangan kilala ka talaga sa fashion world para mapasaiyo ang ganyang design.” “Teka lang... sino
---Kabanata 45: Damit"Oo," sagot ni Martina habang seryosong tumango. Tahimik ngunit mariin ang kanyang tinig. "Ayoko munang ipaalam sa publiko ang totoong pagkatao ko. Gagamitin ko muna ang pangalang Marie sa lahat ng magiging transaksyon at aktibidad."Tumingin si Lorenzo sa kanya nang may pag-unawa. Agad siyang tumango, walang pag-aalinlangan."Ikaw pa rin ang mamumuno sa kumpanya. Kung sakaling may mga desisyong mahirap gawin o may bagay na hindi mo kayang tapusin mag-isa, lumapit ka lang sa akin. Kahit nakatutok na ako sa fashion design, hindi ko pababayaan ang Lopez."Napangiti si Martina, ngunit may kirot sa likod ng kanyang mga mata."Ang dali mong sabihin... Pero ikaw ang hahawak ng buong grupo sa ngalan ko—para makapagpatuloy ako sa pangarap ko. Hindi mo ba nararamdaman na may utang na loob ako sa'yo?"Nagkibit-balikat si Lorenzo at ngumiting may kapilyuhan."Ano ka ba... Hindi ba sapat ang laki ng suweldo na binibigay sa akin ng kuya mo?"Bukod sa malaking sahod, mayroon
Kabanata 44: Gusto Mo Na Namang Tumakas?Namutla sa galit ang mukha ni Alfrido Hernandez. Hindi niya inasahan na magiging ganito ka-prangka at walang pakundangan si Martina Acosta. Akala niya'y maayos na ang tensyon sa pagitan nila, ngunit tila ba hindi pa tapos ang laban. Nang bubuka pa sana siya ng bibig upang magsalita, tumama sa kaniya ang matalim na titig ni Martina—magagandang mata na tila kristal, ngunit may taglay na talas na nakakasilip sa kaibuturan ng pagkatao."May reklamo ba si Ginoong Hernandez?" malamig na tanong ni Martina.Napalunok si Alfrido at sabing, "Wala naman akong reklamo... pero, President Acosta, masyado yatang mabagsik ang paraan mo. Marami pa rin sa kumpanya ang matatagal na, at mga mas nakatatanda sa iyo. Kung kumalat ang mga salitang binitiwan mo kanina, saan na nila ilulugar ang kanilang dangal?""Ilugar ninyo kung saan ninyo gusto," malamig na sagot ni Martina. "Ang kumpanyang ito ay hindi tahanan ng emosyon kundi lugar ng seryosong trabaho. Kung may s