Semua Bab รักได้ไหมสาวข้างห้อง: Bab 21 - Bab 30

จากอารมณ์วุ่นวายในทีแรก อยู่ๆดีเกิดเหตุไม่คาดฝัน กลายเป็นคุณคอปต้องมาทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนแทน นั้นคือการเช็ดตัวให้ผู้หญิงคนหนึ่ง หมอบลูไข้ขึ้นสูงในตอนดึก ก่อนหน้านี้เข้าออกไปเอายามาให้หล่อนกินแล้ว แต่เพราะกลัวผองเพื่อนจะถามหา เรื่องอาจเอิกเกริกจนเกินไป เลยต้องรีบย่องไปรีบย่องกลับมา เหงื่อก้อนโตเริ่มผุดขึ้นทั่วหน้าผากมน ทั้งๆที่อุณหภูมิแอร์ใช่ว่าจะร้อน ทำคนตัวสูงอย่างคุณคอปเผลอยิ้มแฉ่ง เขาชะงักมือจากโทรศัพท์ เอื้อมไปลูบๆแก้มหล่อนเบาๆ ทว่าทำเธอนั้นสะดุ้งตื่น" ไข้คุณลดแล้วหมอบลู..."เสียงพูดทำเธอหันตาม แววตาที่มองเปลี่ยนไปเสมือนคนละคนอย่างไม่น่าเชื่อ ไร้ความขึงขัง ปราศจากความดุร้าย ดเหม่อลอยตรงกันข้าม แต่มีเสน่ห์อย่างน่าตกใจ คุณคอปถึงกับอึ้ง ความรู้สึกของเขา เสมือนกำลังมองคู่แฝดหน้าพิมพ์เดียวกัน ทว่าคนละคน" ฉัน.. เป็นอะไรไปคะ "มิหนำซ้ำน้ำเสียงยังเปลี่ยน หวานหยาดเยิ้มรื่นหูคนฟังซะจนงง... คำถามที่มีในใจคุณคอปตอนนี้ ทำไมผู้หญิงคนนี้มักจะเปลี่ยนอารมณ์ทุกครั้ง เมื่อร่างกายโดนน้ำ คราวที่แล้วก็ตอนฝนตก ที่ยอมให้เขาจูบ อีกทีก็ตอนเดินตากฝน และตอนนี้.. ในอ่างอาบน้ำ แต่เขาไม่อยากถาม เกรงคนตรงห

ความเงียบเกิดขึ้นหลังจากนั้นทันที คำบอกเล่าบางคำสามารถบีบหัวใจคนฟังได้ก็ต่อเมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นจริงกับคนที่รัก ไม่ว่ามันจะผ่านมานานแค่ไหน หรือกลายเป็นอดีตไปแล้วก็ตาม..ใช่ คุณคอปกำลังเป็นคนๆ นั้น ที่ตอนนี้นิ่งซะจนคนพูดต้องกลืนน้ำลายลงคอเป็นระลอก เขาไม่ไหวติง แถมม่านตาที่เบิกขึ้นเล็กน้อยยังมองทะลุกระจกออกไปนอกรถอีก บ่งบอกให้หมอบลูรับรู้เป็นนัยๆว่า หล่อนไม่ควรเงียบ ปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านเลยไป หากเกริ่นมาแบบนี้แล้ว จะทำให้เขาเข้าใจผิดและค้างคาเข้าไปใหญ่ นั้นเลยทำให้เธอต้องรีบดำเนินเรื่องราว มันเป็นอะไรที่ลำบากเหมือนกันนะ ที่จะต้องมานั่งเล่าเหตุการณ์ที่เกลียด และขยะแขยงที่สุดในชีวิต แถมในรถแบบนี้ด้วย ซึ่งมันไม่เหมาะสมที่สุดกับคนคิดจะหลีกหนี....ทว่า เธอมีทางเลือกที่ไหนกันล่ะย้อนเวลากลับไปกว่ายี่สิบปีก่อนปราโมทย์ หนุ่มนักธุรกิจชีวิตกำลังโลดแล่น อูฟู่รุ่งโรจน์ซะจนใครต่อใครต่างอิจฉา เขามีนิสัยเจ้าชู้สำส่อนเป็นชีวิตจิตใจ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าในแต่ละเดือน หกเดือนเปลี่ยนครั้งอย่างกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เด็กหญิงบูรพา หรือหมอบลู ได้แต่นั่งขมขื่นก้มหน้าเจียมตัวทุกครั้งหลังปราโมทย์สั่งให้เธ

ตะวันสายโด่ง คำว่าสิบนาทีของคุณคอปคงทำคุณนายอารีย์เจ็บใจ ทว่าเขาหาแคร์ไม่ ร่างสูงสง่ากล้ามเนื้อเป็นมัดๆ บ่งบอกถึงการผ่านฟิตเนสมาเป็นอย่างดี ท่อนบนไร้เสื้อ ต่างกับท่อนล่างที่ยังคงเหลือกางเกงยีน เขายืนอยู่ข้างหน้าต่าง ซึ่งอยู่หลังม่าน หากเก็บม่านก็จะเป็นกระจกใสทำให้เห็นวิวยามเช้าได้ชัดๆ นั่นเองสายตาสีดำทมิฬ เหม่อลอยแฝงเจือปนความเลศนัยทะลุกระจกบานนั้น ขณะกำลังใจจด ใจจ่อ รอคนที่ต้องการจะคุยด้วยโทรกลับมาเมื่อสิบห้านาทีก่อน คุณคอปต่อสายไปหาเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ที่เคยสนิทในสมัยเรียนอยู่เมืองนอก แต่พักหลังเริ่มห่างหายกันไปเพราะต่างคนต่างต้องทำหน้าที่ของตัวเอง ทว่าติดประชุมไม่สะดวกคุยในตอนนั้นๆปากเป็นกระจับพ่นควันบุหรี่ฆ่าเวลา ขณะเจ้าสาวป้ายแดงชำระร่างกายอยู่ในห้องน้ำ หมอบลูตื่นตั้งแต่เช้า คิดจะออกไปทำงานตามปกติ ทว่าไม่ทันได้ย่างเท้าเลยเขต กลับถูกพ่อตัวแสบเจ้าของบ้านยื้อไว้ซะก่อน เขาห้ามเสียงแข็งไม่ยอมให้เธอนั้นได้ทำตามใจ อ้างว่าต้องอยู่พบกับนายแม่ เธอเลยได้แต่นั่งอึดอัดอยู่บนเตียงดังเดิม จนกระทั่งขอตัวไปอาบน้ำอีกรอบติ๊ดๆๆไม่นานเสียงโทรศัพท์ไม่ดังมากร้องขึ้น พร้อมกับหน้าจอกะพริบโชว์ชื่อคนโ

ระยะทางที่คุณคอปยืนอยู่ ออกนอกชานเมือง สู่บ้านหมอบลูมันไม่ใช่ใกล้ๆ เลย ขณะที่ภายในใจเขาเองกำลังสั่น ยิ่งทวีคูณความร้อนรนให้ต้องพยายาม ล้อรถทุกล้อเลยถูกสั่งการให้หมุนจนไม่เห็นสีแม็ก บวกกับถนนที่ชุ่มไปด้วยฝน เปียกเป็นหลุมเล็กหลุมใหญ่ให้โช๊ครถได้โชว์ประสิทธิภาพ ส่งผลเสี่ยงต่อความลื่นให้ต้องท้าทาย ทว่า คนใจระห่ำอย่างคุณชายบ้าเลือดน่ะหรือจะเกรงกลัว ก็ถ้าหากมีเทอร์โบด้วยคงจะพลั้งมือกดไม่ขาดสาย!เขายังไม่ทันจับใจความจากปลายสายนั้นจนหมดทุกคำด้วยซ้ำ กลับตัดสายทิ้งบึ่งรถออกมาเสียก่อน...เหตุการณ์ก่อนหน้า...'คอป เร็ว,.ไปที่บ้านแฟนแก เกิดเรื่องใหญ่แล้ว 'เพื่อนเก่าเจ้าของคาสิโนโอ่อ่า โทรมากะทันหันผ่าดึก ทำขายาวที่กำลังสาวเท้าอยู่ของเขานั้นชะงัก' เกิดอะไรขึ้น '' พ่อแม่แฟนนายน่ะ เราสั่งหยุดทั้งคู่อย่างที่นายต้องการแล้วนะเว้ย ทั้งเรื่องการเข้าบ่อน และจับตามองอย่างใกล้ชิด แต่ไม่รู้พากันไปเล่นที่ไหนอีก ถึงได้ถูกพวกนั้นอุ้มไป '' งานงอกแล้วไง.. พอจะสืบได้ไหม??? '' เอาน่า คงไม่มีใครอื่นแล้วล่ะ คาสิโนพวกนี้ถ้าไม่ใช่เราเปิด ก็ฝั่งตรงข้าม สงสัยไปเล่นจนติดหนี้อีกแน่เลย พวกนั้นถึงเอาปางตาย '' อะไรหนักหน

ทีแรกเมฆกะว่าจะจูบหวังแกล้งเท่านั้น ทว่าเอาเข้าจริงๆ การห่างหายผู้หญิงมานานเพราะมาอยู่ไทยของเขา มันทำให้เขาฟุ้งซ่าน ลืมไปซะสนิทว่ากำลังทำอะไรอยู่ ปากที่แตะเพียงผิวเผินแนบชิดนิดเดียวจนเสียงสาวเจ้าขาดหายไป พอจะแบ่งเวลาให้ได้เบิกตาถ่าง เอาเข้าจริงๆกลับไม่ใช่อย่างนั้น มันจะไม่ทำให้คนมาเห็นหัวร้อนเลย ถ้าเมฆไม่เผลอบดขยี้ด้วย" เฮ้ย ทำห่_อะไรวะ!!! "คุณคอปถึงขั้นฟิวขาด ตะโกนฝ่ากระจกเข้ามาทั้งที่ตัวยังไม่ทันถึง เขาหึงหนัก จากกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ก้าวพรวดเลยทีเดียว หรือเรียกว่ากระโจนพุ่งมาเลยก็ว่าได้ ทำหมอบลูสะดุ้งโหยง เผลอผลักดันอกเมฆแล้วหันไปมอง" คุณคอป..."แผล็บ!แถมเมฆเหมือนจะไม่เกรงกลัวซะด้วย เขายังยียวนกวนประสาทโดยการแลบลิ้นเลียขอบปากตัวเองตอบ สร้างความเดือดให้คุณคอปเข้าทวีคูณพลั่ก!ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เขาผลักประตูเข้ามาพอดี แล้วชี้หน้าถาม" ไอ้เมฆ! มึงทำอะไรเมียกู! "พลางกระชากแขนหมอบลูลุกขึ้นมายืนข้างๆด้วย ขณะเธอดูหน้าตาตื่น เบิกตาโพลง ต่างจากคนกระทำไม่ได้สะท้กสะท้านอะไร มิหนำซ้ำยังมีหน้ามายิ้มกริ่มมีเลศนัยอีก" ช่วยไม่ได้ก็เมียนายอยากสวยเกินนี่หว่า บาดตาบาดใจเหลือเกินว่ะ "" ไอ้! .."ถึง