All Chapters of เล่ห์ร้ายสลับรัก: Chapter 1 - Chapter 10

บ้านอัครเทพ“นังพิมพ์!! นี่แกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนห๊ะ!! ทำไมไม่รู้จักเอาแบบอย่างพี่สาวแกบ้าง”เสียงของผู้เป็นแม่บอกลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนที่นอนอยู่บนเตียงกว้างด้วยท่าทางเอาเรื่อง ก็เพราะลูกสาวเล่นนอนไม่ดูเวลาว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว“โอ้ยแม่!! จะบ่นทำไมแต่เช้าเนี่ย”พิมพ์ดาวพูดออกมาอย่างหัวเสียเมื่อโดนรบกวนเวลานอนและอีกเรื่องที่ทำให้เธอหงุดหงิดคือแม่ของเธอชอบเอาเธอไปเปรียบเทียบกับพี่สาวฝาแฝดที่พึ่งเจอกันไม่กี่วัน“เช้าบ้านแกน่ะสิ!! แหกตาขึ้นมาดูบ้างว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว”ดารารายมองลูกสาวด้วยท่าทางสุดปลง ถึงปากเธอจะบ่นจะด่ายังไง แต่ในใจเธอก็รักลูกและเป็นห่วงลูกสาวคนนี้ที่เธอเลี้ยงมากับมืออยู่ดี ต่างจากลูกสาวอีกคนที่ไม่มีความรู้สึกรักเลยสักนิด อาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่แรก คงจะต้องใช้เวลาในการปรับตัวเข้าหากันกับลูกสาวอีกคนพอสมควรเลย“จะกี่โมงแล้วมันทำไมล่ะแม่ ในเมื่อตอนนี้เรารวยแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปวิ่งทำงานให้เหนื่อยแล้ว”พิมพ์ดาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเมื่อก่อน จะตอนรวยหรือตอนจน แม่ก็ชอบบังคับเธอตลอด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงรีบลุกข

หลังจากทานข้าวเสร็จพราวฟ้าก็กลับขึ้นมาบนห้อง สู่โลกส่วนตัวของตัวเอง เปิดซีรีส์เรื่องโปรดดูตามสไตล์สาวเพ้อฝันที่อยากจะได้ผู้ชายดีๆ เหมือนโอปป้าในซีรีส์เธอชอบดูมาเป็นคู่ชีวิต แต่ในชีวิตจริงมันยากเหลือเกินที่จะหาผู้ชายแบบนั้นถึงพราวฟ้าจะเป็นลูกสาวมหาเศรษฐี แต่เธอก็ใช้ชีวิตเรียบง่ายไม่ฟุ่มเฟือยและเป็นเด็กดีมาตลอด ซึ่งบางครั้งก็หัวอ่อนไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคน จนคนใกล้ตัวอดที่จะเป็นห่วงเธอไม่ได้ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาจากหน้าห้อง ทำให้เจ้าของห้องละสายตาจากหน้าจอไปมองที่ประตูพร้อมกับเอ่ยอนุญาตเสียงหวาน“เข้ามาเลยค่ะ ประตูไม่ได้ล็อก”หลังจากเอ่ยอนุญาตไปประตูก็เปิดออกแล้วปรากฏร่างบางที่เหมือนเจ้าของห้องอย่างกับคนคนเดียวกัน จะแตกต่างกันก็ตรงการแต่งตัวเท่านั้น“พี่ทำอะไรอยู่เหรอคะ?”พิมพ์ดาวถามพี่สาวฝาแฝดขณะที่ก้าวเข้ามาในห้องหรูที่เหมือนกับห้องของเธอ จะแตกต่างกันก็ต่างกันตรงการตกแต่งและโทนสีเท่านั้น“พี่ดูซีรีส์น่ะ พิมพ์มีอะไรหรือเปล่าจ้ะ?” พราวฟ้าพูดออกไปด้วยท่าทางใจดี“พี่ชอบดูหนังพวกนี้เหรอ?”พิมพ์ดาวไม่สนใจในคำถามของพี่สาวฝาแฝด แต่เลือกที่จะสนใจในสิ่งที่พี่สาวชอบ ซึ่งมันแต

อนาวินแอบมองการกระทำของหญิงสาวตรงหน้าด้วยความแปลกใจ ถ้าเขาไม่รู้จักกับเธอมาก่อนว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียว เขาคงจะคิดว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นพี่น้องฝาแฝดของเธอแน่ๆ เพราะเธอดูแตกต่างไปจากเดิมมากจริงๆ“ตอนนี้ก็ยังไม่ดึกมาก เราไปเดินเล่นกันมั้ยครับ”อนาวินถามขึ้นมาหลังจากทานข้าวเสร็จ สายตาคมมองที่ใบหน้าสวยด้วยสายตาอ้อนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนและอยู่ๆ คำพูดของภควัตก็ผุดขึ้นมาในหัว‘คนเป็นแฟนกัน ต้องเคลียร์กันบนเตียงดิวะ ถึงจะเข้าใจกัน’ตอนแรกเขาก็ตั้งใจจะทำแบบนั้น ถ้าเธอเข้ามากอดเข้ามายั่วเขาเหมือนทุกครั้ง แต่ตอนนี้มันกลับผิดคาดไปหมด เธอดูนิ่งมากจนเขาทำตัวไม่ถูก หรือว่าเธอจะโกรธแล้วถอดใจกับเรื่องของเขาไปแล้ว“นะครับ… รับรองว่าพิมพ์จะชอบ”อนาวินยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้าด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์และพอจะนึกภาพออกว่าเธอจะทำหน้ายังไงตอนเห็นที่ที่เขาพาไปพราวฟ้าได้แต่มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่จริงๆ แล้ว… เธอกำลังตกตะลึงกับรอยยิ้มที่ทรงเสน่ห์บนใบหน้าหล่อ เธอยอมรับว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนดูอบอุ่นและจริงใจขนาดนี้มาก่อนเลย ดูจากการวางตัวและคำพูดของเขาที่ได้พูดคุยกันตอนทานข้าว เธอรู้สึก

“อืม~”เสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็ก ร่างกายร้อนรุ่มราวกับคนเป็นไข้ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่หญิงสาวไม่เคยพบเจอทำให้เธออ่อนระทวยไปทั้งตัว สัมผัสของเขาช่างอบอุ่นและอ่อนโยน เข้ากับกลิ่นกายหอมสะอาดแสนอบอุ่นของเขาผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์เหลือเกิน จนพราวฟ้าไม่อาจต้านทานได้ มันช่างเป็นความรู้สึกที่วิเศษจริงๆ ทั้งบรรยากาศรอบข้างและสัมผัสของชายหนุ่ม หญิงสาวเคลิ้มไปกับสิ่งปลุกเร้า ขณะที่ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากไปที่ซอกคอขาว ยิ่งให้เสียวซ่านจนขนลุกชัน ส่วนมือของเขาก็เลื่อนลงไปที่หว่างขาเรียว จากนั้นก็ใช้นิ้วแหวกแพนตี้เข้าไปหาความชื้นแฉะอย่างไม่รั้งรอทุกอย่างมันเร็วมากจนหญิงสาวตั้งตัวไม่ทันจริงๆ กว่าจะตั้งสติได้ก็โดนนิ้วร้ายพรากความสาวไปซะแล้ว มือเล็กรีบยกขึ้นมาดันหน้าอกแกร่งทันที“อย่าค่ะ!!”หญิงสาวตาปรือเพราะความเสียวซ่าน อีกทั้งยังรู้สึกทรมาน เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในร่างกาย มันรู้สึกอึดอัด…จนเธอต้องขยิบช่องรักตลอดเวลา แต่เธอหารู้ไม่ว่าการกระทำของเธอ ปลุกเร้าอารมณ์ให้อีกฝ่ายได้เป็นอย่างดีโพรงเนื้อนุ่มแน่นราวกับไม่เคยมีใครสัมผัสมาก่อนทำให้ชายหนุ่มสับสนยิ่งนัก ไม่อยากจะเชื่อว่าพิมพ์ดาวไม่เ

เช้าวันต่อมาอนาวินตื่นเช้าเพื่อเตรียมเสื้อผ้าให้กับหญิงสาวที่เขาคิดว่าเธอคือพิมพ์ดาวแฟนของเขา เรียกได้ว่าดูแลทุกอย่างจนอีกฝ่ายไม่ต้องทำอะไรเลยพราวฟ้าตื่นขึ้นมาเห็นชายหนุ่มนั่งมองเธออยู่ที่ปลายเตียง มือบางรีบดึงผ้าห่มผืนใหญ่มาปกคลุมตัวเองให้เรียบร้อย เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอไม่ได้สวมใส่อะไรเลย“พี่เตรียมชุดเอาไว้ให้แล้วนะครับ” อนาวินบอกหญิงสาว ซึ่งเธอดูมีท่าทางที่แปลกไปและดูจะเขินอายไม่เหมือนพิมพ์ดาวคนเดิมที่เขาเคยรู้จัก“ค่ะ” พราวฟ้าตอบเสียงเบาและยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงไม่กล้าที่จะขยับไปไหน หัวใจดวงน้อยเต้นรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน“เดี๋ยวพี่ออกไปรอข้างนอกนะครับ” ชายหนุ่มบอกด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ บางทีเธออาจจะรู้สึกอายจึงไม่กล้าลุกจากเตียงในตอนที่เขาอยู่ด้วยก็ได้พราวฟ้ามองตามหลังชายหนุ่มที่เดินออกไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย พร้อมกับถามตัวเองในใจว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรลงไปใช้เวลาไม่นานพราวฟ้าก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จและเดินออกไปหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่ด้านนอก บรรยากาศบนเรือตอนเช้ามีแสงแดดอ่อนๆ และมีลมพัดผ่านเย็นสบายทำให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก“หิวไหมครับ”อนาวินเอ่ยถามอย่างเอาใ